Μια "βασίλισσα" για το καρναβάλι

ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ '09

ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

Ωσεί Παρόν

Μια "βασίλισσα" για το καρναβάλι

Το καρναβάλι είναι η καλύτερη ευκαιρία να γίνεις αυτό που δεν είσαι. Κι επειδή όλοι θέλουν, έ­στω και για λίγο, να είναι «οι άλ­λοι», κάθε Αποκριά έχεις τη δυ­νατότητα να βρεθείς ανάμεσα σε πρόσωπα που πολύ θα γούσταρες να είχες γνωρί­σει.

Αφού ο Μήτσος μπορεί να μεταμφιεστεί σε Γοδεφρείδο Βιλεαρδουίνο και η Φρόσω σε πριγκηπέσα Ιζαμπώ, όλα μπορεί να τα ζήσεις και να τα δεις σ' ένα πάρτι μασκέ. Προσωπικά, έχω συναντήσει κατά καιρούς βασιλιάδες, αυτοκράτορες, δούκες, αρχιδούκες, καρδι­ναλίου και άλλες σημαντικές «προσωπικότητες» της Ιστορίας. Φέτος, μάλιστα, έπεσα πάνω και σ' έναν Πάπα!

Τη στιγμή που ο Ερρίκος ο 8ος μου εξηγούσε πώς του ξέφυγε η τελευταία του σύζυγος, ένας σεβάσμιος γέροντας με πλησίασε λέγονται μου:

- Ο Θεός να σ' ευλογεί, τέκνο μου.

- Ποίος είστε; ρώτησα με περιέρ­γεια και αυτός, ενοχλημένος, α­πάντησε:

- Τι ποίος; Είμαι ο Πάπας Πίος της Ρώμης.

- Εντάξει, ο Πίος, αλλά ποίος Πίος; Απ' ό,τι γνωρίζω, με το ίδιο ό­νομα υπήρξαν δώδεκα Πάπες.

- Η αγιότητα μου είναι ο Πίος ο ΙΒ'.

- Και τι δουλειά έχετε εσείς, Πάπας άνθρωπος, σε χορούς και κοσμικές εκδηλώσεις;

 -Ήρθα για το Μνημόνιο.

- Να κάνετε τι;

- Το ετήσιο μνημόσυνο. Είχα έρ­θει και στα εξάμηνα!

Με βαριά καρδιά προχώρησα στο βάθος της αίθουσας κι εκεί ένιω­σα μια άλλη, μεγαλύτερη έκπλη­ξη. Ένας τύπος γεροδεμένος, με άγρια φάτσα και κερασφόρο πε­ρικεφαλαία με έπιασε αγκαζέ.

- Επιτρέψτε μου να σας συστηθώ.

- Ελεύθερα.

- Είμαι ο Τζένγκις Χαν!

- Κατάλαβα.

- Τι καταλάβατε δηλαδή;

- Τίποτα, τίποτα. Να, μια ελληνική παροιμία θυμήθηκα: «Μάθανε ό­τι... μνημονευόμαστε, πλάκωσαν κι οι Μογγόλοι!»

- Οι Μογγόλοι σάς πείραξαν; Κοί­τα τι έρχεται πίσω σου!

 ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΠΑΤΡΑΣ 2011

Δεν πρόλαβα να κοιτάξω και ένα χέρι με χτύπησε φιλικά στην πλά­τη, σαν βαριοπούλα. Ήταν το χέρι του ΔΝΤ!

- Εσείς οι  Έλληνες, μου είπε, κα­λά τα πάτε, αλλά θέλω να τα πάτε ακόμα καλύτερα.

- Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε;

- Την προσευχή σας.

- Ως πότε;

- Μέχρι την Τέταρτη Σταυροφο­ρία... Συγγνώμη. Την Τέταρτη Δό­ση θέλω να πω.

Κι ενώ τα φιλικά χτυπήματα στην πλάτη συνέχισαν να πέφτουν με την ορμή βαριοπούλας από κάποιους φουριόζους «τροϊκανούς», ήρθε και το πιο βαρύ χτύ­πημα της βραδιάς. Ύστερα από τόσες «προσωπικότητες», η φιγούρα που με πλησίασε ήταν μια νέα γυναίκα που μάλλον θύμιζε γριά. Γεμάτη κουρέλια, με ανακατεμένα μαλλιά, δίχως δό­ντια και με μια τεράστια καμπού­ρα, ήρθε και στάθηκε δίπλα μου.

 ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΠΑΤΡΑΣ 2011

- Εσύ πάλι, ποια είσαι; τη ρώτησα.

- Η Ψωροκώσταινα!

- Ωραία ιδέα. Πώς το σκέφτηκες και ντύθηκες έτσι;

- Δεν πρόκειται για μεταμφίεση. Ό,τι βλέπεις είναι... από φυσικού μου.

- Τότε δεν είσαι η Ψωροκώσταινα. Μπορεί να ήσουν φτωχή, αλλά ή­σουν πάντα ωραία. Πού είναι τα κάλλη κι η ομορφιά σου;

Η γριά μού έριξε μια πονεμένη ματιά και αναστέναξε:

- Με τόσους βιασμούς, παιδί μου, πάλι καλά που σέρνω τα πόδια μου. Του χρόνου δεν βλέπω να με βρίσκει το καρναβάλι.

- Φοβάσαι κάτι;

-Το Τέταρτο Πήδημα...

- Από τον γκρεμό;

-Όχι, παιδί μου... Από την Τέταρ­τη Δόση! Κάπου εδώ τριγύρω εί­δα να τριγυρίζει κι η Μέρκελ!

ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΠΑΤΡΑΣ 2011

···

του ΓΙΑΝΝΗ ΣΩΚΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ δ ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

Εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ»