Τα «γκρίκλις» στο διαδίκτυο

Τα «γκρίκλις» στο διαδίκτυο

Τα τελευταία κυρίως χρόνια, τα «γκρίκλις» στο διαδίκτυο (η εργαλειακή χρήση της γλώσσας α­πό την ελληνική νεολαία, η συνήθεια της δηλαδή να γράφει με λατινικούς χαρακτήρες αδιαφορώντας για την ορθογραφία των λέξεων, που είναι φορέας του νοήματος και της ταυτότητας της) έχουν πάρει μορφή επιδημίας, η οποία στοχεύει άμεσα στην ακε­ραιότητα και στην αυθεντι­κότητα της ελληνικής γλώσσας. Απόδειξη αυτού είναι το γεγονός ότι περιορίζουν τη δυνατότητα της σκέψης μέσα από τον περιορισμό της. θολώνουν και παρα­ποιούν την ετυμολογική προέλευση της γλώσσας. νοθεύουν την προαιώνια καταγωγή και την ομορφιά του μητρικού γλωσσικού μας αρχέτυπου.

Κι όμως. σε μια ομιχλώ­δη περίοδο, δυσμενέστα­τη για την Ελλάδα από κά­θε άποψη, η γλώσσα μας θα έπρεπε να στηριχτεί ι­διαίτερα -όπως και οι παραδόσεις, τα ήθη και τα έ­θιμα μας- ως ακρογωνιαίος λίθος της ελληνικής ταυτότητας.

Ας μην ξεχνάμε πως κάθε ελληνική λέξη κρύ­βει μέσα της μια ψηφίδα πατρίδας. τη φυσική ομορ­φιά της, την αιματοβαμμέ­νη λαμπρή ιστορία της και τη διαχρονική παρουσία των ελληνικών αξιών της φυλής μας.

Μ' άλλα λόγια, η γλώσ­σα μας είναι ο καθρέφτης των χρωμοσωμάτων των πατρογονικών μας κυττάρων.

Ο κόσμος μας είναι η γλώσσα μας, όπως λέει χαρακτηριστικά ο Βιτγκενστάιν, και μοιάζει με ζω­ντανό οργανισμό, που δρα, εξελίσσεται, μετα­βάλλεται. Είναι πλατιά και πολύ­μορφη και εκφράζει της πιο λεπτές αποχρώσεις της σκέψης και της ψυχής μας.

Για τον λόγο αυτό, κάθε πράξη φθοράς και ευτελι­σμού της -όπως η χρήση των «γκρίκλις» από τους νέους μας- είναι προδοτι­κή συμπεριφορά στην ίδια την πατρίδα και τους δεσμούς των Ελλήνων, για τους οποίους μίλησε -πρώτος απ' όλους- ο ιστο-ρικός Ηρόδοτος, ορίζοντας ως ελληνική ταυτότη­τα «το όμαιμον. το ομόγλωσσον και τα ομότροπα ήθη μας».

Β.Η.

Φιλόλογος - Συγγραφέας