Όνειρο θερινής νυκτός η… Ευρώπη των λαών

    Όνειρο θερινής νυκτός η… Ευρώπη των λαών

Του ΚΩΣΤΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Η μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο Ευρώπη –πλην των χωρών της Σοβιετικής Ένωσης– έθεσε τις βάσεις για την αποτροπή των πολέμων και την εμπέδωση της ειρήνης στον πυρήνα της Γηραιάς Ηπείρου. Δύο ιδιοφυείς και διορατικοί Γάλλοι, ο Ρομπέρ Σουμάν και ο Ζαν Μονέ, ίδρυσαν την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ) –τα δύο αυτά υλικά στοιχεία και οι ποσότητές τους δεσπόζουν κατά την προετοιμασία πολέμων, εξ ου και τους αποκάλεσα διορατικούς– αντιμετωπίζοντας έτσι στη ρίζα του το εν δυνάμει καταστροφικό ενδεχόμενο, το οποίο και εξουδετέρωσαν.

Στο μη υπαγόμενο στη Σοβιετική Ένωση τμήμα της Γερμανίας επικρατούσε την ίδια περίοδο μία λέξη: «Entnazifizierung». Που θα πει: Αποναζιστικοποίηση. Δοκίμια, θεατρικά έργα, ποιήματα και κάθε μορφή γραπτού λόγου υποστήριζαν με πάθος και ευρηματικότητα την εξιλέωση των Γερμανών από το άγος του ναζισμού. Μιας δολοφονικής ιδεολογίας με επίκεντρο τη δημιουργία της Αρίας Φυλής, που οδήγησε στα κρεματόρια και στον αφανισμό έξι εκατομμυρίων εβραίων πολιτών. Αλλά και πέρα από τα θηριώδη και πρωτοφανή αυτά εγκλήματα, οι Γερμανοί έβλεπαν τις πόλεις τους μισοκατεστραμμένες. Όταν πήγα το 1951 για σπουδές στο Μόναχο, η πρωτεύουσα της Βαυαρίας (και πρώτιστη στην παραγωγή μπίρας) έβριθε από ερείπια.

Μετά την ΕΚΑΧ και την ΕΥΡΑΤΟΜ (που την ακολούθησε), συγκροτήθηκε δι’ υπογραφών στις 25/3/1957 και άρχισε να ισχύει από την 1η Ιανουαρίου του 1958 η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ). Η Ελλάδα ως προσδεδεμένο μέλος της εντάχθηκε στην ΕΟΚ επισήμως την 1η Ιανουαρίου του 1981, καταλαμβάνοντας τη 10η θέση της. Ήδη τότε απείχαν παρασάγγας μεταξύ τους σε οικονομικό επίπεδο οι δέκα χώρες–μέλη. Θυμίζω ότι το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, όπως και το ΚΚΕ, είχαν καταψηφίσει την ένταξη και ότι ο Ανδρέας, όταν ανέλαβε την εξουσία, είχε αναπτύξει τη θεωρία περί κέντρου και περιφέρειας –ευνοϊκού κέντρου και δυσμενούς περιφέρειας–, οδηγούμενος στους γνωστούς αστερίσκους που έβαζε σε σημεία δεσμευτικών αποφάσεων της ΕΟΚ. Με τη στάση του αυτή, πέτυχε να εγκριθούν τα επωφελή για την Ελλάδα «Μεσογειακά Προγράμματα». Έβλεπε ολοκάθαρα, όμως, και διαπίστωνε με συγκρατημένη αγανάκτηση, ότι έλειπε παντελώς η αλληλεγγύη των ισχυρών απέναντι στους αδύναμους. Πολλοί οραματίζονταν μια Ευρώπη των λαών, αλλά οι ηγέτες του παντοδύναμου Βορρά ετύρβαζαν από τότε περί άλλα. Συσσώρευση πλούτου, δηλαδή, για τις δικές τους χώρες. Αυτός είναι, άλλωστε, ο κύριος λόγος που ο Ανδρέας καταχρέωσε τη χώρα μας με δανεικά.

