Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009

ΣΕΛΗΝΗ: ΕΛΕΓΧΟΣ ΓΙΑ ΝΕΡΟ ΜΕ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ ΕΚΡΗΞΗ

Συνετρίβη ο δορυφόρος LCROSS στη Σελήνη

με σκοπό

να εντοπίσει ίχνη νερού στους πόλους της

Σήμερα Παρασκευή το σκάφος LCROSS της NASA βομβάρδισε την επιφάνεια της Σελήνης, το φυσικό δορυφόρο της Γης. Το σκάφος LCROSS αποτελείται από δύο ξεχωριστά τμήματα: αφενός τον προωθητικό πύραυλο Κένταυρο, ο οποίος κτύπησε στις 2.33 μέσα σε έναν κρατήρα στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης. Και αφετέρου μια συσκευή με διάφορα όργανα, η οποία αφού ανέλυσε τα συντρίμμια της πρώτης πρόσκρουσης (του Κενταύρου) στη συνέχεια επιχείρησε μια δεύτερη σύγκρουση με το φεγγάρι, στις 2.39 μμ ώρα Ελλάδος, ανάμεσα στο σύννεφο της σκόνης της πρώτης πρόσκρουσης.

LCROSS_Centaur_rocket

Στην εικόνα φαίνεται

ο πύραυλος που χωρίστηκε από τον κυρίως δορυφόρο

Αφού έγινε η πρόσκρουση των δύο τμημάτων του σκάφους LCROSS, διαδοχικά, με ταχύτητα ίση με 9.000 χιλιομέτρων την ώρα, αναδύθηκε ένα τεράστιο σύννεφο σκόνης, το οποίο απαθανάτισαν πολλά τηλεσκόπια είτε ερασιτεχνών είτε αστρονόμων σε όλο τον κόσμο, καθώς και το Hubble. Η φιλόδοξη αποστολή της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας έχει στόχο να εντοπιστούν ίχνη νερού και τοποθεσίες κατάλληλες για προσεδάφιση.

Ο δορυφόρος LCROSS (Δορυφόρος Παρατήρησης και Ανάλυσης Σεληνιακών Κρατήρων) εκτοξεύτηκε τον Ιούνιο μαζί μ ένα άλλο αναγνωριστικό σκάφος, τον Αναγνωριστικό Σεληνιακό Δορυφόρο, ο οποίος θα παραμείνει όμως σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Η αποστολή είχε στόχο να επιβεβαιώσει τη θεωρία που θέλει τη Σελήνη να διαθέτει υπόγεια αποθέματα νερού, ενώ κόστισε 100 δισ. δολαρίων. Ο απώτερος στόχος είναι η μελλοντική πραγματοποίηση επανδρωμένης αποστολής στη Σελήνη.

Ο πύραυλος Κένταυρος της αποστολής, μάζας 2,3 τόνων, χωρίς πια καύσιμα του κτύπησε μέσα σε έναν σκοτεινό κρατήρα στον νότιο πόλο της Σελήνης, που αποδείχθηκε ότι είναι η πιο ψυχρή περιοχή του ηλιακού συστήματος.

Τέσσερα λεπτά μετά συνετρίβη ο ίδιος ο δορυφόρος LCROSS με τα όργανα του στο στο ίδιο σημείο. Στο διάστημα αυτό πρόλαβε να μεταδώσει εικόνες της πρώτης πρόσκρουσης και να αναζητήσει ίχνη νερού περνώντας μέσα από τα συντρίμμια.

Όπως τονίζουν οι επιστήμονες μία ώρα μετά τη συντριβή οι επιστήμονες θα γνωρίζουν εάν υπάρχουν ίχνη νερού στη Σελήνη.

debris_plume

Οι δύο προσκρούσεις στη σεληνιακή επιφάνεια υπολογίζεται ότι εκτίναξαν 500 τόνους υλικού, που θα αποκαλύψουν νέα στοιχεία για την ορυκτολογική σύσταση και την παρουσία νερού στην εξωγήινη έρημο.

Ο δορυφόρος της Γης υφίσταται τέτοιες εκρήξεις τουλάχιστον τέσσερις φορές το μήνα από μετεωρίτες. Η διαφορά της σημερινής πρόσκρουσης είναι, όμως, ότι χάρη στη σωστή γωνία και τοποθεσία της, οι επιστήμονες θα μπορέσουν να αντλήσουν χρήσιμα συμπεράσματα. Ο κρατήρας Cabeus, όπου θα προσκρούσουν τα δύο διαστημόπλοια, θεωρείται ως το πιθανότερο σημείο ύπαρξης νερού σε πάγο.

Πηγή: Reuters, NASA

http://www.physics4u.gr/blog/?p=1013


Kι όμως, στη Σελήνη βρέθηκε νερό
Νέα πνοή για αποικισμό

New York Times, Reuters, AFP

Υπάρχει νερό στη Σελήνη, σε σημαντικές ποσότητες, δήλωσαν χωρίς αμφιβολία επιστήμονες της NASA την περασμένη Παρασκευή.

«Μάλιστα, βρήκαμε νερό», ανήγγειλε πανηγυρικά σε συνέντευξη Τύπου στο Μόφετ Φιλντ της Καλιφόρνιας ο Αντονι Κολαπρίτ, επιστημονικός υπεύθυνος της αποστολής του δορυφόρου LCROSS (Lunar Crater Observation and Sensing Satellite).

Η επιβεβαίωση της υπόθεσης των επιστημόνων είναι καλό νέο για εξερευνητές που... θα θελήσουν να εποικήσουν το φεγγάρι και για τους επιστήμονες, οι οποίοι ελπίζουν ότι το νερό, σε μορφή πάγου που συσσωρεύτηκε επί δισεκατομμύρια χρόνια, θα μπορέσει να λειτουργήσει σαν αρχείο της ιστορίας του ηλιακού συστήματος. Ισως αποκαλύψει στοιχεία για τη γέννηση της Γης πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.

«Αποκαλύπτουμε τα μυστικά του κοντινότερου γείτονά μας, και, συνεπώς, του ηλιακού συστήματος», δήλωσε ο Μάικλ Ουάργκο, ο υπεύθυνος επιστήμονας της NASA για τη Σελήνη. «Η Σελήνη κρύβει πολλά μυστικά και ο LCROSS προσέθεσε ένα νέο επίπεδο στη γνώση μας».

Ο δορυφόρος συγκρούστηκε με την επιφάνεια ενός κρατήρα κοντά στον νότιο πόλο της Σελήνης πριν από ένα μήνα. Ανοιξε μια τρύπα 30 μέτρα σε διάμετρο και εκτίναξε ένα σύννεφο σκόνης σε ύψος 1,6 χιλιομέτρων, το οποίο περιείχε τουλάχιστον 90 λίτρα νερού.

«Πετύχαμε κάτι παραπάνω από μια ένδειξη» νερού, δήλωσε ο Πίτερ Η. Σουλτζ, καθηγητής γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Μπράουν και ένας από τους επιστήμονες της αποστολής. «Ηταν σαν να μας ήρθε η γεύση του με τη σύγκρουση», είπε. «Το συναρπαστικό είναι ότι χτυπήσαμε μόνο ένα σημείο. Είναι όπως όταν ερευνάς για πετρέλαιο. Οταν το ανακαλύψεις σε ένα σημείο είναι πολύ πιθανό να βρεις κι άλλο εκεί κοντά».

Οι επιστήμονες ανέλυσαν το φως που εξέπεμψε η σκόνη από τη σύγκρουση και διαπίστωσαν την ύπαρξη του νερού. Για χρόνια επιστήμονες πίστευαν ότι η Σελήνη έχει νερό και ήλπιζαν να βρουν σημαντικές ποσότητες σε κρατήρες, οι οποίοι είναι πάντα σκοτεινοί, όπως ο Cabeus (Καβαίος) όπου έγινε η σύγκρουση.

«Μαζί με το νερό στον Cabeus υπάρχουν ενδείξεις άλλων ουσιών που παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον. Οι περιοχές της Σελήνης που βρίσκονται σε μόνιμο σκοτάδι είναι παγίδες που μαζεύουν και συντηρούν υλικά για δισεκατομμύρια χρόνια», είπε ο Κολαπρίτ.

«Είμαστε εκστασιασμένοι», προσέθεσε. «Η πυκνότητα και η διασπορά του νερού και των άλλων ουσιών χρήζουν περαιτέρω ανάλυσης, αλλά μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι ο Cabeus περιέχει νερό», είπε.

Η ανακοίνωση ότι βρέθηκε νερό στη Σελήνη θα δώσει νέα πνοή στο παλιό όραμα για αποικίες στο φεγγάρι. Ενας από τους λόγους που ετοιμάζονται νέες αποστολές στη Σελήνη είναι η αναζήτηση φυσικών πόρων. Οι ΗΠΑ ξεκίνησαν νέο διαστημικό πρόγραμμα το 2004, με στόχο τη δημιουργία βάσης αστροναυτών και την αναζήτηση νερού. Η Ρωσία και η Κίνα, επίσης, έχουν αποφασίσει να στείλουν ανθρώπους στη Σελήνη, – η οποία απέχει 384.402 χιλιόμετρα από τη Γη, απόσταση που το διαστημικό λεωφορείο μπορεί να διανύσει σε τέσσερις μέρες.

Το έδαφος της Σελήνης είναι πλούσιο σε ήλιο-3, το οποίο θεωρείται ασφαλές καύσιμο για αντιδραστήρες σύντηξης. Σύμφωνα με τηλεγράφημα του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων, τα αποθέματα του ήλιου-3 στη Σελήνη είναι περίπου ένα εκατομμύριο τόνοι, ενώ μόλις 25 τόνοι θα αρκούσαν για τις ενεργειακές ανάγκες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών για ένα χρόνο, όταν αναπτυχθεί η επιστήμη της σύντηξης.

Πηγή:

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_15/11/2009_337409

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου