Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

ΣΗΜΕΡΑ Ο ΔΙΕΘΝΗΣ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ - 2500 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ

Η σημερινή σελίδα του GOOGLE 
αφιερωμένη στα 2500 χρόνια
  από την Μάχη του Μαραθώνα



Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι,

χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν















Με πορεία 2.500 χρόνων... 




Πανηγυρικό χαρακτήρα παίρνει ο "Κλασικός Μαραθώνιος Αθηνών", που κάθε χρόνο είναι αφιερωμένος στη μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη, αλλά φέτος έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού συμπληρώνονται 2.500 χρόνια από τη Μάχη του Μαραθώνα. Ο Μαραθώνιος δρόμος είναι το αγώνισμα του στίβου που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την Ελλάδα και η συμμετοχή σε αγώνα στην κλασική διαδρομή, έστω και μια και μοναδική φορά, αποτελεί "όνειρο ζωής" για τους περισσότερους δρομείς όλου του κόσμου που ασχολούνται με το επίπονο αυτό αγώνισμα. 'Ετσι, πάνω από 20.000 δρομείς όλων των ηλικιών θα πάρουν μέρος στον Μαραθώνιο (οι 12.500 χιλιάδες) και στα 5 και 10 χλμ., που θα πραγματοποιηθούν παράλληλα...





Ιστορική διαδρομή...







Την ιδέα να συμπεριληφθεί το αγώνισμα του Μαραθωνίου στο πρόγραμμα των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων είχε ο Γάλλος Μισέλ Μπρελ, καθηγητής της Σορβόννης και φίλος του Πιέρ ντε Κουμπερτέν, που ήθελε να τιμηθεί μ' αυτόν τον τρόπο η Ελλάδα για την προσφορά της στον πολιτισμό και τον αθλητισμό, αλλά δεν γνώριζε ότι ήταν τόσο μεγάλη η απόσταση Μαραθώνα - Αθήνας. Τον Μπρελ τον είχε συγκινήσει η προσπάθεια του Αθηναίου οπλίτη το 490 π.Χ., που, αφού ανήγγειλε τη νίκη επί των Περσών με τη λέξη "νενικήκαμεν", έπεσε νεκρός από την εξάντληση. Το όνομα αγγελιαφόρου δεν έγινε γνωστό, όμως η διαδρομή που διήνυσε δεν είναι η σημερινή της κλασικής διαδρομής: είχε φθάσει στην Αθήνα διασχίζοντας την Πεντέλη.





Το 1896, στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες, η απόσταση ήταν περίπου 40 χιλιόμετρα. Η σημερινή διαδρομή των 42.195 μέτρων αποφασίστηκε πολύ αργότερα στο συνέδριο της IAAF το 1921, μετά από επιρροή των Άγγλων, καθώς 42 χλμ. είναι η απόσταση του Λονδίνου από το Windsor Castle, ενώ τα υπόλοιπα 195 μέτρα παραπέμπουν στο αρχαίο ελληνικό στάδιο (192 μέτρα και 27 εκατοστά ή 600 "πόδια του Ηρακλή").



Ο μετέπειτα "θρύλος", Σπύρος Λούης, πήρε μέρος την τελευταία στιγμή στον Μαραθώνιο των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων. Αρχικά είχαν προκριθεί οι έξι πρώτοι του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος στις 9 Μαρτίου 1896 (νικητής ο Χαρίλαος Βασιλάκος με 3 ώρες 18'), αλλά στις 25 Μαρτίου 1896 έγινε και δεύτερος αγώνας πρόκρισης, όπου πήραν το "εισιτήριο" της συμμετοχής ακόμη έξι Έλληνες, μεταξύ των οποίων ο Λούης είχε τερματίσει 5ος.



Έτσι στον Μαραθώνιο των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων  πήραν μέρος 17 δρομείς, δώδεκα Έλληνες, δύο Γάλλοι (ο ένας ήταν ο Κρητικός Σωκράτης Λαγουδάκης), ένας Αυστραλός, ένας Αμερικάνος και ο Ούγγρος Γκιούλα Κέλνερ, που πήρε την τρίτη θέση μετά από ακύρωση (άγνωστο γιατί) του Έλληνα Σπυρίδωνα Μπαλόκα. Ο Σπύρος Λούης πήρε την πρώτη θέση, μέσα σε αποθεώση 100.000 Ελλήνων φιλάθλων, με χρόνο 2 ώρες 58' 50, ενώ ακολουθήσαν ο Βασιλάκος με 3 ώρες 06' 03 και ο Κέλνερ με 3 ώρες 06' 35. Τερμάτισαν συνολικά εννέα, όλοι Έλληνες (πλην του Κέλνερ) και ο Λαγουδάκης.


Απ' τον Κυριακίδη στον Πολιά...



  
Μεγάλες μορφές από ελληνικής πλευράς στο αγώνισμα του Μαραθωνίου είναι ο νικητής της Βοστώνης το 1946 Στέλιος Κυριακίδης, που είχε πετύχει και την καλύτερη επίδοση της εκείνης της χρονιάς στον κόσμο με 2 ώρες 29' 27'', αλλά κι ο Μιχάλης Κούσης, που νίκησε στους Μεσογειακούς Αγώνες του 1979 με τον εκπληκτικό χρόνο 2 ώρες 06' 52''.3, αλλά η επίδοση αυτή δεν μέτρησε ποτέ (ήταν τότε και παγκόσμιο ρεκόρ), αφού η διαδρομή στο Σπλιτ ήταν 899 μέτρα μικρότερη!



Ο Έλληνας δρομέας που έχει γράψει τα τελευταία χρόνια τη δίκη του ιστορία στον Μαραθώνιο είναι ο Νίκος Πολιάς, που αναδείχθηκε επτά φορές πρώτος πανελληνιονίκης (έξι στην κλασική διαδρομή και μία στο Αγρίνιο), ενώ κατέχει και το ελληνικό ρεκόρ στην κλασική διαδρομή με 2 ώρες 17' 56'' από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας (τερμάτισε 24ος).




Αντίστοιχης αξίας είναι η καλύτερη Ελληνίδα όλων των εποχών Μαρία Πολύζου, που κατέχει και το ελληνικό ρεκόρ της κλασικής με 2 ώρες 39' 10'' από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1997 (12η), αλλά και την πανελλήνια επίδοση με 2 ώρες 33'' 40'' από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Βουδαπέστης το 1998 (13η). Το πανελλήνιο ρεκόρ στους άνδρες έχει ο Σπύρος Ανδριόπουλος με 2 ώρες 12' 04'', όταν τερμάτισε 2ος το 1988 στον Διεθνή Μαραθώνιο του Βερολίνου.



 


Τα ρεκόρ Κλασικής Διαδρομής σημειώθηκαν και στα δύο φύλα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, στους άνδρες από τον Ιταλό Στέφανο Μπαλντίνι (2 ώρες 10' 55'') και στις γυναίκες από την Γιαπωνέζα Μιζούκι Νογκούτσι (2 ώρες 26' 20''). Αντίστοιχα τα ρεκόρ αγώνα στον Κλασικό Μαραθώνιο σε μνήμη Γρηγόρη Λαμπράκη έχει ο Κενυάτης Παούλ Λεκουράα με 2 ώρες 12' 42'' από το 2008 και στις γυναίκες η Ρωσίδα Σβέτλα Πονομαρένκο με 2 ώρες 33' 19'' από το 2007. Τις καλύτερες επιδόσεις στη διοργάνωση έχουν ο Νίκος Πολιάς (2 ώρες 18' 38'' το 1998) και η Γεωργία Αμπατζίδου (2 ώρες 40' 53'' το 2008).



Να σημειωθεί ότι στην κλασική διαδρομή διοργανώθηκε παγκόσμια κι ο πρώτος μεγάλος διεθνής αγώνας γυναικών στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1982. Νικήτρια αναδείχθηκε η Ρόζα Μότα από την Πορτογαλία με χρόνο 2 ώρες 36' 04'', που μάλιστα θα τιμηθεί από τον ΣΕΓΑΣ στο πλαίσιο του φετινού εορτασμού των 2.500 χρόνων από τη Μάχη του Μαραθώνα.

Σε μνήμη Λαμπράκη από το 1983

Από το 1938 είχαν αποφασίσει στον ΣΕΓΑΣ για τη διεξαγωγή ενός Διεθνούς Μαραθωνίου στην κλασική διαδρομή, αλλά εξ αιτίας του πολέμου, και όχι μόνο, η πρώτη σχετική διοργάνωση έγινε το 1955 και στη συνέχεια και μέχρι το 1971 διεξαγόταν κάθε δύο χρόνια. Από το 1972 ονομάστηκε "λαϊκός" με "ανοιχτή" συμμετοχή (και διεξαγωγή κάθε χρόνο) και από το 1983 διεξάγεται σε μνήμη του αγωνιστή της Ειρήνης Γρηγόρη Λαμπράκη.




Η διοργάνωση του 1983 έγινε από τις Τοπικές Επιτροπές ΣΕΓΑΣ και κόντρα στον "εμπορικό" Μαραθώνιο του κεντρικού ΣΕΓΑΣ. Από το 1984, με την ανάληψη της διοίκησης του ΣΕΓΑΣ από τον Γιώργο Κατσιμπάρδη, η ομοσπονδία ενέταξε στο ετήσιο καλεντάρι της τη διοργάνωση, που έχει γιγαντωθεί τα τελευταία χρόνια.

Πηγή:

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=577516

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου