Η «πλουσιότερη» χώρα του κόσμου
Προσπάθησα να συνδέσω τον εαυτό μου με τη νέα τουριστική καμπάνια,
που απευθύνεται στους Ελληνες. Είδαμε το πρώτο βίντεο, λιγότερο από ένα
λεπτό, με το ντιζάιν της Beetroot, και τη φωνή του ηθοποιού Ρένου
Χαραλαμπίδη. Προσπάθησα να συνδεθώ ως Ελληνας πολίτης, αφού σε εμένα
απευθύνεται, αλλά δεν τα κατάφερα.
Και δεν τα κατάφερα γιατί, εφόσον δεν πετάω σκουπίδια στις ακτές, όπως και εσείς, δεν είπα «μπράβο!». Δεν παρασύρθηκα, ούτε συγκινήθηκα. Το είδα σαν μια διαφήμιση που δεν κατάλαβα τι διαφήμιζε. Δεν κατάλαβα σε ποιον απευθυνόταν. Σε αυτόν που ρυπαίνει; Σε αυτόν που δεν ρυπαίνει; Σε αυτόν που χαμογελάει στους τουρίστες, σε αυτόν που παρανομεί ή σε αυτόν που αμφιβάλλει ότι η Ελλάδα είναι «η πλουσιότερη χώρα» (του κόσμου).
Προσπάθησα να δω χιούμορ ή αυτοσαρκασμό, όπως δήλωσε η υπουργός Τουρισμού, Ολγα Κεφαλογιάννη, αλλά δεν χαμογέλασα. Είδα ένα νόστιμο, μεν, βίντεο, με κακή, όμως, έως ανύπαρκτη μουσική και κακό έως εκνευριστικό σπικάζ.
Δεν μου έμεινε καμία λέξη από το άνευρο κείμενο, μόνο ένα «πρέπει» που ακούγεται κάπου στο τέλος, η πιο ακατάλληλη λέξη που θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς. Εκτός και αν η επιλογή της συγκεκριμένης λέξης εντάσσεται, και αυτή, στο κλίμα του «αυτοσαρκασμού».
Ομως... θυμήθηκα ένα «κύριο Λάμπη» του παρελθόντος (από παλιά καμπάνια του δήμου) και ανάλογα σποτάκια για καθαρές παραλίες. Εχει μετρήσει κανείς για ποιο λόγο όλες αυτές οι εκστρατείες δεν έχουν αποδώσει; Εχει σκεφτεί κανείς γιατί η Ελλάδα είναι μια τόσο βρώμικη χώρα (με ή χωρίς καμπάνιες προς ασυνείδητους πολίτες);
Σε όλες τις χώρες υπάρχει ένα ποσοστό πολιτών που τείνουν στην παρανομία και στην αντικοινωνική συμπεριφορά. Στην Ελλάδα είναι, ίσως, περισσότεροι. Αλλά στην Ελλάδα είναι περισσότεροι γιατί εδώ (στην «πλουσιότερη» χώρα του κόσμου) είναι «ο παράδεισός τους». Εδώ δεν έχουν καμία κύρωση, καμία επίπτωση, καμία ανάγκη να λογοδοτήσουν. Ο Ελληνας της παρανομίας και της χυδαίας συμπεριφοράς προς το περιβάλλον παραδειγματίζεται από το ίδιο το κράτος, που πληρώνει τις καμπάνιες. Αρκεί να επιχειρήσει κανείς μία βόλτα στην κοντινή ακτίνα του υπουργείου Τουρισμού. Στην πλατεία Συντάγματος. Θα πρότεινα στην κυρία υπουργό να περπατήσει μία μέρα σε μία ακτίνα 100 μέτρων από το υπουργείο της.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_06/07/2013_525838
Και δεν τα κατάφερα γιατί, εφόσον δεν πετάω σκουπίδια στις ακτές, όπως και εσείς, δεν είπα «μπράβο!». Δεν παρασύρθηκα, ούτε συγκινήθηκα. Το είδα σαν μια διαφήμιση που δεν κατάλαβα τι διαφήμιζε. Δεν κατάλαβα σε ποιον απευθυνόταν. Σε αυτόν που ρυπαίνει; Σε αυτόν που δεν ρυπαίνει; Σε αυτόν που χαμογελάει στους τουρίστες, σε αυτόν που παρανομεί ή σε αυτόν που αμφιβάλλει ότι η Ελλάδα είναι «η πλουσιότερη χώρα» (του κόσμου).
Προσπάθησα να δω χιούμορ ή αυτοσαρκασμό, όπως δήλωσε η υπουργός Τουρισμού, Ολγα Κεφαλογιάννη, αλλά δεν χαμογέλασα. Είδα ένα νόστιμο, μεν, βίντεο, με κακή, όμως, έως ανύπαρκτη μουσική και κακό έως εκνευριστικό σπικάζ.
Δεν μου έμεινε καμία λέξη από το άνευρο κείμενο, μόνο ένα «πρέπει» που ακούγεται κάπου στο τέλος, η πιο ακατάλληλη λέξη που θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς. Εκτός και αν η επιλογή της συγκεκριμένης λέξης εντάσσεται, και αυτή, στο κλίμα του «αυτοσαρκασμού».
Ομως... θυμήθηκα ένα «κύριο Λάμπη» του παρελθόντος (από παλιά καμπάνια του δήμου) και ανάλογα σποτάκια για καθαρές παραλίες. Εχει μετρήσει κανείς για ποιο λόγο όλες αυτές οι εκστρατείες δεν έχουν αποδώσει; Εχει σκεφτεί κανείς γιατί η Ελλάδα είναι μια τόσο βρώμικη χώρα (με ή χωρίς καμπάνιες προς ασυνείδητους πολίτες);
Σε όλες τις χώρες υπάρχει ένα ποσοστό πολιτών που τείνουν στην παρανομία και στην αντικοινωνική συμπεριφορά. Στην Ελλάδα είναι, ίσως, περισσότεροι. Αλλά στην Ελλάδα είναι περισσότεροι γιατί εδώ (στην «πλουσιότερη» χώρα του κόσμου) είναι «ο παράδεισός τους». Εδώ δεν έχουν καμία κύρωση, καμία επίπτωση, καμία ανάγκη να λογοδοτήσουν. Ο Ελληνας της παρανομίας και της χυδαίας συμπεριφοράς προς το περιβάλλον παραδειγματίζεται από το ίδιο το κράτος, που πληρώνει τις καμπάνιες. Αρκεί να επιχειρήσει κανείς μία βόλτα στην κοντινή ακτίνα του υπουργείου Τουρισμού. Στην πλατεία Συντάγματος. Θα πρότεινα στην κυρία υπουργό να περπατήσει μία μέρα σε μία ακτίνα 100 μέτρων από το υπουργείο της.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_06/07/2013_525838
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου