Ποιός ήταν ο Γιάννης Βούλτεψης

 

Ένα απίστευτο λεκτικό επεισόδιο είχαν την Τρίτη η βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων Ραχήλ Μακρή και η βουλευτής της ΝΔ Σοφία Βούλτεψη με αφορμή ένα χαρακτηρισμό για τον πατέρα της δεύτερης. Ποιος ήταν όμως ο Γιάννης Βούλτεψης;

Πρόκειται για μια εμβληματική μορφή της ελληνικής δημοσιογραφίας με έντονη πολιτική δράση που ξεκίνησε από την εθνική αντίσταση και τον ΕΛΑΣ, συνεχίστηκε στη Μακρόνησο. Μάλιστα ο Γιάννης Βούλτεψης ήταν αυτός που αποκάλυψε την δράση του ακροδεξιού παρακράτους στην υπόθεση της δολοφονίας του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη το 1963 στη Θεσσαλονίκη.

Ο Γιάννης Βούλτεψης, γεννήθηκε στο Αργοστόλι και έλαβε μέρος στον πόλεμο του 1940 και στη συνέχεια κατατάχθηκε στις δυνάμεις του ΕΛΑΣ με το ψευδώνυμο «Ακέλας». Συνελήφθη από τους Άγγλους και παρέμεινε κρατούμενος μέχρι το 1945. Το 1946 μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας συνελήφθη και πάλι για παράβαση περί του τύπου και καταδικάστηκε σε φυλάκιση πέντε ετών με τριετή εκτοπισμό στη Μακρόνησο.


Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας για τον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ ο Γιάννης Βούλτεψης  συνελήφθη στο Αργοστόλι με διαταγή των Άγγλων και παρέμεινε κρατούμενος χωρίς δίκη ως τον Αύγουστο του 1945. Συνελήφθη και πάλι το 1946 ως διευθυντής της εφημερίδας τού ΕΑΜ «Ελεύθερη Κεφαλλονιά» και καταδικάσθηκε για «αδικήματα Τύπου» σε φυλάκιση πέντε ετών και τριετή εκτόπιση. 

Στις 29 Μαΐου 1952 ένας νόμος ευεργετικός για τον Τύπο τον οδηγεί στο Στρατό ως «νεοσύλλεκτος» και απο εκεί λόγω των πεποιθήσεών του στη Μακρόνησο όπου υπηρέτησε ως «λοιπός οπλίτης» φυσικά χωρίς όπλο.

Από τον Μάρτιο του 1953 ως τον Ιούνιο του 1965 εργάσθηκε στην «Αυγή» ενώ απέσπασε βραβείο «για την πληρεστάτη κάλυψη της Υποθέσεως Λαμπράκη από αστυνομικής πλευράς και για την οξυδερκή ανάλυση του σχετικού με το έγκλημα ανταρτικού έργου».

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας έφυγε για τη Ρώμη όπου και ανέπτυξε έντονη αντικαθεστωτική δραστηριότητα. Με την πτώση της χούντας έγραψε στα περιοδικά «Επίκαιρα» και «Αντί» ενώ εργάσθηκε  στις εφημερίδες «Ελληνικόν Μέλλον», «Απογευματινή», «Ελεύθερος Τύπος» και «Μεσημβρινή». Από το 1984 ως το 1993 διετέλεσε διευθυντής του Γραφείου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας.

Έγραψε τα βιβλία: «Υπόθεση Μανώλη Γλέζου» (1960). «Η Μεγάλη Πορεία» (1961), «Υπόθεση Λαμπράκη» (1966), «Ο Ανατολικός Άνεμος» (1967), «Η Καταγωγή και ο Θάνατος της Συνωμοσίας» (1976) «Συναγωνιστής Ακέλας» (1983), “«Η Άγνωστη Τραγωδία του Αλέκου Παναγούλη”» (1984), «Η Αποκάλυψη του Φασισμού» (1984), «Η Πολιτική Διαθήκη του Γεωργίου Παπανδρέου και η Αντίσταση του Ανδρέα» (1985), «Πρόκληση» (1986).

Απεβίωσε στις 2 Ιανουαρίου του 2010 σε ηλικία 87 ετών.

koolnews.gr

http://sarwnikos.wordpress.com