Η... παρεξηγημένη εξυπνάδα
Η δυσλεξία δεν είναι ασθένεια. Αν όμως δεν αντιμετωπιστεί σωστά και έγκαιρα, έχει σοβαρές επιπτώσεις σε παιδιά και ενηλίκους.
Ο Γάλλος μυθιστοριογράφος Γκουστάβ Φλομπέρ έγραφε στην ανιψιά του ότι σε μια επίμονη προσπάθεια να καταλάβει τα σύμβολα της αλφαβήτου, το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν το να ξεσπάει σε λυγμούς. Στο ίδιο «κλίμα» μεγάλωσε και ο περίφημος εφευρέτης Τόμας Εντισον, καθότι οι δάσκαλοι του έλεγαν ότι ήταν ηλίθιος, κάτι για το οποίο είχε σχεδόν πειστεί. Αλλά και τον πατέρα του Αλβέρτου Αϊνστάιν οι εκπαιδευτικοί δεν τον έκαναν και τόσο περήφανο, αφού η γνώμη τους για τη διάνοια του 20ού αιώνα ήταν ότι πρόκειται για έναν νοητικά αργόστροφο μαθητή, χαμένο στα ανόητα όνειρα του. Και όλα αυτά γιατί τα συγκεκριμένα υπέρλαμπρα μυαλά εμφάνιζαν δυσλεξία. Μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται π.χ. από αντιστροφές στον γραπτό λόγο (στη θέση του «ε» το «3» κ.λπ.) και, αν δεν διαγνωστεί έγκαιρα, έχει σοβαρές επιπτώσεις σε εκατομμύρια παιδιών και ενηλίκων.
Οπως εξηγεί η κ. Κασσιανή Μαδεμλή, ψυχολόγος -ψυχοθεραπεύτρια, η επιστημονική κοινότητα δεν γνωρίζει σε βάθος τι πραγματικά είναι η δυσλεξία ή τι την προκαλεί. Εμφανίζεται ως μια μαθησιακή δυσκολία που εκδηλώνεται με προβλήματα στη γραπτή ή προφορική γλώσσα. Το δυσλεκτικό παιδί, ωστόσο, είναι πανέξυπνο, συχνά υπερπαραγωγικό, και για το μόνο που μπορεί να «κατηγορηθεί» είναι ότι το μυαλό του μαθαίνει με διαφορετικό τρόπο. Αλλωστε η Παγκόσμια Ομοσπονδία Νευρολογίας και η Διεθνής Ενωση για τη Δυσλεξία (International Association of Dyslexia) αναφέρουν πως η δυσλεξία δεν είναι ασθένεια, οπότε δεν χρήζει καμιάς απολύτως θεραπείας. Αξίζει να σημειωθεί πως, μεγαλώνοντας, τα δυσλεκτικά παιδιά ανακαλύπτουν και προσδιορίζουν το πρόβλημα σε σχέση με το περιβάλλον τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι μπορούν να διακρίνουν το αριστερό από το δεξί, σε σχέση με ποιο είναι το χέρι όπου φοράνε κάποιο βραχιολάκι ή ρολόι. Επιπλέον, τα διάφορα στάδια της προσαρμοσμένης στην «ιδιαιτερότητα» του εγκεφάλου τους μάθησης αλλά και η καλύτερη δυνατή υποστήριξη από την οικογένεια θα τους προσφέρουν μια ισορροπημένη σχέση με τον εαυτό τους και τις δυνατότητες τους - ακόμα και αν δεν γίνουν διασημότητες.
Για το καλό του παιδιού σας
- Μην εμπιστεύεστε τα κέντρα που υπόσχονται θεραπεία της δυσλεξίας. Κάτι τέτοιο δεν υφίσταται, γιατί απλούστατα δεν συνιστά ασθένεια (θα είναι σαν να επιδιώκετε να αλλάξει κάποιος τη δομή και τη λειτουργία ενός διαφορετικού εγκεφάλου).
- Επιδιώξτε τη βοήθεια που μπορούν να προσφέρουν στο παιδί ειδικοί που διαθέτουν, εκτός από γνώση, και υπομονή.
- Ποτέ μη συγκρίνετε το δυσλεκτικό παιδί με τα υπόλοιπα, επειδή έχει περισσότερη ανάγκη βοήθειας στα μαθήματα. Θα το πληγώσετε ανεπανόρθωτα και κυρίως άδικα.
- Αφήστε το παιδί να σας πει αν -και κατά πόσο- έχει κατανοήσει τους κανόνες της τάξης και μέχρι ποιο σημείο μπορεί να τους ακολουθήσει.
- Η επανάληψη βοηθά πολύ, οπότε σε αρκετές περιπτώσεις θα πρέπει να επανέρχεστε, να τσεκάρετε και να υπενθυμίζετε -γνώσεις που υποτίθεται ότι κατέχει.
- Όταν μελετά ή γράφει, δώστε του να κρατά στο ελεύθερο χέρι μια μικρή μπάλα - βοηθά στη συγκέντρωση και ταυτόχρονα στο να είναι ήρεμο.
- Δείτε σφαιρικά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, θέστε από κοινού στόχους και με υπομονή προσπαθήστε να τους κατακτήσετε.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΝΑ ΚΙΟΥΡΚΤΣΗ
Περιοδικό «Κ» της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ
Διαβάστε επίσης την σχετική με το θέμα παλαιότερη ανάρτησή μας στην διεύθυνση (link) :
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου