Αυτό είναι η Ελλάδα

ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ

ΤΟΥ  ΗΛΙΑ  ΚΑΝΕΛΛΗ

Πόσους «επίορκους» υπαλλήλους είπαμε ότι ελπίζει να καταφέρει η κυβέρνηση να απολύσει ως το τέλος Μαΐου; 2.000; Αφού συγχαρούμε τον Πρωθυπουργό και τους αρμόδιους υπουργούς για την αισιοδοξία τους, παραθέτουμε μια διδακτική ιστορία. Προσπαθήστε μελετώντας τη να μη σας πάρουν τα κλάματα:

Πριν από λίγο καιρό, ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πειραιά, ένας αντιπρύτανης, ένας καθηγητής και ένας αναπληρωτής καθηγητής, υπό την προεδρία μιας δικαστίνας, συνεδρίασαν ως πειθαρχικό συμβούλιο για να εξετάσουν μια καταγγελία που εύκολα μπορούσε να αποδειχθεί: ένας επιστημονικός συνεργάτης  του  Πανεπιστημίου από το 1981 (προ ΠΑΣΟΚ), που όλα αυτά τα χρόνια αμειβόταν από το Πανεπιστήμιο, είχε και δεύτερη δουλειά στο Δημόσιο, ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, μάλιστα και στις δύο δουλειές αμειβόταν για πλήρες ωράριο (δηλαδή δύο οκτάωρα ημερησίως). Όπως  προκύπτει από  την έρευνα της επιτροπής, για τον διορισμό του στη δεύτερη δουλειά στο Δημόσιο ουδέποτε ζήτησε άδεια όπως απαιτείται από τον νόμο, με ενυπόγραφη υπεύθυνη δήλωσα του βεβαίωνε ότι δεν είχε άλλη δουλειά ενώ, όπως έγινε γνωστό, αμειβόταν κανονικά και από τις δύο, με τις νόμιμες προσαυξήσεις. Όλα τα παραπάνω συνιστούν παράβαση καθήκοντος «υπό την έννοια των διατάξεων των ΝΔ 408/1970, Ν. 1256/1982 και Ν. 3528/2007», κάτι για το οποίο ομονόησαν όλα τα μέλη του πειθαρχικού συμβουλίου.

Όταν όμως ήρθε η ώρα του καταλογισμού ποινής, εκεί υπήρξαν διαφοροποιήσεις. Οι τέσσερις καθηγητές του συμβουλίου, αφού συνεκτίμησαν «τα στοιχεία του υπηρεσιακού του φακέλου, την προσωπικότητα του και ιδίως ότι πρόκειται περί σοβαρού ατόμου», θεώρησαν ότι «προσήκουσα ποινή» είναι η προσωρινή απόλυση οκτώ μηνών. Μόνο η πρόεδρος του συμβουλίου, δικαστικός, απέμεινε να θεωρεί ότι ο άνθρωπος αυτός επί 31 χρόνια προσποριζόταν μη νόμιμο όφελος και ζήτησε την οριστική απόλυση του. Φυσικά, επικράτησε η άποψη της πλειοψηφίας (για λεπτομέρειες, βλ. ΦΕΚ Γ 469-30/4/2013).

Ο επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Πειραιώς και ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των επιστημονικών συνεργατών των πανεπιστημίων οι οποίοι, τον Ιούλιο του 2011, διεκδίκησαν από την τότε υπουργό Παιδείας Αννα Διαμαντοπούλου να μην καταργηθούν με τον κυοφορούμενο τότε νόμο για τα ΑΕΙ οι προσωποπαγείς θέσεις τις οποίες κατείχαν - με το επιχείρημα ότι έχουν πολλά χρόνια στη δουλειά κι ότι αμείβονταν με «το 0,95 του βασικού μισθού της εισαγωγικής καθηγητικής βαθμίδας». Προφανώς, και αυτές παραμένουν.

Η παραπάνω ιστορία είναι ιδιαιτέρως διδακτική και αποδεικνύει ότι, έτσι όπως λειτουργούν τα πειθαρχικά συμβούλια στο Δημόσιο, θα βρίσκεται πάντα τρόπος οι «επίορκοι» να παραμένουν στο πόστο τους.

Ένας, κάποτε, είχε πει «αυτό είναι η Ελλάδα». Ευτυχείτε!
ΤΑ ΝΕΑ