Τα «σχολιαρόπαιδα» του Τόμσεν δεν είναι και τόσο αθώα

Τα «σχολιαρόπαιδα» του Τόμσεν 

δεν είναι και τόσο αθώα

Κάποιοι εκ των αναγνωστών μας δυσανασχέτησαν με τον όρο ''σχολιαρόπαιδα'', που χρησιμοποιήσαμε προκειμένου να αποδώσουμε τις διαθέσεις, το ύφος και την εμμονή ορισμένων από την ομάδα των διαπραγματευτών της τρόικας.

Μας επέκριναν γι' αυτό και οφείλουμε κάποιες εξηγήσεις.

Όσοι έχουν παρακολουθήσει από κοντά τις διαπραγματεύσεις και τη στάση των εμπειρογνωμόνων της τρόικας έχουν διαπιστώσει ότι δεν είναι αθώοι,ούτε ανεξάρτητοι, όπως ορισμένοι νομίζουν.

Διακατέχονται από αντιλήψεις, έχουν πεποιθήσεις, ορίζονται από συγκεκριμένη σχολή σκέψης και επιπλέον εκπροσωπούν οργανισμούς συμφερόντων.

Επίσης είναι γνωστό στην Αθήνα ότι δέχονται επιρροές και επιδράσεις, ότι υπάρχουν υποβολείς, 'Έλληνες και ξένοι, εκπρόσωποι ομάδων και συμφερόντων που ενημερώνουν, παροτρύνουν, υποδεικνύουν και ένας Θεός ξέρει τι άλλο κάνουν.

Επιπροσθέτως, από την εν γένει στάση τους, έχει γίνει φανερό ότι διαπραγματεύονται βάσει οδηγιών από κέντρα ισχυρών κυβερνήσεων ή από πρόσωπα και δυνάμεις των οργανισμών που εκπροσωπούν.

Ειδικά τις τελευταίες ημέρες έγινε φανερή η διάθεσή τους είτε για κωλυσιεργία,είτε για επιβολή όσο γίνεται περισσότερων βαρών. Σε σημείο που αρκετοί να διερωτώνται μήπως τελικώς θέλουν να τορπιλίσουν την ελληνική διάσωση,για την οποία υποτίθεται πασχίζουν.

Σε κάθε περίπτωση φροντίζουν πρώτα απ' όλα την ασφάλεια των πιστωτών και των διασωστών,ότι τα λεφτά που θα βάλουν θα επιστραφούν και δεν θα πάνε χαμένα. Γι' αυτό και ζητούν και το ένα και το άλλο, χωρίς να νοιάζονται αν αντέχονται πολιτικά τα όποια μέτρα κι αν τελικώς είναι οικονομικώς αποτελεσματικά.

Τα ''σχολιαρόπαιδα'' του Τόμσεν και της τρόικας λοιπόν δεν είναι αθώα του αίματος και όσων μας συμβαίνουν τελευταίως.

Εντάξει δεν είμαστε οι καλύτεροι του κόσμου, αλλά όσα σφάλματα κι αν έκανε η χώρα μας, δεν της πρέπει τέτοια στάση και συμπεριφορά. Και τέλος πάντων δεν αιματοκύλησε τον πλανήτη η Ελλάδα.Ξόδεψε, είναι αλήθεια, πέραν των δυνάμεών της, αλλά δεν είναι και προς...θάνατον.

Αντώνης Καρακούσης

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=442399