Ενα ξεχασμένο θαύμα της πατρίδας

Ενα ξεχασμένο θαύμα της πατρίδας

του Κων/νου Χολέβα
Πολιτικού Επιστήμονα

Συνεχίζονται και φέτος οι εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια από τους νικηφόρους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13. Ηταν πράγματι ένα θαύμα της ελληνικής ψυχής το γεγονός ότι απελευθερώθηκαν ιστορικά ελληνικά εδάφη από μία μικρή Ελλάδα, η οποία είχε πτωχεύσει το 1893, είχε ηττηθεί στρατιωτικά το 1897 και βρισκόταν υπό Διεθνή Οικονομικό Ελεγχο (αντίστοιχο με την τρόικα ) από το 1898.

Πέραν, όμως, των πολεμικών κατορθωμάτων, αξίζει να θυμηθούμε και ένα ειρηνικό επίτευγμα που υλοποιήθηκε πριν από ακριβώς 100 χρόνια και καταδεικνύει ότι μπορούμε να είμαστε και οργανωτικοί και συντονισμένοι και αποτελεσματικοί. Οπως με πληροφόρησε φίλος ιατρός που αγαπά την Ιστορία, στις αρχές του 1913 και μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το Υγειονομικό του Στρατού μας εμβολίασε 500.000 ανθρώπους μέσα σε λίγους μήνες κατά της χολέρας και άλλων επιδημιών. Οι εποχές ήταν δύσκολες, υπήρχαν ασθένειες που σήμερα θεωρούνται ξεχασμένες, και οι συνθήκες του πολέμου προκαλούσαν τη μαζική συγκέντρωση αμάχων ή στρατιωτών, άρα και την ευκολότερη διάδοση των επιδημιών και των λοιμωδών νόσων. Ο βουλγαρικός και ο σερβικός στρατός είχαν μεγάλες απώλειες από τη χολέρα. Οι Ελληνες, οι παππούδες μας, τα κατάφεραν και την απέφυγαν.

Μία φτωχή Ελλάδα, με πενιχρά μέσα, στηρίχτηκε στην αυταπάρνηση και την επιστημοσύνη των στρατιωτικών ιατρών και νοσοκόμων, και έστησε 29 ιατρεία μέσα στη Θεσσαλονίκη σε ελάχιστο χρόνο. Εμβολιάστηκαν συνολικά 150.000 στρατιώτες και 350.000 άμαχοι. Η θνησιμότητα περιορίστηκε σε απειροελάχιστο ποσοστό. Κοπέλες από καλές οικογένειες της Θεσσαλονίκης προσέφεραν εθελοντικά υπηρεσίες ως νοσοκόμες. Ιατροί από όλα τα σημεία όπου ζούσαν Ελληνες κατατάχθηκαν εθελοντικώς και βοήθησαν ως απλοί στρατιώτες του Υγειονομικού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα προσφοράς, ο Σμυρναίος ιατρός Απόστολος Ψαλτώφ, ο οποίος κατετάγη στον Ελληνικό Στρατό χωρίς να έχει υποχρέωση, και μάλιστα προσέφερε με δικά του έξοδα πολλά χειρουργικά εργαλεία.

Τα γράφω αυτά όχι μόνο για να τιμήσουμε τη μνήμη των αγωνιστών της ανθρωπιάς και των ειρηνικών επιτευγμάτων, αλλά και για να πάρουμε λίγες δυνάμεις και να αντλήσουμε συγκρατημένη αισιοδοξία για το παρόν. Μην ακούτε τις ειρωνείες των γερμανικών εφημερίδων ότι έχουμε μόνον ελαττώματα. Μπορούμε να κάνουμε θαύματα, όταν είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι. Στα δύσκολα δείχνουμε τον καλύτερο εαυτό μας. Ας το αποδείξουμε και τώρα!