Η ωραιοποιημένη εικόνα μιας καταρρέουσας χώρας από το βήμα της
Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης
Ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου στην αποψινή ομιλία του στο Βελλίδιο κατά τα εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης άρχισε την ομιλία του με δύο ρητορικά ερωτήματα: Εάν μπορεί η χώρα να τα καταφέρει και εάν υπάρχει κάποιος που να μην κατανοεί ότι εδώ και καιρό αντί να αξιοποιούμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, με αμεριμνησία χτίζαμε παλάτια στην άμμο. «Αμφιβάλλει κανείς ότι πρέπει πλέον να τα αλλάξουμε όλα, για να επιβιώσουμε, αλλά και για να χτίσουμε μια καλύτερη χώρα - όχι επειδή μας το επιβάλουν κάποιοι ξένοι, αλλά για την εθνική μας ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια και για τα παιδιά μας;» αναρωτήθηκε. Τα ρητορικά ερωτήματα θα μπορούσε να τα υποβάλλει, αν ασφαλώς ο Πρωθυπουργός είχε προέλθει από πολιτική παρθενογένεση, αν ήταν «πολιτικός απάτορας εκ πατρός» και αν δεν είχε καθόλου ευθύνες για το σήμερα.
Ο Πρωθυπουργός μίλησε ωσάν να μην συμμετείχε ποτέ του μέχρι σήμερα στη διακυβέρνηση αυτής της χώρας. Μίλησε με τη βεβαιότητα ενός γιατρού που διαπίστωσε την πολλαπλότητα μιας ανίατης ασθένειας στον ασθενή του, αποποιούμενος τις ευθύνες του που χρόνια τον κούραρε με λάθος συνταγές…
«Είμαι εδώ για να πετύχουμε μαζί. Και σας υπόσχομαι ότι μαζί θα πετύχουμε.
Αντίπαλοί μου είναι όλοι όσοι έφεραν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού» είπε σε κάποιες αποστροφές του λόγου του που ήταν διανθισμένος με ποικίλα στερεότυπα και αναμασημένη παρελθοντική συνθηματολογία. Λες και εκείνος δεν συμμετείχε στις κυβερνήσεις του κληρονομικού Δεσποτάτου της μεταπολίτευσης από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 και δεν βαρύνεται για τη σημερινή τραγωδία της χώρας. «Εγώ δεν είμαι εδώ για το κέρδος μου ή την επανεκλογή μου» είπε κλείνοντας θέλοντας να προτάξει πολιτική μεγαλοσύνη και μεγαλείο ψυχής.
Αύριο κλείνουν ακριβώς 25 χρόνια από το θάνατο ενός μεγάλου έλληνα πολιτικού που διακόνησε την πατρίδα δύο φορές πρωθυπουργός για λίγα μόλις εικοσιτετράωρα κάθε φορά. Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, που ο σημερινός πρωθυπουργός θα τον ενθυμείται στα κοινοβουλευτικά έδρανα, δίδαξε σοφία, πολιτικό ήθος, μεγαλοσύνη και πατριωτισμό σε χαλεπότερες ημέρες για τον τόπο. Το κυριότερο όμως: Υπήρξε μοναδικός πνευματικός άνθρωπος με πλούσιο και γόνιμο έργο που θα βοηθούσε το σημερινό πρωθυπουργό να ανατρέξει στις σελίδες του για να πάψει να χρησιμοποιεί αναμασημένη συνθηματολογία που πλέον δεν πείθει ούτε τους πιο στενούς του συνεργάτες…
Πάντως εμείς αβίαστα, θυμηθήκαμε από τον «Ηλιάτορα» του Ελύτη τον στίχο που θα μπορούσε να του απαντήσει:
«Ανάθεμα την ώρα ποιος ορίζει εδώ
το ανάποδο βαφτίζει και το λέει σωστό
Του αδύναμου το δίκιο μήτε λέει ποτέ
βγάνει τη νύχτα μέρα και τ' ορκίζεται»…
© MERABELLO LIBRO D’ ORO
http://librodoro.blogspot.com/2011/09/blog-post_4648.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου