Κι ακόμα δεν είδαμε τίποτα...

Σημερινό φωτογραφικό σχόλιο της εφημερίδας "ΠΑΡΟΝ"

"Στο τραπέζι, είπαμε Γιώργο το ...περίστροφο! Στο τραπέζι..."

Το παρόν χρονογράφημα του κ. Μάκη Κουρή, που δημοσιεύεται στο σημερινό "ΠΑΡΟΝ" έχει άμεση σχέση με τις δύο παρακάτω αναρτήσεις μας και θα σας συνιστούσα να το διαβάσετε με προσοχή γιατί περιέχει πικρές αλήθειες.

Μέσα στη καλοκαιρινή ραστώνη, με το μυαλό ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ στραμένο πώς να μην ξοδέψω ένα λεπτό παραπάνω γιατί δεν ξέρω τι μου ξημερώνει η αυριανή μέρα κινδυνεύουμε να ξεχάσουμε ότι υπάρχουν εθνικά θέματα σε εξέλιξη.

Και όπως αναφέρει στο χρονογράφημά του χαρακτηριστικά ο κ. Μάκης Κουρής "Μας πήρανε την σκέψη" για να κάνουν το μοίρασμα ρουτίνα χωρίς φωνές και ξεσηκωμούς.!!!!

Μήπως λοιπόν είναι ώρα να πετάξουμε στην άκρη την απάθειά μας και να ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ!!!

ΕΛΛΗΝΕΣ ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ!!!

ΘΑΡΡΑΛΕΑ

Του Μάκη Κουρη

Κι ακόμα δεν είδαμε τίποτα...

Δικαιολογημένα έχει ανέβει ο κόσμος στα κεραμίδια Με τη θύελλα που σαρώνει τα πάντα στο διάβα της. Κατακτήσεις γεμάτες ιδρώτα και πόνο». Με νύχια και δόντια είχες κτίσει μια καλύτερη ζωή, ξεφεύγοντας από τα βάσανα, την πείνα, τη φτώχεια και τα ερείπια του '50, του '60, ακόμα και του 70.» Κι όταν άρχισες να λες δόξα σοι ο θεός, να σκάει το χαμόγελο στα χείλη, να έχεις τη χαρά ότι τα κατάφερες, ότι άραξες, χρόνια θαλασσοδαρμένος, σε ήρεμο λιμάνι, και συνταξιούχος γευό­σουν αυτά που είχες δουλέψει, σου λέει ο... μπόγιας φέρ' τα πίσω... Είναι κλεμμένα, αδή­λωτα. Είσαι προνομιούχος, τέλος ακόμα και τα περήφανα γερατειά...

Όλα γκρεμίζονται... Και μακάρι να σταμα­τούσαμε εδώ... Όσο κι αν αυτό ηχεί προκλητι­κά, παράταιρα. Γιατί ακόμα δεν έχουμε δει όλο το έργο... Βρισκόμαστε μόνο στην αρχή...

Από τη στιγμή που ανοίξαμε την πόρτα -η Κερκόπορτα είναι ξεπερασμένη πλέον…- που παραδώσαμε τα κλειδιά και προσφέραμε εν λευκώ το «οκέι» μας, ούτε παζάρια κάναμε, η θύελλα και οι βροντές και τα αστροπελέκια δεν πρόκειται να σταματήσουν αν δεν «τακτο­ποιηθούν» όλες οι εκκρεμότητες χρόνων, που η... «λύση» τους μπλόκαρε στην... αδιανόητη για τα σημερινά μας αφεντικά αντίδραση μας.

Τα εθνικά θέματα στον πάγκο. Με τον μπαλτά να κόβει από δω και από κει. Οι λύκοι γύρω - γύρω...

Κι εμείς; Πού μυαλό να σκεφθείς για Ίμια, απειλές και περατζάδες μέχρι το Σούνιο. Ένα και μόνο σε βασανίζει. Το πώς θα ζήσεις τι θα γί­νει με τα παιδιά σου, πώς θα φας... Πώς θα βγάλεις τα καθημερινά κι ας πάει και το παλιάμπελο. Κι όπως πολύ εύστοχα έλεγε παλιός καλός φίλος, στενός συνεργάτης του Ανδρέα, «Μας πήρανε τη σκέψη...»! Για να κάνουν το μοίρασμα υπόθεση ρουτίνας, χωρίς φωνές και ξεσηκωμούς...

Αυτά είναι τα χειρότερα...

Γιατί κάποια στιγμή, πάλι με χρόνια με καιρούς, πού θα πάει, θα ξανασταθούμε στα πόδια μας... Αυτά που δεν θα έχουν γυρισμό είναι οι... «διευθετήσεις» στα εθνικά μας θέματα.

Ο μεγάλος αδελφός φροντίζει για όλα... Όταν μάλιστα τού έχεις δώσει τα κλειδιά.. Ποίος μπορεί να ασφαλίσει την πόρτα; Μόνο ο λαός... Πέτυχαν όμως να τον κλείσουν στο σπίτι με τη... συνδρομή των εργατοπατέρων μας... Είναι η χαρά της εξουσίας...

Όσο δεν φωνάζει ο λαός, δεν δείχνει τη δύναμη του, τόσο περισσό­τερα θα χάσει... Όσο γρηγορότερα το καταλάβει, τόσο καλύτερα για τον ίδιο και για τον τόπο…