ΟΤΤΟ ΡΕΧΑΓΚΕΛ : Ο ΜΑΚΡΟΒΙΟΤΕΡΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ

Η δημοσιονομική πειθαρχία

του κ. Ρεχάγκελ

Στο ποδόσφαιρο, όπως και στην οικονομία, το ζήτημα της πειθαρχίας είναι καθοριστικής σημασίας. Αλλωστε το ίδιο το ποδόσφαιρο δεν είναι παρά μια ιδιοφυής ανακάλυψη κάποιων άγγλων παιδαγωγών, οι οποίοι περί το μέσον του 19ου αιώνα εκλήθησαν να εφεύρουν ένα παιχνίδι που θα μάθαινε τι εστί πειθαρχία στα ατίθασα αγροτόπαιδα, τα οποία λόγω της βιομηχανικής επανάστασης εγκατέλειπαν τους αγρούς και συνέρρεαν, μαζί με τους γονείς τους, στις πόλεις. Εφηύραν λοιπόν ένα παιχνίδι που επέτρεπε μεν τη σωματική βία (π.χ., τα σπρωξίματα ώμο με ώμο), αλλά που απαγόρευε απολύτως στα παιδιά να πιάνουν την μπάλα με τον συνήθη εύκολο τρόπο, δηλαδή με τα χέρια τους. Με άλλα λόγια υποχρέωνε τα αγροτόπαιδα αφενός μεν να μαθαίνουν να λειτουργούν ομαδικά - κάτι που η ζωή στις πόλεις και οι δουλειές στα εργοστάσια το απαιτούσαν-, αφετέρου δε να πειθαρχούν σε κανόνες, έστω και αν με αυτούς η ζωή τους γινόταν, σε πρώτη φάση, δυσκολότερη. Το αντίτιμο για όλα αυτά ήταν η πελώρια χαρά που αισθάνονται οι ποδοσφαιριστές όταν η ομάδα τους καταφέρνει να στείλει την μπάλα στα δίχτυα της αντιπάλου.

Σχεδόν έναν αιώνα μετά την εισαγωγή του ποδοσφαίρου και στη χώρα μας, όλα αυτά εξακολουθούν να ισχύουν, και μάλιστα με το παραπάνω. Τα τελευταία χρόνια έχει πλέον καταστεί σαφές ότι μια καλή ομάδα με 11 μέτριους παίκτες μπορεί άνετα να επιβληθεί σε ένα ανοργάνωτο συνονθύλευμα με 11 σολίστ.

Στην Ελλάδα το πόσο σημαντικά είναι το ομαδικό πνεύμα και η πειθαρχία στο ποδόσφαιρο μας το έμαθε καλύτερα απ΄ όλους ο κ. Οτο Ρεχάγκελ.

Ο άνθρωπος που έφθασε σε μια χώρα ποδοσφαιρικών κατσαπλιάδων, ανέλαβε μια εθνική ομάδα την οποία κανένας δεν ήθελε να βλέπει και στην οποία κανένας δεν ήθελε να παίζει, και σιγά σιγά την έμαθε όχι μόνο να νικάει, αλλά και να κάνει τα αδύνατα δυνατά. Να γίνει δηλαδή πρωταθλήτρια Ευρώπης.

Για το έργο του αυτό ο κ. Ρεχάγκελ αγαπήθηκε και μισήθηκε σε τέτοιον βαθμό, ώστε η περίπτωσή του να θυμίζει (θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου) τον Κολοκοτρώνη. Τον άνθρωπο που συνέβαλε περισσότερο από όλους στη δημιουργία του σύγχρονου ελληνικού κράτους και τον οποίο οι ελληναράδες της εποχής δεν δίστασαν να φυλακίσουν.

Το τι έχει ακούσει ο κ. Ρεχάγκελ όλα αυτά τα χρόνια, αρχής γενομένης από τους τηλεοπτικούς και μη αστέρες του ελληνικού αθλητικού Τύπου, δύσκολα περιγράφεται. Ο ίδιος ουδέποτε απάντησε, συνεχίζει να κάνει τη δουλειά του όπως νομίζει και η περίπτωσή του μάλλον θυμίζει το κινέζικο γνωμικό «τα σκυλιά γαβγίζουν, η άμαξα προχωρεί». Για τη Νότια Αφρική εσχάτως.

Απόσπασμα από το ομότιτλο άρθρο
του Μανώλης Σπινθουράκης
που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα:
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artId=301972&dt=28/11/2009
το Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

Γ. Τοπαλίδης: «Θα ήταν το τελευταίο παιχνίδι»

Ο Γιάννης Τοπαλίδης (δεξιά) με τον Οτο Ρεχάγκελ, στον πρώτο αγώνα κατά της Ουκρανίας.

Για την πρόκριση της Εθνικής ομάδας επί της Ουκρανίας στο Μουντιάλ, αλλά και για το στόχο της στην κορυφαία διοργάνωση που θα διεξαχθεί το καλοκαίρι του 2010 στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής, μίλησε σε αθλητικό ραδιοφωνικό σταθμό ο συνεργάτης του Οτο Ρεχάγκελ, Γιάννης Τοπαλίδης.

«Διαισθανόμασταν πως σε περίπτωση που δεν πήγαινε κάτι καλά, αυτό θα ήταν το τελευταίο μας παιχνίδι. Δεν θέλει πολύ μυαλό να το καταλάβεις. Όμως δεν σκεφτόταν κανείς το δικό του μέλλον. Η μεγαλύτερη πίεση ήταν να φτάσουμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο», ενώ για το κλίμα στην εθνική απάντησε:

«Ήταν πάντα καλό και παραμένει. Δεν ξέρω από πού βγήκαν αυτά τα πράγματα από τα ΜΜΕ για άσχημο κλίμα στα αποδυτήρια. Το μόνο που είχε συμβεί ήταν να πει ένας παίκτης στον άλλο στο ημίχρονο ενός αγώνα ''μη φωνάζεις, μας αγχώνεις''. Όταν τα αποτελέσματα δεν είναι καλά, όλοι είμαστε στενοχωρημένοι. Το κλίμα όμως ουδέποτε διαταράχθηκε».

Όσο για τους αντιπάλους της εθνικής στη Νότιο Αφρική, σχολίασε: «Δεν έχουμε κάποια ιδιαίτερη προτίμηση. Απολαμβάνουμε αυτό που πετύχαμε, είναι μεγάλη επιτυχία. Έχουμε πάει σε δύο Euro, ένα Συνομοσπονδιών και τώρα ένα Μουντιάλ τα τελευταία χρόνια. Η προετοιμασία δεν θα γίνει στη Γερμανία».

Οτο Ρεχάγκελ: Το φθινόπωρο στη Γερμανία

Να πετύχει κάτι καλό στο Μουντιάλ και να αποχωρήσει από τον πάγκο της εθνικής μας ομάδας ευτυχισμένος, είναι ο στόχος του Οτο Ρεχάγκελ, όπως τον αποκάλυψε μιλώντας στο περιοδικό «World Soccer».

Μετά το Μουντιάλ, γυρίζω στη χώρα μου.

Ο Γερμανός, που είναι ο μακροβιότερος και πιο επιτυχημένος προπονητής που έχει περάσει από την Εθνική Ελλάδος, σκοπεύει να επιστρέψει στη χώρα του μετά το Μουντιάλ του ερχόμενου καλοκαιριού...

«Δεν ξέρω τι θα γίνει στη Νότιο Αφρική. Σε ένα τέτοιο τουρνουά, χρειάζεται και τύχη. Μακάρι να την έχουμε, για να πετύχουμε και κάτι καλό, ώστε να μπορώ να αποχωρήσω ευτυχισμένος μετά το Μουντιάλ.

Θέλουμε να πάμε όσο το δυνατόν πιο μακριά γίνεται», δήλωσε ο Ρεχάγκελ, ο οποίος, έχοντας αναλάβει τα καθήκοντά του στις 5 Σεπτεμβρίου του 2001 και τη βαριά ήττα με 1-5 από τη Φινλανδία στο Ελσίνκι, συμπλήρωσε 100 παιχνίδια στην τεχνική ηγεσία της ομάδας, στο τελευταίο παιχνίδι με την Ουκρανία.

Ο απολογισμός του στον πάγκο της Ελλάδας είναι 52 νίκες, 22 ισοπαλίες και 26 ήττες.

Για πρώτη φορά θα οδηγήσει την εθνική ομάδα σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, καθώς ήταν ο μοναδικός στόχος που δεν είχε εκπληρωθεί στο διάστημα της παρουσίας του, μετά την πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια στο Μουντιάλ του 2006, που είχε διεξαχθεί στην πατρίδα του.

Πηγή:

Ναυτεμπορική

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1746502