Βραβείο Νομπέλ Ειρήνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση!
Του ΚΩΣΤΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
πρώην βουλευτή, πρ. ευρωβουλευτή
και πρ. αντιπροέδρου της Ευρωβουλής
Πρόκειται για σκανδαλώδη, εξωφρενική και κατάπτυστη απόφαση. Απόφαση
μικρόνοων ή –το χειρότερο– χειραγωγούμενων κριτών. Το Νομπέλ Ειρήνης,
απονεμόμενο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αποτελεί μέγιστη ΠΡΟΚΛΗΣΗ για τους
καταδυναστευόμενους οικονομικά λαούς που την απαρτίζουν. Μια Ευρωπαϊκή
Ένωση με ηγέτες σχεδόν ανύπαρκτου διαμετρήματος, διαλυμένο τον άλλοτε
ισχυρό γαλλογερμανικό άξονα και… κοσμοθεωρία άκρατης και ΑΔΙΕΞΟΔΗΣ
λιτότητας. Το σπουδαιότερο, όμως, είναι ότι το συνδεδεμένο με χρηματική
αμοιβή εν λόγω βραβείο στερείται παντελώς οιουδήποτε συμβολισμού. Τι
συγκεκριμένο έπραξε, άραγε, για την παγκόσμια ΕΙΡΗΝΗ η Ευρωπαϊκή Ένωση,
που έχει διαφύγει την προσοχή μας; Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει.
Κράτη-μέλη της έχουν εμπλακεί, μέσω της εξωτερικής τους πολιτικής, σε
ουκ ολίγες εμπόλεμες περιοχές του πλανήτη!
(Δύο μόνο λόγια θα προσθέσω εν παρενθέσει για τα Βραβεία Νομπέλ που δόθηκαν ή δεν δόθηκαν σε μεγάλους στοχαστές της λογοτεχνίας και της ποίησης. Οι επιλογές στον τομέα αυτόν ήταν γενικά επιτυχείς και ορισμένες εξ αυτών διαπνέονταν από συμβολισμό. Σημειώνω, όμως, την άρνηση του Jean-Paul Sartre, ενός εκ των σημαντικότερων φιλοσόφων, μυθιστοριογράφων και θεατρικών συγγραφέων του 20ού αιώνα, να αποδεχτεί το Βραβείο της Σουηδικής Ακαδημίας, αρχές της δεκαετίας του 1950 – υπήρξε ο μόνος από ιδρύσεως του θεσμού που το έπραξε. Σημειώνω ακόμα ότι ο μέγιστος λογοτέχνης της χώρας μας Νίκος Καζαντζάκης έμεινε αδίκως εκτός νυμφώνος, θαυμαζόμενος όμως εν ζωή και μετά θάνατον από εκατοντάδες εκατομμύρια αναγνώστες.)
Τώρα, με το Βραβείο Νομπέλ Ειρήνης στην τσέπη, νιώθει δικαιωμένη η Ευρωπαϊκή Ένωση, λες και έχει την παραμικρή σχέση ο φάντης με το ρετσινόλαδο! Με αναπεπταμένο το τρομοκρατικό όπλο της σιδηράς πειθαρχίας, το Βερολίνο, δηλαδή η Μέρκελ, επιβάλλει τις θελήσεις του και εξασφαλίζει τα στυγνά συμφέροντά του. Σιωπηρώς, άλλωστε, όλοι έχουν αποδεχτεί ότι έχουμε πλέον να κάνουμε με μια ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ Ευρωπαϊκή Ένωση. (Μοναδική εξαίρεση αποτελεί ο ακίνδυνος για τη Γερμανία Μπερλουσκόνι, που τελικά δεν θα μετάσχει στις εκλογές.)
Στην Ελλάδα η τρικομματική κυβέρνηση, με επικεφαλής τον ενδοτικότατο Σαμαρά, δοξολογεί τους ξένους επιβήτορες και εκτελεί κατά γράμμα τις εντολές τους, αδιαφορώντας για τα δεινά που υφίσταται η πλειονότητα των Ελλήνων. Ο Στουρνάρας, άλλο ανάλγητο φρούτο και δαύτος, απαίτησε από τη ΔΕΗ να συνεχίσει να εισπράττει το χαράτσι στα ακίνητα για… «λόγους δημοσίου συμφέροντος», αγνοώντας επιδεικτικά τη δικαστική απόφαση περί αντισυνταγματικότητας του μέτρου!
Τα παράλογα, καταστροφικά και εντελώς ατελέσφορα μέτρα λαμβάνονται σχεδόν καθημερινά. Οι απηνώς φορολογούμενοι πολίτες καλούνται να πληρώνουν εκ νέου τις ηθελημένες αστοχίες των Μνημονίων με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, που αφορούν πρωτίστως την υγεία και την παιδεία, ό,τι δηλαδή πολυτιμότερο για τους ανθρώπους και τις κοινωνίες. Ένα από τα τελευταία παράλογα, καταστροφικά και εντελώς ατελέσφορα μέτρα –μέτρα εξόντωσης των αυτοαπασχολούμενων μικρομεσαίων προς όφελος των ισχυρών– είναι η κατάργηση της αργίας της Κυριακής για όλα τα καταστήματα έως 250 τ.μ., με εξαίρεση τα πολυκαταστήματα και τις γνωστές αλυσίδες συγκεκριμένων προϊόντων. Αυτή η έξωθεν προερχόμενη απόφαση θα αποτελέσει ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ για τις ήδη μαστιζόμενες από την κρίση μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες θα αναγκαστούν να προστεθούν σε εκείνες που έχουν κατεβάσει και εξακολουθούν να κατεβάζουν τα ρολά, με αποτέλεσμα, εκτός των άλλων, να αυξάνεται συνεχώς η ανεργία.
Ερωτώ αφελώς: Τι λείπει από τους πλείστους Έλληνες, ο χρόνος για να προμηθευτούν προϊόντα της αρεσκείας τους ή τα προς τούτο απαιτούμενα χρήματα; Η απάντηση είναι πρόδηλη. Και καθιστά τον χαρακτηρισμό «ατελέσφορο μέτρο» οφθαλμοφανέστατο. Αφήνω το συνακόλουθο έγκλημα να μετατρέπεται ο εργαζόμενος σε είλωτα, με την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. (Παλαιότερα είχε γίνει πασίγνωστη η ρήση: «Οι Αυστριακοί δουλεύουν για να ζουν και οι Γερμανοί ζουν για να δουλεύουν». Σήμερα οι Έλληνες, όταν έχουν κανονική δουλειά, δουλεύουν, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, περισσότερο από τους Αυστριακούς και ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ από τους Γερμανούς, οι οποίοι εξακολουθούν να μας αποκαλούν… τεμπέληδες!)
Το Βραβείο Νομπέλ Ειρήνης ας το χαίρονται αυτοί που το πήραν, μαζί με τον Σαμαρά, αλλά εχθρό τους τον ελληνικό λαό. Εκείνο που ενδιαφέρει απόλυτα ΤΟ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ ΤΜΗΜΑ του ελληνικού λαού είναι η πρόσφατη δημοσκόπηση της MRB. Όχι βέβαια για τα ποσοστά κομμάτων, τις δημοτικότητες αρχηγών και τα τοιούτα. Τα σημαντικά αυτής της έρευνας είναι δύο στοιχεία: Ότι το 71% επιθυμεί το ευρώ και ότι το 80,4% «ζητεί να τεθούν κόκκινες γραμμές στη διαπραγμάτευση και να τηρηθούν ακόμη και αν τεθεί θέμα παραμονής στην Ευρωζώνη». Τα δύο αυτά ποσοστά ΔΕΝ αποτελούν αντίφαση. Το 80,4% μάλιστα ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΣ. Την επιστροφή μας στη δραχμή, δηλαδή, συνδεδεμένη με το δολάριο, ή, καλύτερα, με το ρούβλι, ώστε να διευρύνουμε την εξωτερική μας πολιτική. Δεν θα κουραστώ να διατυμπανίζω ότι το ευρώ θα σβήσει εντελώς από τον γεωγραφικό χάρτη την Ελλάδα, ακόμα και ως ΟΝΟΜΑ, και θα καταστεί ο τάφος για όσους θα κατοικούν σ’ αυτήν για τουλάχιστον τρεις γενιές. (Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα καταλογίζουν τεράστιες ευθύνες σε εκείνους τους οποίους γνωρίζουμε ήδη σήμερα.)
(Δύο μόνο λόγια θα προσθέσω εν παρενθέσει για τα Βραβεία Νομπέλ που δόθηκαν ή δεν δόθηκαν σε μεγάλους στοχαστές της λογοτεχνίας και της ποίησης. Οι επιλογές στον τομέα αυτόν ήταν γενικά επιτυχείς και ορισμένες εξ αυτών διαπνέονταν από συμβολισμό. Σημειώνω, όμως, την άρνηση του Jean-Paul Sartre, ενός εκ των σημαντικότερων φιλοσόφων, μυθιστοριογράφων και θεατρικών συγγραφέων του 20ού αιώνα, να αποδεχτεί το Βραβείο της Σουηδικής Ακαδημίας, αρχές της δεκαετίας του 1950 – υπήρξε ο μόνος από ιδρύσεως του θεσμού που το έπραξε. Σημειώνω ακόμα ότι ο μέγιστος λογοτέχνης της χώρας μας Νίκος Καζαντζάκης έμεινε αδίκως εκτός νυμφώνος, θαυμαζόμενος όμως εν ζωή και μετά θάνατον από εκατοντάδες εκατομμύρια αναγνώστες.)
Τώρα, με το Βραβείο Νομπέλ Ειρήνης στην τσέπη, νιώθει δικαιωμένη η Ευρωπαϊκή Ένωση, λες και έχει την παραμικρή σχέση ο φάντης με το ρετσινόλαδο! Με αναπεπταμένο το τρομοκρατικό όπλο της σιδηράς πειθαρχίας, το Βερολίνο, δηλαδή η Μέρκελ, επιβάλλει τις θελήσεις του και εξασφαλίζει τα στυγνά συμφέροντά του. Σιωπηρώς, άλλωστε, όλοι έχουν αποδεχτεί ότι έχουμε πλέον να κάνουμε με μια ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ Ευρωπαϊκή Ένωση. (Μοναδική εξαίρεση αποτελεί ο ακίνδυνος για τη Γερμανία Μπερλουσκόνι, που τελικά δεν θα μετάσχει στις εκλογές.)
Στην Ελλάδα η τρικομματική κυβέρνηση, με επικεφαλής τον ενδοτικότατο Σαμαρά, δοξολογεί τους ξένους επιβήτορες και εκτελεί κατά γράμμα τις εντολές τους, αδιαφορώντας για τα δεινά που υφίσταται η πλειονότητα των Ελλήνων. Ο Στουρνάρας, άλλο ανάλγητο φρούτο και δαύτος, απαίτησε από τη ΔΕΗ να συνεχίσει να εισπράττει το χαράτσι στα ακίνητα για… «λόγους δημοσίου συμφέροντος», αγνοώντας επιδεικτικά τη δικαστική απόφαση περί αντισυνταγματικότητας του μέτρου!
Τα παράλογα, καταστροφικά και εντελώς ατελέσφορα μέτρα λαμβάνονται σχεδόν καθημερινά. Οι απηνώς φορολογούμενοι πολίτες καλούνται να πληρώνουν εκ νέου τις ηθελημένες αστοχίες των Μνημονίων με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, που αφορούν πρωτίστως την υγεία και την παιδεία, ό,τι δηλαδή πολυτιμότερο για τους ανθρώπους και τις κοινωνίες. Ένα από τα τελευταία παράλογα, καταστροφικά και εντελώς ατελέσφορα μέτρα –μέτρα εξόντωσης των αυτοαπασχολούμενων μικρομεσαίων προς όφελος των ισχυρών– είναι η κατάργηση της αργίας της Κυριακής για όλα τα καταστήματα έως 250 τ.μ., με εξαίρεση τα πολυκαταστήματα και τις γνωστές αλυσίδες συγκεκριμένων προϊόντων. Αυτή η έξωθεν προερχόμενη απόφαση θα αποτελέσει ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ για τις ήδη μαστιζόμενες από την κρίση μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες θα αναγκαστούν να προστεθούν σε εκείνες που έχουν κατεβάσει και εξακολουθούν να κατεβάζουν τα ρολά, με αποτέλεσμα, εκτός των άλλων, να αυξάνεται συνεχώς η ανεργία.
Ερωτώ αφελώς: Τι λείπει από τους πλείστους Έλληνες, ο χρόνος για να προμηθευτούν προϊόντα της αρεσκείας τους ή τα προς τούτο απαιτούμενα χρήματα; Η απάντηση είναι πρόδηλη. Και καθιστά τον χαρακτηρισμό «ατελέσφορο μέτρο» οφθαλμοφανέστατο. Αφήνω το συνακόλουθο έγκλημα να μετατρέπεται ο εργαζόμενος σε είλωτα, με την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. (Παλαιότερα είχε γίνει πασίγνωστη η ρήση: «Οι Αυστριακοί δουλεύουν για να ζουν και οι Γερμανοί ζουν για να δουλεύουν». Σήμερα οι Έλληνες, όταν έχουν κανονική δουλειά, δουλεύουν, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, περισσότερο από τους Αυστριακούς και ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ από τους Γερμανούς, οι οποίοι εξακολουθούν να μας αποκαλούν… τεμπέληδες!)
Το Βραβείο Νομπέλ Ειρήνης ας το χαίρονται αυτοί που το πήραν, μαζί με τον Σαμαρά, αλλά εχθρό τους τον ελληνικό λαό. Εκείνο που ενδιαφέρει απόλυτα ΤΟ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ ΤΜΗΜΑ του ελληνικού λαού είναι η πρόσφατη δημοσκόπηση της MRB. Όχι βέβαια για τα ποσοστά κομμάτων, τις δημοτικότητες αρχηγών και τα τοιούτα. Τα σημαντικά αυτής της έρευνας είναι δύο στοιχεία: Ότι το 71% επιθυμεί το ευρώ και ότι το 80,4% «ζητεί να τεθούν κόκκινες γραμμές στη διαπραγμάτευση και να τηρηθούν ακόμη και αν τεθεί θέμα παραμονής στην Ευρωζώνη». Τα δύο αυτά ποσοστά ΔΕΝ αποτελούν αντίφαση. Το 80,4% μάλιστα ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΣ. Την επιστροφή μας στη δραχμή, δηλαδή, συνδεδεμένη με το δολάριο, ή, καλύτερα, με το ρούβλι, ώστε να διευρύνουμε την εξωτερική μας πολιτική. Δεν θα κουραστώ να διατυμπανίζω ότι το ευρώ θα σβήσει εντελώς από τον γεωγραφικό χάρτη την Ελλάδα, ακόμα και ως ΟΝΟΜΑ, και θα καταστεί ο τάφος για όσους θα κατοικούν σ’ αυτήν για τουλάχιστον τρεις γενιές. (Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα καταλογίζουν τεράστιες ευθύνες σε εκείνους τους οποίους γνωρίζουμε ήδη σήμερα.)
http://paron.gr/v3/new.php?id=81739&colid=67&dt=2012-12-16%200:0:0
Είναι αστείο να παίρνει η ΕΕ βραβείο ειρήνης όταν στα σωθικά της το καζάνι της ανεργίας και της φτώχειας είναι έτοιμο να προκαλέσει κοινωνική έκρηξη. Δηλαδή η ΕΕ παίρνει άριστα στην αποτελεσματική της εξωτερική πολιτική να διατηρήσει ειρήνη, αλλά τι βραβείο θα πάρει για την εσωτερική της κατάσταση; Τα σχόλια δικά σας…..
ΑπάντησηΔιαγραφή