Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

ΦΕΡΤΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΑΪ ΒΑΣΙΛΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ




Βράδιασε. Ο κεντρικός δρόμος της μεγαλούπολης με τα γιορτινά του φωτά και στολίδια φάνταζε σαν να’ χε βγει από παραμύθι. Διαβατές βιαστικοί με δώρα στα χέρια. Και παιδιά, πολλά παιδιά τρυγούσαν με το βλέμμα τους τις βιτρίνες. Παραμονή Πρωτοχρονιάς βλέπετε. Μανάδες μάταια προσπαθούσαν να τα ξεκολλήσουν.
Παραμονή  Πρωτοχρονιάς  σκέφτηκε καθώς προχωρούσε κι αυτός στο φωτισμένο κεντρικό δρόμο. Πολλές φόρες είχε αναρωτηθεί για αύτη του την περιπλάνηση παραμονή πρωτοχρονιάς  από βιτρίνα σε βιτρίνα. Ίσως ήταν μια ευκαιρία να γυρίσει στα παλιά τότε που μικρό παιδάκι με την μητέρα του σεργιάνιζε τον ίδιο δρόμο. Τώρα η  μητέρα δεν υπήρχε και στο σπιτι δεν τον περίμενε κανείς.
Ήταν εκείνα τα ματάκια μικρές θαλάσσιες  χοντρούλες που διασταυρώθηκαν με το βλέμμα του. Σταμάτησε. Ο μπόμπιρας σε αυτόν άνηκαν οι θαλασσιές χοντρούλες  είχε κολλήσει τη μυτούλα του στη βιτρίνα. Μαμά κοίτα κοίτα το τραινάκι τσίριζε χαρούμενα. Και το αρκουδάκι κοίτα μαμά συνέχιζε απτόητος. Η μητέρα του είχε κολλήσει το βλέμμα της στις τιμές, μικρές τσουκνίδες, στον κήπο της Εδέμ. Πω πω  ακρίβεια μονολόγησε. Ο μικρος απτόητος συνέχιζε. Το αρκουδάκι μαμά. Αυτό  θέλω να μου φέρει ο Αϊ Βασίλης. Η μητέρα δεν είπε τίποτα. Υπάρχει μαμά δεν υπάρχει;;; Γιατί ο μπαμπάς λέει πως δεν υπάρχει. ρώτησε με ολοφάνερη απορία ο μικρός μπόμπιρας. Αυτό ήταν που τον κέντρισε.  Άκου δεν υπάρχει έκανε με περισσή αγανάκτηση ο μοναχικός άνθρωπος και εκσφενδονίστηκε προς το εσωτερικό του καταστήματος. Σε λίγο επέστρεφε με ένα μεγάλο δέμα στα χέρια.
Ευτυχώς μαμά και μπόμπιρας ήταν ακόμη εκεί. Στάθηκε πλάι τους και με σοβαρό ύφος απευθύνθηκε στην έκπληκτη μητέρα. Πριν από λίγο της είπε ο Αϊ Βασίλης με παρακάλεσε να δώσω αυτό το δώρο στον μικρό. Ο Αϊ Βασίλης μονολόγησε απορημένη η μητέρα. Ναι ο Αϊ Βασίλης επανέλαβε αυτός με έντονη σοβαρότητα. Ο  μικρός ξεδίπλωσε βιαστικά  το δέμα και ήρθε φάτσα με φάτσα με το κατάλευκο αρκουδάκι. Μαμά το ‘ξερα ότι υπάρχει ο Αϊ Βασίλης τσίριζε ο μικρός σφίγγοντας στην αγκαλιά του το μικρό λούτρινο  αρκουδάκι. Ευχαριστώ ψιθύρισε η μητέρα. Όχι εμένα της χαμογέλασε αυτός τον Αϊ Βασίλη. Χαμογέλασαν κι οι δυο. Ναι ναι τον Αϊ Βασίλη του απάντησε με μια λάμψη στα μάτια. Καθώς απομακρυνότανε το βλέμμα του έπεσε στη φωτεινή πινακίδα του κεντρικού δρόμου ΦΕΡΤΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΑΪ ΒΑΣΙΛΗ  ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ . Απλά χαμογέλασε και χάθηκε στο βάθος του δρόμου........

(Διασκευή από κείμενο του Θ.Γ)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου