ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ

 

ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 22 ΙΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ 2013 ΠΗΡΑΜΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ!

 Σαν σήμερα 22 Ιουλίου το 1943, 500.000 λαού στην κατεχόμενη Αθήνα πραγματοποίησαν μαχητική διαδήλωση εναντίον της απόφασης των Γερμανών να παραχωρήσουν στη Βουλγαρία ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα ως τον Αξιό, γεγονός που ανάγκασε τον Χίτλερ να αναστείλει την απόφαση «επ' αόριστον». Σήμερα ο ελληνικός λαός απέναντι σε μία κατοχική κυβέρνηση καλείται να πολεμήσει ενάντια στην απόφαση, να παραχωρηθεί ολόκληρη η Ελλάδα στα χέρια των δανειστών της.

Σήμερα 22 Ιουλίου του 2013 ο εκπαιδευτικός κόσμος καλείται να αποχαιρετήσει  2.000 συναδέλφους που προστίθενται στον κατάλογο με τους 10.000 απολυμένους αναπληρωτές και τους χιλιάδες πλέον άνεργους πολίτες. Να αποδεχθεί το γεγονός ότι χιλιάδες μαθητές μας θα μείνουν έξω από το δημόσιο σχολείο!!! Να συνυπογράψει στις διαταγές των τροϊκανών και να κλείσει τα μάτια στον παραλογισμό που κορυφώνεται!

Χιλιάδες σε ολόκληρη τη χώρα ήταν εκείνοι που απείργησαν και διαδήλωσαν ενάντια στο Πολυνομοσχέδιο στις 16 Ιουλίου, ξεπερνώντας πλήθος από εμπόδια και δυσκολίες. Έδειξαν με αυτόν τον τρόπο σε εργοδοσία, κυβέρνηση και τρόικα, πως όσο και να προσπαθούν, ένα σημαντικό κομμάτι του λαού μας θέλει να αναπνέει ελεύθερα, δεν υποτάσσεται, δε σκύβει το κεφάλι και μπορεί να γίνει η σπίθα που θα φουντώσει τη φωτιά που θα τους κάψει.

Η επίθεση μας αφορά όλους! Δεν πρέπει να περάσει η διαίρεση των εργαζόμενων σε νέους και παλιούς, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με ΑΣΕΠ ή χωρίς, γιατί πολύ απλά μιλάμε για το στοιχειώδες δικαίωμα στην εργασία. Οι απολύσεις καθηγητών, νοσηλευτών, εργαζόμενων στους Δήμους, στην ΕΡΤ, οι ελλείψεις στην Παιδεία και την Υγεία, αφορούν στο σύνολο της κοινωνίας. Η αλληλεγγύη και η ενότητα των εργαζομένων είναι η ουσιαστική απάντηση στον πόλεμο που έχει κηρυχτεί στα λαϊκά στρώματα. Δεν είναι σύνθημα, αλλά αποτέλεσμα δράσης σε κάθε κλάδο και τόπο δουλειάς.

Η ΟΛΜΕ ξεπερνώντας τις αγκυλώσεις του παρελθόντος και στηριζόμενη στη δυναμική των αποφάσεων του 16ου συνεδρίου, τόλμησε επιτέλους και κάλεσε τον κόσμο της εκπαίδευσης και τις ΕΛΜΕ, στη μεγαλειώδη συγκέντρωση την Τετάρτη 17 Ιουλίου έξω από τη Βουλή. Υπήρξε μεγάλη ανταπόκριση από πολλές επαρχιακές ΕΛΜΕ και οι χιλιάδες καθηγητές που έδωσαν το παρόν, έδειξαν πως για όλους εμάς, η οριακή ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, δεν πρόκειται να νομιμοποιηθεί.

Παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις προκειμένου να ανατραπεί η καινούρια βαρβαρότητα.  Παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις για να βρίσκονται τον Σεπτέμβρη στα σχολεία όλοι οι συνάδελφοι και οι μαθητές μας.  Κάτι επιτέλους κινείται, κάτι ξεκινάει και είναι στο χέρι μας να το ενισχύσουμε. Μόνο που χρειάζεται σ΄ αυτήν την κατεύθυνση  να δραστηριοποιηθούμε όλοι.

Στον νομό μας, η σύμπραξη των δυο ΕΛΜΕ (Α΄ και Β΄ Έβρου), των εργαζομένων στους Δήμους Αλεξανδρούπολης και Ορεστιάδας, των εργαζομένων της ΕΡΤ και των προς απόλυση-διαθεσιμότητα εκπαιδευτικών και σχολικών φυλάκων, δημιούργησαν μεν γεγονότα (καταλήψεις, συγκεντρώσεις, πορείες) στους Δήμους Αλεξανδρούπολης και Ορεστιάδας, αλλά το μεγάλο στοίχημα είναι –όπως και στην υπόλοιπη χώρα- να δραστηριοποιηθεί το σύνολο της κοινωνίας. Οι εργαζόμενοι πρέπει να ξεπεράσουν τον φόβο και τη μοιρολατρία και να μετατρέψουν την αγανάκτηση και την υποταγή, σε οργάνωση και δράση ΠΑΝΤΟΥ: στη δουλειά, στη γειτονιά, σε κάθε πόλη και χωριό.

Η ακύρωση των μέτρων που έχουν ψηφιστεί και αυτών που σχεδιάζονται να ψηφιστούν, απαιτεί οργάνωση και δράση. Δεν υπάρχουν σωτήρες που θα σώσουν τους εργαζόμενους, αν οι ίδιοι δεν ορθώσουν το ανάστημά τους. Σε κάθε κλάδο είναι ανάγκη να δυναμώσει η διαφώτιση και η ενημέρωση για τις εξελίξεις, να μπουν όλοι οι εργαζόμενοι στη διαλεκτική συζήτηση. Έτσι θα διαμορφώσουμε τους όρους ανασύνταξης του κινήματος ανυπακοής, αλλά και της γενικής αντεπίθεσης απέναντι στην κυβέρνηση και τους πάτρωνές της.

Ζούμε ένα καλοκαίρι εφιαλτικό, που όμως δείχνει ότι η λογική του συμβιβασμού και των 24ωρων εκτονωτικών απεργιών, κάπου εδώ τελειώνει.

Είμαστε υποχρεωμένοι να προστατεύσουμε τον χώρο της εκπαίδευσης και τα σχολεία μας από όλα εκείνα τα βέβηλα χέρια που προσπαθούν να πνίξουν τα όνειρα και τα δικαιώματα των νέων ανθρώπων και των εργαζομένων. Ο Σεπτέμβρης έρχεται, ας μας βρει ενωμένους και αποφασισμένους:

ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΞΑΝΑ!!!

ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 22 ΙΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ 2013 ΠΗΡΑΜΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ!!!

Γιαννάτου Κική

Πρόεδρος Β΄ ΕΛΜΕ Έβρου

http://www.alfavita.gr/