Οι ιστορίες του Ναστραντίν Χότζα

Η όσφρηση κι η ακοή

Κάποτε, τον  μεσαίωνα, ένας φτωχός περπατούσε στην αγορά του Ακσεχίρ (Φιλομηλίου), στην Τουρκία. Αισθάνθηκε τη γευστική μυρωδιά από τον πάγκο ενός πωλητή με ψητά κρέατα και ένιωσε μεγάλη πείνα. Δεν είχε λεφτά για κρέας, αλλά πήγε κοντά στον πάγκο, έβγαλε μερικά κομμάτια ψωμί από την τσέπη του και τα κράτησε για λίγο χρονικό διάστημα στον καπνό από τη σχάρα πριν τα φάει. Καθώς έφευγε, ο πωλητής είπε «Ε! Μου χρωστάς για αυτό!».

Ο φτωχός αρνήθηκε να πληρώσει και φούντωσε καβγάς ανάμεσα τους. Για να βρουν λύση στη διαφωνία πήγαν να δουν τον τοπικό δικαστή, το Νασρεντίν Χότζα, ο οποίος ήταν γνωστός σαν σοφός και άγιος άνθρωπος. Ο Νασρεντίν άκουσε τα επιχειρήματα και των δύο ανδρών και μετά είπε στον φτωχό: «Δωσ' μου την τσάντα σου». Ο φτωχός ξαφνιάστηκε, αλλά του έδωσε όλα του τα χρήματα. Η  τσάντα είχε κάποια λίγα νομίσματα μικρής χρηματικής αξίας. Ο Χότζα τα άδειασε στο τραπέζι.                              

«Άκουσες τον ήχο των νομισμάτων;», ρώτησε τον πωλητή. «Ναι» απάντησε ο πωλητής. Ο Νασρεντίν έβαλε τα νομίσματα πίσω στην τσάντα και την έδωσε πάλι στον φτωχό. Στράφηκε κατόπιν στον πωλητή και του είπε την  απόφαση του: «Η τιμή του καπνού είναι ο ήχος των νομισμάτων. Πούλησες καπνό και, σε αντάλλαγμα, άκουσες τον ήχο των χρημάτων. 'Έχεις αποζημιωθεί πλήρως».

Ποιος ήταν  ο Νασρεντίν Χότζα και οι ιστορίες του

Ο Νασρεντίν Χότζα ή γνωστότερος ελληνικά ως Ναστραντίν Χότζας (το όνομα σημαίνει «Η δόξα της Πίστης» στα Αραβικά) ήταν ένας δημοφιλής κεντρικός ήρωας μύθων, παροιμιών, ανεκδότων που κυκλοφορούσαν ευρύτατα σε όλες τις κοινωνικές τάξεις της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανόμενης και της Τουρκίας.

Ο ΝΑΖΡΕΝΤΙΝ ΧΟΤΖΑ είναι γνωστό όνομα στην Τουρκία, με διάφορες ορθογραφίες και τίτλους (Μουλάς, Αφέντης) στις διάφορες μεσανατολικές και ασιατικές χώρες.

Θεωρείται πως ο Χότζα έζησε στην Ανατολία τον 13ο αιώνα. Γεννήθηκε στο Μεγάλο Κορασάν (κατά άλλους στο Σιβρή Χισαρ τον 15^ο με 16^ο αιώνα) και όταν πέθανε ετάφη στο Ακ Σεχίρ κοντά στο Ικόνιο). Οι λεπτομέρειες για τη ζωή του είναι λίγες, αλλά οι ιστορίες για τις περιπέτειες και τα αστεία του είναι πολλές - η πλησιέστερη ευρωπαϊκή σύγκριση θα μπορούσε να γίνει με τους μύθους του Αισώπου. Κάποιες ιστορίες για τον Νασρεντίν φτάνουν στον Μεσαίωνα, αλλά σε αυτές προστίθεντο συνεχώς άλλες.

Σε αυτές, ο Ναζρεντιν είναι φιλόσοφος, ιερή μορφή των Σούφι, ή κωμική φιγούρα. Οι ιστορίες μπορούν συνήθως να ερμηνευθούν σε διάφορα επίπεδα, συνήθως σαν απλά αστεία, αλλά και με ένα βαθύτερο ηθικό ή φιλοσοφικό μήνυμα. Πάνω από όλα, ο Νασρεντίν είναι λαϊκός ήρωας, ο αγωνιστής ή εκπρόσωπος του αδύναμου, με αγαπημένο μέσο μεταφοράς έναν γάιδαρο, ποτέ άλογο. Σε πολλά έργα τέχνης και αμέτρητα σχέδια απεικονίζεται επάνω στο γάιδαρο του - μερικές φορές με το σαμάρι στους δικούς του ώμους, για να μη βαραίνει το γάιδαρο. Η UNESCO χαρακτήρισε το 1996 -1997 Διεθνές Έτος Νασρεντίν, για την υπολογιζόμενη σαν την επέτειο των 700 χρόνων από το θάνατο του, και στο Ακσεχίρ, κάθε καλοκαίρι, γίνεται φεστιβάλ Νασρεντίν.

Πηγή Διαδίκτυο