Σύμφωνα με τα όσα τόνισε στην «Κ» η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, πνευμονολόγος, διευθύντρια Κέντρου Διακοπής Καπνίσματος στο Ευγενίδειο Θεραπευτήριο, κ. Χριστίνα - Γεωργία Γκράτζιου, η διακοπή του καπνίσματος δεν είναι εύκολη διαδικασία και η θέληση και η αποφασιστικότητα εκ μέρους του καπνιστή είναι καθοριστική. Είναι ενδεικτικό ότι 70% των καπνιστών επιθυμούν να διακόψουν το κάπνισμα, αλλά μόνο το 20%-30% το επιχειρούν κάθε χρόνο. Από αυτούς, 3%-5% το επιτυγχάνουν μόνοι τους χωρίς βοήθεια.
Οι υπόλοιποι αδυνατούν να αντιμετωπίσουν μόνοι τους τα συμπτώματα στέρησης, που είναι: έντονη ανησυχία, κακή διάθεση, εκνευρισμός, αυξημένο αίσθημα πείνας, τα οποία συνήθως διαρκούν από μία εβδομάδα έως ένα μήνα.
Ζητούν βοήθεια
Για όσους χρειαστούν βοήθεια υπάρχουν τα ειδικά ιατρεία διακοπής καπνίσματος, όπου κάθε καπνιστής εντάσσεται σε προσωπικά επιλεγόμενο πρόγραμμα βοήθειας και απεξάρτησης από το κάπνισμα, που διαρκεί 2-3 μήνες με θεραπευτική αγωγή και τακτική ιατρική παρακολούθηση.
Σύμφωνα με την κ. Γράτζιου, ο πρώτος μήνας του προγράμματος είναι ο χρόνος «κλειδί» για την επιτυχία της προσπάθειας. «Εχουμε παρατηρήσει ότι τα άτομα που σταμάτησαν τις επισκέψεις την πρώτη - δεύτερη εβδομάδα του προγράμματος δεν είχαν μεγάλη επιτυχία στη διακοπή του καπνίσματος.
Αντίθετα, τα άτομα που τηρούν τουλάχιστον τον πρώτο μήνα τακτικές επισκέψεις έχουν μεγάλο ποσοστό επιτυχίας, που ξεπερνάει το 50%. Για όσους ακολουθήσουν το τρίμηνο πρόγραμμα το ποσοστό φτάνει το 80%».
Προληπτικά
Ο μέσος όρος ηλικίας όσων ζητούν βοήθεια είναι 40-45 ετών. «Τα τελευταία δύο χρόνια παρατηρούμε μία διαφοροποίηση σε σχέση με παλαιότερα, αφού πλέον ένα σημαντικό ποσοστό της τάξης του 15% είναι άτομα ηλικίας κάτω των 30 ετών.
Οι συμμετέχοντες κατά το πλείστον είναι υγιείς. Είναι καπνιστές που κινητοποιούνται είτε για να προλάβουν πρόβλημα υγείας είτε για να αλλάξουν την εικόνα τους, δεν τους αρέσει να καπνίζουν και να μυρίζουν καπνό. Η πλειονότητα αυτών έχει προσπαθήσει να διακόψει το κάπνισμα 3-4 φορές πριν απευθυνθεί στους ειδικούς. Υπάρχουν όμως κι αυτοί που φοβούνται να προσπαθήσουν μόνοι τους γιατί καπνίζουν πολλά τσιγάρα και θεωρούν ότι είναι αδύνατο να αλλάξουν τη συνήθειά τους από τη μία στιγμή στην άλλη».
Στη χώρα μας λειτουργούν περί τα 35-40 ιατρεία διακοπής καπνίσματος, τα οποία, ωστόσο, δεν επαρκούν για να καλύψουν της ανάγκες των καπνιστών.
Της Πεννυς Μπουλουτζα
Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 31.5.2009
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_31/05/2009_316589
Οι επιπτώσεις της νικοτίνης στον οργανισμό
Σε έξι ώρες η παροδική αύξηση της καρδιακής συχνότητας και της αρτηριακής πίεσης αρχίζει να επανέρχεται στις αρχικές τιμές.
- Σε 48 ώρες δεν υπάρχει πλέον νικοτίνη στο σώμα.
- Στους 3 - 9 μήνες η πνευμονική λειτουργία αυξάνεται έως και 10%.
- Στα πέντε χρόνια ο κίνδυνος καρδιακής προσβολής μειώνεται στο μισό του κινδύνου που διατρέχει ένας μη καπνιστής και σε δέκα χρόνια «πέφτει» στα ίδια επίπεδα.
Τα ευεγερτικά αποτελέσματα της διακοπής του καπνίσματος είναι αναμφισβήτητα. Αρκεί κανείς να καταφέρει να «αντέξει» τον πρώτο μήνα τα στερητικά συμπτώματα, ειδικότερα τον πονοκέφαλο, τη δυσκολία συγκέντρωσης, την ευερεθιστότητα, τις διαταραχές ύπνου, το έντονο άγχος. Αυτά οφείλονται κυρίως στην έλλειψη νικοτίνης, μία από τις 4.000 διαφορετικές ουσίες που έχουν ανιχνευθεί, η οποία μπορεί να μην είναι καρκινογόνος, είναι όμως άκρως εθιστική.
Οπως εξηγεί στην «Κ» η υπεύθυνη του Ιατρείου Διακοπής του Καπνίσματος στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, λέκτορας πνευμονολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Παρασκευή Κατσαούνου, η εισπνοή της νικοτίνης μέσω του αίματος μεταφέρεται στον εγκέφαλο και συνδέεται με τους ειδικούς υποδοχείς νικοτίνης. Αυτοί βρίσκονται κοντά σε κέντρα του εγκεφάλου που έχουν να κάνουν με την ηδονή και το αίσθημα επιβράβευσης. Οταν κάποιος σταματάει το κάπνισμα στερείται αυτόματα αυτών των αισθημάτων και παράλληλα αρχίζει να βιώνει στερητικά συμπτώματα τα οποία συνήθως διαρκούν 3 - 5 εβδομάδες. Η έντασή τους σχετίζεται με την ποσότητα των τσιγάρων που κατανάλωνε ο πρώην καπνιστής. Ο λόγος είναι απλός. «Οσο περισσότερο καπνίζει ένα άτομο τόσο αυξάνονται οι υποδοχείς της νικοτίνης. Μετά τη διακοπή του καπνίσματος απαιτείται χρόνος για να μειωθούν ξανά. Αυτοί πάντα «θυμούνται», απλά η μνήμη αμβλύνεται», σημειώνει η κ. Κατσαούνου.
Αλλη μία επίπτωση της νικοτίνης στον οργανισμό αφορά τη δράση της στα αγγεία. Σύμφωνα με την κ. Κατσαούνου, η νικοτίνη είναι αγγειοσυσπαστική ουσία, που σημαίνει ότι όταν καπνίζουμε η διάμετρος στα αγγεία μειώνεται. Με τη διακοπή του καπνίσματος διαστέλλονται ξανά τα αγγεία. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που εκδηλώνεται πονοκέφαλος στο άτομο που σταματάει το τσιγάρο. Εξαιτίας της διαστολής των αγγείων επανέρχεται και η φυσιολογική θερμοκρασία στα άκρα.
Της Πεννυς Μπουλουτζα
Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 28.6.2009
Ο εθισμός που δημιουργεί το κάπνισμα κάνει τη διακοπή του έναν αρκετά δύσκολο στόχο για τους περισσότερους. Όπως λέει και το άρθρο όμως, αυτό που χρειάζεται είναι θέληση και αυτοπεποίθηση. Τα τελευταία μέτρα που έχουνε ψηφιστεί άλλωστε είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αρχίσει κάποιος μια προσπάθεια για να το κόψει. Επίσης η ιατρική βοήθεια βοηθάει αποδεικνύεται ένας πολύ χρήσιμος συμπαραστάτης. Προσωπικά μπόρεσα και το έκοψα χωρίς τη βοήθεια γιατρού – και μετά από 2 χρόνια πραγματικά νιώθω άλλος άνθρωπος.
ΑπάντησηΔιαγραφή