Οι ομοιότητες του Σχεδίου Μάρσαλ με το σημερινό Σχέδιο Διάσωσης και τα ελληνικά παιχνίδια

Λένε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται μερικές φορές σαν φάρσα και αυτό μάλλον επιβεβαιώνεται από τα σημαντικότερα γεγονότα στην νεώτερη πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας μας. Τι κοινό μπορεί να έχει η δεκαετία του 1950 στην Ελλάδα όταν εφαρμοζόταν το σχέδιο Μάρσαλ,  με την σημερινή κατάσταση και τους αυστηρούς επιτηρητές του ΔΝΤ και της Τρόϊκας; Τι κοινό έχουν οι αδικαιολόγητες σπατάλες, ο υπερβολικός  αριθμός δημόσιων υπαλλήλων, τα υψηλά επιτόκια και το αντιπαραγωγικό επιχειρηματικό περιβάλλον,οι περικοπές που συνεχώς αναβάλουμε με τα όσα μας κατηγορούσαν οι ξένοι επιτηρητές του σχεδίου Μάρσαλ;

 Ο Σοφοκλής Βενιζέλος (αριστερά) με τον αμερικανό πρεσβευτή Τζον Πιουριφόι τον Ιούλιο του 1951

Οι Γάλλοι θα το ονόμαζαν ντεζαβού.. Πώς θα ονομάζαμε εμείς οι Έλληνες τα παρακάτω;

Ακολουθεί άρθρο του Peter Edson που δημοσιεύτηκε στην Washington Column στις 24 Οκτωβρίου 1950, μεταφρασμένο από το HellasOnTheWeb.Org, με τίτλο:

Το Σχέδιο Μάρσαλ μειώνει την ελληνική ενίσχυση

Μπουχτισμένη με την διαφθορά, τις υποσχέσεις, την αναποτελεσματικότητα και τις υποχέσεις που δεν τήρησε η ελληνική κυβέρνηση, η διοίκηση του Σχεδίου Μάρσαλ στην Αθήνα έχει πει ξεκάθαρα στους Έλληνες να προβούν σε μεταρρυθμίσεις, ειδάλλως...

Τα ποσά που διαθέτει το Σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα έχουν αυθαίρετα μειωθεί κατά σχεδόν 60 εκατομμύρια δολάρια, ή περίπου στο 24 τοις εκατό για το τρέχον έτος. Αυτή είναι ίσως η καλύτερη είδηση στα Βαλκάνια.

Το πολιτικό παρασκηνιακό παιχνίδι που παίζεται στην Αθήνα για να αποκατασταθούν αυτές οι  περικοπές είναι πραγματικά το κάτι άλλο.

Ο Paul Porter, διαχειριστής του Σχεδίου Μάρσαλ για την Ελλάδα, ανακοίνωσε τις περικοπές ακριβώς μετά την άφιξη του John E. Peurifoy, του νέου πρέσβη των ΗΠΑ, στην Αθήνα. Αμέσως ο  ελληνικός Τύπος ξέσπασε σε εξανθηματικές δηλώσεις ότι αυτή η νέα πολιτική ήταν του Porter και ότι γρήγορα θα απορρίπτονταν από τον πρέσβη Peurifoy.

Paul R. Porter, 

Ο διαχειριστής του Σχεδίου Μάρσαλ στην Ελλάδα.

 Η πρώτη δουλειά του νέου πρέσβη επομένως, ήταν να καλέσει τον Έλληνα Πρωθυπουργό Σοφοκλή Βενιζέλο και να τον πληροφορήσει ότι η περικοπή του Σχεδίου Μάρσαλ δεν ήταν ούτε δική του πολιτική ούτε του κ. Porter, αλλά η πολιτική της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών. Είχε εγκριθεί από την Ουάσιγκτον.

Οι Έλληνες δεν είχαν ακόμα πειστεί. Όμως, τους είπαν να καθίσουν και να βρουν τον τρόπο με τον οποίο θα μείωναν τις κυβερνητικές δαπάνες ώστε  να ανταποκριθούν στις περικοπές.

Μερικά μαθήματα περί λιτότητας

Πρώτον, έπρεπε να περιορίσουν τον τεράστιο αριθμό υπαλλήλων στον δημόσιο τομέα. Δεύτερον, έπρεπε να συγχωνεύσουν ή να περικόψουν ορισμένα από τα 30 πλεονάζοντα υπουργεία. Τρίτον, έπρεπε  να μειώσουν το σύστημα το οποίο έδινε ισόβια σύνταξη σε κάθε μέλος του Κοινοβουλίου, ακόμη και αν είχε υπηρετήσει μόνο μια τετραετία.

Τέλος, οι Έλληνες έλαβαν και πάλι τη συμβουλή να αρχίσουν να συλλέγουν φόρους. Αυτό ήταν μια παλιά ιστορία. Οι Έλληνες είχαν πει και παλαιότερα ότι θα το έκαναν, αλλά ποτέ δεν το έκαναν. Άρχισαν τις αντισταθμίσεις. Ο πρωθυπουργός είπε ότι αυτές οι μεταρρυθμίσεις θα μπορούσαν να εκτελεστούν εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες υπόσχονταν να φέρουν περισσότερο  ιδιωτικό αμερικανικό κεφάλαιο προς επένδυση στην Ελλάδα. Η απάντηση που δόθηκε ήταν ότι τα αμερικανικά κεφάλαια δεν θα ήταν διαθέσιμα έως ότου τα ελληνικά κεφάλαια που τώρα επενδύονται στην Ελβετία και τις Ηνωμένες Πολιτείες ξαναγυρίσουν στην Ελλάδα και επενδυθούν στην οικονομία της Ελλάδας.

Από αυτή την ανταλλαγή, οι Έλληνες ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο με την ανάγκη να καταγράψουν τις μετοχές που κατέχονται από Έλληνες σε χώρες του εξωτερικού. Εάν γίνει αυτή η καταχώρηση, θα επιτρέψει στην ελληνική κυβέρνηση να συλλέξει τους φόρους εισοδήματος που της οφείλονται και έτσι να βελτιώσει την οικονομική της κατάσταση.

Μια άλλη συνέπεια αυτής της μεταρρύθμισης θα είναι η μείωση των επιτοκίων των ελληνικών τραπεζών από 20 έως 40 τοις εκατό, σε κάτι που μοιάζει περισσότερο με το 4 έως 6 τοις εκατό των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτά τα υψηλά επιτόκια στην Ελλάδα έχουν καταστείλει την εντόπια επιχειρηματικότητα εδώ και χρόνια.

Η ελληνική κυβέρνηση δοκίμασε στη συνέχεια ένα άλλο γρήγορο παιχνίδι. Διαμήνυσαν την αμερικανική πρεσβεία ότι, προκειμένου να πραγματοποιήσουν τις προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις, οι Έλληνες θα πρέπει να μειώσουν το στρατό τους από τους 122.000 άνδρες που έχουν σήμερα σε περίπου 80.000 άνδρες.

Η μπλόφα τους δεν απέδωσε

Στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος

Αυτό αναγνωρίστηκε ως μπλόφα και έτσι προκάλεσαν τους Έλληνες να αποδείξουν πως εννοούσαν αυτά που έλεγαν. Απεστάλη μήνημα ότι οι προτεινόμενες περικοπές θα συζητούνταν μεταξύ του Ταγματάρχη Gen Jenkins, ο οποίος είναι σήμερα σύμβουλος του αμερικανικού στρατού στην Ελλάδα, και του Έλληνα Στρατάρχη Αλέξανδρου Παπάγου (εικόνα ). Ήταν γνωστό ότι ο Στρατάρχης Παπάγος ήθελε να αυξήσει τον Ελληνικό Στρατό και όχι να τον μειώσει. Έτσι, αυτός ο ελιγμός απέτυχε.

Το τελευταίο παιχνίδι είναι ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός, ο Σοφοκλής Βενιζέλος, θα έρθει στις Ηνωμένες Πολιτείες στα τέλη του Οκτωβρίου. Σκοπός του είναι, όπως ανακοινώθηκε, να είναι παρών στις συζητήσεις της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το ελληνικό ζήτημα. Μετά από αυτό, ο πρωθυπουργός θα μεταβεί στην Ουάσιγκτον για να δει εάν δεν μπορέσει να πείσει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και τη διοίκηση της Οικονομικής Συνεργασίας να δώσουν περισσότερη βοήθεια στην Ελλάδα.

Αλλά έχοντας αποτύχει να κάνει οποιαδήποτε εντύπωση με μια τέτοια προσφυγή, στον συνταξιοδοτούμενο Διαχειριστή της Οικονομικής Συνεργασίας Paul Hoffman, κατά την αποχαιρετιστήρια βόλτα του στην Ευρώπη, ο κ. Βενιζέλος δεν έχει καμιά ελπίδα. Τα καλά νέα -για τους αμερικανούς φορολογούμενους-είναι ότι  η Ελλάδα τουλάχιστον, μια χώρα που λαμβάνει τη βοήθεια των ΗΠΑ- αναγκάζεται να βάλει τα του οίκου της σε τάξη.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η αμερικανική βοήθεια προς την Ελλάδα έχει τελειώσει. Εμπειρογνώμονας του Συμβουλίου της Ομοσπονδιακής Τράπεζας έχει έρθει στην Ελλάδα για να αρχίσει μελέτη, με προοπτική την σταθεροποίηση του ελληνικού νομίσματος. Η Ελλάδα γίνεται δεκτή στο Βορειοατλαντικό Σύμφωνο και θα λάβει περισσότερη στρατιωτική βοήθεια. Πρέπει να βρεθούν τρόποι για να εισάγεται στις Ηνωμένες Πολιτείες περισσότερος ελληνικός καπνός ώστε να μπορεί η Ελλάδα να κερδίσει περισσότερα δολάρια.

Τέλος, πρέπει να εκπονηθεί ένα νέο ελληνικό κατασκευαστικό πρόγραμμα που θα φέρει νερό στα  άνυδρα και διαβρωμένα ελληνική χωράφια. Αλλά όλα αυτά τα έργα πρέπει να εκπονηθούν σε μια αυτοεξοφλούμενη, υγιή οικονομική βάση.

http://www.hellasontheweb.org/2010-04-05-22-32-27/2010-04-06-11-49-23/11894-2011-12-06-23-00-17

Marshall Plan Cuts Greek Aid 

Until Abuses Cease

Oct 24, 1950 | Washington Column

Marshall Plan Cuts Greek Aid Until Abuses Cease

By PETER EDSON

Fed up with the corruption, inefficiency and unkept promises of the Greek government, the Marshall Plan administration in Athens has bluntly told the Greeks to reform, or else.

Marshall Plan funds for Greece have arbitrarily been cut by nearly $60 million, or about 24 per cent for this year. This is perhaps the best news in the Balkans.

The political by-play that has been going on here in Athens to get these cuts restored has really been something.

Paul Porter, Marshall Plan administrator for Greece, announced the cuts just after John E. Peurifoy, the new U. S. ambassador, arrived in Athens. Immediately the Greek press broke out into a rash that this new policy was Porter's and that it would quickly be overruled by Ambassador Peurifoy.

The new ambassador's first assignment. therefore, was to call on Greek Prime Minister Sophocles Venizelos and inform him that the Marshall Plan cut was not his policy, nor Mr. Porter's policy, but the policy of the United States government It had been approved by Washington.

The Greeks were still unconvinced. But they were told to sit down and figure out just how they were going to reduce their government expenses to meet the cuts.

A FEW LESSONS IN FRUGALITY

First, they were to cut down on huge Greek civil service employment. Second, they were to merge I or cut some of the 30 odd ministries in the cabinet. Third, they were to cut down on the system which gave a life pension to every member of Parliament, even after he had served only one terra.

Finally, the Greeks were advised again to start collecting some taxes. This was something of an old story. The Greeks had said they would do this before, but they never have. They started to hedge. The prime minister said these reforms could be carried out if the United States would promise to get more private American capital invested in Greece. The answer given was that American capital would not be forthcoming until Greek capital now invested in Switzerland and the United States was brought back home and invested in Greece's own economy.

Out of this exchange, the Greeks were brought face to face with the need for a registration of stocks held by Greeks in foreign countries. If this registration is held, it will enable the Greek government to collect income taxes due it. and so improve the financial situation.

Another corollary to this reform will be a reduction in the Greek banks' interest rates of 20 to 40 per cent, to something more akin to the 4 to 6 per cent of the United States. These high interest rates in Greece have stifled home enterprise for years.

The Greek government then tried another fast play. They sent word to the American embassy that in order to carry out the proposed reforms, the Greeks would have to cut their Army from its present 122.000 men to about 80,000 men.

THEIR BLUFF DIDN'T WORK

This was recognized as a bluff and it was called as such. Word was sent back that the proposed cut would be discussed between Maj. Gen Jenkins, present U.S. military adviser in Greece, and Greek Field Marshall Alexander Papagos. It was well known that Marshall Papagos wanted to increase the Greek Army, not decrease it. So that maneuver failed. The latest play is that the Greek prime minister, Sophocles Venizelos, will come to the United States at the end of October. His announced purpose is to be pre sent at United Nations General Assembly debates on the Greek question. After that, the prime minister will go to Washington to see if he cannot persuade the State Department and the Economic Cooperation Administration to give Greece more aid.

But having failed to make any impression with such an appeal to retiring ECA Administrator Paul Hoffman, on his recent farewell swing around Europe, Mr. Venizelos doesn't stand a chance. The good news—for the American taxpayers—is that in Greece at least, a country receiving U.S. aid is being forced to put its own house in order.

It does not mean that U.S. aid for Greece is over. A Federal Reserve Board expert has arrived in Greece to begin studies looking towards stabilization of the Greek currency. Greece is being admitted to the North Atlantic Pact and will receive more military aid. Ways must be found to import more Greek tobacco into the United States so Greece can earn more dollars.

Finally, a new Greek construction program must be worked out to bring water to parched and eroded Greek fields. But all these projects must be worked out on a self-liquidating sound financial basis.

http://www.ipedis.org/details.php?id=0&lan=gr&lid=2