ΤΑΜΠΥ
Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ
Γράφει ο Θεοφάνης Γραικιώτης
Η Σημαία μας άρχιζε να κυματίζει.
Ευλογία το αεράκι που φυσούσε εκείνο το ξημέρωμα.
Κάψα στο φυλάκιο
ΉΤΑΝ ΕΠΑΡΣΗ ΤΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ
Ιούνιος.. 1973 … Κακαβιά
-Προς την σημαία παρουσιάστεεεε Αρμμμμμμ
Δόκιμος τότε.
Χαιρετούσα περήφανα σε στάση προσοχής την σημαία μας που
σηκωνόταν ψηλά και κυμάτιζε.
Ο Λοχίας χαιρετούσε με το χέρι στο ΤΟΜΣΟΝ
Οι δύο στρατιώτες χαιρετούσαν και αυτοί,
με τα όπλα στο ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕ.
Ίσα-ίσα χωρούσαμε, στο μικρό ύψωμα.
Τέσσερα στρατευμένα παιδιά.
Απέναντι το Αλβανικό φυλάκιο
Πέρα απ’ το συρματόπλεγμα η Κακαβιά
Μαζί μας κι ο ........Τάμπυ·
Κολητός
Απέδιδε κι αυτός.....τιμές αραχτός, χαζεύοντας μας
-ΕΠ’ ΩΜΟΥΟΥΟΥΟΥ ΑΡΜΜΜΜΜ
Τα όπλα επ’ ώμου και….
-Εμπρός βάδην μαρςςςς
Το τιμητικό απόσπασμα κατέβαινε από το ύψωμα.
Ο Λοχίας, οι δύο στρατιώτες, ο Δόκιμος και δίπλα τους·
και ο ...Τάμπυ
Μπήκαμε στο θάλαμο.
Βγάλαμε τα κράνη μας.
-Είναι κι αυτός στην δύναμη του φυλακίου;;;;
ρώτησα τον Λοχία
-Ποιός;;;; με ρώτησε
-Ο Τάμπυ. Ποιος άλλος;
-Δεν τον είδες;;; Μόνο παρουσιάστε που δεν έκανε!
Γελάσαμε
-Είναι ....παλιοσειρά κύριε Δόκιμε. Εδώ τον βρήκα όταν ήρθα.
-Κι από δω θα απολυθεί συμπλήρωσα.
-Δεν το βλέπω κύριε Δόκιμε·
Αυτός ρίζωσε εδώ πάνω
Κάποιοι τον επήρανε κάποτε στο Δελβινάκι, στο Λόχο.
Χωρίς τον Τάμπυ το φυλάκιο..ορφάνεψε.
Πανηγύρι στήσαμε όταν μετά από μέρες
τον είδαμε, λαχανιασμένο, να επιστρέφει.
Φουσκάλες στις πατούσες του.
Κουρασμένος αλλά χαρούμενος.
Η ουρά του λίγο έλειψε να...ξεκολλήσει
-Η Επιστροφή....του ασώτου, αστειεύτηκα.
-Εκείνο το απόγευμα..ο άσωτος κατέβασε δυό πιάτα κόκκαλα
και
σα σφουγγάρι ρούφηξε τρία παγούρια νερό.
Γελάσαμε και οι δύο
Μόνο ο Τάμπυ δεν γέλασε.
Μας κοίταζε με τα μεγάλα του μάτια
Είχε στο στόμα του ένα κονσερβοκούτι
-Τάμπυ ώρα για παιγνίδι·
Έτσι είπε ο Λοχίας και βγήκε απ τον θάλαμο.
Ο Λόχας έπιασε παιγνίδι με τον Τάμπυ
-Δεν μας αποχωρίζετε κύριε Δόκιμε, μου είπε ένας απ
τους στρατιώτες
Αγαπάει....τα άρβυλα
Κάποτε ήρθε ένας πολίτης εδώ πάνω·
Ο Τάμπυ χάλασε τον κόσμο με τα γαυγίσματα του.
Μόνο τους στρατιώτες αγαπάει
Τους πολίτες δεν τους πάει με τίποτα.
Πέρασαν οι μέρες.
Ο Τάμπυ απορροφούσε την κούραση μας
όλο αυτό το διάστημα
Τώρα έπρεπε να φύγω. Να επιστρέψω στο Λόχο/
Οι στρατιώτες του φυλακίου με αποχαιρέτησαν
-Στο καλό κύριε Δόκιμε.. Καλός Πολίτης
-Το Πολίτης πιο σιγά παιδιά, μην το ακούσει ο Τάμπυ
κι αρχίσει τα γαβγίσματα.
Ο αποχαιρετισμός έγινε σ ευχάριστη ατμόσφαιρα.
Το τζιπάκι ξεμάκραινε σε σύννεφο σκόνης
Από τον καθρέπτη και εκεί μέσα από την σκόνη ξεπρόβαλλε
ο Τάμπυ... που μας ακλουθούσε για κάποιο διάστημα τρέχοντας
Ήθελε να μου πει κι αυτός αντίο..........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου