«Πᾶρε μας μανούλα μας στὸ σπίτι κι ἐμεῖς δὲν θὰ πεινᾶμε…»

Το παρακάτω είναι εξαιρετικά αφιερωμένο σε κάποιους φίλους μου Μανώληδες στην Κρήτη που για την ΕΡΤ θεωρούν ότι τό θέμα είναι για κάποιους χαραμοφάηδες που τους πληρώνουν άδικα τόσα χρόνια (και όχι θέμα μιας ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ), για τους εκπαιδευτικούς  (ότι ένα χωριό με 6 μαθητές δεν δικαιούται να έχει σχολείο έστω και άν οι γονείς δεν μπορουν να μεταφέρουν δωρεάν τα παιδιά τους στο πλησιέστερο μεγαλοχώρι), για τους κουστουμαρισμένους που ψάχνουν στα σκουπίδια οτι είναι ΤΡΥΚ των ΜΜΕ ή ψέμα, για τις ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ ότι συνέβαιναν και παλαιότερα κλπ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΙΚΑ που φανερώνουν ότι στην Κρήτη υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που δεν έχουν συνειδητοποιήσει την κοινωνική συμφορά και κατρακύλα που συμβαίνει στην χώρα. Λυπηρό, απογοητευτικό και δείχνει πόσο μεγάλη ζημιά κάνουν τα ξεπουλημένα ΜΜΕ. Όσοι ζούμε στην αθήνα ξέρουμε πολύ καλάτι συμβαίνει και ότι μια σπίθα μπορεί να φέρει ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ. Σε αυτούς λοιπόν τους (πραγματικά και χωρίς ειρωνεία αλλά από καρδιάς) φίλους μου αφιερώνω εξαιρετικά το παρακάτω πραγματικό γεγονός που συνέβει σε νηπιοτροφείο στην Καλλιθέα:

Βρέθηκα σήμερα σε ένα νηπιοτροφείο στην Καλλιθέα όπου φιλοξενεί παιδιά, που αδυνατούν οι γονείς να τους προσφέρουν ακόμη και την απαραίτητη διατροφή!!!

Εκεί λοιπόν εκτυλίχθηκε το εξής περιστατικό.

Μια μητέρα επισκέφθηκε τα παιδιά της για να μείνει λίγο μαζί τους, πέρασε η ώρα με αγκαλιές χαρές και παιχνίδια.

Ήρθε η ώρα όμως που έπρεπε να φύγει.

Κλάματα, τα μικρά κρατούσαν την μανούλα με τα χεράκια τους τόσο σφιχτά, που την πονούσαν, ενώ εκείνη το μόνο που μπορούσε να δώσει ήταν υποσχέσεις ότι θα ξανάρθει την επομένη ημέρα…

Τότε ήταν που το μεγαλύτερο, με ποτάμι τα δάκρυα άρχισε να την παρακαλάει με δυνατή φωνή να τα πάρει στο σπίτι…

Δεν μπορώ καρδούλα μου, δεν έχουμε τίποτα στο σπίτι ούτε να φάμε…

Το πρόσωπο της μικρής σοβάρεψε, σκέφτηκε λίγο και έδωσε την ποιο συγκλονιστική λύση στο πρόβλημα  που έχω ακούσει στην ζωή μου…

Πάρε μας μανούλα μου στο σπίτι και εμείς δεν θα πεινάμε ποτέ……

Αυτά μια μέρα θα πληρωθούν κύριε Λιθαρά, σύντομα μάλιστα…. Καλημέρα…

Ἀγγελόπουλος Περικλῆς