INTERNET ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΤΕΙΑ

Οι αρχές:

Γιατί το απόρρητο των επικοινωνιών ευνοεί την πειρατεία

«Από τη στιγμή που η Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών δεν κάνει άρση του απορρήτου για να ανιχνεύσουμε τις ΙΡ διευθύνσεις των πειρατών, τα χέρια μας είναι δεμένα», υπογραμμίζει συχνά-πυκνά ο προϊστάμενος της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος κ. Μάνος Σφακιανάκης.

Το ελληνικό κράτος χάνει εκατομ­μύρια από την πειρατεία, επηρε­άζονται οι φορολογικές και οι ασφαλιστικές εισφορές, μειώνονται οι θέ­σεις εργασίας. Αν θέλουμε γερή οικονομία, πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξουμε νοοτροπία», λέει η κ. Σταματούδη, διευθύντρια του Ελληνικού Οργανισμού Πνευματικής Ιδιο­κτησίας για το θέμα της πειρατείας. «Στην ψηφιακή πειρατεία μάς σώζει κατά κά­ποιον τρόπο το γεγονός ότι η διείσδυση στο Διαδίκτυο είναι σχετικά χαμηλή. Τα ποσο­στά όμως μεγαλώνουν, οι ταχύτητες γίνο­νται πιο γρήγορες και το πρόβλημα παίρνει διαστάσεις».

Τι μπορεί να γίνει; «Στην Ελλάδα είμαστε πολύ προσεκτικοί στο θέμα των προσωπι­κών δεδομένων, όπως και στο απόρρητο των επικοινωνιών», απαντά η διευθύντρια του ΟΠΙ. Το ίδιο πρόσκομμα επικαλείται και ο προϊστάμενος της Δίωξης Ηλεκτρονι­κού Εγκλήματος κ. Μάνος Σφακιανάκης. «Από τη στιγμή που η Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών δεν κάνει άρση του απορρήτου για να ανιχνεύσουμε τις ΙΡ διευθύνσεις των πειρατών, τα χέρια μας εί­ναι δεμένα», υπογραμμίζει συχνά-πυκνά σε ημερίδες ο ίδιος. «Ο νόμος που προβλέπει τις περιπτώσεις άρσης του απορρήτου δεν αναφέρεται στην κλοπή πνευματικής ιδιο­κτησίας, επομένως οι πάροχοι μπορούν να επικαλεστούν λόγους προστασίας προσω­πικών δεδομένων των πελατών τους », προ­σθέτει η κ. Τατιάνα Συνοδινού, δρ Νομικής με ειδίκευση σε θέματα πνευματικής ιδιο­κτησίας. Ακόμη κι αν μια εταιρεία διαχείρι­σης οπτικοακουστικού υλικού προσφύγει στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, δεν θα μπορέ­σει να υποχρεώσει τις εταιρείες τηλεπικοι­νωνιών να αποκαλύψουν τα στοιχεία χρη­στών οι οποίοι κατεβάζουν πειρατικό οπτικοακουστικό υλικό: πριν από ένα χρόνο, Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απέρριψε σχετικό αίτημα του Promusicae, συλλόγου Ισπανών μουσικών, προς την εταιρεία-πάροχο Telefonica.

«Βέβαια, η κοινοτική νομοθεσία δεν απο­τρέπει τα κράτη-μέλη να θεσπίσουν νόμους οι οποίοι να επιτρέπουν την άρση του απορ­ρήτου», συμπληρώνει η κ. Συνοδινού. « Ομως κάτι τέτοιο θα προκαλούσε έντονες αντιδράσεις και προβληματισμούς για τις ασφαλιστικές δικλίδες που θα έπρεπε να πε­ριλαμβάνει - αλλιώς, θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο στη γενικευμένη επιτήρηση του Διαδικτύου, τη στιγμή που το ιδιωτικό απόρ­ρητο βάλλεται από παντού... Νομίζω ότι το σημαντικότερο ρόλο θα παίξει η πρόληψη, εκστρατείες δηλαδή που θα υπογραμμίζουν ότι και η πνευματική ιδιοκτησία αποτελεί ένα έννομο αγαθό», συμπεραίνει η Ελληνί­δα νομικός.

«Η πειρατεία δεν πλήττει άμεσα τους αν­θρώπους, δεν τους κλέβει κάποιος το αυτο­κίνητο τους, για να νιώσουν το πρόβλημα », εξηγεί η κ. Σταματούδη. «Κάνουμε σεμινάρια και οι έφηβοι διατρανώνουν ότι θεω­ρούν σωστό να μοιράζονται με τους φίλους τους τραγούδια και ταινίες. Οταν όμως τους πούμε, ωραία, δώστε κι εσείς τώρα την τσά­ντα σας ή το μηχανάκι σας να τα μοιρα­στούμε όλοι, τότε αλλάζει η αντιμετώπιση ». Στη Γαλλία, η Γερουσία έχει προωθήσει προς έγκριση στην Εθνοσυνέλευση σχέδιο νόμου που υποχρεώνει τους πάροχους υπη­ρεσιών Ιντερνετ να παρακολουθούν τα αρ­χεία που κατεβάζουν οι πελάτες τους και να τους προειδοποιεί, εάν αυτά καλύπτονται από πνευματικά δικαιώματα. Οποιος δεν συμμορφώνεται, θα μπαίνει σε καραντίνα και δεν θα μπορεί να συνδεθεί στο Ιντερνετ. «θα ήταν υπερβολικό να βάζουμε στη φυ­λακή τα παιδιά μας επειδή κατεβάζουν πειρατικό υλικό», είπε ο Denis Olivennes, δι­ευθυντής του Nouvel Observateur και ένας από τους εμπνευστές του νομοσχεδίου. «Σκεφτήκαμε λοιπόν ότι αυτή η ποινή είναι καλύτερη». «Σκεφτήκαμε λοιπόν ότι αυτή η ποινή είναι καλύτερη». Μάλιστα σκέφτονται να την ακολουθήσουν και άλλες χώρες, όπως η Ιτα­λία ή η Σουηδία.

Ωστόσο, τον περασμένο Σεπτέμβριο, η Ευ­ρωβουλή ενέκρινε με ποσοστό 88% ψήφι­σμα το οποίο προτρέπει τις χώρες-μέλη της να μην αποκλείουν από το Διαδίκτυο όσους χρήστες «κατεβάζουν» πειρατικό υλικό. Η κ. Συνοδινού εξηγεί το λόγο: «Σήμερα, το Ιντερνετ θεωρείται μια βασική τεχνολογία πληροφόρησης, επομένως η πλήρης διακο­πή της σύνδεσης θα σήμαινε στέρηση ενός βασικού μέσου ενημέρωσης». Αν και έχουν ήδη καταδικαστεί «πειρα­τές» και στην Ευρώπη, νομικοί αναγνω­ρίζουν πως είναι δυσδιάκριτα τα όρια με­ταξύ της προστασίας των πνευματικών δι­καιωμάτων και της παραβίασης των ατο­μικών ελευθεριών. Ειδάλλως, το αποτέλεσμα ίσως να είναι αντίθετο από το επι­θυμητό, όπως συνέβη στην περίπτωση της δίκης ενός Γερμανού χρήστη, ο οποίος τον περασμένο Ιούνιο αθωώθηκε επειδή το δι­καστήριο έκρινε ότι τα στοιχεία του είχαν ανακαλυφθεί με αντισυνταγματικό τρό­πο. Γι' αυτό και τον περασμένο Νοέμβριο το Συμβούλιο Υπουργών Πολιτισμού της Ε.Ε. αποφάσισε πως το καλύτερο μέτρο είναι να ενθαρρυνθούν οι εταιρείες ψυχα­γωγίας να προσφέρουν «υψηλής ποιότη­τας, εύχρηστο και φιλικό προς τον χρή­στη» περιεχόμενο στο Διαδίκτυο - παρά τα όποια αστυνομικά μέτρα.

ΑΝΑΤΥΠΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ "Κ" ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