ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΣ

Αναρτώ σήμερα το παρόν άρθρο της δημοσιογράφου κας Ρίτσας Μασούρα από το ιστολόγιό της http://ritsmas.wordpress.com/.

Πρόκειται για ένα άρθρο που πολύ δύσκολα θα βρεθεί κάποιος να διαφωνήσει μαζί της.

Είναι σκέψεις που στριφογυρίζουν καθημερινά μέσα στο μυαλό του κάθε ορθολογικά σκεπτόμενου ανθρώπου και που τόσο εύστοχα καταγράφηκαν από την πένα της κας Μασούρα.

Επειδή θεωρώ ότι ακόμα και στις πιο σκοτεινές ημέρες υπάρχει ελπίδα γιαυτό και συνοδεύω το παρόν άρθρο της με μια συμβολική φωτογραφία που τράβηξα προχθές και παρουσιάζει την ανατολή του ήλιου στο δικό μου νησί στα Μάλια της Κρήτης.

Η κα Μασούρα γράφει:

Σα να μην πέρασε μια μέρα!

Ένα άρθρο που έγραψα το 2001 στην Καθημερινή και αναδημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία. Το βρήκα εδώ στο νησί που βρίσκομαι, σκαλίζοντας κάτι αρχεία. Μου έδωσε την αίσθηση ότι είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα, γι αυτό και το ανεβάζω χωρίς να προσθέσω ή να αφαιρέσω λέξη.

Ψάχνοντας στα χαλίκια της αυλής μας

«Ισως αντηχεί υπερβολικά ελληνοκεντρικό, αλλά κινδυνεύουμε πολύ περισσότερο από την υποκουλτούρα μιας χούφτας εργολάβων που εξελίσσονται σε πρεσβευτές της νέας αισθητικής εικόνας της Ελλάδας με έργα συχνά ακαλαίσθητα, βαρετά. Αλλά και πρεσβευτές της ιδέας του γρήγορου και πολλές φορές ύποπτου χρήματος. Μιας ιδέας με αλυσιδωτές επιπτώσεις στους νέους και άπειρους περί τα χρηματοοικονομικά ανθρώπους. Φοβάμαι ότι κινδυνεύουμε το ίδιο σοβαρά να αφομοιώσουμε τη νομιμότητα της εξουσίας της τηλεοπτικής εικόνας, αποκτώντας παράλληλα τη βεβαιότητα ότι στην τηλεοπτική οθόνη εκείνο που μετράει είναι η εντύπωση, όχι το επιχείρημα, η εικόνα και όχι ο λόγος, το συμβάν και όχι η σκέψη. Τη βεβαιότητα για μια Ελλάδα εικονική, δηλαδή.

Αλλά κινδυνεύουμε το ίδιο να προσβληθούμε από τον ιό της απάθειας, κάθε φορά που προσπερνάμε αδιάφορα το αποστεωμένο κορμί κάποιου ναρκομανούς στην Ομόνοια. Οπως άλλωστε απειλούμαστε από την παραποιημένη πολιτική ρητορική, το δημόσιο διάλογο που διολισθαίνει στο απόλυτο τίποτα, μακριά από την πολιτική ρητορική του Αριστοτέλη.

Ποιος άραγε διαφωνεί; Εχουμε μπει για τα καλά σε περιόδους παρακμής, αποδιοργάνωσης των θεσμών, μηρυκασμού των λόγων και των ιδεών, κατακερματισμού του κόσμου, αποανθρωπισμού. Γιατί, μια και πολύς ο λόγος για τη Γένοβα, τι άλλο από παρακμιακή ήταν η δήλωση της συμβούλου του Μπους, της Κοντολίζα Ράις, όταν με θυμωμένη φωνή είπε το εξής: “Μέσα στο παλάτσο συνεδριάζουν οι εκλεγμένοι ηγέτες του κόσμου. Αυτοί έξω που φωνάζουν δεν είναι εκλεγμένοι”!

Σίγουρα δεν έχουμε εκλεγεί. Αλλά το δικαίωμα να αμφισβητούμε τους εκλεγμένους μάς ανήκει. Οπως δική μας είναι και η αντίδραση σε ό,τι μας προβληματίζει. Αλλά και η ευθύνη να στηλιτεύουμε “ολούθε τσι ασχημάδες” και να αποφεύγουμε το θηρευτικό δίχτυ της τηλεοπτικής αποβλάκωσης, ψάχνοντας πρώτα ανάμεσα στα χαλίκια της αυλής μας. Γιατί μόνον εκεί μπορεί να κρύβεται ο άξιος τιμής του Πλάτωνα. Εκείνος που δεν θα επιτρέπει στους αδικούντες να αδικούν».

ΡΙΤΣΑ ΜΑΣΟΥΡΑ – «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 25/07/2001

Πηγή:

http://ritsmas.wordpress.com/2010/07/24/σα-να-μην-πέρασε-μια-μέρα/