«Το ποινικό μητρώο της Τουρκίας»

 «Το ποινικό μητρώο της Τουρκίας»

Του
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Κ. ΠΑΛΛΟΥΡΙΔΗ
Καθηγητή Διεθνούς Πολιτικής
Πάντειο Πανεπιστήμιο


Ο αείμνηστος κορυφαίος τουρκολόγος Νειοκλής Σαρρής συνήθιζε πολύ εύστοχα να λέει «ο τουρκικός λαός έχει ιστορία και το τουρκικό κράτος ποινικό μητρώο». Αυτό παραπέμπει περισσότερο στη νεώτερη τουρκική ιστορία και όχι στην οθωμανική, δηλαδή στους Νεότουρκους και το τουρκικό κράτος.

Θυμηθήκαμε τη ρήση του Νεοκλή Σαρρή και τις αναφορές του στις γενοκτονίες που πραγματοποιήθηκαν από τους Νεότουρκους και το τουρκικό κράτος κυρίως τον 20ό αιώνα, με γνωστότερες και τραγικότερες των Αρμενίων, των Ποντίων και των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το 1914 ως το 1923, τις οποίες ακολούθησαν σφαγές και πολιτικές εξόντωσης των Κούρδων της δεκαετίας του '30, των Ελλήνων της Μικράς Ασίας στις αρχές της δεκαετίας του '40, των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου το 1955, 1964, 1974, ενώ ταυτόχρονα το 1974 είχαμε και την εθνοκάθαρση κατά του Ελληνισμού της Κύπρου με την εισβολή της Τουρκίας στη Μεγαλόνησο καθώς και των Κούρδων της Τουρκίας από το 1984 ως τις μέρες μας. Πρόκειται για εθνοκαθάρσεις και  πολιτικές εξόντωσης λαών και εθνοτήτων, που στην ιστορική διαδρομή του τουρκικού κράτους επαναλαμβάνονται συνεχώς ως επίσημη κρατική πολιτική, μια επανάληψη που οφείλεται στην ατιμωρησία του τουρκικού κράτους από τη διεθνή κοινότητα.

Εκείνο που έχει σημασία να σημειώσουμε εδώ, με αφορμή τις πρόσφατες προκλητικές δηλώσεις του πρώην πρωθυπουργού της Τουρκίας Μεσούτ Γιλμάζ ότι με οργανωμένο σχέδιο οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες έκαψαν τα ελληνικά δάση σε νησιά του Αιγαίου στα μέσα της δεκαετίας του '90, είναι ότι οι τούρκοι πολιτικοί συνηθίζουν ανερυθρίαστα και να προαναγγέλλουν αυτά που πρόκειται να κάνουν εις βάρος της Ελλάδος, όπως έκαναν τη δεκαετία του '60 με το σχέδιο «Αττίλας» για την Κύπρο, αλλά και να κομπάζουν εκ των υστέρων για τα επιτεύγματα τους. Αυτό σημαίνει πως δεν υπολογίζουν την Αθήνα, ούτε φυσικά τη Λευκωσία, θεωρούν τους έλληνες πολιτικούς δειλούς και ανίκανους να υπερασπίσουν τα συμφέροντα της χώρας τους και αισθάνονται περήφανοι για την επιτυχία των σχεδίων που εκπορεύονται από τη δράση των μυστικών υπηρεσιών των τουρκικού «βαθέως» κράτους. Αυτή η δράση των μυστικών υπηρεσιών αποκαλύφθηκε το 1996 επίσημα με το «σκάνδαλο Σουσουρλούκ», όπου και ήρθε στο φως η δράση του εντεταλμένου από τις μυστικές υπηρεσίες υποκόσμου φονιάδων, εμπρηστών και εμπόρων ναρκωτικών εναντίον προδιαγεγραμμένων στόχων, κυρίως της Ελλάδος, της Κύπρου αλλά και των κούρδων αγωνιστών της ελευθερίας.

Ήταν γνωστό στις ελληνικές αρχές πως η πυρπόληση των ελληνικών δασών αποτελούσε μέρος του σχεδίου των διατεταγμένων επιχειρήσεων των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Το ίδιο συνέβη και το 1994, όταν στη Λευκωσία δολοφονήθηκε από τούρκους πράκτορες ο εκπρόσωπος της Κυπριακής Επιτροπή Αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν, Θεόφιλος Γεωργιάδης, όπως και τον Ιούλιο του 1996, όταν πυροβολήθηκε στη Λευκωσία ο τουρκοκύπριος δημοσιογράφος Κουτλού Ανταλί, κατήγορος του εποικισμού και της κατοχής στην Κύπρο.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις που αναφέρουμε ενδεικτικά, όπως και στις δολοφονίες των Σολάκη Σολωμού και Τάσου Ισαάκ, που διεπράχθησαν τον Αύγουστο του '96 από εκπροσώπους του κατοχικού δολοφονικού καθεστώτος στην Κύπρο, δολοφονίες που διεπράχθησαν ενώπιον όλου του Ελληνισμού και της παγκόσμιας κοινής γνώμης «ζωντανά» και όπου υπήρξαν οι τηλεοπτικές καταγραφές με πλήρη στοιχεία των λειτουργών, οι ηγεσίες Αθηνών και Λευκωσίας αντέδρασαν ψοφοδεώς χωρίς αξιοπρέπεια, ταπεινωτικά και, κυρίως, χωρίς καμιά κίνηση αποτροπής να προκαλεί κόστος στο τουρκικό κράτος για τις δολοφονικές ενέργειες εις βάρος αυτών που θεωρεί εχθρούς του. Αυτή η αντίληψη της «ευέλικτης προσαρμογής» με φόβο και δειλία απέναντι στην Άγκυρα γιγάντωσε την τουρκική επιθετικότητα και θρασύτητα απέναντι στον Ελληνισμό τα τελευταία εξήντα χρόνια και καλλιέργησε τις συνθήκες μιας οιονεί «φιλανδοποίησης» του ελληνικού κράτους από τον τουρκικό ηγεμόνα.

Από το "ΠΑΡΟΝ"
1.1.2012