Σύγχρονοι καλικάντζαροι
Η καλύτερη μέρα για να πάρεις συνέντευξη από έναν ηλεκτρολόγο είναι η μέρα των Φώτων.
Προκειμένου, λοιπόν, να μάθω μερικά πράγματα γύρω από τα λογής λογής φώτα που μας περιλούζουν, ανήμερα των Φώτων πήγα και βρήκα τον οικογενειακό μας ηλεκτρολόγο, που κατά σύμπτωση λέγεται Φώτης.
- Φώτη, του είπα, θα ήθελα να σου υποβάλω μερικές ερωτήσεις, στο πνεύμα της σημερινής ημέρας.
-Έχουν πνεύμα και οι ημέρες;
- Η ημέρα των Φώτων έχει πνεύμα και μάλιστα «εν είδει περιστεράς».
-Περίεργο. Εγώ νόμιζα «εν είδει... Αριστεράς».
Δύσκολα να πάρεις τα φώτα της γνώσης από έναν ηλεκτρολόγο. Όταν όμως βρήκα το κουμπί του Φώτη και γύρισα τον «διακόπτη» έμεινα τόσο εντυπωσιασμένος από τον πλούτο των γνώσεων του, που αναφώνησα:
- Φώτη είσαι φωστήρας!
- Είμαι «Αιγάλεω»!
- Εννοώ φωστήρας στις γνώσεις.
- Κι εγώ εννοώ να μη μου αλλάζει κανένας ομάδα.
- Τέλος πάντων. Ας γυρίσουμε πάλι στα Φώτα. Τι γίνεται με τα φώτα του πολιτισμού;
- Ρώτησε τον κύριο Γερουλάνο!
- Ο κύριος Γερουλάνος είναι υπεύθυνος για τα φώτα του υπουργείου Πολιτισμού. Εσένα σε ρωτώ, γενικότερα, για του πολιτισμού τα φώτα.
-Α, μάλιστα, τώρα θυμήθηκα. Κάτι μας έλεγε η δασκάλα στο δημοτικό.
- Τι σας έλεγε η δασκάλα;
-Ότι αυτά τα φώτα, η Ελλάδα τα έδωσε σε όλο τον κόσμο.
- Μπράβο!
- Τι μπράβο; Τα δίνουν αυτά τα πράγματα; Τα φώτα είναι σαν τη γυναίκα. Ούτε πωλούνται ούτε δανείζονται!
- Γιατί;
- Γιατί βλέπει το φως του ο άλλος και συ κρατάς φανάρι.
- Δεν είναι ακριβώς έτσι. Στην περίπτωση της Ευρώπης και δώσαμε και πήραμε.
- Πολλά «πάρε-δώσε» έχουμε με την Ευρώπη.
-Έτσι είναι ο πολιτισμός. Δίνεις ό,τι έχεις, σου δίνουν ό,τι έχουν ευχαρίστηση.
- Κατάλαβα. Δίνεις πορτοκάλια, σου δίνουν Amita, δίνεις βάσεις, σου δίνουν F-16, δίνεις κλάδο ελαίας, σου παίρνουν την Κύπρο... Δεν δίνεις εκ νέου μετρητά, σου δίνουν νέα μέτρα! Με λίγα λόγια εμείς τους δώσαμε τα φώτα και αυτοί μας τ' αλλάξανε.
- Πώς μας τ' αλλάξανε;
- Με...λαμπτήρες της SIEMENS!
Η συζήτηση είχε πάρει στραβό δρόμο. 0 Φώτης πήγαινε λάου-λάου να την πολιτικοποιήσει και εγώ δεν είχα καμία παρόμοια διάθεση. Με έναν επιδέξιο χειρισμό επανέφερα την κουβέντα στην ουσία του θέματος.
- Φώτη, τι είναι για εσένα η γιορτή των Φώτων;
- Μεγάλη γιορτή. Σήμερα φεύγουν οι καλικάντζαροι.
- Πιστεύει ακόμα στους καλικάντζαρους;
- Με τόσες σκανδαλιές και τόσα σκάνδαλα, τώρα είναι που πιστεύω περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά. Απλώς στης μέρες μας δεν έρχονται από το κέντρο της Γης, αλλά... από το κέντρο της Ευρώπης. Από Βρυξέλλες και βάλε! Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό...
- Υπάρχουν και χειρότερα;
- Ου ου ου! Οι καλικάντζαροι που ξέραμε έκαναν ό,τι έκαναν, αλλά έφευγαν τη δωδέκατη μέρα. Τούτοι οι καινούργιοι, όμως, ένας Θε0ς ξέρει πότε θα φύγουν από τον σβέρκο μας.
-Δηλαδή, Φώτη, δεν υπάρχει ελπίδα;
-Υπάρχει. Η αγιαστούρα! Αυτή φοβούνται οι κάθε λογής καλικάντζαροι. Αρκεί την αγιαστούρα να την πάρει ο λα0ς και να τους αλλάξει, αυτός τώρα, τα φώτα!
Του ΓΙΑΝΝΗ ΣΩΚΟΥ
Ωσεί Παρόν
από το «ΠΑΡΟΝ» 9.1.2011
[Ας μιλήσουμε επιτέλους!]
Οι σύγχρονοι καλικάντζαροι πότε θα φύγουν;
- Να διώξουμε τους σύγχρονους "καλικάντζαρους", που ροκανίζουν το δέντρο της Ελλάδας…
Λέγανε οι γιαγιάδες τα παλιά χρόνια στα εγγονάκια τους για να κάθονται ήσυχα ότι κάθε νύχτα του Δωδεκαήμερου στους δρόμους του χωριού και στα χαλάσματα κυκλοφορούν οι τρομεροί Καλικάντζαροι!
Τι είναι, όμως οι καλικάντζαροι; Οι γιαγιάδες μας παλιά έλεγαν πως είναι αερικά, ξωτικά. Σύμφωνα με μια δοξασία, πρόκειται για «δαιμόνια» που εμφανίζονται κατά το Δωδεκαήμερο (25 Δεκεμβρίου 6 Ιανουαρίου). Επειδή από τα Χριστούγεννα μέχρι τα Φώτα ο Χριστός είναι ακόμη αβάφτιστος, είναι και «τα νερά αβάφτιστα». Έτσι βρίσκουν ευκαιρία οι καλικάντζαροι ν' αλωνίσουν τον κόσμο.
Ολόκληρο το χρόνο οι καλικάντζαροι ζουν κάτω από τη γη, προσπαθώντας άλλος με τσεκούρι, άλλος με πριόνι ή μπαλτά και άλλοι με τα νύχια και τα σουβλερά τους δόντια να κόψουν το δέντρο που βαστάει τη γη. Κόβουν-κόβουν, μέχρι που έχει απομείνει πολύ λίγο ακόμα, αλλά τότε έρχονται τα Χριστούγεννα και, επειδή φοβούνται μην πέσει η γη και τους πλακώσει, λένε "αφήστε το να πάμε πάνω στη γη και θα πέσει μοναχό του". Ανεβαίνουν λοιπόν πάνω στη γη για να τυραννήσουν τους ανθρώπους και τα Θεοφάνεια που γυρίζουν, βλέπουν το δέντρο ολάκερο, ακέραιο, άκοπο. Και πάλι κόβουν και πάλι έρχονται τα Χριστούγεννα, και όλο απ' την αρχή.
Σήμερα, θα μπορούσαμε κατά την παραπάνω δοξασία, να παρομοιάσουμε τους πολιτικούς μας με καλικάντζαρους. Όλο το χρόνο προσπαθούνε να κόψουν το δέντρο που κρατάει την Ελλαδίτσα μας όρθια. Μόνο τις γιορτές ξαποσταίνουν λίγο, πάνε διακοπές, και μας αφήνουν 12 μέρες ήσυχους…
Πλέον όμως έχουν βρει συμμάχους και στο εξωτερικό. Γερμανία, Αμερική και λοιπές χώρες έχουν βαλθεί όχι απλά να κόψουν το δέντρο της Ελλάδας, αλλά να το ξεριζώσουν. Πάντα για το καλό μας φυσικά… Γι' αυτό σήμερα, πρέπει να κάνουμε την ύστατη προσπάθεια να τους ξεφορτωθούμε, αν και δεν τους πιάνουν αυτούς ούτε αγιασμοί, ούτε τίποτα…
Δεν ξέρω αν οι Καλικάντζαροι τρόμαζαν ποτέ στ' αλήθεια τους ανθρώπους, μιας και η μορφή που τους έδιναν και τα πράγματα που έκαναν ήταν πιο πολύ διασκεδαστικά, παρά τρομακτικά. Οι πολιτικοί μας πάντως, μας έχουν τρομάξει για τα καλά!!! Δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε κάθε μέρα που ξημερώνει!!
Κατά την παράδοση, υπάρχουν πολλά είδη καλικάντζαρων: ο Μαλαγάνας (ξεγελάει τα παιδιά με γλυκόλογα και έτσι καταφέρνει να τους παίρνει τα γλυκά), ο Τρικλοπόδης (έχει χταποδίσιο χέρι που το χώνει παντού και σκουντουφλάνε πάνω του οι άνθρωποι), ο Καταχανάς (τρώει διαρκώς και τα πάντα . Ρεύεται και βρομάει απαίσια), ο Περίδρομος (ο άλλος φαταούλας της παρέας), ο Κοψομεσίτης (είναι κουτσός κα καμπούρης και πιο πολύ απ' όλους τους άλλους καλικάντζαρους του αρέσουν οι τηγανίτες με το μέλι) και ο Κωλοβελόνης (είναι μακρύς σαν μακαρόνι κι έτσι μπορεί εύκολα να περνάει από τις κλειδαρότρυπες κι από τις τρύπες του κόσκινου).
Ιδιαίτερη αναφορά πάντως απ' όλους τους καλικάντζαρους, αξίζει ο… ΚΑΛΙΠΑΓΚΑΛΟΣ!!! Είναι ο πιο επικίνδυνος όλων, καθώς του αρέσει να επιτίθεται σε όλους, ιδιαίτερα στους δημοσίους υπαλλήλους, να τρώει τα πάντα, και να φορτώνεται στον Ελληνικό λαό για πάνω από 30 χρόνια, ζώντας με τα λεφτά από τους φόρους. Και, ενώ κατηγορεί τους πάντες ότι διόριζαν με κομματικά κριτήρια "κοπρίτες" στο δημόσιο, ο ίδιος έχει διορίσει την κόρη του , εκμεταλλευόμενος τη νομοθεσία, αφού πρώτα την είχε ως μετακλητό υπάλληλο στο γραφείο του!!!
Πηγή
Τι είναι, όμως οι καλικάντζαροι; Οι γιαγιάδες μας παλιά έλεγαν πως είναι αερικά, ξωτικά. Σύμφωνα με μια δοξασία, πρόκειται για «δαιμόνια» που εμφανίζονται κατά το Δωδεκαήμερο (25 Δεκεμβρίου 6 Ιανουαρίου). Επειδή από τα Χριστούγεννα μέχρι τα Φώτα ο Χριστός είναι ακόμη αβάφτιστος, είναι και «τα νερά αβάφτιστα». Έτσι βρίσκουν ευκαιρία οι καλικάντζαροι ν' αλωνίσουν τον κόσμο.
Ολόκληρο το χρόνο οι καλικάντζαροι ζουν κάτω από τη γη, προσπαθώντας άλλος με τσεκούρι, άλλος με πριόνι ή μπαλτά και άλλοι με τα νύχια και τα σουβλερά τους δόντια να κόψουν το δέντρο που βαστάει τη γη. Κόβουν-κόβουν, μέχρι που έχει απομείνει πολύ λίγο ακόμα, αλλά τότε έρχονται τα Χριστούγεννα και, επειδή φοβούνται μην πέσει η γη και τους πλακώσει, λένε "αφήστε το να πάμε πάνω στη γη και θα πέσει μοναχό του". Ανεβαίνουν λοιπόν πάνω στη γη για να τυραννήσουν τους ανθρώπους και τα Θεοφάνεια που γυρίζουν, βλέπουν το δέντρο ολάκερο, ακέραιο, άκοπο. Και πάλι κόβουν και πάλι έρχονται τα Χριστούγεννα, και όλο απ' την αρχή.
Σήμερα, θα μπορούσαμε κατά την παραπάνω δοξασία, να παρομοιάσουμε τους πολιτικούς μας με καλικάντζαρους. Όλο το χρόνο προσπαθούνε να κόψουν το δέντρο που κρατάει την Ελλαδίτσα μας όρθια. Μόνο τις γιορτές ξαποσταίνουν λίγο, πάνε διακοπές, και μας αφήνουν 12 μέρες ήσυχους…
Πλέον όμως έχουν βρει συμμάχους και στο εξωτερικό. Γερμανία, Αμερική και λοιπές χώρες έχουν βαλθεί όχι απλά να κόψουν το δέντρο της Ελλάδας, αλλά να το ξεριζώσουν. Πάντα για το καλό μας φυσικά… Γι' αυτό σήμερα, πρέπει να κάνουμε την ύστατη προσπάθεια να τους ξεφορτωθούμε, αν και δεν τους πιάνουν αυτούς ούτε αγιασμοί, ούτε τίποτα…
Δεν ξέρω αν οι Καλικάντζαροι τρόμαζαν ποτέ στ' αλήθεια τους ανθρώπους, μιας και η μορφή που τους έδιναν και τα πράγματα που έκαναν ήταν πιο πολύ διασκεδαστικά, παρά τρομακτικά. Οι πολιτικοί μας πάντως, μας έχουν τρομάξει για τα καλά!!! Δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε κάθε μέρα που ξημερώνει!!
Κατά την παράδοση, υπάρχουν πολλά είδη καλικάντζαρων: ο Μαλαγάνας (ξεγελάει τα παιδιά με γλυκόλογα και έτσι καταφέρνει να τους παίρνει τα γλυκά), ο Τρικλοπόδης (έχει χταποδίσιο χέρι που το χώνει παντού και σκουντουφλάνε πάνω του οι άνθρωποι), ο Καταχανάς (τρώει διαρκώς και τα πάντα . Ρεύεται και βρομάει απαίσια), ο Περίδρομος (ο άλλος φαταούλας της παρέας), ο Κοψομεσίτης (είναι κουτσός κα καμπούρης και πιο πολύ απ' όλους τους άλλους καλικάντζαρους του αρέσουν οι τηγανίτες με το μέλι) και ο Κωλοβελόνης (είναι μακρύς σαν μακαρόνι κι έτσι μπορεί εύκολα να περνάει από τις κλειδαρότρυπες κι από τις τρύπες του κόσκινου).
Ιδιαίτερη αναφορά πάντως απ' όλους τους καλικάντζαρους, αξίζει ο… ΚΑΛΙΠΑΓΚΑΛΟΣ!!! Είναι ο πιο επικίνδυνος όλων, καθώς του αρέσει να επιτίθεται σε όλους, ιδιαίτερα στους δημοσίους υπαλλήλους, να τρώει τα πάντα, και να φορτώνεται στον Ελληνικό λαό για πάνω από 30 χρόνια, ζώντας με τα λεφτά από τους φόρους. Και, ενώ κατηγορεί τους πάντες ότι διόριζαν με κομματικά κριτήρια "κοπρίτες" στο δημόσιο, ο ίδιος έχει διορίσει την κόρη του , εκμεταλλευόμενος τη νομοθεσία, αφού πρώτα την είχε ως μετακλητό υπάλληλο στο γραφείο του!!!Πηγή
http://onlygreeknews.blogspot.com/2011/01/blog-post_9593.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου