«Geia sas Elláda!» 'Ισως δεν υπάρχει άλλη χώρα τόσο αγαπησιάρα, τόσο φιλόξενη, τόσο προκλητική, τόσο ελκυστική. Πολιτισμός, ιστορία, φυσική ομορφιά, γευστική κουζίνα. Σταυροδρόμι λαών, γλωσσών, συμφερόντων, ενδιαφερόντων.
«Geia sas Elláda!» Εδώ πάνω,
μέσα στην απεραντοσύνη του διαστήματος, ο τόπος αυτός, η γωνιά αυτή της
γης με τις πανάρχαιες καταβολές, λαμπιρίζει θαυμάσιος. Βουνά και κάμποι,
ακρογιάλια και νησιά, βράχια και χώματα κακοτράχαλα κι ηρωικά, που
έσμιξαν διοικητικά κι έγιναν το κράτος που έπεσε στα χέρια σας από το
1833 και μετά, είναι πανέμορφα. Προκλητικά αγκαλιασμένες ομορφιές από
καταγάλανα νερά και θάλασσες, που η αρμύρα τους μύρωσε Αργοναύτες και
καπετάνιους, ναύτες και πυρπολητές, σκαριά και θωρηκτά, φρεγάτες και
μπρίκια, σκούνες και τριήρεις.
Οι μόνοι που, για να δούμε και ν’
αναγνωρίσουμε αυτές τις ομορφιές, να τις πονέσουμε και να τις
φροντίσουμε, πρέπει να βρεθούμε χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά τους –ίσως
πιο πέρα κι απ’ το διάστημα αν γινότανε– είμαστε εμείς, οι Έλληνες.
Εμείς αδιαφορούμε και καταστρέφουμε, ότι η φύση κι οι πρόγονοί μας με το
πνεύμα τους και το μεράκι τους δημιούργησαν. Εμείς αγνοούμε και
υπονομεύουμε την κληρονομιά και τον πλούτο που πατάμε, αναπνέουμε,
βλέπουμε. Εμείς βολευόμαστε και κοροϊδευόμαστε με δάνειες ιδέες και
εισαγόμενη κουλτούρα. «Geia sas Elláda...»
Ανιστόρητοι, απαίδευτοι, απολίτιστοι,
ξερόλες και πεφωτισμένοι περιφέρουν το γαϊτανάκι της εθνικής μας
υπεροψίας και σέρνουν χορούς ιδεοληψιών και μοιρολατρίας για δεκαετίες.
Αποθεώνουν την περηφάνια τους με βουτιές σε σιντριβάνια και με
κρεμασμένες σημαίες στα μπαλκόνια. Εφησυχάζουν όταν ο καλός Θεός τα
φέρνει δεξιά κι εκρήγνυνται μόλις ο διαιτητής σφυρίξει ανάποδα το φάουλ.
Ο ιδεολογικός αχταρμάς απλώνεται τελευταία κάθε βράδυ πάνω στις
γαλάζιες οθόνες και ενθυλακώνεται σε σαστισμένες συνειδήσεις και
κουρασμένους καναπέδες. «Geia sas Elláda...»
Από ψηλά δεν φαίνεται η Ελλάδα που γίνεται καυσόξυλα, «βίλες Αμαλία» και γκέτο. Από ‘κει πάνω δεν διακρίνονται συσσίτια, μποτιλιαρίσματα, κλειστά μαγαζιά και σπασμένα μάρμαρα. Απ’ το διάστημα δεν χρειάζονται ονομαστικές ψηφοφορίες για τ’ αυτονόητα, εκλογές για ψύλλου πήδημα, δικαιώματα κι υποχρεώσεις αλά κάρτ. Πάνω απ’ τα σύννεφα δεν ακούγονται οι κραυγές, τα κορναρίσματα, οι σειρήνες, δεν φτάνει ο ήχος της ατομικής απελπισίας, της ομαδικής ανευθυνότητας, της συλλογικής περιφρόνησης. «Geia sas Elláda...»
«Geia sas Elláda!» Ακόμα κι από
‘δω πάνω υπάρχουν δυο μάτια κι ένας φωτογραφικός φακός που θαμπώνονται
απ’ την ομορφιά σου κι αποθανατίζουν τις αδρές γραμμές της Ιστορίας σου.
Χιλιάδες, εκατομμύρια άλλοι ανά τον κόσμο, θα έβρισκαν εκατομμύρια
λόγους για να τα θαυμάσουν από κοντά. Άνθρωποι που το εκπαιδευτικό τους
σύστημα, ο πολιτισμός τους ή το προσωπικό τους ενδιαφέρον τους φανέρωσε
και τους κίνησε την περιέργεια γι’ αυτή τη μικρή χώρα στην καρδιά της
Μεσογείου, στο μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης, στη διαχρονικά ταραγμένη
κι ευαίσθητη άκρη της Βαλκανικής Χερσονήσου.
«Geia sas Elláda!» Μπορείτε να
σηκωθείτε, μπορείτε να κλείσετε τα μάτια και να δείτε την Ελλάδα από
ψηλά... Δεν φαίνονται μόνο αυθαίρετα στις βουνοκορφές, παράνομες
χωματερές, καταπατημένες παραλίες, αιθαλομίχλη και αεροψεκασμοί. Εκεί
κάτω υπάρχει και μια άλλη δημιουργική Ελλάδα, της τέχνης, της Ιστορίας,
της σκέψης, της παραγωγής, της εργασίας και του πολιτισμού, υπάρχει μια
ανεξερεύνητη χώρα της έμπνευσης, της φαντασίας, του ονείρου, της
αισιοδοξίας και της ελπίδας. Μια Ελλάδα νεανική, παρθένα, πλούσια,
ζωντανή.
«Geia sas Elláda!» Αγαπήστε,
εξερευνήστε κι ανακαλύψτε τη χώρα σας. Θα σας εκπλήξει και θα σας
κερδίσει. Κάντε την Ελλάδα προσωπική σας υπόθεση, κάντε προσωπική σας
υπόθεση τη συλλογική σας προσπάθεια. Τολμήστε το.
Φωτο: News247
Φωτο: News247
http://pliktro.blogspot.gr/2013/01/geia-sas-ellada.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου