Μενέλαου Γκίβαλου : Πρώτα «πεθαίνεις», μετά αναπτύσσεσαι...

Τρία βασικά «συμπτώματα» του «Έλληνα ασθενούς» διαπίστωσαν οι «θεράποντες» του ΔΝΤ και του 4ου Ράιχ, της Χρηματοπιστωτικής θεραπείας πριν ακόμα αρχίσουν να εφαρμόζουν τη μνημονιακή θεραπεία.

Πρώτος στόχος το υπερδιογκωμένο Δημόσιο, το οποίο πρέπει να «ακρωτηριασθεί», να «χυθεί» παραδειγματικά «αίμα», με απολύσεις δεκάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, ώστε επιτέλους «να σπάσουν τα ταμπού». Συνακόλουθα να καταργηθεί στην πράξη ο κοινωνικός τομέας, οι κοινωνικές και διοικητικές υπηρεσίες, να απεμπλακεί πλήρως -μέσω της ιδιωτικοποίησης- ο δημόσιος τομέας από τις βασικές παραγωγικές υποδομές και να περιορισθεί ο ρόλος του σ' εκείνον του «κράτους νυχτοφύλακα», του κράτους του 19ου αιώνα του οποίου αποκλειστικός σκοπός ήταν η συλλογή φόρων και υπηρεσίες ασφαλείας.

Ο δεύτερος βασικός στόχος είναι η παραγωγική-εμπορευματική δομή που συγκροτεί τον τομέα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Εδώ επελέγη ως μέθοδος ο ξαφνικός «θάνατος του εμποράκου», αφού το μεγάλο «πλήθος» των 900.000 περίπου επιχειρήσεων κρίνεται «ανορθολογικό» σύμφωνα με τα «πρότυπα» της  Ύπατης  Αρμοστείας και του νεοφιλελεύθερου δόγματος. Πάνω στην «καμένη γη» της μικρο-μεσαίας επιχείρησης, στις «στάχτες» δεκάδων χιλιάδων οικογενειών και περιουσιών, θα ανθίσουν οι «επενδύσεις», ώστε να εκσυγχρονισθεί η παραγωγική μας δομή και να ανοίξει ο δρόμος της νεοφιλελεύθερα ανάπτυξα.

Ο τρίτος στόχος αφορά στην μικρο-ιδιοκτησία. Το ιστορικό έγκλημα το οποίο διέπραξαν οι Έλληνες πολίτες αφορά στο γεγονός ότι η μικρο-ιδιοκτησία ξεπερνά  το 80% όταν το πρότυπο του 4ου Ράιχ και της ευρωπαϊκής  νεοφιλελεύθερης  ελίτ δεν μπορεί να «ανεχθεί» ποσοστά που υπερβαίνουν το 30%. Για να «διορθωθεί», λοιπόν, το λάθος θα πρέπει πολύ απλά να χάσουν οι πολίτες τα σπίτια τους. Πρώτο βήμα η υπερχρέωση και καταλήστευση μέσω των υψηλών επιτοκίων και των δεκάδων φόρων επί της ακίνητης περιουσίας ώστε να επέλθει αβίαστα το επόμενο στάδιο, που ενεργοποιείται τώρα: Δηλαδή η κατάσχεση της ιδιοκτησίας και η μαζική εκποίηση της σε ειδικά κερδοσκοπικά συγκροτήματα στο 20% της αξίας τους.

Αυτά τα ειδικά “funds”  θα «αξιοποιήσουν» στη συνέχεια τα ακίνητα, ιδίως εάν αυτά βρίσκονται σε τουριστικές περιοχές πουλώντας τα στο διπλάσιο ή τριπλάσιο της αξίας αγοράς  τους... Με τον τρόπο αυτό ο Έλληνας πολίτης θα απαλλαγεί από τον αναχρονιστικό θεσμό της ατομικής ιδιοκτησίας και θα μπορεί «αδέσμευτος» να αξιοποιήσει τiς δυνάμεις του στο πεδίο του ανταγωνισμού της αγοράς.

Η οικονομική-παραγωγική δομή της χώρας μας, η σχέση οικονομίας - κράτους που υπετάγη τελικά τις δύο τελευταίες δεκαετίες στο κύκλωμα της διαπλοκής, είχε και έχει όντως σοβαρά δομικά προβλήματα

Ο μετασχηματισμός όμως των παραγωγικών δομών και σχέσεων απαιτεί επενδυτικούς και αναπτυξιακούς  στόχους, ένα ολοκληρωμένο σχέδιο με ορίζοντα δεκαετίες και ευρύτατες κοινωνικές συμφωνίες ώστε οι μεταβάσεις  να συντελεσθούν ομαλά και χωρίς τον θεσμικό και οικονομικό «ακρωτηριασμό» βασικών λειτουργιών.

Εδώ η συνταγή της «εσωτερικής υποτίμησης» είναι σαφής: ΠΡΩΤΑ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕ ΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΑΝΑΣΤΗΘΕΙΣ...

Σε μια θνήσκουσα οικονομία, όμως κανένας  δεν επενδύει με στόχο μια παραγωγική - αναπτυξιακή προοπτική.

Μόνο κερδοσκοπικά κεφάλαια, «χρηματοπιστωτικά κοράκια», εφωλεύουν  για να διαρπάσουν τον δημόσιο πλούτο έναντι «πινακίου φακής». Εδώ και μήνες ο πρωθυπουργός σε ρόλο «περιπλανωμένου Ιουδαίου» πραγματοποιεί ταξίδια και υπόσχεται «επενδύσεις»... Μα εάν με αυτή τη «μέθοδο» γίνονταν οι επενδύσει, τότε η Βουλγαρία και η Ρουμανία θα ήταν σήμερα επενδυτικό Ελντοράντο...

Σήμερα δίπλα στο οικονομικο-παραγωγικό κόστος μιας επιχείρησης, μιας επένδυσης, μαζί με το «πραγματικό κόστος» του κεφαλαίου υπάρχει το χρηματοπιστωτικό κόστος (τόκοι δανείων, μίζες, μερίσματα). Αυτό το επιπλέον «κόστος-φούσκα» υπολογίζεται από αναγνωρισμένα επιστημονικά ιδρύματα ότι κυμαίνεται στο 50%-70% του πραγματικού κόστους... Για να κατανοήσουμε το μέγεθος και τις επιπτώσεις  επί της πραγματικής επενδυτικής δραστηριότητας του αλόγιστου αυτού κέρδους, θα πρέπει να αναλογισθούμε ότι πριν από την «απελευθέρωση» του κερδοσκοπικού τέρατος, το κόστος αυτό έφθανε στο 14%...

Η χρηματοπιστωτική δομή με πνευματικό οδηγό το νεοφιλελεύθερο δόγμα δεν στρέφεται μόνο κατά της εργασίας και του κοινωνικού κράτους, αλλά και κατά του κλασικού φιλελεύθερου οικονομικού συστήματος. Σ' αυτή τη θανάσιμη παγίδα, σ' αυτό το ιστορικό αδιέξοδο έχει περιπέσει η χώρα μας, η Ευρώπη, ολόκληρη σχεδόν η Δύση, πλην των μέχρι τώρα, προνομιούχων «πυρήνων», όπως η Γερμανία

Πρέπει πριν απ' όλα να συνειδητοποιήσουμε το ιστορικό μέγεθος της καταστροφής που επέρχεται. Και να δράσουμε συλλογικά και αποφασιστικά. Η ιστορία δεν τελείωσε και δεν θα τελειώσει όσο οι κοινωνίες, οι λαοί έχουν εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους και δεν καταθέτουν τα όπλα.

«ΠΑΡΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ»