ΕΛΒΕΤΟΙ ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ : Στην υγειά σας παιδιά

ΑΝΤΙΛΑΛΟΥΝΕ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΠΕΙΣ

Αντιλαλούνε και οι Αλπεις!

Ελβετοί τραγουδούν την αγάπη τους για την Ελλάδα με μπουζούκι και μπαγλαμά

«Το τραγούδι που μας ζητάνε να ξαναπαίξουμε είναι η "Συννεφιασμένη Κυριακή"- ο δεύτερος εθνικός ύμνος της Ελλάδας. Τελευταία όμως θέλουν να ακούνε και πιο σύγχρονα, εκείνα όμως που συνεχίζουν με σεβασμό την παράδοση προσθέτοντας καινούργια στοιχεία».

Τα παραπάνω λόγια θα μπορούσε να ανήκουν σε έναν μουσικό που εργάζεται σε κάποιο νυχτερινό κέντρο της Αθήνας. Ομως ανήκουν στον ελβετό μουσικό Felix Ηaller, ο οποίος μας δίνει μια εικόνα για τον τρόπο που διασκεδάζει ένα μεγάλο μέρος των συμπατριωτών του. Αλλωστε, αυτοί αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των θαμώνων του μαγαζιού, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο της Ζυρίχης.

«Μια φορά τον μήνα το συγκρότημά μας, το Καφενείον, εμφανίζεται και παίζουμε ελληνικά παραδοσιακά, ρεμπέτικα και σμυρναίικα τραγούδια. Η μουσική είναι το καλύτερο μέσο, και ιδιαίτερα αυτή την εποχή, για να διαφημίσεις και να υπενθυμίσεις ότι η χώρα σας δεν είναι μόνο αυτή που περιγράφεται στις οικονομικές σελίδες των ξένων εφημερίδων».

Ο Felix Ηaller παίζει ακορντεόν, μπουζούκι και λαούτο, ενώ η σύντροφός του Juno βιολί.

«Ηρθαμε στην Ελλάδα για διακοπές πριν από 30 χρόνια όταν ήμασταν 20 χρονών. Είχαμε προγραμματίσει να κάνουμε ένα μήνα διακοπές και μείναμε έξι μήνες. Αυτό που μας εντυπωσίασε βεβαίως ήταν η φιλοξενία και η ανοιχτή αγκαλιά που βρήκαμε σε εκείνη την άκρη της Πελοποννήσου, αλλά και η μουσική που ακούσαμε στα πανηγύρια», λέει ο Fellix. Και μπορεί ο Felix και η Juno να τραγουδούν τώρα ρεμπέτικα, αλλά η πρώτη τους επαφή με την ελληνική μουσική ήρθε μέσα από τις μελωδίες των δημοτικών τραγουδιών. Η Juno θυμάται ότι μπορεί να μην καταλάβαιναν τα λόγια των τραγουδιών, αλλά τους ήταν κατά κάποιον τρόπο γνώριμα. «Οταν τελείωναν οι μέρες των διακοπών μας συνειδητοποιήσαμε ότι δεν θέλαμε να φύγουμε. Τα χρήματά μας όμως είχαν τελειώσει. Ετσι νοικιάσαμε γαϊδουράκια, κάναμε τον γύρο της Πελοποννήσου και παίζαμε μουσική. Παραμείναμε έξι μήνες».

«Μάγκικο, γλυκό, σκερτσόζο...»

Η σχέση τους με την Ελλάδα μόλις είχε αρχίσει. Φυσικά πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι να σμίξουν με τον μπασίστα του Καφενείου David Αebli και τον Σκοπιανό Ιgor Βogoev που έπαιζε κρουστά. Τώρα πια τόσο ο Felix όσο και η Juno μιλούν άπταιστα ελληνικά. Οπως εξηγεί ο Felix, «πρώτα τραγουδήσαμε τα ελληνικά και μετά τα μιλήσαμε. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να μπορέσεις να μάθεις μια γλώσσα». Ακούγοντάς τους να μιλούν, δύσκολα αντιλαμβάνεσαι ότι είναι ξένοι. «Ηταν απολύτως λογικό να φύγει η προφορά, αφού επιλέξαμε να τραγουδάμε στίχους όπως "μάγκικο, γλυκό, σκερτσόζο"», λέει η Juno. Φανταστείτε να τραγουδούσαμε με ελβετική προφορά αυτά τα στιχάκια. Θα ήταν τουλάχιστον αστεία».

Δουλεύουν πάνω στην ελληνική παραδοσιακή μουσική και, όπως λένε, βλέπουν ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που την αγγίζουν με σεβασμό. Ο Felix επισημαίνει ότι «την παράδοση, όποια και αν είναι αυτή, δεν πρέπει να την αντιμετωπίζουμε ως μουσειακό είδος. Για να διατηρηθεί και να περάσει στις επόμενες γενιές θα πρέπει να την αντιμετωπίσεις μέσα από το σήμερα. Υπάρχουν σύγχρονοι μουσικοί στην Ελλάδα όπως ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου ή ο Παντελής Θαλασσινός που βάζουν μέσα στη μουσική τους παραδοσιακό στοιχεία και τα παντρεύουν με σύγχρονα. Μπορεί να μην είναι αμιγώς παραδοσιακά τραγούδια, αλλά δίνουν στους νέους το έναυσμα για να πάνε πίσω, να ψάξουν και να πάρουν αυτά που θέλουν».

Εμπνευση από τις δυσκολίες

Η Juno πιστεύει ότι στις δύσκολες μέρες που περνά η χώρα οι άνθρωποι μπορούν να εκφραστούν πιο δημιουργικά με τα τραγούδια αυτά. «Αλλωστε μην ξεχνάτε ότι τα πιο ωραία τραγούδια- δημοτικά και ρεμπέτικα- γράφτηκαν σε πολύ δύσκολες συνθήκες για τον λαό σας. Αυτό περιγράφουν και μέσα από αυτά καταφέραμε να μάθουμε πολλά για την ιστορία σας».

Η ΜΟΥΣΙΚΗ...

είναι το καλύτερο μέσο για να υπενθυμίσεις ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνο αυτή που περιγράφεται στις οικονομικές σελίδες των ξένων εφημερίδων

«Ο καλαματιανός ενθουσιάζει τους μαθητές μου»

ΣΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ σχήμα των ελβετών μουσικών συμμετέχει και ο Jorgos Stergiou- Γιώργος Στεργίου επί το... ελληνικότερον. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελβετία. Οι γονείς του μετακόμισαν στη Ζυρίχη για να εργαστούν και όταν αποφάσισαν να επαναπατριστούν εκείνος δεν τους ακολούθησε.

Είχε, όπως λέει, φτιάξει τη ζωή του εκεί. «Είμαι δάσκαλος μουσικής και γνώριζα ότι στην Ελλάδα το συγκεκριμένο μάθημα δεν χαίρει ιδιαίτερης τύχης στην εκπαίδευση της χώρας. Εδώ διδάσκονται τη μουσική από το νηπιαγωγείο μέχρι την Γ΄ Λυκείου».

Ο κ. Στεργίου παραδίδει μαθήματα κλασικής κιθάρας και μέσα από αυτά βρίσκει ευκαιρία να φέρνει τους μικρούς Ελβετούς σε επαφή με την ελληνική μουσική παράδοση.

Σύμφωνα με τον ελληνοελβετό δάσκαλο, μεγαλώνει έτσι το κοινό της ελληνικής μουσικής κουλτούρας, αφού μυούνται σε αυτή από πολύ μικρή και με τον ιδανικότερο τρόπο. «Τις τελευταίες μέρες μαθαίνω στις μικρές τάξεις τον καλαματιανό ρυθμό και έχουν ενθουσιαστεί. Τους ακούγεται πολύ εξωτικός, αφού είναι 7/8, ενώ η δυτική μουσική ή κάποια δικά τους παραδοσιακά είναι σε ρυθμό 4/4 ή 3/4»!

Πάθος και χιούμορ

Μέσα από τη μουσική, όπως επισημαίνει ο κ. Στεργίου, μεταφέρεται το ύφος, το πάθος, η θλίψη, αλλά και το χιούμορ της ελληνικής κουλτούρας.

«Το τελευταίο μάλλον θα πρέπει να το επιστρατεύσουμε για να αντιμετωπίσουμε τις δύσκολες καταστάσεις που περνάει η Ελλάδα.

Η οικονομική κρίση είναι μια καλή ευκαιρία για μια δούμε πως μπορούμε να βάλουμε καινούργιες βάσεις για το μέλλον. Και η μουσική και γενικότερα η τέχνη μπορεί να συμβάλει καθοριστικά».

Πηγή:
http://www.inews.gr/27/antilaloune-kai-oi-alpeis.htm

Συννεφιασμένη Κυριακή, Μαρίκα Νίνου & Βασίλης Τσιτσάνης


Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης, Βλάχος & Αλέκος Γκούβερης
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης, Βλάχος
Πρώτη εκτέλεση: Πρόδρομος Τσαουσάκης & Σωτηρία Μπέλλου
Άλλες ερμηνείες: Μαρίκα Νίνου & Βασίλης Τσιτσάνης, Βλάχος & Γιάννης Σαλασίδης || Στέλιος Καζαντζίδης & Γιώτα Λύδια & Μαρινέλλα || Γιώργος Νταλάρας

Συννεφιασμένη Κυριακή,
μοιάζεις με την καρδιά μου
που έχει πάντα συννεφιά,
Χριστέ και Παναγιά μου.

Όταν σε βλέπω βροχερή,
στιγμή δεν ησυχάζω.
μαύρη μου κάνεις τη ζωή,
και βαριαναστενάζω.

Είσαι μια μέρα σαν κι αυτή,
που ‘χασα την χαρά μου.
συννεφιασμένη Κυριακή,
ματώνεις την καρδιά μου.

Πηγή:
http://www.tragoydia.net/search/label/νινου

Ευχαριστώ Μίλτο