Πολιτική υποταγής

Τα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση δεν αντέδρασαν, λες και το όλο θέμα δεν αφορούσε τη χώρα τους 

και την Ελληνική Δημοκρατία.

Πολιτική υποταγής

Πρωτοφανής και απαράδεκτη η αναθεώρηση του Συντάγματος 

για την «εξυπηρέτηση» των δανειστών

 
ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΣΙΔΕΡΗ

Το τελευταίο στάδιο μιας πολιτικής που οδηγεί στην εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας και στην υποτέλεια είναι η αναθεώρηση του Συντάγματος με την ενσωμάτωση σε αυτό σχετικών διατάξεων. Τέτοιες αποφάσεις ουδέποτε έχουν ληφθεί από το ελληνικό Κοινοβούλιο. Παράλληλα, όπως σημειώνει και ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), κ. Κώστας Χ. Χρυσόγονος, αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία. Αυτό δεν εμπόδισε, όμως, την παρούσα κυβέρνηση να αποδεχτεί την ταπεινωτική απόφαση του Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου που αναφέρει επί λέξει: «Η Ελλάδα υποσχέθηκε ότι θα εισαγάγει στην εθνική της νομοθεσία, το αργότερο σε δύο μήνες, νέα διάταξη, που θα εγγυάται την προτεραιότητα των πληρωμών εξυπηρέτησης του χρέους. Συμφώνησε επίσης να ενσωματώσει αργότερα τη διάταξη αυτή στο Σύνταγμα της».

Ενορχηστρωτής της πολιτικής υποτέλειας της χώρας, ο συνταγματολόγος Ευάγγελος Βενιζέλος. Ο οποίος, από τη θέση του υπουργού Οικονομικών, τους τελευταίους μήνες επέδειξε υπέρμετρο ζήλο στο να υπηρετήσει τα συμφέροντα των δανειστών και να τους προσφέρει κάθε νομική κάλυψη, ικανοποιώντας κάθε απαίτηση τους, οδηγώντας τη χώρα στο σημείο πλήρους υποταγής, με τη δέσμευση για την ψήφιση νόμου και την αναθεώρηση του Συντάγματος, σύμφωνα με την οποία οι δανειστές θα έχουν απόλυτη προτεραιότητα πληρωμών.

Η δέσμευση αυτή, όπως αποτυπώθηκε στην απόφαση του Eurogroup, αρχικά υποβαθμίστηκε τόσο από τον πρωθυπουργό όσο και από τον κ. Βενιζέλο ως κάτι το αυτονόητο. Τα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση - εθισμένα πλέον στην πολιτική υποταγής - δεν αντέδρασαν ούτε, όμως, και τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ ανέφεραν κάτι σχετικό, λες και το όλο θέμα δεν αφορούσε στη χώρα τους και στην Ελληνική Δημοκρατία, αλλά σε άλλους.

Κάποια πρώτα σχόλια ιδιαίτερα αρνητικά και καυστικά γύρω από το θέμα αυτό προκάλεσαν «δεύτερες σκέψεις» στο Μέγαρο Μαξίμου, που σιγά σιγά βλέπει να αμφισβητείται ευθέως η επάρκεια του πρωθυπουργού να διαχειριστεί τέτοια θέματα, ο οποίος αρκείται στο να αποδέχεται παθητικά την ισοπεδωτική συμπεριφορά του κ. Βενιζέλου.

Η ασάφεια στην απόφαση του Eurogroup για την εποπτεία παρέχει τεράστιες δυνατότητες στο Βερολίνο να διαχειριστεί το θέμα αυτό κυριολεκτικά κατά βούληση

 

 

«Κατάπτωση» Δημοκρατίας

Ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες, στο επιτελείο του πρωθυπουργού μελετούν τρόπους ούτως ώστε να αποφευχθεί η ενσωμάτωση της σχετικής διάταξης στο Σύνταγμα, προκειμένου να μην συνδεθεί το όνομα του Λουκά Παπαδήμου με μια ενέργεια κατάπτωσης της Ελληνικής Δημοκρατίας. Kάτι τέτοιο πλέον, όμως, δεν εξαρτάται από την ελληνική κυβέρνηση.

Εμπειρογνώμονες με γνώση των συζητήσεων που έγιναν στην Ευρωπαϊκή Ένωση πριν και μετά το Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου τονίζουν ότι η αναφορά αυτή δεν μπήκε καθόλου τυχαία στην απόφαση των υπουργών Οικονομικών, πράγμα που όφειλαν να γνωρίζουν και ο πρωθυπουργός και ο κ. Βενιζέλος, καθώς ήταν ενήμεροι αρκετές ημέρες πριν από τη Σύνοδο των υπουργών Οικονομικών. Αυτό σημαίνει ότι πλέον οι δανειστές -και ιδίως οι Γερμανοί- θα περιμένουν τους επόμενους μήνες για να δουν με ποιον τρόπο εφαρμόζει τα μέτρα η ελληνική κυβέρνηση και, αφού ψηφιστεί ο νόμος για την προτεραιότητα των δανειστών, τότε μπορεί να συζητηθεί μια εναλλακτική λύση, αν και οι πιθανότητες είναι μηδενικές όσο η Ελλάδα κινείται στα όρια της χρεοκοπίας.

Οι ίδιες πηγές αποκαλύπτουν ότι ο πανικός που διακατείχε την ελληνική αντιπροσωπεία κατά τις διαπραγματεύσεις καταδεικνύεται τόσο από την αναφορά αυτή στην απόφαση του Eurogroup όσο και από τις απολύτως ασαφείς διατυπώσεις αναφορικά με την εποπτεία του ελληνικού κράτους, ενώ έπρεπε να πράξει το ακριβώς αντίθετο, να επιμείνει, δηλαδή, να υπάρξουν ακριβείς διατυπώσεις, απορρίπτοντας ή περιορίζοντας στο ελάχιστο το πρόβλημα. Άλλωστε, αυτό είναι και το νόημα μιας διαπραγμάτευσης. Δηλαδή, διευκρινίζουν, η σκόπιμη ασάφεια για την εποπτεία παρέχει τεράστιες δυνατότητες στο Βερολίνο να διαχειριστεί το θέμα αυτό κυριολεκτικά κατά βούληση, κάτι που θα φανεί τις επόμενες εβδομάδες.

Τώρα, όμως, που γίνεται αντιληπτό το μέγεθος των συνεπειών από την απουσία διαπραγμάτευσης, το βάρος που καλούνται να σηκώσουν τα πολιτικά κόμματα, όποια κι αν είναι η φυσιογνωμία τους λόγω των τριγμών που υφίστανται, θα είναι πολύ μεγάλο. Κι  αυτό επειδή τίποτα δεν προδικάζει όχι μόνο ότι δεν θα υπάρξει νέος γύρος κρίσης μέσα στα κόμματα, αλλά και το αν θα ψηφιστεί ένας νόμος τόσο ξεκάθαρα εξευτελιστικός.

Αυτός είναι και ο λόγος που, σύμφωνα με κάποιες πρώτες πληροφορίες, στην κυβέρνηση συζητείται η επιτάχυνση της σχετικής διαδικασίας, ώστε ο νόμος που θα δίνει προτεραιότητα στους δανειστές να ψηφιστεί από την παρούσα Βουλή, η οποία διαθέτει την πλειοψηφία ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας -γιατί κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί μετά τις εκλογές-, κάτι που έχουν απαιτήσει, άλλωστε, ξεκάθαρα και οι Γερμανοί, βάσει έγκυρων πληροφοριών. Το λογικό και πλέον δημοκρατικό, όμως, θα ήταν ο σχετικός νόμος να μπορούσε να έρθει στη Βουλή μετά τις εκλογές, από κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή κι αφού πρώτα συζητηθεί εκτενώς κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Αυτό επιτάσσουν οι δημοκρατικοί κανόνες, αλλά είναι ήδη γνωστό ότι η Δημοκρατία δέχεται αλλεπάλληλα πλήγματα και το εν λόγω θέμα θα προκαλέσει μια ακόμη πληγή, που μέλλει να απασχολεί το δημόσιο βίο της χώρας για πολλά χρόνια...

Η άποψη του κ. Χρυσόγονου

 

Η διάταξη που απαιτεί το Eurogroup να ψηφιστεί άμεσα και στη συνέχεια να ενσωματωθεί στο Σύνταγμα αποτελεί παγκόσμια αρνητική πρωτοτυπία και παράλληλα επισημοποιεί «τον εξευτελισμό της Ελληνικής 'Δημοκρατίας" και τη μετατροπή της σε προτεκτοράτο των δανειστών», τονίζει ο κ. Κώστας Χρυσόγονος, καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, καταθέτοντας την επιστημονική του άποψη για το ζήτημα αυτό.

Συγκεκριμένα, η θέση του κ. Χρυσόγονου έχει ως εξής:

«Στο ανακοινωθέν της συνεδρίασης των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης στις 20/2/2012 αναφέρεται ότι η Ελλάδα θα θεσπίσει εντός διμήνου εθνική νομοθεσία που θα εγγυάται προτεραιότητα των τοκοχρεολυτικών πληρωμών και αργότερα θα την ενσωματώσει στο Σύνταγμα.

»Εάν η προτεραιότητα των τοκοχρεολυσίων είναι γενική απέναντι σε κάθε άλλη δημόσια δαπάνη, η σχετική διάταξη νόμου θα είναι αντίθετη στην αρχή της συνέχειας του κράτους, η οποία υπονοείται στη θεμελιώδη αρχή της λαϊκής κυριαρχίας (άρθρο 1 του Συντάγματος). Και τούτο διότι εάν τα δημόσια έσοδα κάποια στιγμή έφταναν να μην επαρκούν -εφόσον αφαιρούνται πρώτα τα τοκοχρεολύσια- ούτε για τις στοιχειώδεις ανάγκες εθνικής άμυνας, δημόσιας ασφάλειας, προστασίας της δημόσιας υγείας και εκπλήρωσης των λοιπών συνταγματικά προβλεπόμενων υποχρεώσεων του κράτους, τότε θα καταλύονταν  ή, πάντως,  θα διακυβεύονταν η συνέχεια και η υπόσταση του.

»Εξάλλου, αναθεώρηση του Συντάγματος δεν μπορεί, σύμφωνα με το άρθρο 110, ούτε να ξεκινήσει πριν από τα μέσα του 2013 -οπότε συμπληρώνεται πενταετία από την προηγούμενη- ούτε να ολοκληρωθεί χωρίς να μεσολαβήσουν βουλευτικές εκλογές. Απαιτείται, μάλιστα, πλειοψηφία τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών (180/300) στη Βουλή, που θα διαπιστώσει την ανάγκη αναθεώρησης, και απόλυτη (151/300) στην επόμενη, αναθεωρητική Βουλή - ή αντίστροφα. Ανεξάρτητα, όμως, από τις διαδικαστικές προϋποθέσεις, η θέσπιση τέτοιας συνταγματικής διάταξης θα συνιστούσε παγκόσμια αρνητική πρωτοτυπία, επισημοποιώντας τον εξευτελισμό της Ελληνικής "Δημοκρατίας" και τη μετατροπή της σε προτεκτοράτο των δανειστών».
Περιοδικό "ΕΠΙΚΑΙΡΑ"