Δώδεκα χρόνια αργότερα, όταν η ΕΟΚ μετονομάστηκε σε Ευρωπαϊκή Ένωση, ήρθε η καταστροφή σε δύο φάσεις. Πρώτα με το επαίσχυντο Σύμφωνο του Μάαστριχτ, που μας έδενε χειροπόδαρα και μας στερούσε στην ουσία την εθνική μας οντότητα ως ανεξάρτητου κράτους. Και ύστερα μας προσφέρθηκε –αυτή ήταν Η ΚΑΤΕΞΟΧΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ– η Νομισματική Ένωση. Ένα κοινό νόμισμα δηλαδή, το ευρώ, το οποίο θα μπορούσαν να αποκτήσουν χώρες που πληρούσαν τις απαιτούμενες προϋποθέσεις. Η Ελλάδα ΔΕΝ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΥΣΕ. Προς μεγίστη κακοτυχία μας, μας έλαχε τότε πρωθυπουργός ο ΓΕΡΜΑΝΟΦΙΛΟΣ Σημίτης. Γερμανόφιλος μέχρι τα μπούνια! Ο οποίος, μετερχόμενος κάθε μπαγαποντιά και επικαλούμενος ΠΛΑΣΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ –ο αδρά αμειφθείς με χρήματα του ελληνικού λαού αμερικανικός οίκος αξιολόγησης ΕΙΝΑΙ ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΟΣ–, μας έμπασε πρόωρα στο ευρώ. Και όχι ΜΟΝΟ μας έμπασε. Αλλά και με ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΑΝΑΛΟΓΙΑ. Ήτοι: Ένα ευρώ ίσον με 340,75 δραχμές! Αντί για –αυτή θα έπρεπε να είναι η αναλογία (αντιστοιχία, ισοδυναμία)– ένα ευρώ ίσον με 200 δραχμές, το πολύ.

Τα επακόλουθα του εγκληματικού σημιτισμού τα ζούμε στο πετσί μας. Ιδίως τα τελευταία τρία χρόνια. Ποιος ξεχνάει, άλλωστε, ότι το δαχτυλίδι της διαδοχής το… δώρισε ο Σημίτης στον αρχικαταστροφέα της πατρίδας μας Γιωργάκη; Ποιος δεν θυμάται τον από Καστελλορίζου ΕΝΤΑΦΙΑΣΜΟ μας στα συνεχιζόμενα ακαθέκτως Μνημόνια; Και ποιος Έλληνας, ταυτόχρονα με την πείνα του, δεν βγάζει φλύκταινες από την ακατασίγαστη οργή του;

Σήμερα η Ελλάδα είναι μια κατεχόμενη χώρα. Ένα ανήμπορο να σταθεί στα πόδια του προτεκτοράτο, με μια τρικομματική κυβέρνηση ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΩΝ ΚΑΙ ΑΝΔΡΑΠΟΔΩΝ που μας εμπαίζει ακαταπαύστως. Κουβέλης και Βενιζέλος… αμύνονται σθεναρά για το θεαθήναι. Ιδίως ο πρώτος για να μη μειωθεί ο κατώτατος μισθός. Κι αυτό –εδώ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΟΥ ΕΧΕΙ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΤΑΒΑΝΙ– όταν η μείωσή του έχει ψηφιστεί με τον νόμο 4046 από τον Μάρτιο!

Το σχέδιο απόφασης της πραγματοποιηθείσας Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης το γνώριζε (και το περίμενε μοιρολατρικά) ο Σαμαράς, ομνύων ότι θα αποκαταστήσει την αξιοπιστία της χώρας. Δηλαδή ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ. Με αυτά τα καταστροφικά δεδομένα, οι σκεπτόμενοι Έλληνες αναρωτιούνται: Προς τι η μαζοχιστική εμμονή στο ευρώ; Γιατί να πιστέψουμε τα μίσθαρνα όργανα των ξένων και ημεδαπών δυναστών μας που διαλαλούν εκβιαστικά πως εκτός ευρώ τα πράγματα θα είναι χειρότερα; Προσωπικά φρονώ ότι θα είναι καλύτερα. Με το ευρώ θα ζούμε σε ΦΥΛΑΚΗ και θα εκτελούμε ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΕΡΓΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για φετιχισμό του κοινού νομίσματος, αλλά στην πράξη –για τον φόβο των Ιουδαίων άραγε;– επιμένει να προσκολλάται στο ευρώ. Είναι κάτι που αδυνατώ να κατανοήσω. Του συνιστώ να ανοίξει ευρεία συζήτηση για την απεμπόληση του κοινού νομίσματος, πριν μας ισοπεδώσουν εντελώς.

http://www.paron.gr/v3/new.php?id=80822&colid=67&dt=2012-10-21%200:0:0