Εξαλείφοντας την αιτία αντί το σύμπτωμα!

"Μπορούμε να έχουμε καλή υγεία αν οι ανάγκες των κυττάρων μας και οι δικές μας θελήσεις βρίσκονται σε αρμονία. Η καλή υγεία μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν ακολουθούμε τους θεμελιώδεις νόμους όσον αφορά τον υγιεινό τρόπο ζωής."

Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι το AIDS είναι αθεράπευτο, ωστόσο εγώ έχω διαφορε­τική γνώμη. Ο εκπαιδευμένος στο Harvard νευροχειρουργός C. Norman Sheafy παρακολουθού­σε έναν ασθενή θετικό στον ιό HIV που αργότερα έγι­νε αρνητικός μετά που του παραχωρήθηκε υγιεινή δι­ατροφή, ακολούθησε ένα καλό πρόγραμμα άσκησης και συμμετείχε δραστήρια σε διαλογισμό.

Αυτό και μόνο αποδεικνύει ότι όλες οι ασθένειες εί­ναι στην πραγματικότητα θεραπεύσιμες. Ο λόγος που τόσοι πολλοί άνθρωποι δεν θεραπεύονται μπορεί να αποδοθεί στο γεγονός ότι λαμβάνουν απλά θεραπευ­τική αγωγή. Η αγωγή εστιάζεται στο να ελέγχει, να καταστέλλει και να απαλύνει τα συμπτώματα, αλλά όχι να εξαλείφει την αιτία των συμπτωμάτων. Έτσι, δεν είναι αξιοπερίεργο που πολλοί άνθρωποι δεν θε­ραπεύονται, αφού με τη διαδικασία που ακολουθούν δεν βρίσκουν θεραπεία αλλά μόνο αγωγή.

Στη δεκαετία του 80 πολλοί άνθρωποι στις ΗΠΑ ασθέ­νησαν από AIDS όταν έλαβαν μολυσμένο αίμα από μολυσμένους δότες. Σήμερα, η λήψη αίματος έχει βελτιωθεί σημαντικά και τα προϊόντα αίματος ελέγχο­νται εξονυχιστικά πριν τη μετάγγιση. Το ΑΙ DS μεταδίδεται 100% όταν μεταφέρεται από αίμα σε αίμα. Παρά το ότι το AIDS θεωρείται νόσος που με­ταδίδεται σεξουαλικά, εντούτοις ο κίνδυνος δεν είναι τόσο μεγάλος κατά την ασφαλή σεξουαλική επαφή. Παρά ταύτα, οι ομοφυλόφιλοι που εμπλέκονται χωρίς προφυλάξεις σε πρωκτικό σεξ βρίσκονται σε μεγαλύ­τερο κίνδυνο σε σχέση με τους ετερόφυλους διότι το ορθό (απευθυσμένο) και ο πρωκτός δεν είναι τόσο ελαστικά όπως το κολπικό τοίχωμα. Το πρωκτικό σεξ συνδέεται με αιμορραγία όταν σπάζει ή σχίζεται η κοιλότητα και έτσι η σπασμένη μεμβράνη του ορθού λειτουργεί σαν είσοδος για μόλυνση.

Η μετάδοση από άνδρες σε γυναίκες είναι πολύ μι­κρότερη διότι είναι απίθανο να συμβεί αιμορραγία. Άλλος τρόπος μετάδοσης είναι από βελόνα που χρησιμοποιείται σε κάποιον θετικό (φορέα) στο HIV και ακολούθως σε κάποιον μη μολυσμένο, η μετάδοση τότε είναι σχεδόν βέβαιη. Επίσης, αυτού του είδους η μετάδοση συμβαίνει ιδιαίτερα ανάμεσα στους εθι­σμένους σε ναρκωτικές ουσίες που χρησιμοποιούν τις ίδιες βελόνες.

Τα άτομα με ΗIV παρουσιάζονται ως αθεράπευτα δι­ότι τους δίνεται φαρμακευτική αγωγή που σκοτώνει τον ιό. Ωστόσο, τα φάρμακα καταστρέφουν και το ανοσοποιητικό σύστημα μαζί με τον ιό. Πώς μπορεί ένα άτομο να πολεμήσει μια μόλυνση όταν το ανο­σοποιητικό του σύστημα είναι αδύνατο; Οι φορείς HIV έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, έτσι δεν μπορούν να πολεμήσουν τη μόλυνση. Αν το ανοσοποιητικό σύστημα βελτιωθεί, ο ιός θα σκο­τωθεί από το ανοσοποιητικό σύστημα του ίδιου του ατόμου. Εφόσον το ανοσοποιητικό σύστημα είναι δυ­νατό, το σώμα παράγει ουσίες οι οποίες φυσιολογικά καταστρέφουν το ΗIV. Αυτό εξηγεί γιατί μερικοί ασθε­νείς HIV δεν είναι πλέον φορείς.

Γνώρισα κάποτε έναν ασθενή με AIDS που τώρα έχει τελείως θεραπευτεί. Συνέβη να παρακολουθήσει ένα σεμινάριο NEWSTART και συγκινήθηκε από το μήνυμα που άκουσε. Τα δάκρυα του κυλούσαν καθώς παρα­κολουθούσε τη διάλεξη. Μετά τη διάλεξη, πλησίασε τον ομιλητή και ρώτησε ειλικρινά (από βάθους καρ­δίας): "Έχω AIDS, μπορώ να θεραπευθώ;" Ο γιατρός (φίλος μου) του κράτησε το χέρι και είπε: "Δεν είναι τυ­χαίο που είσαι εδώ απόψε. Μπορείς να θεραπευτείς." Έτσι, του εξήγησε τις λειτουργίες των κυττάρων-Τ και ολόκληρου του ανοσοποιητικού συστήματος. Δύο χρόνια αργότερα έλαβε ένα τηλεφώνημα από αυτόν τον ασθενή. Η φωνή του ακουγόταν πολύ ενθουσιώ­δης και χαρούμενη όταν του είπε: "Γιατρέ, οι εξετάσεις έδειξαν ότι δεν είμαι πλέον φορέας!".

Οι περισσότεροι άνθρωποι προσεγγίζουν τα προβλή­ματα τους με λανθασμένο τρόπο και κατά συνέπεια έχουν λανθασμένα αποτελέσματα. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν αναζητούν πραγματική θεραπεία παρά μόνο αγωγή, διότι συγχέουν τη θεραπεία με την αγωγή. Προτιμούν να ρίχνουν μερικά δισκία ή κά­ψουλες στο στόμα τους παρά να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους που τους αρρωσταίνει. Θέλουν γρήγορη ανακούφιση των συμπτωμάτων τους και νομίζουν ότι, καθώς τα συμπτώματα ανακουφίστηκαν, έχουν ήδη θεραπευθεί. Μόνο μέχρι να ανακαλύψουν ότι τα συμπτώματα επανεμφανίζονται και έτσι ένας κύκλος δημιουργείται: παρουσίαση συμπτωμάτων, λήψη φαρμάκων, εξαφάνιση συμπτωμάτων για λίγο και επανεμφάνιση αργότερα, με αποτέλεσμα να πρέπει να παίρνουν φάρμακα ξανά και ξανά.

Ένας από τους σκοπούς του σεμιναρίου NEWSTART είναι να δώσει την ευκαιρία στους συμμετέχοντες να διακρίνουν τη θεραπεία από την αγωγή. Μόνον όταν έχουμε ξεκάθαρη ιδέα του τι είναι πραγματική θεραπεία μπορούμε να γνωρίζουμε ποια είναι η ορθή οδός που πρέπει να ακολουθήσουμε. Η νοοτροπία μας των γρήγορων «διορθώσεων» πρέπει να αλλάξει. Πρέπει να εξαλείψουμε την αιτία του προβλήματος αντί να απαλείφουμε μόνο τα συμπτώματα. Μόνο εξαλείφοντας την αιτία του προβλήματος μπορεί πραγματικά να βρεθεί θεραπεία.

0 Ιπποκράτης είπε: "Δεν υπάρχουν αθεράπευτες ασθένειες, μόνο αθεράπευ­τοι άνθρωποι.*

Δεν υπάρχουν αθεράπευτες ασθένειες διότι όλες είναι το αποτέλεσμα γονιδιακής μετάλλαξης. Αυτά μπορεί να είναι κακά νέα, υπάρχουν όμως και τα καλά: τα γονίδια ανταποκρίνονται όταν η ενέργεια της αγάπης εισέρχεται (λαμβά­νεται) απ' έξω. Συνήθως οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές απόψεις, ιδιαίτε­ρα όσον αφορά τις νόσους, και οι περισσότερες από αυτές τείνουν να είναι αρνητικές. Όπως, για παράδειγμα, να θεωρούν ότι κάποιες νόσοι είναι πολύ δύσκολο ή αδύνατον να θεραπευτούν, απλά επειδή έτσι λένε οι γιατροί τους. Όταν οι γιατροί τους λένε ότι έχουν μόνο τρεις μήνες για να ζήσουν, τους πιστεύουν και πεθαίνουν στον καθορισμένο χρόνο.

Άλλη πηγή αρνητικών ειδήσεων για τις νόσους είναι οι στατιστικές. Απλά και μόνο επειδή οι στατιστικές αποκαλύπτουν ότι τρεις στους πέντε ανθρώπους πεθαίνουν από ένα συγκεκριμένο τύπο καρκίνου, αποδέχονται το γεγονός ότι περιλαμβάνονται στους 3 από τους 5 που θα πεθάνουν. Η πραγματικότη­τα είναι ότι ούτε η διάγνωση του γιατρού σας ούτε ο καρκίνος που σας κρατά δέσμιο του φόβου και της ανασφάλειας έχουν τη δύναμη πάνω στη ζωή σας. Ο γιατρός σας έχει πιθανόν βασίσει την πίστη του στα στατιστικά αποτελέ­σματα του πώς μία συγκεκριμένη νόσος ή καρκίνος έχει ανταποκριθεί στη συμβατική αγωγή εξάλειψης, ελέγχου και καταστολής των συμπτωμάτων, αλλά όχι της αιτίας της νόσου. Διότι, όπως λένε, είναι μόνο στατιστικές και μπορείς να αρνηθείς να γίνεις μέρος των στατιστικών. Ο λόγος αυτών των αρνητικών απόψεων για τις νόσους και την έκβαση τους μπορεί να αποδοθεί στα αποτελέσματα της αγωγής που οι ασθενείς λαμ­βάνουν από τους γιατρούς ή φροντιστές τους. Τα συμπεράσματα τους δεν έχουν καμία σχέση με τη θεραπευτική διαδικασία.

Άσχετα με το είδος της ασθένειας που έχετε, το πραγματικό πρόβλημα βρί­σκεται στα γονίδια. Λύστε το πρόβλημα στα γονίδια και είστε θεραπευμένοι. Αφού κάθε νόσος προκαλείται από γονιδιακές μεταλλάξεις ή "γονιδιακό πρόβλημα", δεν υπάρχουν ούτε δύσκολα ούτε εύκολα γονίδια να θεραπευτούν. Όλα τα γονίδια είναι τα ίδια. Αν ο διαβήτης μπορεί να αντιστραφεί, τότε ακόμη και ένα σοβαρό είδος καρκίνου που λέγεται σάρκωμα μπορεί επίσης να θεραπευτεί.

Όταν αυτή η αρνητική νοοτροπία για τις νόσους και τον καρκίνο αλλάζει, τότε ένα τεράστιο οδόφραγμα προς τη θεραπεία απομακρύνεται. Η θεραπευτική δύναμη έρχεται απέξω από εμάς. Δεν έχει σημασία ποιο γονίδιο είναι φθαρμένο ή μεταλλαγμένο. Δεν υπάρχει διάκριση όσον αφορά τη θεραπεία των γονιδίων μας όπου κι αν βρίσκονται και πόσο σοβαρά (σημαντικά) είναι. Ξέραμε ότι οι νόσοι προκαλούνται από μη φυσιολογικά γονίδια ή από γονιδιακή μετάλλαξη. Φυσιολογικά γονίδια μετατρέπονται σε μη φυσιολογικά αν εκτίθενται σταθερά σε επιβλαβείς χημικές ουσίες όπως η μόλυνση, η ακτινο­βολία, χημικές συνθέσεις και ελεύθερες ρίζες οξυγόνου στο σώμα.

Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι ελεύθερες ρίζες παραγόμενες από οξυγόνο στο σώμα μπορούν να προκαλέσουν κυτταρική και γονιδιακή καταστροφή. Οι ελεύθερες ρίζες είναι χημικά είδη που κατέχουν ένα αζευγάρωτο ηλεκτρόνιο στο εξωτερικό κέλυφος του μορίου. Αυτός είναι ο παράγων-κλειδί στη δομή αυτού του είδους (Greenwald, 1991, Halliwell, 1995) και είναι ο λόγος για τον οποίο είναι πολύ αντιδραστικά. Αυτό το είδος αποτελείται στην πραγματικότητα από μια ομάδα μοριακών τμημάτων τα οποία είναι ικανά για ανεξάρτητη ύπαρξη (Cheeseman and Slater, 1993).

Το γεγονός ότι είναι τόσο πολύ αντιδραστικά σημαίνει ότι έχουν χαμηλή χημική συγκεκριμενοποίηση, δηλαδή μπορούν να αντιδράσουν με τα πλείστα μόρια γύρω τους. Αυτά περιλαμβάνουν πρωτεΐνες, λιπίδια, υδατάνθρακες και DNA. Σημαίνει επίσης ότι, στην προσπάθεια να αποκτήσουν σταθερότητα συλλαμβάνοντας το αναγκαίο ηλεκτρόνιο, δεν επιβιώνουν στην αρχική τους κατάσταση για πολύ καιρό και γρήγορα αντιδρούν με το περιβάλλον τους. Γι' αυτό το λόγο οι ελεύθερες ρίζες επιτίθενται στο πλησιέστερο σταθερό μόριο, "κλέβοντας" το ηλεκτρόνιο του. Όταν το μόριο που δέχθηκε την επίθεση χάνει το ηλεκτρόνιο του, μετατρέπεται το ίδιο σε ελεύθερη ρίζα, ξεκινώντας μια αλυσιδωτή αντίδραση. Από τη στιγμή που θα ξεκινήσει η διαδικασία, μπορεί να προκαλέσει διαδοχικές αντιδράσεις, καταλήγοντας τελικά στην καταστρο­φή ενός ζωντανού κυττάρου.

Ελεύθερες ρίζες παράγονται συνεχώς στα κύτταρα, είτε σαν υποπροϊόντα του μεταβολισμού, ή σκόπιμα, όπως στην φαγοκύτωση (Cheeseman and Slater, 1993). Ελεύθερες ρίζες μπορούν επίσης να είναι το αποτέλεσμα των ανθυγιεινών μας συνηθειών και του τρόπου ζωής μας, αλλά κυρίως του συγκινησιακού στρες (άγχους). Το στρες είναι ένας από τους βασικούς ενόχους όσον αφορά την παραγωγή ελευθέρων ριζών.

