Σάββατο 17 Απριλίου 2010

Το μεγάλο παιχνίδι για το ιστορικό κέντρο της Αθήνας





Το μεγάλο παιχνίδι

Ένα θρίλερ εκτυλίσσεται καθημερινά στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Στη σκηνή, στους εγκαταλειμμένους δρόμους, περιπλανώνται οι κομπάρσοι: μετανάστες, πρεζόνια, πόρνες. Στα θεωρεία οι κάτοικοι της περιοχής παρακολουθούν, θέλοντας και μη, από τα μπαλκόνια τους το μακάβριο έργο και αναρωτιούνται πότε επιτέλους θα λήξει. Το σενάριο είναι άγνωστο προς το παρόν, αλλά ήδη διαφαίνεται πως περιλαμβάνει την υποβάθμιση του κέντρου και την πτώση των τιμών των ακινήτων. Όσο για το σκηνοθέτη, θα τον μάθουμε έπειτα από αρκετά χρόνια.

Από καιρό πάντως κυκλοφορεί η φήμη ότι πίσω από αυτήν την υποβάθμιση κρύβεται ένα σχέδιο real estate, σε συ­νεργεία με πολιτικούς παράγοντες, με στόχο να πέσουν οι τιμές και να επενδύσουν μεγαλο­εργολάβοι. Ακούγεται όμως τόσο καλοσχε­διασμένο, που κανείς δεν μπορεί να το συνδέ­σει με το ταμπεραμέντο και τις ικανότητες των ελλήνων πολιτικών.

Η πολιτική της υποβάθμισης και η υποβάθμιση της πολιτικής


«Ανησυχητική, αν όχι τρομακτική» χαρακτηρίζει την εικόνα του κέντρου ο Κώστας Καρτάλης, πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής, η οποία το τελευταίο δίμηνο προσπάθησε να αποτυπώσει συνολικά το πρόβλημα. Η επιτροπή κάλεσε τον Δήμο, τη Νομαρ­χία, συλλόγους κατοίκων, εμπόρων, ξενοδόχων, συν τα υπουργεία Περιβάλλοντος, Πολιτισμού και Προστασίας του Πολίτη να καταθέ­σουν διαπιστώσεις και προτάσεις. Μεταξύ των στοιχείων που παρουσιάστηκαν είναι ότι σήμερα:


Η Αθήνα, μαζί με το Αμβούργο και την Μπρατισλάβα είναι οι ταχύτερα γκετοποιούμενες πόλεις της Ευρώπης, με υψηλά πο­σοστά ανεργίας.

Στο κέντρο της υπάρχουν 500 εγκαταλειμμένα κτήρια.

Υπάρχει ραγδαία αλλαγή της φυσιογνωμίας του ιστορικού κέντρου: από τις 1.000 βιοτεχνίες που υπήρχαν πριν από 10 χρόνια, πλέον έχουν απομείνει 150.

Ένα τμήμα του κέντρου έχει μετατραπεί σε βιομηχανία διασκέδασης, που μεταφέρεται από ένα σημείο στο άλλο.

Όσα κτήρια κατοικούνται από ανθρώπους χαμηλών εισοδημάτων είναι πολύ επιρρεπή σε δύσκολες περιβαλλοντικές συν­θήκες (π.χ., καύσωνες).


Στον εισαγγελέα στάλθηκαν στοιχεία για την παραβατικότητα (καταπατήσεις κτηρίων, πορνεία, στέκια τοξικομανών), που παρουσία­σαν ο Δήμος και η Νομαρχία.


Η γεωγραφία του υποκόσμου


Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, στην πυραμίδα ισχύος που σχηματίζουν οι εγκληματικές ομά­δες στην Ελλάδα, ιεραρχικά ανώτεροι είναι πάντα οι έλληνες μαφιόζοι. Ακολουθούν οι Ρώσοι και κάτω από αυτούς οι Βαλκάνιοι (Σκοπιανοί, Βούλγαροι, Αλβανοί και Σέρβοι). Ενα κατώτερο στρώμα περιλαμβάνει τις υπόλοιπες εθνικότητες: Κινέζους, Νιγηριανούς, Πακιστανούς, Μαρο­κινούς, Σουδανούς, Ιρανούς και Μπανγκλαντεσιανούς. Τα πρώτα σκληρά εγκληματικά μορφώ­ματα ορισμένων εξ αυτών των ομάδων (Πακιστανών, Ιρανών, Ινδών) άρχισαν να διαμορφώνο­νται από τη δεκαετία του '90, οπότε άρχισαν να στήνουν και τους πρώτους μηχανισμούς μεταφοράς συμπατριωτών τους στην Ελλάδα.


Σήμερα οι ομάδες αυτές, και όσες προστέθηκαν από νέες χώρες προέλευσης αλλοδαπών, συγκροτούν μαφίες μονοεθνικές ως προς τη σύνθεση τους και πολυπλόκαμες ως προς την κα­τανομή των ρόλων στο εσωτερικό τους. Πρωταγωνιστούν στη λεγόμενη υψηλή εγκληματικότη­τα στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας και έχουν αρκετά σαφώς διαχωρισμένους τομείς δράσης:


Κινέζοι φέρονται να ελέγχουν τη διακίνηση των λαθραίων προϊόντων που κατακλύζουν την ελληνική αγορά. Για τη διακίνηση τους συνεργάζονται και με κυκλώματα άλλων εθνικοτή­των (π.χ., του Πακιστάν) τα οποία ελέγχουν την «ενοικίαση» εργατών.


Νιγηριανοί συγκροτούν μία από τις πιο σκληρές μαφίες, με κυρίαρχο ρόλο στο εμπόριο ανθρώπων, το οποίο περιλαμβάνει πολλές ανατριχιαστικές ιστορίες κακομεταχείρισης τους. Θεωρείται ότι έχουν σχεδόν απόλυτο έλεγχο της πορνείας στο ιστορικό κέντρο - και όχι μόνο σ' αυτό. Εισάγουν κοπέλες από τη Νιγηρία και τις εξαναγκάζουν σε πορνεία, παρακρατώντας τα ταξιδιωτικά τους έγγραφα και εκβιάζοντας τις ίδιες και τις οικογένειες τους με τη χρήση μαύ­ρης μαγείας. Δευτερευόντως, ασχολούνται με τη διακίνηση προϊόντων-«μαϊμούδων» και πλαστών CD (χρησιμοποιώντας Πακιστανούς και Σουδανούς), ενώ έχουν υπολογίσιμη δύναμη και στη διακίνηση μικροποσοτήτων ναρκωτικών. Μεσολαβούν, επίσης, στις υπενοικιάσεις κτηρίων από Έλληνες, τα οποία μετατρέπουν σε κοιτώνες διανυκτέρευσης μεταναστών. Πρόσφατα επέ­κτειναν τη δράση τους και στον έλεγχο του παράνομου πάρκινγκ γύρω από τις ζώνες νυχτερινής διασκέδασης του κέντρου.


Πακιστανοί ελέγχουν τη διακίνηση των λαθρομεταναστών, μέσω ομάδων που τους διοχε­τεύουν στα φανάρια του Λεκανοπεδίου για να πλένουν παρμπρίζ και να πουλάνε μικροαντικεί­μενα. Οι ίδιοι ελέγχουν, επίσης, τόσο την προώθηση των συγκεκριμένων αντικειμένων από ει­σαγωγικές αποθήκες λαθραίων (που είναι διασπαρμένες στη δυτική Αττική) όσο και την κατανομή των εσόδων από τη συγκεκριμένη δραστηριότητα. Ελέγχουν και τις υπενοικιάσεις κτηρίων από Έλληνες, τα οποία μετατρέπουν σε κοιτώνες για συμπατριώτες τους.


Σουδανοί πρωταγωνιστούν στο μικρεμπόριο ηρωίνης. Τους ίδιους τους «νοικιάζουν» γι' αυτόν το ρόλο οι Αλβανοί, που διακινούν τις μεγαλύτερες ποσότητες. Οι Σουδανοί συμμετέχουν και στο λαθρεμπόριο «μαϊμούδων» και CD.


Ιρανοί χρησιμοποιούνται κυρίως βοηθητικά από τις υπόλοιπες ομάδες όταν προκύπτουν διαμάχες, σε ένοπλες συρράξεις μεταξύ αντίπαλων μαφιών ή ξεκαθαρίσματος λογαριασμών. Συχνά χρησιμοποιούνται και για την επιβολή της τάξης όταν τίθεται θέμα ανυπακοής σε επο­χικά εργατικά ζητήματα (π.χ., φραουλοχώραφα).

Μαροκινοί εμφανίζονται ως προστάτες των μαγαζιών νυχτερινης διασκέδασης. Μαζί με τους Νιγηριανούς ελέγχουν και τη στάθμευση, κυρίως στο Γκάζι.

Διαβάστε :


Ρομπέρτο Σαβιάνο, «Γόμορρα», μτφρ. Μαρία Οικονομίδου, εκδόσεις Πατάκη


Ο συγγραφέας, που αποκάλυψε εμπεριστατωμένα τις δραστηριότητες της Καμόρα, της ναπολιτάνικης μαφίας, ζει υπό αστυνομική προστασία, καθώς απειλείται η ζωή του. Το βιβλίο περιγράφει γλαφυ­ρά το λαθρεμπόριο, την παραοικονομία, την τρο­μοκράτηση και τα υπόγεια κυκλώματα που συνδέ­ουν το έγκλημα με την εξουσία.


Πληκτρολογήστε :


www.istorilioghetto.com

Καταγγελίες και ειδήσεις για το ιστορικό κέντρο.

http://metaxourgeio.wordpress.com/

Ένα αντίστοιχο blog για το Μεταξουργείο.

Απόσπασμα από το άρθρο «Το μεγάλο παιχνίδι» του περιοδικού «Ε» της Ελευθεροτυπίας της 21.3.2010 τ.988


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου