ΕΞ "ΟΙΚΕΙΩΝ" ΤΑ ΒΕΛΗ : Γαϊδούρια με τσέπες!

Οτι θα γινόταν αυτό ποιος να το περίμενε... 

Ξαφνικά ο υπέρμαχος των μνημονιακών της ελληνικής δημοσιογραφίας "αγανάκτησε" και αποφάσισε να μιλήσει με την στοιχειώδη λογική των αντιμνημονιακών δυνάμεων.

Εγώ λοιπόν τώρα τι περισσότερο να πω εκτός του να "καλωσορίσω" στο αντιμνημονιακό στρατόπεδο έστω και καθυστερημένα τον κ.Γιάννη  Πρετεντέρη. Μήπως όμως πρόκειται απλά για μια φωτεινή στιγμιαία αναλαμπή;

Γαϊδούρια με τσέπες!

Αν κατάλαβα καλά, το νέο φορολογικό νομοσχέδιο θα ενταφιάσει άλλη μια προεκλογική δέσμευση των τριών κυβερνητικών κομμάτων: τη δέσμευση ότι δεν θα αυξηθούν οι φόροι.

 

Ειδικότερα, φαίνεται να λησμονεί τη ρητή δήλωση του Πρωθυπουργού για «σταδιακή μείωση των συντελεστών» και «μείωση του φόρου στα νομικά πρόσωπα, εταιρείες και επιχειρήσεις στο 15% για την επόμενη χρονιά» (31/5/2012).

 

Είπα, ξείπα...

 

Το θέμα δεν θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον αν αποκάλυπτε απλώς άλλη μια ανακολουθία μεταξύ προεκλογικών δεσμεύσεων και μετεκλογικών αποφάσεων. 

 

Αποκτά ενδιαφέρον επειδή η τήρηση των προεκλογικών δεσμεύσεων στην προκειμένη περίπτωση αποτελεί την τελευταία ευκαιρία της χώρας να βγει το συντομότερο δυνατόν από το πηγάδι.

 

Μιλώντας προ ημερών στο Mega, ο υπουργός Οικονομικών παραδέχτηκε ότι μόνο δύο πράγματα μπορούν να αντιμετωπίσουν την ύφεση: οι επενδύσεις και η εσωτερική κατανάλωση. 

 

Λογικό συμπέρασμα; 

 

Μόνο μια ουσιαστική μείωση της φορολογίας (από κοινού ασφαλώς με τη δραστική πάταξη της φοροδιαφυγής για να διατηρηθούν οι δημοσιονομικές ισορροπίες) θα μπορέσει να δώσει αναπτυξιακή ώθηση στην ελληνική οικονομία. 

 

Ωθηση στις επενδύσεις μέσα από τη μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων. 

 

Ωθηση στην εσωτερική κατανάλωση μέσα από την ουσιαστική μείωση της φορολογίας των νοικοκυριών. Πώς μπορεί να τονωθεί διαφορετικά η εσωτερική ζήτηση σε μια κοινωνία που πέφτουν κάθετα τα εισοδήματα;

 

Αυτό το ήξεραν προεκλογικά και ο Πρωθυπουργός και τα κυβερνητικά κόμματα. Το υπονοεί τώρα και ο υπουργός Οικονομικών. Περιέργως όμως φαίνεται να το λησμονούν τη στιγμή των αποφάσεων.

 

Να λησμονούν δηλαδή ότι η φορολογία δεν είναι μόνο ένα μέσο εισπρακτικής επιδρομής ή ακόμη και κοινωνικής πολιτικής. Είναι κυρίως ένας μοχλός ανάπτυξης.

 

Της ανάπτυξης που όλοι εύχονται. Αλλά και της ανάπτυξης που την ίδια στιγμή ενταφιάζουν κάτω από μια παράλογη πολιτική σκληρής και υπερβολικής φορολόγησης.

 

Δεν ξέρω πού πρέπει να αποδώσω αυτή τη λογική ανακολουθία. 

 

Προ εβδομάδων ο υπουργός Οικονομικών διατύπωσε την ατυχή άποψη ότι η συζήτηση για τα εργασιακά δικαιώματα είναι «περί όνου σκιάς», υπονοώντας ενδεχομένως ότι οι εργαζόμενοι είναι κάτι σαν γαϊδούρια.

 

Θέλω να ελπίζω πως στη συζήτηση για τα φορολογικά δεν αντιλαμβάνεται τους φορολογουμένους απλώς ως γαϊδούρια με τσέπες!..  

Γιάννης Πρετεντέρης

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=486582