Αφιέρωμα στη 17η Νοέμβρη - επέτειο του Πολυτεχνείου

Του ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΦΙΛΛΙΠΑΚΗ

Τα γεγονότα της 28^ης Οκτωβρίου (τηρουμένων των αναλογιών)  ήταν το Πολυτεχνείο  της μεταπολίτευσης  . Έπεσε η μια  κοινοβουλευτική χούντα    και ήλθε  η άλλη , η ακόμη πιο μεγάλη  που  θα καταλήξει  όπως και τότε σε Εθνική Τραγωδία. Έτσι δεν έχουμε όρεξη σήμερα να πανηγυρίζουμε  επετείους  , αλλά να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Υπάρχει σήμερα μια προσπάθεια να καλλιεργηθεί η εντύπωση , πως η γενιά του Πολυτεχνείου , έτσι γενικά και αόριστα, είναι υπεύθυνη για τη σημερινή κατάσταση.

Σκόπιμα  δεν διαχωρίζουν ποιοί  και πόσοι από την γενιά του Πολυτεχνείου  πέθαναν πιστοί στα οράματα  και εμπνέουν ,  ποιοί  και πόσοι αγωνίζονται ακόμη στους δρόμους  και  εμπνεόμενοι τιμούν  τα οράματα   ,  ποιοί και πόσοι εξαργύρωσαν   μετέπειτα την  στιγμιαία εκείνη προβολή τους  στους διαδρόμους της εξουσίας   ατιμάζοντας  άλλους και ατιμαζόμενοι  εξ΄ιδίων.

Ποιος θυμάται σήμερα τον φοιτητή που κρατούσε την σημαία όρθιος πάνω στη κολώνα  στην πύλη του Πολυτεχνείου και έπεσε  μαζί της όταν όρμησε το τάνκ;  Ποιος θυμάται ότι τελικά σώθηκε , συνέχιζε με αξιοπρέπεια να αγωνίζεται χωρίς προβολείς  της δημοσιότητας και δεν πουλήθηκε ; Ποιος θυμάται ότι τη δεκαετία του ΄90  κάηκε στη μεγάλη πυρκαγιά  της Ικαρίας   ως εθελοντής πυροσβέστης; 

Κρύβουν το γεγονός ότι το 95 % των ανθρώπων που αγωνίστηκαν τότε παρέμειναν πιστοί στα οράματα  και με ενεργή ή σιωπηλή αξιοπρέπεια τα τιμούν. Το κάνουν γιατί θέλουν να δυσφημίσουν τους αγώνες  που έρχονται . Τα ένα , δύο τρία  /τα πολλά πολυτεχνεία .  Το κάνουν γιατί φοβούνται.

Οι λαοί έχουν την τάση να βγάζουν συμπεράσματα από τις εξαιρέσεις  που τις προβάλλουν τα  καθεστώτα για να κρύβουν τους κανόνες.  Λίγα προβεβλημένα στελέχη της εποχής του Πολυτεχνείου  που μεταπήδησαν στο μαύρο αστικό καθεστώς  είναι αρκετά ,  προβαλλόμενα ως σύμβολα πολιτικού ξεπεσμού , να αμαυρώσουν  χιλιάδες αγώνες  -εκατομμύρια αγωνιζόμενους.

Πιο χαρακτηριστική περίπτωση  αμαύρωσης των  απελευθερωτικών οραμάτων  του Πολυτεχνείου είναι εκείνη της Μαρίας Δαμανάκη  που έφερε το βαρύ φωτοστέφανο της «φωνής του Πολυτεχνείου» ,  «Εδώ  Πολυτεχνείο !!...,Εδώ Πολυτεχνείο !!!» , κάτω από τις ιαχές της οποίας  προσήλθαν και σκοτώθηκαν δεκάδες , βασανίστηκαν  και υπέφεραν χιλιάδες  από τη Χούντα.

Προσχώρησε οριστικά αμεταμελώς και αμετακλήτως  στο μαύρο καθεστώς που κάποτε πολεμούσε  και ξεφορτωμένη πια από την  βαριά  ιστορία  των θυμάτων  ,  περιφέρει  σήμερα την ανάλαφρη  μοναξιά της   στις Βρυξέλες  , ως διοριστή Επίτροπος Αλιείας  .

Τι το καλό περιμένει το Αιγαίον Πέλαγος από αυτή την Επίτροπο;  Κάνει σημαντική  δουλεία όπως με διαβεβαίωσε ο δήμαρχος που την επισκέφτηκε στις Βρυξέλες.  Θα γεμίσει  τα Ελληνικά παράλια με άνοστους  γερμανούς , κολιτσάνια , μέδουσες , σκουλικαντέρες  , αχελούδες , όχεντρες  , αχινούς  και  καρχαρίες.  

Η πιο σημαντική της εργασία  αυτή τη στιγμή  είναι ότι  πυρετωδώς απεργάζεται  πλέγμα νόμων  .  Στήνει και κομποσκοινιάζει   με χέρια κ΄ με πόδια  λεπτά σχεδόν αόρατα  νήματα , κλώθει  σαν την αράχνη δίκτυα για τους  «φτωχούς ψαράδες» της πατρίδας ,  τέτοια που να αφήνουν τα μεγάλα ψάρια να περνούν και τα μικρά  να πιάνουν , όπως οι νόμοι της Παγκοσμιοποίησης.

Στις Βρυξέλες την αποκαλούν  «Κλωθώ» , είναι Επίτροπος Αλιείας με έδρα τα Σκυλόψαρα.

Η απάντησή μας  στην επέτειο της 17^ης Νοέμβρη είναι:  

 «ΕΝΑ , ΔΥΟ,  ΤΡΙΑ  ,   

ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ».

Πηγή:

Απόσπασμα από άρθρο με τίτλο

"Επίτροπος Αλιείας με έδρα τα Σκυλόψαρα"

http://librodoro.blogspot.com/2011/11/blog-post_2044.html