Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΙΚΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ (3)







Όταν ο χειμώνας ξεπέρασε το λευκό

Ν. Λυγερός

Όταν ο χειμώνας ξεπέρασε το λευκό, δεν μπορούσαμε πια να ζεσταθούμε παρά μόνο μαζί, αλλιώς κανείς μας δεν θα τον άντεχε μόνος.
Τα δάκτυλά μας έσπαζαν σαν ξερά κλαδιά που άφησαν τη ζωή, αλλά δεν σταματήσαμε ούτε στιγμή να γράφουμε την ιστορία όταν οι άλλοι παρέμεναν σκλάβοι του καθεστώτος, διότι δεν ήθελαν να αντισταθούν στη βαρβαρότητα ενός συστήματος που κατασπάραζε τους ανθρώπους, λες και ήταν έντομα ανώφελα στην ταξική κοινωνία.
Τα κεριά μας, μας φώτιζαν ίσα ίσα για να δούμε τα γράμματα που άφηνε η πένα μας πάνω στο γέρικο χαρτί, πάντα έτοιμο για τη θυσία του έργου. Κι εσύ πάντα ντυμένη με τα πανέμορφα ρούχα σου, με κοίταζες σιωπηλή μέσα στην αγκαλιά σου. Ήσουν πάνω μου και πρόσεχες κάθε λάθος που θα μπορούσα να κάνω. Ήθελες να είναι τέλεια η προκήρυξη για να μάθει όλος ο κόσμος ότι υπάρχει η αντίσταση και ότι η θυσία ήταν έτοιμη. Πρόσεχες τα χέρια που αγαπούσες, ενώ ήξερες ήδη ποιος ήταν ο σκοπός τους και τι θα κρατούσαν σε λίγες μέρες, σε λίγες ώρες, για μερικά δευτερόλεπτα μονάχα.
 Ύστερα ο κόσμος θα ήταν διαφορετικός και θα ερχόταν η άνοιξη για τους άλλους ακόμα κι αν εμείς δε θα την προλαβαίναμε.





Στρατηγικές καινοτομίες

- Στρατηγικές καινοτομίες δεν πρέπει να κάνουμε;
- Ε τότε, τι περιμένουμε;
- Να πεθάνει η αδράνεια.
- Και τι θα κάνουμε μέχρι να γίνει αυτό;
- Τίποτα !
- Μα, αυτό δεν είναι απραξία;
- Και βέβαια !
- Με δουλεύεις;
- Τι άλλο να κάνω με τέτοιες ερωτήσεις.
- Αφού είναι θέμα πολιτικών.
- Ακριβώς.
- Μα, και οι πολιτικοί, άνθρωποι δεν είναι;
- Σίγουρα… Απλώς το ξέχασαν.
- Και τι νομίζουν ότι είναι;
- Τουλάχιστον θεοί…
- Τουλάχιστον;
- Ναι, γιατί μερικοί θεοί πεθαίνουν.
- Αυτό δεν είναι παράλογο;
- Απλώς θεϊκό !
- Βλέπω έχεις όρεξη.
- Αφού αυτή μας έμεινε…
- Η πείνα;
- Γιατί βλέπεις κάτι εσύ;
- Μα όλοι μιλούν για ασημικά…
- Και τα ασημικά, πιάτα είναι, όχι φαγητό.
- Μας έσκασαν δίχως να φάμε !
- Μας γκάστρωσαν δίχως να μας…
- Μας έσωσε η ανικανότητα.
- Είναι και αυτό…
- Οι τσολιάδες δεν μπορούν να είναι παντού.
- Και τώρα, τι κάνουμε;
- Περιμένουμε σαν τους άλλους;
- Να μας ψηφίσουν;




Μη φοβάσαι το σκοτάδι


Μπορεί να μη βλέπεις καλά
αλλά μη φοβάσαι το σκοτάδι,
διότι εκεί βρίσκεται
το παράξενο φως
που θα φέρει την ημέρα.
Μπορείς ν’ αγγίξεις
τα κρυφά κείμενα
που δεν διαβάζουν οι άλλοι
και μπορείς να μάθεις
μέσα στο σκοτάδι,
όταν οι άλλοι είναι
ανίκανοι να δουν.
Μπορείς να παίξεις
ακόμα και σκάκι,
διότι τα κομμάτια
και τα πιόνια
δεν είναι σκιές
αλλά στίγματα φωτός.





Ελεύθεροι και σκλάβοι

Οι σκλάβοι δεν μπορούσαν
να αντιληφθούν την ύπαρξη
των ελεύθερων ανθρώπων,
διότι η κοινωνία τους έπεισε
ότι είναι οι μόνοι
που ζουν μέσα της,
δίχως να τους πει
ότι οι άλλοι ζουν έξω
και αδιαφορούν
για τις φυλακές
που ονομάζουν
παλάτια,
διότι ξέρουν καλά
τι σημαίνει στην ουσία
να είσαι ευγενής.




Αντέχεις την ανθρωπιά;

Αντέχεις την ανθρωπιά;
Είσαι σίγουρη
ή απλώς προσποιείσαι
όπως έμαθες
από την κοινωνία;
Διότι, ξέρεις,
η ανθρωπιά είναι
όχι μόνο πράξη
αλλά και βάρος.
Είναι αυτό το κομμάτι
της ανθρωπότητας
που μας κάνει
ανθρώπους.
Είσαι σίγουρη, λοιπόν;


 
Επαναστατική σκέψη



Η επαναστατική σκέψη
έχει αληθινό νόημα
όταν παράγει έργο
και δημιουργεί
νέα δεδομένα,
που κανείς πριν
δεν είχε καν σκεφτεί
ότι θα μπορούσαν
να υπάρξουν,
και να είναι
η επόμενη πραγματικότητα
των νέων ανθρώπων
που δεν έζησαν
την προηγούμενη.



 
Έτοιμη για Στροφάδες;

Έτοιμη για Στροφάδες
ή θα φοβηθείς
όταν δεις ότι κανείς
δεν αντέχει τη μοναξιά
εκτός από έναν άνθρωπο,
έναν καλόγερο
που πιστεύει
μόνο στην ανθρωπιά
και στο θεό,
για ν’ αντέξει
την πραγματική ζωή
εκεί όπου δεν υπάρχει κοινωνία
αλλά μόνο
αγνότητα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου