Μια μέρα ο Χότζας δεν τάισε καλά το γάιδαρό του παρόλο που τον είχε φορτώσει υπερβολικά.
Αλλά ο γάιδαρος άντεξε.
Ωραία είπε αφού αντέχει θα τον ταΐζω όλο και λιγότερο .
Στη συνέχεια, δεν τον τάιζε καθόλου ώσπου μια μέρα ο γάιδαρος ψόφησε.
Και τότε ο Χότζας, με παράπονο, είπε: «Για δες ατυχία, τώρα που ο γάιδαρος έμαθε να μην τρώει, ψόφησε».
Λέτε να πάθουμε τα ίδια τώρα με τα νέα μέτρα για την οικονομία;
Πάντως όταν την είπαν τις προάλλες την ιστορία στον μπάρμπα Γιάννη αυτός μου απάντησε:
Αυτά μπορούν να γίνουνε με τσι γαϊδάρους, όχι με τσ’ αθρώπους. Οι αθρώποι δεν περιμένουνε να ψοφήσουνε, κι όντε πεινούνε αρχίζουνε και κλοτσούνε άσχημα σα τσι γαϊδάρους...
Όλοι αυτοί λοιπόν στην κυβέρνηση που αποφάσισαν τα νέα οικονομικά μέτρα στην πλάτη του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα των μεσαίων και χαμηλών εισοδημάτων, καταδικάζοντας τους σε μακροχρόνια ανέχεια και πείνα, προφανώς δεν έχουν ακούσει το μύθο για το γάιδαρο του Χότζα.
Όλα τα είχε μάθει, όλα τα ειχε συνηθίσει, δουλειά γαϊδουρινή, ξυλοφορτώματα γαϊδουρινά, κακουχίες, φορτώματα, όλα. Όμως την πείνα και την ανέχεια δεν μπόρεσε να τα συνηθίσει και τα τίναξε ο φουκαράς.
Έτσι λέει το παραμύθι όμως η ιστορία δεν σταματάει εδώ. Μετά από δικές μας έρευνες αποκαλύφθηκε η συνέχεια της ιστορίας που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή.
Ο γάιδαρος, λέει, λίγο πριν ξεψυχήσει, παραφύλαξε σε στιγμή που ο απρόσεχτος Χότζας τον πλησίασε πολύ, και με όση δύναμη του είχε απομείνει, του τίναξε μια κλωτσιά που τον βρήκε στο «δόξα πατρί», και τον ξάπλωσε χάμω νεκρό. Τέτοιο άδοξο τέλος είχε ο μακαρίτης ο Χότζας που θέλησε να πειραματιστεί με την αντοχή του γαϊδάρου του, και θέλησε να τον μάθει να μην τρώει, αλλά να δουλεύει μονάχα.
Από εκείνη την εποχή, από το πείραμα του Χότζα, με τον γάιδαρο του, πολλοί θέλησαν να πειραματιστούν και με την αντοχή των ανθρώπων. Πολλοί νόμισαν, στη μέθη της εξουσίας τους, ότι οι άνθρωποι της κατώτερης φυλής θα μπορούσαν ελεύθερα να εργάζονται όσο θέλουν, θα μπορούσαν ελεύθερα να... μη μιλούν, και θα μπορούσαν... πιο ελεύθερα να μη διαμαρτύρονται.
Αλλά «φωνή λαού-οργή Θεού» (αυτό το είχαν ξεχάσει). Πρέπει να φάνε τις κλωτσιές των διαμαρτυριών για να συνέλθουν. Τότε θα τρέχουν να προλάβουν αλλά δεν θα προλαβαίνουν το κακό. Τότε θα πάθουν ότι έπαθε και ο Χότζας.
Οι εκάστοτε κυβερνώντες θα πρέπει να γνωρίζουν ότι Ο ΛΑΟΣ κάτω από την απαξίωση και την χλεύη μπορεί να γίνει ένα ορμητικότατο τσουνάμι.
Τα νέα οικονομικά μέτρα της Κυβέρνησης είναι σαν το σεισμό που προκάλεσε πριν μερικά χρόνια το τσουνάμι στον Ινδικό ωκεανό. Θα πέσει πολύ κλάμα και πολλή οδύνη. Γιατί εδώ τα βάζουν με τη ζωή του λαού. Αποπειρούνται να αυξήσουν τη δυστυχία του. Δεν ξέρουμε τι θα κάνουν με τις δικές τους συντάξεις, που σηκώνουν, βέβαια, μείωση, αλλά το να αποπειραθούν να κόψουν με άμεσο ή έμμεσο τρόπο τον 14ο μισθό, είναι απανθρωπιά, είναι σαδισμός και εν τέλει όπως πιστεύουμε ότι θα αποδειχθεί ένα μοιραίο και τραγικό λάθος για την ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ και τις ΑΓΟΡΕΣ.
Το ερώτημα είναι αν θα το αντιληφθούν έγκαιρα αυτοί που χαράζουν την οικονομική μας πολιτική κάτω από την πίεση των εξυπνάκηδων Ευρωπαίων. Και ας προσέξουν… Ας προσέξουν πολύ, πάρα πολύ γιατί πρόκειται για ένα μοιραίο λάθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου