Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Ας είμεθα τίμιοι απέναντι της Ιστορίας

Ο αγαπητός φίλος του ιστολογίου μας Δρ. Ιωάννης Παρίσης είχε την καλοσύνη να μου στείλει το παρακάτω ηλεκτρονικό μήνυμα:


Χρόνια Πολλά

Μαζί με τις ευχές μου για τη μεγάλη μέρα του ΟΧΙ, σας στέλνω ένα κείμενό μου που είναι δημοσιευμένο στο ιστολόγιό μου από την περισυνή επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.

“Ας είμεθα τίμιοι απέναντι της Ιστορίας”



Να είστε όλοι πάντα καλά

Δρ. Ιωάννης Παρίσης
Υποστράτηγος ε.α.
Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης/Διεθνών Σχέσεων


.-.-.-.-.






Η 28η Οκτωβρίου 1940 έχει καταγραφεί στην εθνική συνείδηση και την εθνική μνήμη ως το νεότερο έπος του Ελληνισμού. Εξήντα εννιά χρόνια μετά, με την ευκαιρία της εθνικής επετείου, ας επιτραπούν κάποιες σκέψεις που εστιάζουν στην ανάγκη ιστορικής μνήμης.

1940Μας διαφεύγει ίσως συχνά ότι τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα, αυτά που αποτελούν ιστορικούς σταθμούς, αποτελούν στην ουσία επιτεύγματα συγκεκριμένων ηγετών. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι την Ιστορία την γράφουν οι ηγέτες, οι οποίοι καλούνται να λάβουν αποφάσεις για ότι αφορά τους λαούς και τα έθνη των οποίων ηγούνται. Είναι κατά συνέπεια τυχεροί οι λαοί που σε δύσκολες και κρίσιμες περιστάσεις ευτυχούν να έχουν ηγέτες ικανούς και αποφασιστικούς που στέκονται στο ύψος αυτών των περιστάσεων. Αν αφήσουμε τη σκέψη μας να πορευτεί στην Ιστορία θα διαπιστώσουμε πράγματι σε πόσες και πόσες περιπτώσεις κερδήθηκαν ή χάθηκαν μάχες και ευκαιρίες ανάλογα με το ποιος ήταν ο ηγέτης τη συγκεκριμένη στιγμή.

Ο τότε πρωθυπουργός της χώρας, Στρατηγός Ιωάννης Μεταξάς, αντιλαμβανόμενος τα γκρίζα σύννεφα του πολέμου που πλησίαζαν, φρόντισε να προετοιμάσει κατάλληλα τις Ένοπλες Δυνάμεις αλλά και τη χώρα στο σύνολό της. Μετακινήσεις δυνάμεων, προωθήσεις εφοδίων, οργάνωση της περιοχής των συνόρων από τις στρατιωτικές μονάδες της περιοχής, οργάνωση της επιστράτευσης είναι μερικές από τις ενέργειες που έδωσαν το πλεονέκτημα στις ελληνικές δυνάμεις σε αρκετές περιπτώσεις. Τελικά ήταν ο άνθρωπος που έδωσε την απάντηση που η ιστορία επιβάλλει στους Έλληνες ηγέτες. Είπε το ΟΧΙ, που βέβαια, χωρίς αμφιβολία, υλοποιήθηκε από τον στρατό και τον λαό της Ελλάδας.

Επειδή πολλά έχουν ειπωθεί για το ποιος είπε το ΟΧΙ, θα αφήσουμε να μας δώσει την απάντηση ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, κάθε άλλο παρά υποστηρικτής του τότε πρωθυπουργού (Παν. Κανελλόπουλου, ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ 1939-1944, έκδοση 2η, Αθήνα 1964, σελ.19-20):

«Πρέπει να είμεθα χωρίς άλλο ευγνώμονες εις τον Ιωάννην Μεταξά διότι είπε ολομόναχος στο σκοτάδι της νυκτός το μέγα ΟΧΙ. Λέγουν όσοι αντιμετωπίζουν με εμπάθειαν και αυτά τα ανάγλυφα γεγονότα της Ιστορίας, ότι το ΟΧΙ δεν το είπεν ο Μεταξάς, ότι το είπεν ο λαός. Ναι, το είπεν ο λαός, αλλά αφού το είχεν ειπεί ο Μεταξάς. Ο ατυχής και συμπαθής Εμμανουέλε Γκράτσι εκτελώντας εντολήν που δεν του άρεσε διόλου, εξύπνησε την 3ην πρωϊνήν τον Μεταξάν και όχι τον Ελληνικόν λαόν. Εάν έλεγεν ο Μεταξάς ΝΑΙ, πώς θα έλεγεν ΟΧΙ ο Ελληνικός λαός, που θα εξυπνούσε αργότερα; Θα το έλεγε βέβαια μέσα του και θα το εξεδήλωνε έμπρακτα, όταν θα οργάνωνε μυστικά την αντίστασή του. Αλλά το Βορειοηπειρωτικόν έπος δεν θα εγράφετο ποτέ. Ας είμεθα λοιπόν τίμιοι απέναντι της Ιστορίας. Το μεγάλο ΟΧΙ είναι πράξις του Ιωάννου Μεταξά»

 http://parisis.wordpress.com/2009/10/24/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου