ΦΟΒΑΜΑΙ

Δεν μας παίρνουν μόνο μισθούς και συντάξεις. Δεν μας παίρνουν μόνο τα νοσοκομεία και όλο το σύστημα υγείας.!.. Μας παίρνουν και την πατρίδα μας, την μόρφωση και την ψυχική καλλιέργεια. 

Πιστοί στην ρήση του Κίσινγκερ ότι πρέπει να μας συνετίσουν, προσπαθούν να καταστρέψουν την δυνατότητα του σκέπτεσθαι, αυτήν ακριβώς που τόσο φοβάται (ο Κίσινγκερ). 

Μας παίρνουν την «Ορχήστρα των Χρωμάτων», μας παίρνουν τον Μάνο Χατζηδάκη, μας παίρνουν την ψυχή. Κι εμείς, αντί να κατεβαίνουμε όλοι μαζί στο Σύνταγμα, το συζητάμε «ήρεμα, πολιτισμένα και με …δημοκρατικό τρόπο» στα μπαράκια της «Via Skoufa», της Κηφισιάς και της Γλυφάδας.

"ΦΟΒΑΜΑΙ"

(του Μανώλη Αναγνωστάκη)

...

Φοβᾶμαι...

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἑφτὰ χρόνια ἔκαναν πὼς δὲν εἶχαν πάρει χαμπάρι καὶ μία ὡραία πρωία μεσοῦντος κάποιου Ἰουλίου βγῆκαν στὶς πλατεῖες μὲ σημαιάκια κραυγάζοντας «δῶστε τὴ χούντα στὸ λαό».

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ μὲ καταλερωμένη τὴ φωλιὰ πασχίζουν τώρα νὰ βροῦν λεκέδες στὴ δική σου.

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ σοῦ κλείναν τὴν πόρτα μην τυχὸν καὶ τοὺς δώσεις κουπόνια καὶ τώρα τοὺς βλέπεις στὸ Πολυτεχνεῖο νὰ καταθέτουν γαρίφαλα καὶ νὰ δακρύζουν.

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ γέμιζαν τὶς ταβέρνες καὶ τὰ σπάζαν στὰ μπουζούκια κάθε βράδυ καὶ τώρα τὰ... ξανασπάζουν ὅταν τοὺς πιάνει τὸ μεράκι τῆς Φαραντούρη καὶ ἔχουν καὶ «ἀπόψεις».

Φοβᾶμαι τοὺς ανθρώπους ποὺ ἄλλαζαν πεζοδρόμιο ὅταν σὲ συναντοῦσαν καὶ τώρα σὲ λοιδοροῦν γιατὶ, λέει, δὲν βαδίζεις ἴσιο δρόμο.

 Φοβᾶμαι, φοβᾶμαι πολλοὺς ἀνθρώπους.

 Φέτος φοβήθηκα ἀκόμη περισσότερο.

...αυτά έγραφε ο Μανώλης Αναγνωστάκης για την κοινωνία της μεταπολίτευσης εν έτει 1983

Το ποίημα «Φοβάμαι» γράφτηκε τον Νοέμβρη του 1983 και δημοσιεύτηκε στην εφημ. Αυγή.

 

(Ευχαριστώ Μάνο)