ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

ΚΑΙ

ΑΣ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΤΟ 2013

ΕΥΤΥΧΗΣΟΥΝ

ΠΡΩΤΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

ΚΑΙ

ΜΕΤΑ ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2013 

FT: Θα σταματήσει η συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας το 2013

 Προβλέψεις της εφημερίδας για το επόμενο έτος

Την πεποίθησή τους ότι η ελληνική οικονομία θα σταματήσει να συρρικνώνεται το 2013 εξέφρασαν οι Financial Times σε σχετικό άρθρο για το επόμενο έτος. 

Συγκεκριμένα, οι FT σημειώνουν ότι το ΔΝΤ για την Ελλάδα προέβλεπε επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη το 2011, στη συνέχεια το 2012, το 2013 και τώρα το 2015, προσθέτοντας ότι υπάρχουν τρεις λόγοι για τους οποίους ίσως να είναι διαφορετικά τα πράγματα τη χρονιά που έρχεται.

Πρώτον, σύμφωνα με την εφημερίδα, το τελευταίο πακέτο μέτρων φέρνει την Ελλάδα εξαιρετικά κοντά σε πρωτογενές πλεόνασμα και οι πολλαπλές αναδιαρθρώσεις έχουν, σε μεγάλο βαθμό, φρενάρει την αποπληρωμή του χρέους για αρκετά χρόνια.

Δεύτερον, οι τράπεζες δεν ήταν οι υπαίτιοι της κρίσης στην Ελλάδα. Ωστόσο, όπως υπογραμμίζει η εφημερίδα, κανένα τραπεζικό σύστημα δεν μπορεί να επιζήσει μιας ύφεσης και αναδιάρθρωσης χρέους χωρίς βοήθεια. Τα χρήματα για την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος είναι πλέον καθ' οδόν.

Τρίτον, ένα μέρος του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα είναι σε καλύτερη κατάσταση από τον δημόσιο τομέα και έχει ανακτηθεί μεγάλο μέρος της ανταγωνιστικότητας.

ΦΕΡΤΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΑΪ ΒΑΣΙΛΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ

Βράδιασε. Ο κεντρικός δρόμος της μεγαλούπολης με τα γιορτινά του φωτά και στολίδια φάνταζε σαν να’ χε βγει από παραμύθι. Διαβατές βιαστικοί με δώρα στα χέρια. Και παιδιά, πολλά παιδιά τρυγούσαν με το βλέμμα τους τις βιτρίνες. Παραμονή Πρωτοχρονιάς βλέπετε. Μανάδες μάταια προσπαθούσαν να τα ξεκολλήσουν.

Παραμονή  Πρωτοχρονιάς  σκέφτηκε καθώς προχωρούσε κι αυτός στο φωτισμένο κεντρικό δρόμο. Πολλές φόρες είχε αναρωτηθεί για αύτη του την περιπλάνηση παραμονή πρωτοχρονιάς  από βιτρίνα σε βιτρίνα. Ίσως ήταν μια ευκαιρία να γυρίσει στα παλιά τότε που μικρό παιδάκι με την μητέρα του σεργιάνιζε τον ίδιο δρόμο. Τώρα η  μητέρα δεν υπήρχε και στο σπιτι δεν τον περίμενε κανείς.

Ήταν εκείνα τα ματάκια μικρές θαλάσσιες  χοντρούλες που διασταυρώθηκαν με το βλέμμα του. Σταμάτησε. Ο μπόμπιρας σε αυτόν άνηκαν οι θαλασσιές χοντρούλες  είχε κολλήσει τη μυτούλα του στη βιτρίνα. Μαμά κοίτα κοίτα το τραινάκι τσίριζε χαρούμενα. Και το αρκουδάκι κοίτα μαμά συνέχιζε απτόητος. Η μητέρα του είχε κολλήσει το βλέμμα της στις τιμές, μικρές τσουκνίδες, στον κήπο της Εδέμ. Πω πω  ακρίβεια μονολόγησε. Ο μικρος απτόητος συνέχιζε. Το αρκουδάκι μαμά. Αυτό  θέλω να μου φέρει ο Αϊ Βασίλης. Η μητέρα δεν είπε τίποτα. Υπάρχει μαμά δεν υπάρχει;;; Γιατί ο μπαμπάς λέει πως δεν υπάρχει. ρώτησε με ολοφάνερη απορία ο μικρός μπόμπιρας. Αυτό ήταν που τον κέντρισε.  Άκου δεν υπάρχει έκανε με περισσή αγανάκτηση ο μοναχικός άνθρωπος και εκσφενδονίστηκε προς το εσωτερικό του καταστήματος. Σε λίγο επέστρεφε με ένα μεγάλο δέμα στα χέρια.

Ευτυχώς μαμά και μπόμπιρας ήταν ακόμη εκεί. Στάθηκε πλάι τους και με σοβαρό ύφος απευθύνθηκε στην έκπληκτη μητέρα. Πριν από λίγο της είπε ο Αϊ Βασίλης με παρακάλεσε να δώσω αυτό το δώρο στον μικρό. Ο Αϊ Βασίλης μονολόγησε απορημένη η μητέρα. Ναι ο Αϊ Βασίλης επανέλαβε αυτός με έντονη σοβαρότητα. Ο  μικρός ξεδίπλωσε βιαστικά  το δέμα και ήρθε φάτσα με φάτσα με το κατάλευκο αρκουδάκι. Μαμά το ‘ξερα ότι υπάρχει ο Αϊ Βασίλης τσίριζε ο μικρός σφίγγοντας στην αγκαλιά του το μικρό λούτρινο  αρκουδάκι. Ευχαριστώ ψιθύρισε η μητέρα. Όχι εμένα της χαμογέλασε αυτός τον Αϊ Βασίλη. Χαμογέλασαν κι οι δυο. Ναι ναι τον Αϊ Βασίλη του απάντησε με μια λάμψη στα μάτια. Καθώς απομακρυνότανε το βλέμμα του έπεσε στη φωτεινή πινακίδα του κεντρικού δρόμου ΦΕΡΤΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΑΪ ΒΑΣΙΛΗ  ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ . Απλά χαμογέλασε και χάθηκε στο βάθος του δρόμου........

(Διασκευή από κείμενο του Θ.Γ)

Νυν Νυν το μηδέν και Αιέν ο κόσμος ο μικρός, ο Μέγας

Ύψος υπεράνω της θάλασσας 75 μέτρα… 

Ένας βράχος αναδυθείς από το βυθό της θάλασσας, όπως μαρτυρούν τα κοχύλια απολιθωμένα στο βράχο που ίσταται επιβλητικός, χρόνια τώρα, ακρίτας φρουρός… στην ακρονότια αυτή εσχατιά του ελληνισμού…
Μοναδικό φαινόμενο ομορφιάς της φύσης… 

Η πανσέληνος του Δεκέμβρη… 

Στο δυτικό βάθος, ο Ήλιος να βυθίζεται στον ορίζοντα, ζωγραφίζοντας με χρυσοκύανες και λευκές πινελιές το περίβλημα του σύμπαντος… Από την άλλη, την ανατολική πλευρά του ορίζοντα να αναδύεται ένα ολόγιομο φεγγάρι, αφήνοντας μελανόχρυση αντιφεγγιά στο πέλαγος…
Αυτές οι απίστευτες εικόνες από ζωή.. τρυπώνουν μέσα μου… 

Η έννοια του χρόνου... πόσο ακόμη μπορεί να αλλάξει… Από τη γη στην αιωνιότητα… Δοξασία στο Θεό και τον άνθρωπο…

Ηλιοβασίλεμα ... και φεγγαρογέννεση… ένα τέλος μια αρχή… Κι’ όμως η θλίψη να’ ναι διάχυτη στην εικόνα της φύσης... τα πάντα γύρω μοναχικά και σιωπηλά… οι καρδιές των ανθρώπων κλειδαμπαρωμένες στην αποξένωση... το σκοτάδι να μας βυθίζει...

Παλεύοντας στην αμφιλύκη της μοναξιάς μου, αναζητώ τα όνειρα που κάναμε για ένα καλύτερο αύριο... για μια καλύτερη ζωή... και ο Ελύτης παρόν να αποτυπώνει…

Νυν το περίβλημα της Γης και η Εξουσία
Αιέν η βρώση της Ψυχής και η πεμπτουσία Νυν της Σελήνης το μελάγχρωμα το ανίατο
Αιέν το χρυσοκύανο του Γαλαξία σελάγισμα Νυν των λαών το αμάλγαμα και ο μαύρος Αριθμός
Αιέν της Δίκης το άγαλμα και ο μέγας Οφθαλμός Νυν η ταπείνωση των Θεών Νυν η σποδός του Άνθρωπου
Νυν Νυν το μηδέν και Αιέν ο κόσμος ο μικρός, ο Μέγας

Βασίλης Γεωργαλλάς

Ακρωτήρι Κάβο Γκρέκο, 28/12/2012

http://volida-volida.blogspot.gr/2012/12/blog-post_31.html

Ανθρωπιά χρειάζεται ο λαός μας και όχι "φιλανθρωπία"

  Ανθρωπιά χρειάζεται ο λαός μας και όχι "φιλανθρωπία" 

Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα  γεγονότα που συμβαίνουν αυτή τη δύσκολη περίοδο για τη χώρα μας είναι η έξαρση της φιλανθρωπικής δράσης . Τέτοια δράση εκδηλώνουν ιδιώτες, εταιρείες ,οργανώσεις, η εκκλησία, τα κόμματα και το ίδιο το κράτος. Η φιλανθρωπία τείνει να γίνει η νέα μόδα της εποχής. Πολλές φορές όμως πίσω από την φιλανθρωπία κρύβεται η ανηθικότητα. Να αναφέρω εδώ ότι η κριτική δεν αφορά τους καλόπιστους εκείνους ανθρώπους  που από ευαισθησία διαθέτουν ένα μέρος από τον ελεύθερο χρόνο τους ή των χρημάτων τους , χωρίς υστεροβουλία , για πάσχοντες συνανθρώπους τους. Αυτοί    είναι πραγματικά αξιέπαινοι.  Επίσης δεν αφορά την εκκλησία όπου η φιλανθρωπία είναι απόλυτα εναρμονισμένη με τα πιστεύω και τις  παραδόσεις της. Η  κριτική μου αφορά τους εμπνευστές της καθοδηγούμενης  φιλανθρωπικής επίθεσης και τις δήθεν καλές προθέσεις τους.

Καθημερινά  κατακλύζονται τα τηλεοπτικά κανάλια από διαφημίσεις φιλανθρωπικών οργανώσεων, μη κυβερνητικών οργανώσεων (Μ.Κ.Ο.), εθελοντών και σωματείων που καλύπτουν ανάγκες παροχών υγείας και κοινωνικής πρόνοιας. Πολλές από αυτές τις οργανώσεις δεν κάνουν τίποτα άλλο από να παίρνουν παχυλές κρατικές επιχορηγήσεις ή να διαφημίζουν τα προϊόντα τους ή να ξεπλένουν μαύρο χρήμα.

Κατ’ αρχάς έχουμε αυτές τις κυρίες με τα πλαστικά πρόσωπα , συζύγους ζάμπλουτων μεγαλοεπιχειρηματιών οι οποίες οργανώνουν συνεχώς φιλανθρωπικές εκδηλώσεις. Το θέμα είναι ότι  οι σύζυγοί τους έχουν αποδειχτεί  πάρα πολλές φορές ιδιαίτερα σκληροί και στυγνοί εργοδότες  με μοναδικό σκοπό το κέρδος και χωρίς ιδιαίτερη ευαισθησία  για τους εργαζόμενους  .Οι επιχειρηματίες  αυτοί ενώ απολύουν  και μειώνουν τους μισθούς  ανενδοίαστα ,αποκρύπτουν τα κέρδη τους και δεν πληρώνουν φόρους, έχουν ταυτόχρονα πλούσια φιλανθρωπική προσφορά.  Κάπου υπάρχει μια αντίφαση  σε όλα αυτά .

Η άρχουσα τάξη , πάντα, χρησιμοποιεί τη φιλανθρωπία  ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ , για να εξαγνίζεται από τα  ανομήματά της.  Με τη φιλανθρωπία εμφανίζεται ότι  δήθεν ενδιαφέρεται  για τις ανάγκες του λαού, με αντίτιμο τη δημόσια προβολή του «Θεάρεστου» έργου της. Η αποενοχοποίηση , η υστεροφημία και η κοινωνική ανοχή  είναι οι πραγματικοί λόγοι. ‘Αφού είναι φιλάνθρωποι, δεν μπορεί, θα είναι καλοί άνθρωποι ΄ μπορεί να υποθέσει κάποιος.

Στη συνέχεια έχουμε τους χορηγούς .Η Cο… εταιρία εξοπλίζει  ΕΠΑΛ , η εταιρία  P.  χαρίζει πετρέλαιο σε σχολείο, το I… Θεσσαλίας επιπλώνει  νηπιαγωγείο, η P …. Στέλνει  πίτσες σε εκατοντάδες παιδιά,  ή, οι «Γιατροί ……….», παρέχουν υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας υποστηριζόμενοι από τον όμιλο Υ…….

O τηλεοπτικός σταθμός Σ……. , -  πρωτοστάτης  στις «ελεημοσύνες», στις  χορηγίες  και τις «φιλανθρωπίες» παρά το γεγονός ότι είναι υπέρμαχος των επιταγών της Τρόικας δηλαδή της ουσιαστικής διάλυσης του κράτους πρόνοιας, υπέρμαχος των απολύσεων ακόμα και  μέσα στις εταιρείες του ομίλου του με θύματα κάποιους που έχουν αντιμνημονιακό λόγο και καυτηριάζουν τις ανακολουθίες των πολιτικών  κ.α -, οργανώνει το δήθεν ανθρωπιστικό κίνημα ‘ όλοι μαζί μπορούμε ’και διάφορα τέτοια χαριτωμένα.

Μέχρι και μεγάλο αστικό κόμμα εξουσίας  ίδρυσε το ‘κοινωνικό παντοπωλείο’  και το πρόγραμμα  ‘Στηρίζω’ για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της δικής του αντιλαϊκής πολιτικής . Δηλαδή στηρίζει τους πολίτες με φιλανθρωπίες την ώρα που με την ανάλγητη  μνημονιακή πολιτική που υιοθετεί και ενεργά υποστηρίζει  τους οδηγεί στην εξαθλίωση, ακολουθώντας  πιστά  και στηρίζοντας τις προκλητικές και ανάλγητες  απαιτήσεις των δανειστών.       

Αλλά αυτή η οργανωμένη βιομηχανία φιλανθρωπίας, στην οποία συνωθούνται θύτες και θύματα, μου είναι ιδιαίτερα απεχθής.  Είναι μια κολοσσιαία απάτη.

Δείτε και το επαναλαμβάνω . Ανοίγεις το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, την εφημερίδα κι είσαι μπροστά σε μια παρέλαση δημίων που περιθάλπουν τα θύματά τους λίγο πριν τα καρατομήσουν.  Ή και έπειτα απ’ αυτό.  Άλλος μαζεύει ρούχα, άλλος λεφτά, άλλος φάρμακα, άλλος τρόφιμα, αφού πρώτα έγδυσε, ξάφρισε, αρρώστησε και άφησε νηστικό τον αποδέκτη της αλληλεγγύης του.

«Όλοι μαζί μπορούμε», «κανείς μόνος του στην κρίση».

Γιατί δεν επεδείκνυαν προληπτικά την αλληλεγγύη τους, πριν η κρίση ξεβράσει τα θύματά της στο περιθώριο; Τι είπαν και τι έκαναν όταν περικόπτονταν οι μισθοί, όταν οι συντάξεις έπεφταν στα όρια της πείνας, όταν θερίζονταν τα προνοιακά  επιδόματα, και μάλιστα με το ανάθεμα της επαίσχυντης εύνοιας σε «κηφήνες», όταν το ΕΣΥ και τα Ταμεία λεηλατούνταν, όταν η τρόικα πετσόκοβε το ανάπηρο κοινωνικό κράτος κι όταν η μνημονιακή ύφεση πλημμύριζε με λουκέτα και ανέργους τα οικονομικά ερείπια;  Σε ποιο μέτρο κοινωνικής καταστροφής λένε «όχι» ακόμη και σήμερα οι πρωταθλητές της "φιλανθρωπίας"; Το αντίθετο ακριβώς συνέβη και συμβαίνει. Οι φανατικότεροι "φιλάνθρωποι" είναι οι κάτοχοι του μνημονιακού πρωταθλήματος. Αυτό θα μπορούσε λαϊκά να εκφραστεί και ως εξής: «Να σε κάψω, Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι». Ή «πρώτα μας χέζουν και μετά μας σκουπίζουν».

Σας ακούγεται χυδαίο; Όμως, δεν είναι πιο χυδαίο να απαιτούν την αναδιανομή της δυστυχίας των θυμάτων επειδή τους είναι αδιανόητη η αναδιανομή του πλούτου των θυτών; Δεν είναι πιο χυδαίο να απαιτούν να οικοδομηθεί στα ερείπια του κοινωνικού κράτους που οι ίδιοι κατεδάφισαν ένα εθελοντικό υποκατάστατό του; Δεν είναι πιο χυδαίο οι χρυσοδάκτυλοι της διαπλοκής και του πλιάτσικου στον κοινωνικό πλούτο να διαγκωνίζονται σε «μαραθώνιους της αλληλεγγύης»;

Η κοινωνία δεν χρειάζεται «ανιματέρ» του ανθρωπισμού, ούτε «σελέμπριτι» του πλούτου και της «γκλαμουριάς» για να αφυπνιστούν τα ανθρωπιστικά ανακλαστικά της. Χρειάζεται μηχανισμούς εξάλειψης της φτώχειας, της ανισότητας και της περιθωριοποίησης. Συζητάει κανείς γι’ αυτό; Όχι. Αλλά, όταν θεωρείται αδιανόητο να μείνει ανεξόφλητος ο ομολογιούχος -κατά κανόνα μέλος του πλουσιότερου 1% του παγκόσμιου πληθυσμού που ευθύνεται για την εξαθλίωση του φτωχότερου 30%- και αυτονόητο να «κουρευτεί» ο συνταξιούχος των 600 ευρώ, το αποτέλεσμα είναι θα είναι αυξάνονται επικίνδυνα οι επαίτες και αποδέκτες της φιλανθρωπίας. Κι είναι μάλλον απίθανο να εξαγοραστούν η επικινδυνότητα και η σιωπή τους με τα ψίχουλα της επαιτείας.

Αλλά βλέπετε η βιομηχανία της φιλανθρωπίας προτιμά ακριβώς αυτό: να καταστήσει τους ανθρώπους, ακόμη και τους φτωχότερους και δυστυχέστερους, συνενόχους της φτώχειας και της δυστυχίας τους. Να τους πείσει ότι οι αναξιοπαθούντες πλησίον τους είναι θύματα μιας «φυσικής ανισότητας», εξίσου ακατανίκητης με τις θεομηνίες ή τις φυσικές καταστροφές. Έτσι, δεν αγαπούν τον πλησίον τους ως σεαυτόν. Απλώς, τον οικτίρουν και τον απομακρύνουν σε απόσταση ασφαλείας. Τον αντιμετωπίζουν ως απειλή που πρέπει να εξευμενιστεί. Κατ’ ουσίαν τον μισούν γιατί υπάρχει, παρ’ ότι η εξαθλίωση του άλλου είναι προϋπόθεση της δικής τους -υπαρκτής ή φανταστικής- ευδαιμονίας, καθιστώντας τη φιλανθρωπία μια αυθεντική μισανθρωπία.  Όπως ακριβώς συμβαίνει και σε διεθνές επίπεδο με την ακραία αλλά αυθεντική εκδοχή της μισάνθρωπης φιλανθρωπίας του Τζορτζ Σόρος, ενός από τους πλουσιότερους και πιο αδίστακτους κερδοσκόπους στον κόσμο που αν και  άμεσα υπεύθυνος εκτεταμένων ανθρωπιστικών καταστροφών που προκάλεσε το παιχνίδι του με τα νομίσματα, τις μετοχές ή τα εμπορεύματα, είναι και «ιδιοκτήτης» ενός από τα μεγαλύτερα δίκτυα «φιλανθρωπίας» στον κόσμο.

Ας τελειώνει λοιπόν με αυτό το παραμύθι της διατυμπανισμένης «φιλανθρωπίας» και ας τιμήσουμε την ΑΝΘΡΩΠΙΑ με κεφαλαία γράμματα ΟΛΩΝ  ΕΚΕΙΝΩΝ  που ανώνυμα και αθόρυβα  συντρέχουν ουσιαστικά τους δοκιμαζόμενους από την στυγνή εκμετάλλευση των «φιλάνθρωπων» εξουσιαστών συμπολίτες μας.

Ανθρωπιά χρειαζόμαστε και όχι «φιλανθρωπία»…

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Διασκευή Κων/νου Γραικιώτη από άρθρα του Δημήτρη Τσιριγώτη που αναρτήθηκαν στις παρακάτω ιστοσελίδες

http://dimitristsirigotis.blogspot.gr/p/blog-page_6987.html

http://www.inprecor.gr/index.php/archives/229196

Ο ελληνικός λαός δεν εμπιστεύεται το πολίτευμα

Βαθύτατη κρίση εμπιστοσύνης προς το πολίτευμα της χώρας έχει προκαλέσει η μνημονιακή κυβερνητική πολιτική. Μια κρίση η οποία αποτυπώνεται με τρόπο που τρομάζει στις δημοσκοπήσεις τόσο του Ευρωβαρόμετρου της Κομισιόν όσο και της Marc που δημοσιεύθηκε στο «Εθνος της Κυριακής».

Τα ευρήματα του Ευρωβαρόμετρου, δημοσκόπησης που διενεργείται περιοδικά και στις 27 χώρες της ΕΕ κατ’ εντολήν της Κομισιόν από ξένη εταιρεία και επομένως είναι άσχετη με εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες και επιρροές, προκαλούν τρόμο σε όποιον τα διαβάσει. Οι Ελληνες δεν εμπιστεύονται κανέναν απολύτως από τους θεμελιώδεις θεσμούς του πολιτεύματος, ενώ δεν θεωρούν ούτε καν δημοκρατική τη λειτουργία του!

Μόλις το 11% των ερωτηθέντων κρίνει ικανοποιητική τη λειτουργία της δημοκρατίας στην Ελλάδα, ενώ το… 89% (!), απίστευτα υψηλό ποσοστό, δεν είναι ικανοποιημένο. Μιλάμε για… 40 (!) εκατοστιαίες μονάδες πάνω από τον πανευρωπαϊκό μέσο όρο δυσαρέσκειας που ανέρχεται στο 49%, όσο ακριβώς και το ποσοστό εκείνων που στην ΕΕ των 27 είναι ικανοποιημένοι με τη λειτουργία της δημοκρατίας στη χώρα τους (επίσης 49%). Ασύλληπτο το ποσοστό των Ελλήνων που δήλωσαν ότι δεν εμπιστεύονται τη συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη – 91%!

Μόλις 7% των ερωτηθέντων εξέφρασε την εμπιστοσύνη του προς αυτή, το χαμηλότερο και στις 27 χώρες-μέλη της ΕΕ. Καθόλου μικρότερη δεν είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης των Ελλήνων και προς τη Βουλή. Δεν την εμπιστεύεται το 89%, την εμπιστεύεται το 9%. Πλήρης η καταρράκωση του κύρους της.

Ακόμη χειρότερη είναι η κατάσταση με τα πολιτικά κόμματα. Βάσει των ευρημάτων του Ευρωβαρόμετρου, οι Ελληνες απάντησαν ότι δεν τα εμπιστεύονται στο αδιανόητο για δημοκρατία ποσοστό του… 94%!!!

Μόνο το 5% τα εμπιστεύεται! Η εντελώς ανεξάρτητη από το Ευρωβαρόμετρο δημοσκόπηση της Marc ρίχνει πρόσθετο φως σε πολλές πτυχές της κρίσης των κομμάτων -της παντελούς αναξιοπιστίας τους, θα λέγαμε- και της πλήρους απαξίωσής τους στη συνείδηση των πολιτών ως ακρογωνιαίων λίθων ενός δημοκρατικού πολιτεύματος.

Στη δημοσκόπηση της Marc λοιπόν έχουμε μεταξύ άλλων και τα εξής πολύ σημαντικά δημοσκοπικά ευρήματα: Πρώτον, το 91,3% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι δεν είναι ικανοποιημένο από τον τρόπο που λειτουργεί το σύστημα. Δεύτερον, το 54,5% πιστεύει ότι μόνο αν δημιουργηθούν νέα κόμματα, μπορούν να πάνε καλύτερα τα πράγματα στη χώρα.

Τρίτον, το όντως απίστευτα χαμηλό ποσοστό του… 6,4% (!!!) θέλει να συμμετάσχουν τα πρωτοκλασάτα στελέχη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση.

Οι Ελληνες δηλαδή έχουν κυριολεκτικά σιχαθεί όλους τους επιφανείς πολιτικούς της χώρας και δεν θέλουν να τους βλέπουν στα μάτια τους! 

Τέταρτον, το 81,4% των ερωτηθέντων εκτιμά ότι το 2013 θα είναι χρονιά αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού με δημιουργία νέων κομμάτων, διασπάσεις παλιών, νέες συμμαχίες κ.λπ.

Με άλλα λόγια, οι πολίτες ελπίζουν ότι θα ζήσουν το τέλος του υφιστάμενου πολιτικού σκηνικού, το οποίο απεχθάνονται πλέον, όπως είδαμε.

Δεν προσδοκούν όμως τις αλλαγές σε κλίμα αισιοδοξίας και αυτό καθιστά εκρηκτική από πολιτική σκοπιά την καταρράκωση του πολιτεύματος και των θεσμών του. Οι απαντήσεις των Ελλήνων στο Ευρωβαρόμετρο είναι αποκαλυπτικές του μηδενικού αισθήματος αισιοδοξίας που επικρατεί στον λαό μας, παρά τους θεατρινισμούς της κυβέρνησης.

Το 88% θεωρεί ότι η χώρα βαδίζει λάθος έναντι του… 4% (!) που θεωρεί ότι καλά πάμε. Το 66% περιμένει επιδείνωση της οικονομικής του κατάστασης έναντι του 6% που αναμένει βελτίωση μέσα στο 2013. Τη νέα χρονιά περιμένει επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας το 76%, ενώ βελτίωση μόνο το 7%.

Μέσα στο 2013 το 81% εκτιμά ότι θα αυξηθεί η ανεργία έναντι 5% που πιστεύει ότι θα μειωθεί. Όλα μαύρα στη συνείδηση του κόσμου. Κανείς δεν πιστεύει τα παραμύθια περί ανάπτυξης…

asyntaxtostypos.wordpress.com

http://www.inprecor.gr/index.php/archives/229202

Προς κολοσσιαία Oικονομική Ένωση HΠΑ & ΕΕ

 

 

 

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Προς κολοσσιαία Oικονομική Ένωση HΠΑ & ΕΕ 

Αντίβαρο σε BRICS & Ευρασιατικής Ένωσης

H ΕΕ και οι ΗΠΑ διεξάγουν μυστικές συνομιλίες για το σχηματισμό κοινής εμπορικής-οικονομικής ένωσης σε έναν αντι-BRICS σχήμα, αλλά και σε αντιστάθμισμα της Ευρασιατικής Ένωσης με την Ρωσία να αποκτά μια τεράστια εσωτερική αγορά, κάτι που παίρνει "σάρκα και οστά" την 1η Μαΐου 2013. 

Πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει από την Ουάσιγκτον περιγράφουν μια κολοσσιαία ενιαία διατλαντική αγορά εμπνεύσεως Α.Μέρκελ, όπου το μόνο εμπόδιο που υπάρχει μέχρι στιγμής είναι ο απομονωτισμός ορισμένων ισχυρών οικονομικών κύκλων των ΗΠΑ.

Το σχέδιο της Α.  Μέρκελ αρχικά απορρίφθηκε από την Ουάσιγκτον, αλλά εσχάτως έχει αποκτήσει μεγάλη κινητικότητα.

Προς το παρόν οι μυστικές διαβουλεύσεις αφορούν ζητήματα αμοιβαίων επενδύσεων και της σχεδίαση ενιαίων προδιαγραφών στη φορολόγηση, την ιατρική και άλλους τομείς. 

Την ίδια στιγμή γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η ενοποίηση των οικονομιών των δύο τεράστιων οικονομικών περιφερειών θα είναι εξαιρετικά περίπλοκη. Ειδικότερα πρέπει να υλοποιηθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε η πρωτοβουλία των κυβερνήσεων να μη βλάψει τις ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρείες υψηλής τεχνολογίας, επισημαίνει ο Ρώσος πολιτικός αναλυτής Μιχαήλ Νεϊζμάκοφ: «Η δημιουργία μιας τέτοιας οικονομικής ζώνης θα μπορούσε να βοηθήσει σε μικροοικονομικό επίπεδο κα τις δύο πλευρές του Ατλαντικού.   Αλλά υπάρχουν τομείς π.χ. η παραγωγή προϊόντων υψηλής τεχνολογίας. όπως ο αεροναυπηγικός τομέας που υπάρχει έντονος ανταγωνισμός. Άρα ανοίγοντας μια πιο εύκολη οδό προς τις αγορές ο ένας του άλλου, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι στο πλαίσιο μιας ελεύθερης οικονομικής ζώνης δεν θα προκληθεί πλήγμα στις εταιρείες κάθε πλευράς, οι οποίες ανταγωνίζονται μεταξύ τους».

Η εμφάνιση μιας διατλαντικής οικονομικής ζώνης θα επέφερε σημαντική οικονομική ανάπτυξη και στις ΗΠΑ και στην ΕΕ. Οι ειδικοί ήδη υπολόγισαν ότι η κατάργηση των φόρων στο εμπόριο θα αύξανε την αύξηση του ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά μισό τοις εκατό, ενώ των ΗΠΑ κατά μιάμιση ποσοστιαία μονάδα!.

 Κινητήριος μοχλός όλων η αύξηση των εξαγωγών αμφοτέρων των δύο πλευρών (άλλωστε η Α.Μέρκελ την εξαγωγική προοπτική της Γερμανίας ήθελε να διασφαλίσει), οι οποίες θα μπορούσαν να αυξηθούν σχεδόν κατά 25 %.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο Ηνωμένες Πολιτείες και Ευρώπη θα μπορούσαν από κοινού να αντιμετωπίσουν τις γοργά αναπτυσσόμενες οικονομίες των BRICS, καθώς τις τελευταίες δεκαετίες Ευρωπαίοι και Αμερικανοί χάνουν παγκοσμίως τις θέσεις τους.

Αυτό όμως αφορά όχι σε όλες τις αγορές, επισημαίνει ο καθηγητής της έδρας παγκόσμιας πολιτικής της ανώτατης σχολής Οικονομίας Μαξίμ Μπρατέρσκι: «Η Ευρώπη τουλάχιστον τα τελευταία 10-15 χρόνια χάνει σταδιακά την ανταγωνιστικότητά της ως προς τις οικονομίες της Κίνας και εν μέρει της Ινδίας. Αλλά χάνει την ανταγωνιστικότητά της σε τέτοιους τομείς όπου τα ευρωπαϊκά εργατικά χέρια μπορούν να αντικατασταθούν από κινεζικά ή βιετναμικά. Ενώ στους υπόλοιπους τομείς η Ευρώπη εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα ισχυρή διότι δεν υπάρχει δεύτερη Ρώμη, δεύτερο Παρίσι ή δεύτερο Λονδίνο».

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr