«ΡΩΜΗΟΣ ΜΙΚΡΟΣ ΕΦΗΜΕΡΙΣ"

Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΟΥ ΚΑΡΟΥ!

Σίγουρα λίγα πράγματα μέχρι και καθόλου θα έτυχε να γνωρίζουν ακόμα και οι πιο φανατικοί και αχόρταγοι εφημεριδοφάγοι, ειδικά μάλιστα σ' αυτόν τον καταιγισμό του καθημερινού και του εβδομαδιαίου Τύπου, για μια πολύ παλιά αθηναϊκή εφημερίδα, τον «Μικρό Ρωμηό», που η ηλικία του μετράει τα 126 χρόνια, σύμφωνα με την ημερομηνία που μας τη βεβαιώνει και εμμέτρως στην πρώτη σελίδα της:

«Εν Αθήναις έτος πρώτον - εν τη χώρα των γελώτων
Χίλια οκτακόσια ογδοήντα έξη - έτος που ο καθένας ρόλον θένα παίξη.
Του 8βρίου είναι εννιά - και μας άρχισε η χειμωνιά
Αριθμός μας είναι πρώτος - κι όλοι τρέχωμεν στο σκότος
Το φύλλο μας Μικρός Ρωμηός - έχει ιδρύσει και γραφεία
στην ωραία μας Αθήνα - επί της οδού του Σίνα
ένδεκα τον αριθμόν - συνορεύει με σταθμόν
αμαξάδων, κι από εκεί - με την Αστυκλινική
με πλευράν νοσοκομείου - κι αίθουσαν ανατομείου»!

Από το 1886 λοιπόν και το μοναδικό αντίτυπο του πρώτου φύλλου διασώζεται, χάρη στον Λευτέρη Σκιαδά που εξακολουθεί να τον εκδίδει μέχρι σήμερα. Και που ασφαλώς είναι και ο αρμοδιότερος γι' αυτή τη δουλειά, γιατί εκτός από μανιώδης συλλέκτης είναι για 3η φορά αντιδήμαρχος της Αθήνας και συγχρόνως πρόεδρος του Συλλόγου των Αθηναίων, έχοντας συγκεντρώσει στα γραφεία του, στην περιοχή της Ακρόπολης, τόσο έντυπο υλικό που αφορά την παλιά Αθήνα, έτσι που, μπαίνοντας εκεί μέσα, έχεις την εντύπωση ότι από κάποια πόρτα και μέσα από τις στοιβαγμένες εφημερίδες και τα παλιά βιβλία θα σε υποδεχθεί ο τελευταίος φουστανελοφόρος δήμαρχος της Αθήνας, ο γραφικός Στριφτόμπολας, ή κανένας αγριεμένος κουτσαβάκης με κομμένο το ένα μανίκι από το σακάκι του, θύμα του αδυσώπητου Μπαϊρακτάρη.

Το πιο σπουδαίο όμως της ιστορίας είναι το ότι ο «Μικρός Ρωμηός» αποτελεί την «έντυπη φωνή» του θρυλικού «ποιητή του κάρου», μια από τις γραφικότερες φυσιογνωμίες της παλιάς Αθήνας, του Παναγιώτη Θεοδοσίου, που γύριζε στα πιο κεντρικά σημεία της μικροσκοπικής τότε πρωτεύουσας (μιλάμε για τις τελευταίες δεκαετίες του προπερασμένου αιώνα και τις πρώτες του προηγούμενου) και ανεβασμένος σε ένα κάρο, κατάλληλα διασκευασμένο σε θεατρική σκηνή, έδινε ο ποιητής μια ολόκληρη παράσταση σατιρίζοντας με τους σατιρικούς του στίχους ό,τι και όσα αποτελούσαν την καθημερινότητα της εποχής. Σε μόνιμη «φαγωμάρα» με τον Γιώργο Σουρή, τον άλλο κορυφαίο σατιρικό της ίδιας εποχής, έχοντας και εκείνος για όπλο του τη δική του εφημερίδα, τον «Ρωμηό», γι' αυτό και ο Θεοδοσίου στη μετόπη της 1ης του σελίδας έγραφε ότι «ο Ρωμηός είναι εφημερίς - που δεν γράφει ο Σουρής», κάτι που είχε κάνει τον Σουρή να... βγει από τα ρούχα του, δηλώνοντας, με τη σειρά του, πρωτοσέλιδα:

«Επειδή αυτός ο Ρωμηός μικρός καλείται
όμως τας εντυπώσεις μου αν θέλετε να δήτε,
τι είδον εν αυτώ και έχασα τον νου μου
Ρωμηόν αυτοκασίγνητον ορώ τον ιδικού μου
κι απόπληκτος, ω φίλοι μου, κι εγώ να απομείνω
όταν το φύλλο του Ρωμηού απήντησα εκείνο».

Πολιτικοποιημένες και οι δύο, με τον Τρικούπη ο «Ρωμηός» του Σουρή, πιο ελιτίστικος, πιο κοντά στις επικρατούσες πλούσιες τάξεις, γι' αυτό και αφιέρωνε (καλή ώρα) έμμετρες περιγραφές χορών και δεξιώσεων με αντίστοιχη οικονομική χορηγία, ενώ αντίθετος ο Θεοδοσίου με τους Δηλιγιαννικούς, στήριξε την ύπαρξή του 30 ολόκληρα χρόνια στους φανατικούς αναγνώστες του «Μικρού Ρωμηού», κυκλοφορώντας στις πιο λαϊκές γειτονιές, από του Ψυρρή και κάτω, με εφημεριδοπώλες τους πιτσιρικάδες αλητάκους της Αθήνας.

Στόχος και των δύο οι εκάστοτε δήμαρχοι της Αθήνας με τις μόνιμες αδυναμίες τους, δηλαδή τον φωτισμό των δρόμων, το μάζεμα των σκουπιδιών, τα ταμειακά προβλήματα, ίδια του παλαιότερου Σούτσου με φανατικό του υποστηριχτή τον Θεοδοσίου, που όταν μάλιστα πλησιάζανε εκλογές, εκείνο το «θέατρο-κάρο» του δεν προλάβαινε να κάνει δρομολόγια για παραστάσεις.

Όλα αυτά και ένας ωκεανός πληροφοριών που δεν χορταίνω να διαβάζω στο καταπληκτικό βιβλίο-λεύκωμα 400 σελίδων, σε μια πολυτελέστατη έκδοση μεγάλου σχήματος, που κυκλοφόρησε ο Λευτέρης Σκιαδάς και που υποψιάζομαι ότι αυτή τη φορά θα γίνει πραγματικότητα μια παλιά μας σκέψη που είχαμε και οι τρεις μας, δηλαδή ο Λευτέρης Σκιαδάς, ο υποφαινόμενος και θα αναφέρω και τον τρίτο της παρέας, τον Γιώργο Κατσαρό, για ένα καθαρό «αθηναϊκό» σίριαλ που θα το έλεγα και «θεατρικό ντοκιμαντέρ» αντλώντας καταπληκτικά στοιχεία από το βιβλίο που προανέφερα και που τιτλοφορείται «Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΟΥ ΚΑΡΟΥ: Παναγιώτης Ν. Θεοδοσίου», με τον υπότιτλο «Η άλλη όψη της αθηναϊκής ιστορίας».

Περιμένετε στο ακουστικό σας.

Από την εφημερίδα "ΤΟ ΠΑΡΟΝ" 1.4.2Ο12

Αντί λοιπόν να περιμένω προτίμησα να κάνω μια αναζήτηση μέσω της μηχανής αναζητήσεων του διαδικτύου (GOOGLE) και ανακάλυψα την ηλεκτρονική σελίδα του σημερινού μικρού Ρωμηού που αναφέρεται παραπάνω

Η ηλεκτρονική διεύθυνση είναι http://mikros-romios.gr/ και εκεί θα βρείτε πολλά και ενδιαφέροντα για την παλια Αθήνα και όχι μόνο.

Όσο για την παλιά εφημερίδα "Ο ΜΙΚΡΟΣ ΡΩΜΗΟΣ" διαβάστε τι ανακάλυψα εκεί:

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΡΩΜΗΟΣ

Το 1886 πρωτοεκδόθηκε στην Αθήνα το λαϊκό έντυπο Ο Μικρός Ρωμηός που φιλοδοξούσε να ανταγωνιστεί τον περίφημο Ρωμηό του Γ. Σουρή!

Ήταν γέννημα θρέμμα της δικομματικής αντιπαράθεσης της εποχής (Χ. Τρικούπης και Θ. Δηλιγιάννης). Τρικουπικός Ο Ρωμηός του Σουρή  Δηλιγιαννικός Ο Μικρός Ρωμηός. Κοσμικός και κοσμοπολίτης, αρωγός της ανερχόμενης και επικρατούσας πλούσιας τάξης των ομογενών ο πρώτος, εκπρόσωπος της λαϊκής τάξης και των παραδοσιακών δομών των γηγενών ο δεύτερος. Η έκδοση της εφημερίδας διήρκεσε τριάντα ολόκληρα χρόνια. Όσα χρόνια δραστηριοποιούνταν και ο ιδρυτής του Μικρού Ρωμηού. Χρόνια ρομαντικά και αγνά, γεμάτα περιπέτειες.

Στο πρώτο φύλλο χρησιμοποιήθηκε ο τίτλος του Ρωμηού του Γ. Σουρή, ο οποίος συνοδευόταν από έμμετρη και διακριτή επισήμανση που έδινε την ταυτότητα του εντύπου:

 «ΡΩΜΗΟΣ ΜΙΚΡΟΣ ΕΦΗΜΕΡΙΣ -

ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗΝ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΟΥΡΗΣ».

Ο δεύτερος είναι αυτός που χρησιμοποιείται σήμερα, δηλαδή Ο ΜΙΚΡΟΣ ΡΩΜΗΟΣ, με γραφή όμοια με εκείνη του Σουρή και υπότιτλο:

«ΕΦΗΜΕΡΙΣ-ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗΝ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΟΥΡΗΣ».

Τέσσερις από τους εντοπισμένους τίτλους της εφημερίδας που χρησιμοποιήθηκαν την τριακονταετία 1886-1916. Πρόκειται μάλλον για γραφήματα που σχεδίαζε -με ευκολία- ο Παναγιώτης Θεοδοσίου. Ο τίτλος που χρησιμοποιείται σήμερα σχεδιάστηκε εκ νέου και βασίστηκε στη δεύτερη εκδοχή, η οποία είχε χρησιμοποιηθεί από τη δεκαετία του 1890 μέχρι το 1906.

http://mikros-romios.gr/25-2/