Translate -TRANSLATE -

Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2018

Θεοφάνης Γραικιώτης : Στο παρατηρητήριο του Πεδίου Βολής




Στο παρατηρητήριο του Πεδίου Βολής

Γράφει ο Θεοφάνης Γραικιώτης

Στρατιωτική άσκηση. Αξιωματικός Παρατηρήσεως. Ήμουν το μάτι του πυροβολικού, όπως λένε τους παρατηρητές μια που τα πυροβόλα ρίχνουν στους στόχους, χωρίς όμως να τους βλέπουν.
Τους βλέπει μόνο ο Παρατηρητής. Αυτός κατευθύνει την βολή. Αυτός έχει και την ευθύνη για την επιτυχία της βολής και την εξουδετέρωση του στόχου
Άσκηση Μεραρχίας. Πίσω μου όλα τ’ άστρα. Συγγνώμη. Οι υψηλόβαθμοι αξιωματικοί ήθελα να πω. Συνταγματαρχαίοι, Ταξίαρχοι, Αντιστράτηγοι, Διοικηταί μονάδων και δεν συμμαζεύεται. Άστρα χρυσά να δουν τα μάτια σας. Και μπροστά εγώ, ένας απλός Δόκιμος μόνος στο παρατηρητήριο. Μόνη συντροφιά το άγχος και η αγωνία μου. Έπρεπε να εξουδετερώσω το στόχο.
Η θέα στο πεδίο Βολής μοναδική. Πολύ καλή ορατότητα. Οι στόχοι διακρίνονται θαυμάσια. Στις ασκήσεις αυτές αξιολογούνται οι μονάδες. Έτσι οι Δόκιμοι της κάθε μονάδος κάνουν το καλλίτερο δυνατό για να βγάλουν την μονάδα τους ασπροπρόσωπη.
Πίσω ανάμεσα στους υψηλόβαθμους και ο Διοικητής μου. Οι σχέσεις μας δεν ήταν καθόλου καλές. Με είχε στην μπούκα του κανονιού που λένε.
Η μεγάλη στιγμή έφτασε. Έλεγξα τα στοιχεία για μια ακόμη φορά. Ναι πρέπει να ήταν σωστά. Θα τα έκρινα εξ άλλου από το που θα έπεφτε το πρώτο βλήμα. Αν δηλαδή έπεφτε κοντά η μακριά από το στόχο, και πόσο μακριά. Ίσιωσα το κράνος στο κεφάλι μου. Έσφιξα στα χέρια μου τα κιάλια. Το πρώτο βλήμα το βλέπουμε πάντα δια γυμνού οφθαλμού. Έτσι είχαμε μάθει στη Σχολή Πυροβολικού, για να μην ξεγελαστούμε. Για να έχουμε πλήρη οπτική επαφή με το πεδίο βολής και τη θέση που θα έπεφτε το πρώτο βλήμα. Αυτό εξ άλλου έλεγε και ο κανονισμός που ήμασταν υποχρεωμένοι να τηρήσουμε στη διάρκεια της βολής. Στα επόμενα βλήματα για την κατεύθυνση της Βολής θα χρησιμοποιούσα τα κιάλια. Αυτό έλεγε ο Κανονισμός.
ΣΤΟΧΟΣ ΠΥΡΟΒΟΛΑΡΧΙΑΣ βροντοφώναξα δίδοντας τα στοιχεία βολής που μεταβιβάζοντα στα πυροβόλα. Η βολή που θα έκανα ήδη είχε αρχίσει.
Κάρφωσα το βλέμμα στο πεδίο βολής και περίμενα με αγωνία το πρώτο μου βλήμα.
Η αγωνία στο κατακόρυφο. Που θα έπεφτε το βλήμα;;;; Θα ήταν κοντά στο στόχο;;; Θα ήταν μακριά;; και πόσο μακριά;; Θα ήταν αριστερά ή δεξιά του στόχου;;; Θα έπεφτε πίσω απ το στόχο;; Θα έπρεπε να κάνω σωστή εκτίμηση σχετικά με την θέση που θα έπεφτε το πρώτο βλήμα ώστε με βάση αυτή την εκτίμηση να δώσω μια επιτυχημένη διόρθωση της βολής. Ο ιδρώτας έτρεχε ποτάμι. Τα μάτια καρφωμένα στους στόχους και σε όλο το πεδίο βολής.
