Παρέλαβες ελεύθερη χώρα και παρέδωσες προτεκτοράτο.

Κανένα δάκρυ...

...ούτε σταλιά λύπης, αξίζει για τον Γιώργο Παπανδρέου. Προβλέ­ψιμη ήταν η κατάληξη του. Από το πώς έστρωσε... Συνειδητή η επι­λογή του να οδηγήσει την Ελλάδα στο χείλος της χρεοκοπίας. Προ­γραμματισμένα όλα τα βήματα. Α­πό το «λεφτά υπάρχουν» (ενώ γνώριζε, προσωπικά, από τον διοι­κητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Προβόπουλο, ότι πάμε για πτώχευ­ση) μέχρι την παράδοση στο ΔΝΤ και τα αφεντικά της Ευρώπης και της Αμερικής...

Καρμπόν η αποπομπή του...Όπως συμβαίνει με όλους τους «πρόθυ­μους». Που προσφέρονται διά πάσαν υπηρεσία και αφού εκπληρώ­σουν την αποστολή τους δεν τους χρειάζονται πια και τους πετάνε σαν λεμονόκουπα... Και πάνε για άλλους... «Άφθαρτους», ως εικό­να, στην κοινωνία... Αρκετά τα πα­ραδείγματα. Και μάλιστα πολύ πρό­σφατα... Δίπλα μας...

Πίστευε ο κ. Παπανδρέου ότι θα ή­ταν η εξαίρεση. Και ήρθε η ανώμα­λη προσγείωση. Ο... συμπατριώτης του ο Ομπάμα, ούτε λέξη δεν είπε για τον φίλο του στις Κάννες... Ακό­μα κι όταν έλεγε ο Σαρκοζί ότι είναι «τρελός» και «καταθλιπτικός» ο έλληνας πρωθυπουργός δεν παρενέ­βη. Το τέλος είχε έρθει...

Φεύγει χωρίς να έχει αφήσει το παραμικρό αποτύπωμα στα υπουρ­γεία από όπου πέρασε και τα οποία του δόθηκαν λόγω ονόματος...Δεν έφερε ίχνος άνοιξης... Παντού γκρεμίσματα. Ξερίζωμα όλων εκεί­νων που κράτησαν ενωμένο τον Ελληνισμό, δεμένη την οικογένεια. Διέλυσε την κοινωνία με την ασύ­δοτη λαθρομετανάστευση, άνοιξε πληγές στην πατρίδα που μπορεί να οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις και φωτιές...

Φεύγει με τον χειρότερο τρόπο για έναν πρωθυπουργό. Που κάθε άλ­λο παρά τιμά το όνομα Παπανδρέ­ου... θα τρίζουν τα κόκαλα του παππού και του πατέρα του. Ταφό­πλακα έβαλε στο «κεφάλαιο» Πα­πανδρέου. Το μόνο που θα γράψει η Ιστορία για τον Γιώργο είναι ότι βούλιαξε τη χώρα, οδήγησε συνει­δητά τον «Τιτανικό» στο παγόβουνο... Άγνωστο με ποια ανταλλάγμα­τα... Έφερε τον ελληνικό λαό σε εξα­θλίωση, πήγε δεκαετίες πίσω τη ζωή του, αφήνοντας ερείπια...

Φεύγεις Γιώργο Παπανδρέου κάτω από λαϊκή κατακραυγή. Ακόμη και με το κόμμα σου εναντίον. Δεν δικαιούσαι να έχεις παράπονο, την πα­ραμικρή πίκρα από κανέναν. Στα έ­δωσαν όλα, παρόλο ότι ήξεραν ότι δεν αξίζεις. Τους ξεγέλασες όλους. Θέλησες να κυβερνήσει με την «παιδική χαρά σου» και τους «κηπουρούς» που δεν τους ήξερε ούτε η μάνα τους. Έδιωξες ικανά στελέχη, δοκιμασμένα, που θα μπορούσαν να είχαν βάλει φρένο στην κατηφόρα. Έγκλημα τους, το ότι ήταν δίπλα στον πατέρα σου και αυτό ποτέ δεν τους το συγχώρεσες Λειτούργησες με απωθημένα... Λόγια κενά ήταν τα περί αξιοκρατίας και διαφάνειας.

Έκαστος κατά τα έργα του Γιώρ­γο. Ήρθε η ώρα της πληρωμής, Γι’ αυτό και ουδεμία λύπη και ουδείς στεναγμός.  Αντίθετα ανακούφι­ση...

Παρέλαβες ελεύθερη χώρα και παρέδωσες προτεκτοράτο.

Από "ΤΟ ΠΑΡΟΝ"

13.11.2011