Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ





ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΡΩΤΗ




Κατ΄αρχάς ένα μικρό σχόλιο δικό μας :

Τον τελευταίο καιρό οι Ευρωπαίοι εταίροι μας ασκούν δριμεία κριτική για την οικονομική κατάσταση της χώρας μας χωρίς να λογαριάζουν ότι και αυτοί με την βιομηχανική, αγροτική και εμπορική πολιτική τους είναι άμεσα συνεργοί στην κατάσταση που βρίσκεται η οικονομία στην Ελλάδα. Και όλα αυτά για να μην αναφερθούμε εκτενέστερα και στην συμμετοχή τους στην διάλυση της ελληνικής οικονομικής υποδομής στην διάρκεια και στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.


Δεν αρκεί όμως αυτό. Έχουμε και τους συμπατριώτες μας βιομηχάνους που αντί να επενδύσουν στην Ελλάδα τα κεφάλαια που εισέρρευσαν στα ταμεία τους από την «άνθηση» του χρηματιστηρίου, φρόντισαν όχι μόνο να τα χρησιμοποιήσουν προς ίδιον όφελος με την ανοχή του Ελληνικού Κράτους αλλά φρόντισαν επίσης να μεταστεγάσουν την οικονομική δραστηριότητά τους σε οικονομικούς παραδείσους.


Κατά συνέπεια η συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας είναι αποτέλεσμα και της δικής τους κακοδιαχείρισης και είναι το λιγότερο απαράδεκτο να έρχονται σήμερα, τιμητές των πάντων, να ζητούν νέες θυσίες από τους μη έχοντας .


Δεν καταλαβαίνω λοιπόν πως και πού το ΙΟΒΕ, στην επιστολή του προς τον Πρωθυπουργό, βρίσκει ότι ο Ελληνικός Λαός παρέχει «περιθώρια ευκαιρίας» και ότι είναι έτοιµος να δεχθεί θυσίες και επιδεικνύει διάθεση ανοχής.


Όταν οι αγρότες βρίσκονται στους δρόμους και πολύ σύντομα θα τους ακολουθήσουν εργάτες , συνταξιούχοι κλπ. είναι το λιγότερο πολυτέλεια να μιλάμε για «περιθώρια ευκαιρίας»


Αλλά ποιο είναι το ΙΟΒΕ;


Το Ίδρυμα είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός δημόσιου συμφέροντος, διοικείται από εξηνταμελές (60) Διοικητικό Συμβούλιο, τα μέλη του οποίου αντιπροσωπεύουν τον επιχειρηματικό, τραπεζικό και ακαδημαϊκό κόσμο, όπως επίσης και οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα.


Νομίζω ότι η τελευταία παράγραφος τα λέει όλα.


Και μια τελευταία απορία.

Στις 10 Ιανουαρίου δημοσιεύθηκε άρθρο στην Καθημερινή για την φυγάδευση από 7 – 25 δις. Ευρώ προς Ελβετία, Κύπρο , Βουλγαρία κλπ.

Τα χρήματα αυτά προφανώς φυγαδεύτηκαν από έχοντες και από τον φόβο του «ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ».

ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΧΟΝΤΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΝΤΟΠΙΣΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ;

Θα μου πείτε βέβαια ότι δεν είμαστε στην Αμερική και θα σας απαντήσω ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΛΗΣΗ!!!




ΣΚΛΗΡΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΟΒΕ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ



Για δεύτερη φορά στα 40 χρόνια της λειτουργίας του το ΙΟΒΕ απευθύνει ανοιχτή επιστολή σε Πρωθυπουργό. Η πρώτη είχε σταλεί πριν από 30 χρόνια στον Κ. Καραμανλή και είχε προκαλέσει τριγμούς.


Με τη σημερινή επιστολή περιγράφονται όλα τα δυσμενή χαρακτηριστικά της Ελληνικής Οικονομίας, και το ΙΟΒΕ υπογραμμίζει στον Παπανδρέου, ότι «οι οικονομικές κρίσεις οδηγούν είτε στην καταστροφή, είτε στην αναζωογόνηση και την ανάταξη.»


Υπογραμμίζει μάλιστα με νόημα ότι «στην καταστροφή οδηγούν όταν υπάρχει αδράνεια και εμμονή σε δογματικές αντιλήψεις».



«Κόκκινο συναγερμό» για την οικονομία αλλά και την κοινωνία σήμανε χθες το ΙΟΒΕ με επιστολή της διοίκησής του προς τον πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου στην οποία υπάρχουν αιχμές για αδράνεια και εμμονή σε δογματικές αντιλήψεις στις ως σήμερα κυβερνητικές πράξεις. Υπαινίσσεται επίσης ότι το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, παρά την ποιότητά του, θα έπρεπε να είναι πληρέστερο και με περισσότερες παρεμβάσεις.

Το ΙΟΒΕ προτείνει πακέτο λύσεων σωτηρίας, επισημαίνοντας ότι η οικονομία έχει μπει σε φαύλο κύκλο υψηλών ελλειμμάτων και χαμηλής ανταγωνιστικότητας.

Στον τομέα της ανταγωνιστικότητας, το Ιδρυμα προτείνει άμεσο άνοιγμα των «κλειστών» επαγγελμάτων, αρχίζοντας από εκείνα που έχουν άμεση και σημαντική σχέση με το κόστος παραγωγής και διακίνησης προϊόντων και προσφοράς υπηρεσιών. Επίσης ζητεί το άνοιγμα αγορών που ακόμη παραμένουν κλειστές.

Παράλληλα το ΙΟΒΕ απαιτεί τη διευκόλυνση αλλαγής αντικειμένου των επιχειρήσεων, με την κατάργηση δεκάδων αδειών και διατυπώσεων οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με την εποχή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Εισηγείται ακόμη το άνοιγμα των δημοσίων υπηρεσιών, επιχειρήσεων και οργανισμών στον ανταγωνισμό με τον ιδιωτικό τομέα, ακόμη και χωρίς αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, αλλά και το άνοιγμα της ελληνικής οικονομίας στον διεθνή ανταγωνισμό, με γενναίες επενδύσεις στην τεχνογνωσία και προσπάθεια προσέλκυσης επιχειρηματικών κεφαλαίων.

«Η Ιστορία διδάσκει ότι οι οικονομικές κρίσεις οδηγούν είτε στην καταστροφή είτε στην αναζωογόνηση.Στηνκαταστροφή οδηγούν όταν υπάρχει αδράνεια και εμμονή σε δογματικές αντιλήψεις,αντίθετες με την πραγματικότητα, την κοινή λογική και τις δυνάμεις της προόδου,της εξωστρέφειας και του ανταγωνισμού. Στην αναζωογόνηση οδηγούν όταν υπάρχει έγκαιρη προσαρμογή,καθώς και ρεαλιστική και ευέλικτη προσέγγιση στα προβλήματα» αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ανοικτή επιστολή του ΙΟΒΕ.

Οσον αφορά τα δημοσιονομικά προβλήματα, το Ιδρυμα αναφέρεται στην άμεση αντιστροφή τριών αρνητικών φαινομένων που έχουν αναπτυχθεί εδώ και αρκετά χρόνια στην ελληνική οικονομία και υποσκάπτουν τα θεμέλιά της: τη διόγκωση του αριθμού του προσωπικού και των αμοιβών στον δημόσιο τομέα, την υπέρμετρη αύξηση των δαπανών για συντάξεις και την υπέρμετρη αύξηση της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής.

Το ΙΟΒΕ θεωρεί, τέλος, ότι η αξιοπιστία του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης θα δυναμώσει με την αποφασιστική εφαρμογή όλων όσων εξαγγέλθηκαν, ιδίως αν συνοδευτούν τώρα και όχι αργότερα από τις παρεμβάσεις που στοχεύουν στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.


Το κείμενο της επιστολής του ΙΟΒΕ με ημερομηνία 21.1.2010 και αριθμό πρωτοκόλλου 19 έχεις ως ακολούθως:


ΘΕΜΑ: «Ανοιχτή Επιστολή του ΙΟΒΕ προς τον πρωθυπουργό για την οικονοµία».


Η Ελληνική οικονομία βρίσκεται σε κρίσιµη καµπή, έχοντας εισέλθει σε ένα φαύλο κύκλο υψηλών ελλειμμάτων και χαµηλής ανταγωνιστικότητας. Η µεγάλη εξάρτηση της χώρας από τον εξωτερικό δανεισµό δημιουργεί ασφυκτικές πιέσεις από τις διεθνείς αγορές, το διεθνή τύπο, αλλά και τους εταίρους µας στην Ευρωζώνη. Αυτό αντανακλάται στα υψηλά ασφάλιστρα κινδύνου, που έχουν αυξήσει υπερµέτρως το κόστος του δανεισµού. Οι πληρωµές υπέρογκων ποσών σε τόκους αφαιρούν πόρους από τις εγχώριες επενδύσεις και τις κοινωνικές δαπάνες, συµβάλλοντας στη µείωση της ευηµερίας ιδιαίτερα των πλέον ευάλωτων τµηµάτων του πληθυσµού, ενώ στερούν από την κυβέρνηση πολύτιµους βαθµούς ελευθερίας.


Αν δεν αντιστραφούν οι δυσµενείς εξελίξεις, στις οποίες ελλοχεύουν κίνδυνοι αποσταθεροποίησης όχι µόνο του οικονοµικού/ χρηµατοπιστωτικού, αλλά και του πολιτικού / κοινωνικού συστήµατος, η οικονοµική κρίση κινδυνεύει να µετατραπεί σε κοινωνική κρίση και κρίση αξιών. Όπως πολύ σωστά επισηµάνθηκε, «ή αλλάζουµε ή βουλιάζουµε». Όντως, οι συνθήκες επιβάλλουν άµεση δράση και λήψη δραστικών µέτρων


Η οικονοµική ιστορία, διεθνής και ελληνική, διδάσκει ότι οι οικονοµικές κρίσεις οδηγούν είτε στην καταστροφή είτε στην αναζωογόνηση και την ανάταξη. Στην καταστροφή οδηγούν όταν υπάρχει αδράνεια ή / και εµµονή σε δογµατικές αντιλήψεις, αντίθετες µε την πραγµατικότητα, την κοινή λογική και τις δυνάµεις της προόδου, της εξωστρέφειας και του ανταγωνισµού. Στην αναζωογόνηση και την ανάταξη οδηγούν όταν υπάρχει έγκαιρη προσαρµογή, καθώς και ρεαλιστική και ευέλικτη προσέγγιση στα προβλήµατα.


Με βάση την εµπειρία, δύο παράλληλες προσαρµογές πρέπει να επισυµβούν το ταχύτερο δυνατό στην ελληνική οικονοµία. Η πρώτη είναι η δηµοσιονοµική. Η δεύτερη αφορά στην ανταγωνιστικότητα. Ενδεχόµενη αποτυχία στους δύο αυτούς τοµείς θα οδηγήσει την οικονοµία σε βαθιά ύφεση και µεγάλη ανεργία.


Η δηµοσιονοµική προσαρµογή πρέπει να στηριχτεί στην άµεση αντιστροφή τριών τάσεων που έχουν αναπτυχθεί εδώ και αρκετά χρόνια στην ελληνική οικονοµία και υποσκάπτουν τα θεµέλιά της. Η πρώτη είναι η διόγκωση του αριθµού του προσωπικού και των αµοιβών στο δηµόσιο τοµέα, χωρίς αντίκρισµα στην ποιότητα και ποσότητα των παρεχοµένων υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο. Η δεύτερη είναι η υπέρµετρη αύξηση των δαπανών για συντάξεις, χωρίς αυτό να συνοδεύεται από αύξηση της συνταξιοδοτικής αποταµίευσης. Η τρίτη είναι η υπέρµετρη αύξηση της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, που υποσκάπτει την κοινωνική συνοχή. Το ΙΟΒΕ έχει ήδη καταθέσει σχετικές προτάσεις για την αντιµετώπιση αυτών των προβληµάτων. Ενδεικτικά, αναφέρονται τα δηµοσιοποιηµένα κείµενα «Θέσεις του ΙΟΒΕ για την οικονοµική πολιτική», Ιούνιος 2009 και «Έκθεση για την Ελληνική οικονοµία», ∆εκέµβριος 2009.


Η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας µπορεί να ξεκινήσει και να έχει άµεσα αποτελέσµατα: Πρώτον, µε το άνοιγµα των κλειστών επαγγελµάτων, αρχίζοντας από εκείνα που έχουν άµεση και σηµαντική σχέση µε το κόστος παραγωγής και διακίνησης προϊόντων και προσφοράς υπηρεσιών. εύτερον, µε το άνοιγµα αγορών που ακόµη παραµένουν κλειστές ή οιονεί κλειστές λόγω ρυθµιστικών παρεµβάσεων του κράτους. Τρίτον, µε τη διευκόλυνση εισόδου και εξόδου επιχειρήσεων σε κλάδους οικονοµικής δραστηριότητας, µε την κατάργηση πλείστων όσων αδειών και διατυπώσεων που δεν συνάδουν µε την εποχή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Τέταρτον, µε το άνοιγµα των δηµοσίων υπηρεσιών, επιχειρήσεων και οργανισµών στον ανταγωνισµό µε τον ιδιωτικό τοµέα, ακόµα και χωρίς αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Πέµπτον, µε το άνοιγµα της ελληνικής οικονοµίας στο διεθνή ανταγωνισµό, τεχνογνωσία και επιχειρηµατικά κεφάλαια.


Το Πρόγραµµα Σταθερότητας και Ανάπτυξης που δηµοσιοποιήθηκε, χαρακτηρίζεται από φιλόδοξους αλλά αναγκαίους δηµοσιονοµικούς στόχους, περιλαµβάνει δε ορισµένες, αλλά όχι όλες, από τις παραπάνω προτεινόµενες παρεµβάσεις. Το ΙΟΒΕ θεωρεί ότι η αξιοπιστία του Προγράµµατος θα ενισχυθεί σηµαντικά µε την άµεση και αποφασιστική εφαρµογή όλων όσων εξαγγέλθηκαν, ιδίως αν συνοδευτούν τώρα και όχι αργότερα, από τις παρεµβάσεις που στοχεύουν στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. Η συµπλήρωση και άµεση εφαρµογή του Προγράµµατος, θα µεταδώσει εικόνα αποφασιστικότητας, εξωστρέφειας, ρεαλισµού και ευελιξίας στις διεθνείς αγορές, βελτιώνοντας έτσι το κλίµα και τις προσδοκίες για την ελληνική οικονοµία. Η ανάκαµψη της ελληνικής οικονοµίας θα επιτευχθεί µόλις αποκατασταθεί η εµπιστοσύνη στις αγορές ότι η χώρα βρίσκεται σε πορεία βελτίωσης και ανόρθωσης. Τα πρώτα θετικά αποτελέσµατα θα φανούν µε τη µείωση των περιθωρίων δανεισµού και τη σταθεροποίηση των αγορών χρήµατος και κεφαλαίου, όπως συνέβη µε άλλες χώρες-µέλη της Ευρωζώνης που αντιµετωπίζουν παρόµοια δηµοσιονοµικά προβλήµατα. Κυρίως όµως οι παρεµβάσεις αυτές θα συµβάλουν στον τερµατισµό της ιδιόρρυθµης οµηρίας της ελληνικής οικονοµίας από τα διεθνή µέσα ενηµέρωσης, τις διεθνείς αγορές και τους εταίρους της στην Ευρωζώνη.


Η επίτευξη της σταθεροποίησης της οικονοµίας, της ανάκτησης αξιοπιστίας στις διεθνείς αγορές και της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας είναι ένα δύσκολο εγχείρηµα που προϋποθέτει προσπάθεια συνεχή, συστηµατική, αποδεσµευµένη από προεκλογικές υποσχέσεις και δογµατικές αντιλήψεις. Πρέπει να τονιστεί ιδιαιτέρως ότι ρυθµίσεις και νοµοθετικές παρεµβάσεις που δηµιουργούν κινδύνους σε ευαίσθητους τοµείς της οικονοµίας και µάλιστα σε µια περίοδο κρίσης, δεν είναι συνεπείς µε την προσπάθεια ανάκτησης της εµπιστοσύνης στις αγορές. Η Κυβέρνηση πρέπει να αξιοποιήσει τα «περιθώρια ευκαιρίας» που της παρέχει ο Ελληνικός λαός, ο οποίος, όπως δείχνουν οι δηµοσκοπήσεις, είναι έτοιµος να δεχθεί θυσίες και επιδεικνύει διάθεση ανοχής.


Στη διαχείριση της κρίσης, όπως και στην αντιµετώπιση κάθε µεγάλου προβλήµατος, αποφασιστικός παράγων είναι ο ρόλος της ηγεσίας. Αµφιταλαντεύσεις και καθυστερήσεις στη λήψη αποφάσεων, ακόµη και αν αυτές οφείλονται σε διαδικασίες διαβούλευσης και επιθυµίας συγκερασµού πολλών απόψεων, διαδικασίες που είναι επιθυµητές και θεµιτές σε περιόδους οµαλότητας, µπορεί, κάτω από τις συνθήκες εκτάκτου ανάγκης που έχει δηµιουργήσει η οικονοµική κρίση, να έχουν υπέρµετρο και µη αναστρέψιµο κόστος. Κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι ανάγκη ο ίδιος ο Πρωθυπουργός να επιβάλει αµέσως τα µέτρα οικονοµικής πολιτικής και τους κανόνες διοίκησης που απαιτούνται.


Στην παρούσα κρίσιµη φάση, το Ίδρυµα δεσµεύεται να παρακολουθήσει τις εξελίξεις, να ενηµερώνει την κοινή γνώµη µε αντικειµενικότητα, να συντρέχει την Κυβέρνηση µε όλα τα µέσα που έχει στη διάθεσή του, καθώς και να ευαισθητοποιήσει και κινητοποιήσει τους κοινωνικούς εταίρους ως προς το δέον γενέσθαι. Το Ίδρυµα πιστεύει ότι µπορούµε, για µια ακόµη φορά, να µετατρέψουµε την κρίση σε ευκαιρία. Πρέπει όµως να κινηθούµε γρήγορα, αποτελεσµατικά και αποφασιστικά.


Με τιµή,

Η Εκτελεστική Επιτροπή

του Ιδρύµατος Οικονοµικών και Βιοµηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ)



Πηγή:


http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=310905&dt=22/01/2010

http://essetaihmar.blogspot.com/2010/01/blog-post_7693.html

http://www.iobe.gr/index.asp?a_id=87&news_id=897

http://kgrek.blogspot.com/2010/01/blog-post_5383.html


ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ



Ειδικό επίδομα 11 εκατ. ετησίως
σε υπαλλήλους, αστυνομικούς και συνεργάτες βουλευτών


Του Γιωργου Σ. Μπουρδαρα

Τι κρύβει ο «μυστηριώδης» κωδικός του προϋπολογισμού της Βουλής με τα διακριτικά «ΚΑ 0515», τον ασαφή τίτλο «Αποζημίωση μελών συλλογικών οργάνων» και τα περισσότερα των δέκα εκατομμυρίων ευρώ που εμπεριέχει προς διάθεση σε ετήσια βάση; Τον χαρακτηρισμό «μυστηριώδη» απολαμβάνει δικαιωματικά ο εν λόγω κωδικός, δεδομένου ότι παρά τις συζητήσεις που έχει προκαλέσει για το ασαφές του περιεχομένου του, επίσημη ενημέρωση δεν έχει υπάρξει μέχρι τώρα.

Και σαφέστατα εντυπωσιάζει αρνητικά το γεγονός ότι...
.

.....η έρευνα για την αποσαφήνιση των χαρακτηριστικών του, οδηγεί στην πληροφορία ότι τα ποσά αυτά, σε ποσοστό 97,5%... δεν αφορούν καταβολή αποζημιώσεων στα μέλη των «συλλογικών οργάνων», όπως ο τίτλος μαρτυρά. Αλλά στην καταβολή ενός (ακόμα…) ειδικού επιδόματος –«έξοδα κίνησης»- στους υπαλλήλους της Βουλής, τους αστυνομικούς που εργάζονται στο Κοινοβούλιο και τους συνεργάτες των βουλευτών. Ερχεται δε να προσδώσει μια νέα διάσταση στο κύμα της έντονης, από το εξωτερικό και το εσωτερικό, αμφισβήτησης αναφορικά με την εγκυρότητα και ειλικρίνεια των στοιχείων που τηρούνται για τις δαπάνες του Δημοσίου.

Και αυτό, δεδομένου ότι σύμφωνα με πηγή που φέρεται να έχει καλή γνώση του τρόπου με τον οποίο συντάσσεται ο προϋπολογισμός του ελληνικού Κοινοβουλίου, «η ίδια μέθοδος ακολουθείται και σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες, βάσει σχετικής πρόβλεψης του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους»...

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ξεχωριστό ενδιαφέρον έχει πως στην ιστοσελίδα του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και ειδικότερα στην «Ανάλυση Κωδικών Αριθμών Εξόδων», οι κωδικοί που αρχίζουν από «05» αφορούν «Πρόσθετες και παρεπόμενες παροχές» (όπως υπερωριακή απασχόληση κ.ά), ενώ για κινήσεις και μετακινήσεις υπάρχουν οι κωδικοί «07+». Για τα «Λοιπά έξοδα κίνησης» υπάρχει συγκεκριμένα ο κωδικός «0719».

Στον προϋπολογισμό του 2010 έχει εγγραφεί κονδύλι ύψους 11.527.700 ευρώ. Σημειωνόταν, μάλιστα, ότι είναι λιγότερα από τα 11.927.700 που υπήρχαν στον προϋπολογισμό του 2009, με την επισήμανση ότι η μείωση οφείλεται «στον περιορισμό της δραστηριότητας των εξωυπηρεσιακών επιτροπών». Λεπτομέρεια; Στο επίσημο έντυπο του Κοινοβουλίου, ένα χρόνο νωρίτερα, οι καταγραφείσες πιστώσεις ήταν σαφώς λιγότερες εκείνων που εμφανίζονται στον φετινό, και ανέρχονταν στα 10.462.700 ευρώ...

Υπενθυμίζεται ότι ο συνολικός ετήσιος προϋπολογισμός της Βουλής ανέρχεται στα 218.253.000 ευρώ. Οι πιστώσεις για τη βουλευτική αποζημίωση για το 2010 προϋπολογίστηκαν στα 45.591.600 ευρώ. Οι δε πιστώσεις για τις αποδοχές των πολιτικών υπαλλήλων (με όλες τις μορφές εργασιακών σχέσεων – όπως μόνιμοι, μετακλητοί, εξωτερικοί συνεργάτες κ.ά), για τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία τους, καθώς και για «πρόσθετες και παρεπόμενες παροχές» συνολικά είναι: 112.746.600 ευρώ…

Ποια, όμως, τελικά είναι τα περίφημα «συλλογικά όργανα», ή αλλιώς «εξωυπηρεσιακές» επιτροπές, τα μέλη των οποίων –που δεν είναι βουλευτές- μοιράζονται κάθε χρόνο ένα ποσό της τάξης σχεδόν 300 χιλιάδων ευρώ (που αντιστοιχεί στο 2,5% του συνολικού κονδυλίου του ΚΑ 0515)...

Tα στοιχεία

Σύμφωνα με τα στοιχεία, πρόκειται μεταξύ άλλων για:

Α) 11μελή επιτροπή «επιστημονικής εποπτείας της έκδοσης τόμων με τις βιογραφίες βουλευτών από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους έως και σήμερα». Η Επιτροπή φαίνεται να συγκροτήθηκε τον (προεκλογικό) μήνα Σεπτέμβριο, με ορίζοντα διετή και με πρόβλεψη τα μέλη της να λαμβάνουν συνολική μηνιαία αμοιβή 8.000 ευρώ. Οι πληροφορίες φέρουν τα μέλη της να δήλωσαν –άγνωστο πότε ακριβώς, πιθανώς μετά τις εκλογές- ότι παραιτούνται από το δικαίωμα λήψης αποζημίωσης.

Β) 5μελή «Συντονιστική Επιτροπή του Ιδρύματος της Βουλής» με αμοιβή για κάθε συνεδρίαση 200 ευρώ. Επίσης μετεκλογικά, φαίνεται να συμφωνήθηκε ότι το ποσό θα μειωθεί στα150 ευρώ, με τον γ.γ. της Βουλής που μετέχει σε αυτή, να δηλώνει ότι παραιτείται της αποζημίωσής του.

Γ) 16μελή «Επιτροπή της Βουλής των Εφήβων» με συνολική ετήσια αμοιβή περίπου 55.000 ευρώ (285 ευρώ το μήνα ανά μέλος, αν το κονδύλι αφορά 12μηνο υπολογισμό)

Δ) 13μελή «Επιστημονική Επιτροπή Εκδόσεων του Ιδρύματος της Βουλής», με συνολική ετήσια αμοιβή περίπου 30.000 ευρώ (192 μηνιαίως ανά μέλος).

Ειδικά για τις δύο τελευταίες, πληροφορίες αναφέρουν ότι η θητεία τους έχει λήξει. Και πως όταν θα επανασυσταθούν θα είναι με λιγότερα μέλη και η αποζημίωσή τους «θα συνδεθεί η αμοιβή με πραγματική συμμετοχή στις συνεδριάσεις».

Αυτό, με άλλα λόγια, σημαίνει ότι διαπιστώθηκε πως τα μέλη τους μέχρι τώρα λάμβαναν μάλλον «πλασματικά» την προβλεπόμενη αποζημίωση, αφού δεν μετείχαν «πραγματικά» σε συνεδριάσεις. Μια μέθοδος γνωστή, πάντως, στο Κοινοβούλιο, εξαιτίας της «συνήθειας» των πρώτων τη τάξει στην εθνική αντιπροσωπεία: των βουλευτών. Είναι «κοινό μυστικό» ότι λαμβάνουν την ειδική αποζημίωση ως μέλη μόνιμων Κοινοβουλευτικών Επιτροπών, ανεξαρτήτως του αν η συμμετοχή τους στις συνεδριάσεις είναι κατά κανόνα «εικονική».

news.kathimerini.gr
http://kgrek.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου