Ένα πρώτο μάθημα management.

Αν έχετε δύο λεπτά στην διάθεσή σας παρακολουθήστε ένα ταχύτατο μάθημα management

Μάθημα πρώτο

Ένας άντρας μπαίνει στο μπάνιο μόλις η γυναίκα του είχε τελειώσει το δικό της.
Ξαφνικά το κουδούνι της εξώπορτας κτυπά .
Η σύζυγος τυλίγεται βιαστικά σε μια πετσέτα και τρέχει να ανοίξει την πόρτα. Ανοίγει την πόρτα και βλέπει μπροστά της τον Πέτρο, τον γείτονά της..
Πριν προλάβει να πει κουβέντα ο Πέτρος της λέει: «Σου δίνω 1000 ευρώ αν ανοίξεις την πετσέτα.»
Η σύζυγος σκέπτεται προς στιγμή και αφήνει την πετσέτα να πέσει μένοντας ολόγυμνη.
Ο Πέτρος βγάζει το πορτοφόλι του και της δίνει 1000 ευρώ. Η γυναίκα ξανατυλίγεται στην πετσέτα και προχωρεί στα ενδότερα του σπιτιού.
Όταν φθάνει στο μπάνιο ακούει την φωνή του συζύγου να λέει: «Ποιος ήταν ;»

Ο Πέτρος, του απαντά η σύζυγος.
Θαυμάσια, της λέει ο σύζυγος, μήπως μου επέστρεψε τα 1000 ευρώ που μου χρωστάει ;;;;

Ηθικό δίδαγμα:

Εάν μοιράζεστε εγκαίρως με τους συνεργάτες σας τις κρίσιμες πληροφορίες σχετικά με πιστώσεις και δάνεια υψηλού κινδύνου, μπορείτε να είστε σε θέση να αποτρέψετε αναπόφευκτες ζημιές

Μάθημα δεύτερο:

Ο Μιχάλης, ένας τελειόφοιτος αριστούχος φοιτητής της θεολογίας, πήρε στο αυτοκίνητό του μια τσαχπίνα, αλλά θεοσεβούμενη, συμφοιτήτριά του, την Αγγελικούλα, για να την μεταφέρει σπίτι της.
Ο νεαρός επειδή ήταν αρκετά ευγενής της άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού και εκείνη μπήκε μέσα και σταύρωσε τα πόδια της, αφήνοντας ελαφρά την μάξι φούστα της να ανοίξει και να αποκαλύψει ένα όμορφο πόδι.
Ο νεαρός παρατρίχα να τρακάρει από την αναστάτωση που του προκάλεσε η αποκάλυψη, και θεώρησε την κίνηση σαν πρόσκληση για κάτι άλλο. Άπλωσε λοιπόν σταθερά το χέρι του πάνω στο πόδι της συμφοιτήτριάς του.
Η Αγγελικούλα γύρισε τότε και του είπε : «Μιχάλη θυμήσου τον ψαλμό 129».
Ο Μιχάλης τράβηξε το χέρι του αλλά, σε μια στροφή αλλάζοντας ταχύτητα, το χέρι του ξαναεπέστρεψε στο πόδι της κοπέλας.
Η Αγγελικούλα γύρισε πάλι και του είπε : «Μιχάλη θυμήσου τον ψαλμό 129».
Ο Μιχάλης κοκκίνισε και απολογήθηκε ψελλίζοντας : «Συγνώμη Αγγελικούλα αλλά βλέπεις ο πειρασμός της σάρκας».
Φθάνοντας στο σπίτι της κοπέλας η Αγγελικούλα κατέβηκε από το αυτοκίνητο αφήνοντας ένα βαθύ αναστεναγμό.
Ο Μιχάλης στενοχωρήθηκε και φθάνοντας στο σπίτι του έτρεξε στα βιβλία του να δει τι λέει ο ψαλμός 129. Ο ψαλμός έλεγε… «Προχώρησε και ψάξε, ακόμα πιο ψηλά, θα βρεις την δόξα".

Ηθικό δίδαγμα :

Ποτέ μην είσαι απόλυτα σίγουρος για τις γνώσεις σου. Μπορεί κάτι να σου ξεφεύγει και να χάσεις μια μεγάλη ευκαιρία.

Μάθημα 3:

Ένας πωλητής, ένας διοικητικός υπάλληλος και ο διευθυντής τους πηγαίνουν για φαγητό όταν βλέπουν μπροστά τους μια πάρα πολύ παλιά λάμπα αντίκα.

Την παρατηρούν προσεκτικά και όπως την τρίβουν, για να διώξουν την σκόνη, ξεπετάγεται ένα τζίνι.

Το τζίνι, χαρούμενο που το ελευθέρωσαν τους λέει : «Για να σας ευχαριστήσω μπορείτε να μου κάνετε μια ευχή και θα σας την πραγματοποιήσω».

«Εγώ πρώτος, εγώ πρώτος» , φωνάζει ο διοικητικός υπάλληλος. «Θέλω να πάω στις Μπαχάμες και να κάνω καταδύσεις και σκι χωρίς να δίνω λογαριασμό σε κανένα».

Πριν τελειώσει την φράση του το τζίνι φύσηξε απάνω του και ο διοικητικός υπάλληλος βρέθηκε στις Μπαχάμες.

«Εγώ, εγώ δεύτερος» φώναξε ο πωλητής. «Εγώ θέλω να πάω στην Χαβάη, να ξεκουράζομαι στην παραλία, να μου χορεύουν χούλα-χούλα και μια προσωπική μασέζ να μου κάνει μασάζ ενώ θα πίνω μια Πίνα Κολάντα.
Έκανε ένα πουφ το τζίνι και έγινε.

«Εντάξει λοιπόν τώρα η σειρά σου», λέει στον Διευθυντή το τζίνι.

Ο διευθυντής χωρίς να το πολυσκεφθεί του λέει : «Εγώ θέλω και τους δύο μετά το φαγητό στο γραφείο».

Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας:
Να αφήνετε πάντα τον διευθυντή σας να έχει τον πρώτο λόγο.

Μάθημα 4

Ένας αετός καθόταν πάνω σε ένα δένδρο και ξεκουραζόταν χωρίς να κάνει το παραμικρό.

Ένα μικρό κουνέλι, που πέρναγε τυχαία, είδε το αετό και τον ρωτά : «Μπορώ να κάθομαι σαν εσένα χωρίς να κάνω τίποτα»;

«Ασφαλώς» του απαντά ο αετός.

Έτσι το κουνέλι κάθισε κάτω από το δένδρο του αετού και αναπαυόταν. Ξαφνικά εμφανίστηκε μια αλεπού, είδε το κουνελάκι, το άρπαξε και το έφαγε.
Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας: Για να κάθεσαι και να μην κάνεις τίποτα, πρέπει να κάθεσαι πολύ, μα πολύ ψηλά.