Και να. Το βλήμα ίπταται πάνω από το πεδίο. Όλοι καρφώνουν τα βλέμματα τους σε αυτό. Το παρακολουθώ και εγώ. Με ιδιαίτερη μάλιστα προσοχή αφού εγώ έχω την ευθύνη της βολής. Προσγειώνεται στο έδαφος. Σκάει. Σύννεφο σκόνης σηκώνεται στο σημείο. Όλοι περιμένουν να ακούσουν την εκτίμηση μου. ΦΩΝΑΖΩ; 200 Μακρά κατεύθυνση. Χαμογελώ βλέποντας τα στοιχεία μου να είναι σωστά και να στέλνω το βλήμα μου 200 μέτρα μακριά από το στόχο. Και τώρα η Διόρθωση. Όλοι περιμένουν να ακούσουν την διόρθωση που θα δώσω. ΦΩΝΑΖΩ δίδοντας το παράγγελμα για τα πυροβόλα. ΕΓΓΥΤΕΡΟΝ 200. Κρατώ τα κιάλια σφιχτά και περιμένω. Τα φέρνω στα μάτια μου. Ναι ξέρω τώρα τι περιμένω. Το δεύτερο βλήμα μου πρέπει να σκάσει εκεί που είναι ο στόχος. Αγωνία μερικών λεπτών ακόμη. Και να το δεύτερο βλήμα στον ουρανό. Το δεύτερο βλήμα κατεβαίνει. Το δεύτερο βλήμα σκάει πάνω στο στόχο. Τον κάνει χίλια κομμάτια σηκώνοντας πυκνό σύννεφο σκόνης. Θαυμάσιο θέαμα που τα κιάλια μου το φέρνουν πολύ κοντά. Σηκώνω το χέρι μου φωνάζοντας. «ΠΕΡΑΣ ΒΟΛΗΣ. ΣΤΌΧΟΣ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΘΗ». Σκούπισα τον ιδρώτα απ το πρόσωπο με αίσθημα ανακούφισης.
Στην κριτική που ακλούθησε ο Διοικητής μου παρουσία και των άλλων αξιωματικών μου έψαλε τα εξ αμάξης. «Απέτυχε η βολή του Δοκίμου» είπε. «Δεν παρενέβαλε το στόχο. Έπρεπε το δεύτερο βλήμα να το φέρει πίσω από το στόχο για να σιγουρέψει τη βολή του και μετά με ένα πρόσθετο βλήμα να συνεχίσει τη βολή». Και τελείωσε λέγοντας. «Η Βολή του ήταν αποτυχημένη γιατί δεν τήρησε τον Κανονισμό».
Οι ανώτεροι και ανώτατοι αξιωματικοί περίμεναν πλέον να ακούσουν την δικιά μου κριτική. «Έχει δίκιο ο Διοικητής μου» είπα ξαφνιάζοντας τους για την ειλικρίνεια μου. «Έχει δίκιο. Δεν τήρησα τον κανονισμό. Δεν παρενέβαλα το στόχο όπως απαιτεί ο Κανονισμός. Η βολή μου από την άποψη αυτή ήταν αποτυχημένη». Με κοίταζαν απορημένοι στα μάτια. «Όμως», συνέχισα «από απόψεως αποτελέσματος η βολή ήταν επιτυχημένη. Με μόνο δυο βλήματα εξουδετέρωσα το στόχο. Ταχυτάτη βολή, με σωστά στοιχεία βολής και με οικονομία στα χρησιμοποιηθέντα βλήματα. Αν έκανα αυτά που έλεγε ο Διοικητής μου θα έπρεπε να θυσιάσω περισσότερα βλήματα και να χάσω περισσότερο χρόνο. Αναλογιστήκατε όμως αξιότιμοι κύριοι ότι υπό συνθήκες πραγματικής μάχης που το κάθε βλήμα έχει αξία τι μεγάλη σημασία έχει η εξοικονόμηση των βλημάτων;;; και τι μεγάλη αξία έχει το να εξουδετερώνεις το στόχο όσο το δυνατόν συντομότερα ανακουφίζοντας τους στρατιώτες που μάχονται; Αυτό περιμένουν οι μαχόμενοι στρατιώτες από το Πυροβολικό. Δεν έκανα λοιπόν τίποτα παρά πάνω από το να εξουδετερώσω τον στόχο ταχύτατα και με την θυσία μόνο δυο βλημάτων. Αξιολογώντας την βολή εκ του αποτελέσματος, διαφωνώ με τον Διοικητή μου και την θεωρώ επιτυχή».
Ο Διοικητής μου θάθελε εκείνη την στιγμή να με φάει, οι άλλοι όμως αξιωματικοί φαίνονταν ευτυχείς και υπερήφανοι.
-Τι δουλειά κάνετε στη πολιτική σας ζωή με ρώτησε ευγενικά ο Επιτελάρχης
-Ασκούμενος Δικηγόρος κύριε Επιτελάρχα του απάντησα σεμνά.
-Φάνηκε παιδί μου, φάνηκε απ τον τρόπο που υπερασπίστηκες τη βολή σου.
Με την βολή μου αυτή εξακολούθησα βέβαια να έχω εχθρό μου τον Διοικητή της μονάδας μου αλλά έκανα όμως φίλο έναν εξαίρετο και ευγενικό αξιωματικό. Τον Επιτελάρχη της Μεραρχίας.
Ήταν λοιπόν ή δεν ήταν επιτυχής η βολή μου;;

Δεν υπάρχουν σχόλια: