To shopping δεν είναι therapy

Η υπερκατανάλωση είναι η πιο διαδεδομένη αλλά και η πιο παράλογη συνήθεια της εποχής μας. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που την χαρακτηρίζουν ασθένεια ή και μάστιγα» επειδή όλοι, λίγο-πολύ είμαστε υπερχρεωμένοι εξαιτίας αγορών που δεν χρειαζόμασταν, αλλά τις κάναμε για να καλύψουμε κάποιο ψυχολογικό κενό μας ή τη ματαιοδοξία μας. Όμως, αν βάλουμε περισσότερο IQ στις αγορές μας, θα βγούμε διπλά κερδισμένοι.

Η ψυχολογική εκτόνωση σε αγορές ενίοτε βοη­θά, αλλά πολλές φορές συγκαλύπτει τις πραγματικές ανάγ­κες της ψυχής μας, ενώ παράλληλα ναρκώνει συναισθήματα και προ­ωθεί τη ματαιοδοξία μας. Το To shopping therapy λειτουργεί σαν μηχα­νισμός άμυνας σε περιπτώσεις άγ­χους και κακής διάθεσης, εξηγούν οι ειδικοί. Συχνά εμφανίζεται σε αν­θρώπους που περνούν περιόδους μεγάλων αλλαγών, κυρίως δύσκο­λων και αρνητικών. Το να έχεις ανάγκη να αγοράσεις για να νιώσεις πλήρης και ευτυχισμένος, μοιάζει με τονωτική ένεση που μπορεί να μας κινητοποιήσει από την αδράνεια αλλά σε καμιά περίπτωση δεν λύνει τα προβλήματα μας.

TO SHOPPING ADDICTION (εθι­σμός στα ψώνια) έχει ήδη κατα­γραφεί από τους επιστήμονες ως ψυχική διαταραχή. Είναι το σύν­δρομο της αγοραστικής μανίας και μοιάζει με άλλους εθισμούς,

όπως είναι το κάπνισμα, η χρήση ναρκωτικών, ο τζόγος κ.ά. Η απάν­τηση στο καταναλωτικό σύνδρομο είναι η σωστή εκπαίδευση του κα­ταναλωτή.

ΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΙ ΑΓΑΘΑ έρχεται η ικανοποίηση και η ανανέωση, ίσως, αλλά είναι μια πρόσκαιρη παρηγο­ριά που εξαντλείται γρήγορα μέχρι την επόμενη εξόρμηση στα κατα­στήματα. Γι' αυτό, πριν αρχίσουμε τις αγορές, θα πρέπει να σκεφτόμαστε την αιτία, γιατί νιώθουμε έτσι και με ποιον (άλλον) τρόπο θα βρούμε μια αποτελεσματική λύση.

Έξυπνα μέτρα

• Βγαίνουμε βόλτα στην αγορά χωρίς πολλά χρήματα και χωρίς πιστωτικές κάρτες.

• Συντάσσουμε πάντα λίστα με αυτά που χρειαζόμαστε. Η λίστα είναι απαραίτητη για να μην παρα­συρθούμε, γι' αυτό και την τηρού­με με συνέπεια.

• Ο περιορισμός των πιστωτικών καρτών περιορίζει και τα χρέη μας. Κρίνουμε αυστηρά τις διαφημίσεις και δεν παρασυρόμαστε.

• Δεν πετάμε χρήσιμα είδη επειδή πέρασε η μόδα τους.

ΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΝΟΥ ΜΑΣ ότι η ευτυχία βρίσκεται στις ανθρώπινες σχέσεις και όχι στα υλικά αγαθά. Γι' αυτό και αντί να επενδύουμε χρή­ματα σε ψώνια, ας επενδύσουμε χρόνο στην επικοινωνία μας με τους άλλους και στη σχέση μας με τον εαυτό μας. Μόνο έτσι μπορούμε να αισθαν­θούμε την πληρότητα.

Πηγή:

Περιοδικό "ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗ"

To shopping ποτέ δεν πεθαίνει

Η ευεργετική και η «σκοτεινή» πλευρά του «αγοράζειν»

H ψυχολογική εκτόνωση σε αγορές ενίοτε βοηθά, αλλά πολλές φορές συγκαλύπτει πραγματικές ανάγκες, ναρκώνει αρ­νητικά συναισθήματα και είναι απο­γοητευτικά σύντομη.

To shopping therapy λειτουργεί σαν μηχανισμός άμυνας σε περιπτώσεις άγχους και κακής διάθεσης, εξηγεί η κ. Κασσια­νή Μαδεμλή, ψυχολόγος - ψυχοθε­ραπεύτρια. Συχνά εμφανίζεται σε αν­θρώπους που περνούν περιόδους κατάθλιψης ή αλλαγών. Είναι μια σύ­ντομη συνήθεια, μοιάζει με τονωτική ένεση που μπορεί να μας κινητοποιήσει από την αδράνεια, αλλά σε κα­μιά περίπτωση δεν λύνει τα ζητήμα­τα που μας απασχολούν, επισημαίνει η ειδικός. Από την άλλη, ίσως αυτό που νοσταλγούμε είναι να επιστρέ­ψουμε συναισθηματικά στην παιδική μας ηλικία, όταν τα δώρα είχαν άλλη διάσταση και έννοια στα αθώα μας μάτια και προσέφεραν μια «αντίστοι­χη» ασφάλεια.

Εξ ορισμού το shopping therapy εμπεριέχει την έν­νοια της «θεραπείας» που μπορούμε να παρέχουμε στον εαυτό μας και δεν συνιστά πρόβλημα που χρήζει αντιμετωπίσεως, τονίζει η ψυχολόγος. Ίσως να προκαλεί δυσκολίες στο πορτοφόλι - δεδομένου του βομβαρ­δισμού καταναλωτικών αγαθών - αλλά είναι μια απόλαυση, μια έμμεση και προσωρινή αποκατάσταση της διά­θεσης. Επιπλέον, τα είδη που προτι­μάμε να αγοράζουμε αντανακλούν την εικόνα που θέλουμε να προβάλ­λουμε, τα στοιχεία της προσωπικότητας μας, την κοινωνική και οικονο­μική μας κατάσταση, το γούστο και την καλλιέργεια μας, τη φιλοσοφία και τη στάση ζωής μας. Από την άλλη, το shopping addiction (εθισμός στα ψώνια) έχει ήδη κατα­γραφεί ως ψυχική διαταραχή: είναι το σύνδρομο της αγοραστικής μανίας και μοιάζει με άλλους εθισμούς, όπως το τσιγάρο, το αλκοόλ, τα ναρκωτικά ή ο τζόγος.

Ο μανιώδης αγοραστής δεν μπορεί να ελέγξει την παρόρμηση του να αγοράσει - αποκτήσει. Διακατέχεται από έντονη επιθυμία να ψωνίσει οτι­δήποτε, χωρίς να σκεφτεί αν του αρέ­σει ή όχι, αν το χρειάζεται, αν έχει ίδια ή παρόμοια πράγματα και, το κυριό­τερο, αν διαθέτει την οικονομική δυ­νατότητα για μια τέτοια σπατάλη. Το μόνο που νιώθει είναι η ακατανί­κητη επιθυμία να ικανοποιήσει την ανάγκη για αγορά, προκειμένου να περιορίσει την έντονη παρόρμηση που αισθάνεται ότι τον κατακλύζει.

Όταν υφίσταται εθισμός στις αγο­ρές, είναι φανερό ότι υπάρχει ένα σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα, η αντιμετώπιση του οποίου γίνεται με την ανάλογη ψυχολογική υποστήρι­ξη από ειδικούς. Σύμφωνα με την κ. Μαδεμλή, οι αγορές χωρίς όρια εί­ναι μέρος ενός μεγαλύτερου φαι­νομένου που απορρέει από τις αξίες της σύγχρονης κοινωνίας: πολλά αγαθά, γρήγορη ικανοποίηση. Κάτι που αποκαλύπτει την έλλειψη ποι­οτικών σχέσεων, τη μοναξιά και την κακή σχέση με τον εαυτό μας.

Μέτρα «αυτοπροστασίας»

> Για να μην προβαίνουμε σε παρορμητικές κινήσεις -καταναλωτικές ή άλλες-, θα πρέπει να σκεφτόμαστε την αιτία, την αφορμή τού γιατί νιώθουμε έτσι και με ποιο τρόπο θα βρούμε μια αποτελεσματική λύση.

> Μπορούμε να βγαίνουμε βόλτα στην αγορά χωρίς πολλά χρήματα και χωρίς πιστωτικές κάρτες.

> Καλύτερα η βόλτα για ψώνια να συνδυάζεται με καφέ και κουβέντα με κάποιο φίλο.

> Οι αγορές, ως μοναδικός τρόπος εκτόνωσης και χειρισμού των δυσκολιών μας, μπορούν να δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα, οπότε καλύτερα να είμαστε πιο προσεκτικοί με τη δραστηριότητα του shopping, που είναι πράγματι ευχάριστη.

Πηγή:

"Κ" ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ /τ. 345