Είμαι σίγουρος ότι όλοι μας γνωρίζουμε για τη ζωή της Μητέρας Τερέζας. Η άγια αυτή γυναίκα αφιέρωσε την εαυτό της στην εργασία ανάμεσα στους φτωχότερους των φτωχών στις φτωχογειτονιές της Καλκούτα. Παρά τη βρω­μιά του χώρου όπου ζούσε, έφθασε στην ώριμη ηλικία των 87 ετών. Ανάμε­σα στην αθλιότητα και το ελεεινό περιβάλλον στο οποίο ήταν καθημερινά εκτεθειμένη, η καρδιά της Μητέρας Τερέζας υπερχείλιζε από αγάπη, την πιο ισχυρή ζωογόνα ενέργεια.

Η εξάλειψη και μείωση του στρες είναι σημαντική στη μείωση των ζημιο­γόνων επιδράσεων των ελευθέρων ριζών στα κύτταρα μας. Όταν είμαστε θυμωμένοι, μνησίκακοι ή γεμάτοι αρνητικές σκέψεις, το σώμα βιώνει στρες και η παραγωγή ελευθέρων ριζών αυξάνεται. Όταν η καρδιά και ο νους εστιάζονται σε αρνητικά συναισθήματα και σκέψεις, το σώμα υποφέρει. Δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι υπάρχει μια δυνατή σύνδεση ανάμεσα στην υγεία και την πνευματική ζωή. Ο λόγος που τόσες πολλές νό­σοι παραμένουν αθεράπευτες μπορεί να αποδο­θεί στην αποτυχία μας να κάνουμε μια σύνδεση ανάμεσα στην υγεία και την πνευματικότητα. Οι περισσότερες ασθένειες που μας επηρεάζουν είναι το αποτέλεσμα του στρες, της θλίψης, της ανησυχίας, της ενοχής και της δυσαρέσκειας.

Έτσι, όταν παραδινόμαστε στο θυμό και το μί­σος, χάνουμε την ικανότητα να αγαπάμε και να συγχωρούμε τους συνανθρώπους μας. Στην πραγματικότητα, η παραγωγή ελευθέρων ριζών επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από την ποσότητα του θυμού ή του μίσους που κρατάμε μέσα μας. Ο θυμός και το μίσος γεννούν την παραγωγή των ελευθέρων ριζών που βλάπτουν τα γονίδια μας. Γι' αυτό το λόγο όταν λέμε "πονάει", όταν υποφέ­ρουμε από καταστραμμένες σχέσεις δεν είναι μόνο τα συναισθήματα μας που έχουν συντριβεί αλλά επίσης και ο νους και το σώμα έχουν δεχτεί χτύπημα. Έχετε ποτέ παρατηρήσει ότι μετά από πένθος για μια συγκεκριμένη απώλεια, είτε είναι ατόμου ή εργασίας ή οτιδήποτε ήταν αγαπητό στις καρδιές μας, εύκολα γινόμαστε επιρρεπείς σε όλων των ειδών τις μολύνσεις Οι ελεύθερες ρίζες παράγονται συνεχώς όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση στρες και βαθειάς θλίψης προκαλώ­ντας ζημιά στα κύτταρα και τα γονίδια που φρου­ρούν το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι αδύνατο, γινόμαστε εύκολοι στόχοι των μολύνσεων. Όταν είμαστε πληγωμένοι συναισθηματικά, εξαιτίας των ανικανοποίητων ή μη ρεαλιστικών προσδοκιών μας βλάπτουμε κατά κάποιον τρόπο τα γονίδια μας καθιστώντας τα τρωτά σε μεταλλάξεις που οδηγούν σε νόσους και καρκίνους Επομένως ο δρόμος προς την υγεία ξεκινά από την αγάπη προς τα γονίδια μας και από το να έχουμε θετική όψη στη ζωή.

