Μέρα νύχτα
τρώω ότι τους περισσεύει,
καίγομαι από
τις απαντήσεις τους,
ματώνω από
τα καρφιά τους.
Υποφέρω
γιατί το πνεύμα λείπει
από τις
σκέψεις τους.
Κλαίω γιατί
δεν είθισται ζωή έτσι.
Εγώ
γεννήθηκα σε λάθος εποχή ή
αυτοί με
κυνηγούν ;
Η ευαισθησία
μας πάσχει από ανθρωπιά
και η
ανθρωπιά από ανθρώπους….
Η δική μου
αναρχία πηγάζει
όχι από το
σώμα μου,
αλλά από το
μυαλό μου
και αν
καταφέρω να κρατήσω το χέρι
έστω, ενός
ανθρώπου και μόνο,
θα έχω
σωθεί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου