Οι τρεις φάσεις της παρακμής

 Οι τρεις φάσεις της παρακμής

Θα το έχετε παρατηρήσει. Από την ημέρα που ο Πάγκάλος είπε το περίφημο «όλοι μαζί τα φάγαμε», η γραμμή της κυβέρνησης είναι μία.

Η δημιουργία ατμόσφαιρας συνενοχής. Είναι όμως έτσι;

Θεωρώ πως όχι! Οι λαοί πάντα χορεύουν ανά­λογα με το πώς βαρούν τα ταμπούρλα οι ηγεσίες τους. Ποτέ δεν κάνουν του κεφαλιού τους.

Κοιτώντας προς τα πίσω στην ελληνική Ιστο­ρία, θυμάμαι ότι το πλήθος ζητούσε από τον Ελευ­θέριο Βενιζέλο «Συντακτική Βουλή». άλλα εκείνος του φώναξε από το μπαλκόνι «αναθεωρητική» και το επέβαλε.

|Θυμάμαι ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής βγήκε σε προεκλογικό μπαλκόνι στον Βόλο και εί­πε ότι δεν θα κάνει παροχές και κέρδισε εκλογές.

Αλήθεια, από τη Μεταπολίτευση και μετά, υπέδειξε κανείς στον λαό τι έπρεπε να κάνει και δεν το έκανε;

Ή μήπως ήταν οι ηγεσίες οι σειρήνες που τον οδήγησαν στον γκρεμό;

Η αλήθεια είναι πικρή.

•Στη δεκαετία του 1980, το βασικό υπόδειγμα που εισηγήθηκε το πολιτικό σύστημα στον λαό ήταν «έλα να σε διορίσω»!

Και φυσικά ο λαός διορίστηκε. Αφού δεν ανη­συχούσαν για τις αλόγιστες δαπάνες ο πρωθυ­πουργός και οι υπουργοί, γιατί θα έπρεπε να μπει στον κόπο να το σκεφτεί αυτός; Αν του έλεγαν όμως «βρες δουλειά στην αγορά», θα συνωστιζό­ταν στα γραφεία των βουλευτών;

• Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, το νέο υπόδειγ­μα έγινε «έλα να σε κάνω πλούσιο»! Το σύστημα έκανε τον λαό να πιστεύει ότι το Χρηματιστήριο έχει χρήμα για όλους και τον εγκλώβισε στη φενάκη της κερδοσκοπίας.

• Με το γύρισμα του αιώνα και την ένταξη στην ΟΝΕ, το πολιτικό και χρηματοπιστωτικό σύστη­μα ανέμισε στους πολίτες τη σημαία του φτηνού χρήματος.

Το σύνθημα άλλαξε τώρα σε «έλα να σε δα­νείσω»!

Και οι παραλλαγές αυτού από τις τράπεζες, «θες διακοπές στο Μπαλί; Εγώ είμαι εδώ! Θες εορ­τές στο Παρίσι; Πάρε όσα θες»! Και ο λαός τα πή­ρε...

Κάπως έτσι γεννήθηκαν οι διαφημίσεις για τα διακοποδάνεια, τα εορτοδάνεια και τον Έλληνα κροίσο με τα οκτώ γράμματα.

Τι μας λέει αυτό;

Μα ότι το κρατικοδίαιτο πολιτικό σύστημα μα­ζί με τις τράπεζες, τα κανάλια και το αναιδές κεφά­λαιο, που θυμήθηκε να φέρει τα λεφτά του στην πατρίδα μόλις είδε τις υπεραξίες να εκτοξεύονται, κα-θο-δή-γη-σαν τους πολίτες να πάρουν μέρος στο φαγοπότι.

Αλλά ας μην υπάρχουν αυταπάτες. Τα πολλά τα έφαγαν μαζί κράτος - πολιτική - τράπεζες - δι­εφθαρμένη ελίτ.

Για τον λαό έμειναν τα ρέστα. Και τώρα που το παιχνίδι στράβωσε, οι χορτάτοι ζητούν από τους πεινασμένους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Κλασικά εικονογραφημένα, δηλαδή...

Από τον ΜΑΝΩΛΗ ΚΟΤΤΑΚΗ

Εφημερίδα «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»