Ενδέχεται να μην μπορούμε να επιλέξουμε τις περιστάσεις της ζωής μας μπορούμε όμως να επιλέξουμε πώς να ανταποκριθούμε σε αυτές Όπως λέμε, "Είναι θέμα νοοτροπίας, αντιμετώπισης". Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τους συζύγους μας ή τα άτομα με τα οποία συναναστρεφόμαστε καθημερινά. Ζητώντας από αυτούς να αλλάξουν είναι σχεδόν αδύνατο. Αν τους αποδεχτούμε όπως είναι και σταματήσουμε να προσπαθούμε να τους αλλάξουμε, τότε η ζωή μας θα γίνει λιγό­τερο αγχώδης και θα μπορούμε να εστιάσουμε την ενέργεια μας σε σημαντικότερα πράγματα τα οποία θα βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής μας. Ομως η ερώτηση "γιατί τότε αρρωστούμε; " πα­ραμένει.

Οι ασθένειες είναι συχνά οι συνέπειες των συ­γκρούσεων ανάμεσα σε αυτό που θέλουμε και αυτό που τα γονίδια στα σώματα μας χρειάζο­νται. Τα κύτταρα μας χρειάζονται ένα πράγμα, αλλά ως επί το πλείστον εμείς θέλουμε άλλα πράγματα τα οποία δεν ευνοούν καθόλου το "ευ ζην" των γονιδίων μας. Μπορούμε να έχουμε καλή υγεία αν οι ανάγκες των κυττάρων μας και οι δικές μας θελήσεις βρίσκονται σε αρμονία. Η καλή υγεία μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν ακο­λουθούμε τους θεμελιώδεις νόμους όσον αφορά τον υγιεινό τρόπο ζωής.

Ας δούμε ένα παράδειγμα για το πώς αναπτύσ­σεται αυτή η μάχη. Τα κύτταρα μας αποτελούνται βασικά από νερό. Πρέπει να είναι ικανοποιητικά ενυδατωμένα για βέλτιστη απόδοση. Αλλά πόσοι από εμάς ικανοποιούν τακτικά στην ημερήσια ανάγκη σε υγρά των δύο λίτρων; Αυτή η ποσότη­τα μπορεί να φαίνεται μεγάλη, μπορούμε όμως να την πάρουμε από ποικίλες πηγές. Μπορούμε να πάρουμε υγρά από το φαγητό που τρώμε, από χυμούς και από το νερό που πίνουμε. Όταν τα κύτταρα είναι αφυδατωμένα δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις εργασίες τους αποδοτικά. Έτσι το σώμα γίνεται αδύνατο και επιρρεπές στις μολύνσεις και τις νόσους.

Συνεπώς το είδος των υγρών που πίνουμε έχει μεγάλη σημασία. Δεν είναι όλα τα υγρά ευεργετικά για τα κύτταρα. Όταν διψάμε, τι συνήθως πίνουμε για να σβήσουμε τη δίψα μας Παίρνου­με ένα ποτήρι νερό ή ανοίγουμε ένα τενεκεδάκι αναψυκτικού ή ετοιμάζουμε ένα φλιτζάνι καφέ. Αν συνεχώς πνίγουμε τα κύτταρα μας σε καφέδες βαρυφορτωμένους με καφεΐνη, σε ανθρακούχα ποτά με γλυκαντικά, ή σε αλκοολούχα ποτά, τότε κάνουμε πολύ κακό αντί καλό.

Το κύτταρα μας χρειάζονται αγνό, καθαρό νερό, ελεύθερο από βλαβερά χημικά και αχρείαστα ορυκτά. Τα κύτταρα ζητούν νερό αλλά εμείς θέλουμε καφέ και αναψυκτικά. Αν δίνουμε στα κύττα­ρα μας αυτό που δεν θέλουν, δημιουργούνται προβλήματα υγείας Για παράδειγμα, αν πίνουμε πολύ καφέ αντί για νερό, κάνουμε τα σώματα μας επιρρεπή στις νόσους. Πώς; Γνωρίζουμε ότι η υπερβολική καφεΐνη στο σώμα προκαλεί ζημιά στα κύτταρα αναγκάζοντας τα σε υπερβολική εργασία. Η καφεΐνη είναι διεγερτικό. Όποτε τα σώμα νιώθει κουρασμένο και στέλνει σήμα γιa ξεκούραση. Παρόλα αυτά, αντί να αφουγκρα­στούμε αυτό το σήμα, το πνίγουμε σε ένα φλιτζάνι καφέ. Στις μέρες μας οι άνθρωποι πίνουν καφέ και άλλα καφεϊνούχα ποτά χωρίς να αναλογίζονται τους κινδύνους για την υγεία που προ­κύπτουν.

Τα κύτταρα χρειάζονται επαρκή ανάπαυση για να επιδιορθώσουν τα φθαρμένα και χαλασμένο-μέρη τους αλλά στην παρουσία της καφεΐνης στο αίμα, τα κύτταρα δεν μπορούν να αναπαυθούν. Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ότι τα κύτταρα στα σώματα μας γερνούν πρόωρα και πεθαίνουν νωρίτερα από την φυσιολογική αναμενόμενη διάρκεια ζωής τους. Αν τα κύτταρα είναι άρρωστα, τότε φυσικά το σώμα αρρωσταίνει.

Κάθε ζωντανό ον χρειάζεται ξεκούραση, από τα μικροσκοπικά κύτταρα μέχρι τα γιγάντια μαμούθ, και ειδικά εμείς τα ανθρώπινα όντα. Αν στερούμε τα σώματα μας από αυτά που χρειάζονται, τότε βρισκόμαστε σε σύγκρουση με το ίδια μας τα σώματα. Κάποτε διάβασα ότι: "Στον πόλεμο κανείς δεν κερδίζει, όλοι χάνουν." Αυτό το απόσπασμα ισχύει αληθινά για τη μάχη ανάμεσα στις επιθυμίες μας και στις ανάγκες των κυττάρων μας. Τα κύτταρα πεθαίνουν και τελικά πεθαίνουμε και εμείς.

Πρέπει να ακούσουμε τι χρειάζονται τα κύττα­ρα μας και να τους το προσφέρουμε ώστε vα επέλθει αρμονία ανάμεσα σε μας και τα κύτταρα μας και μόνον τότε θα επιτευχθεί η θεραπεία. Αν φροντίζουμε τα γονίδια μας με αγάπη, τότε τα σώματα μας θα γίνουν υγιή και δραστήρια.

Αποποίηση Ευθυνών:

Οι πληροφορίες που προσφέρονται σε αυτό το άρθρο δε έχουν σκοπό να υποκαταστήσουν επαγγελματική ιατρική συμβουλή από τον προσωπικό σας γιατρό. Πρέπει πάντα να συμβουλεύεστε τον προσωπικό σας γιατρό πριν αλλάξετε ή ξεκινήσετε νέο διαιτολόγιο, πρόγραμμα άσκησης: ακολουθήσετε συμβουλή που αναφέρεται μόνο σε ευρύ κοινό. Ποτέ μην παραβλέπετε επαγγελματική ιατρικές συμβουλή από τον προσωπικό σας γιατρό ή καθυστερείτε να τη ζητήσετε εξαιτίας κάποιων πληροφοριών που μπορεί να διαβάσατε στο πιο πάνω άρθρο.

Δρ.Κωνσταντίνος Μουρούτης

Φυσίατρος-νευροεπιστήμονας MD, DSc(Med),Phd. Διευθυντής Ελληνικού Ινστιτούτου Νέας Ζωής,

Καθηγητής Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου

Από άρθρο του περιοδικού HOLISTICLIFE

Ευχαριστώ Τατιάνα