Simone Le Baron : Ψευδοκράτος, ψευδοπολιτική, ψευδοσκάνδαλο

 Simone Le Baron :

 Ψευδοκράτος, ψευδοπολιτική, ψευδοσκάνδαλο

Γράφει η Simone Le Baron*

Στις 3 Οκτωβρίου 2013, πέρασα την πιο ελληνική στιγμή της ζωής μου και όταν λέω στιγμή... στιγμούλα μάλλον είναι πιο κατάλληλο, δύο δευτερόλεπτα, δύο συλλαβές, μία λέξη: « εμείς ». Μια λεξούλα ταπεινή, απλή, κοινή με αναστάτωσε κυριολεκτικά. Μια στιγμή σπάνια που μάλλον λίγοι άνθρωποι στον κόσμο θα έχουν την τύχη να βιώσουν. Γι αυτό θέλησα να την μοιραστώ μαζί σας.

Καθόμουνα με τον δημοσιογράφο Γιάννη Διαβάτη και τον Στέφανο Τσίπα σε ένα μπαρ όπου ετοιμάζαμε μια εκπομπή στο Κόντρα. Επωφελήθηκα της ευκαιρίας, για να τους ρωτήσω πως ερμηνεύουν αυτό που βιαστικά μου ζήτησε ο Αλέξανδρος Στεφανόπουλος: τη γνώμη μου για  « τις  εξελίξεις ενωτικού χαρακτήρα ». Αρχίσαμε, λοιπόν, να το συζητήσουμε και ξαφνικά βρεθήκαμε στο Μαραθώνα! Με ρωτάει ο Στέφανος, πολύ σοβαρά: Ξέρεις την αληθινή ιστορία της μάχης του Μαραθώνα;  Που να ξέρω εγώ. Είμαστε στριμωγμένοι σε μια γωνιά, κάνουμε χώρο στο τραπεζάκι ανάμεσα στα φλιτζάνια του καφέ, ο Στέφανος αρπάζει μια κόλα και σε δυο δευτερόλεπτα σχεδιάζει την περσική και την ελληνική στρατηγική της μάχης του Μαραθώνα, με ημερομηνίες, ώρα και όλες τις λεπτομέρειες. Κάποια στιγμή λέει « εμείς ήμασταν εδώ ». Τον κοιτάζω και του λέω: συνειδητοποιείς ότι είπες « εμείς »; - Ναι, λέει, εμείς, οι Έλληνες! Μιλτιάδης, Διαβάτης, εγώ...

Αυτό, λοιπόν, είναι κάτι το μοναδικό που δεν βρίσκεται σε κανέναν άλλον λαό. Είναι η ιδιοσυγκρασία σας. Η ελληνική συνείδηση, έμφυτη, στα γονίδια σας. Έχετε το χάρισμα να εκμηδενίζετε το χρόνο, ειδικά σε κρίσιμη εποχή. Άρα, όταν ακούτε την ανθελληνίδα Αρβελέρ να λέει « θα έχετε κράτος μέχρι το Σεπτέμβριο του 2013 », ξέρετε ποιοι είναι οι Πέρσες σήμερα… Άλλωστε, κύριά Αρβελέρ, αυτό το κράτος για το οποίο μιλάτε, είναι ψευδοκράτος, σας το χαρίζουνε κιόλας οι αυθεντικοί Έλληνες. Επιπλέον, ο Οκτώβριος άρχισε και το ψευδοκράτος ακόμα εδώ είναι... Κολλάει και δεν λέει να ξεκολλήσει…

Επομένως, ασυνείδητα, ο Στέφανος έδωσε την απάντηση στο ερώτημα μου. Ο  Μιλτιάδης που δίνει στον Στέφανο το χέρι του πάνω από τους αιώνες είναι η λογική, απλή εξέλιξη του ενωτικού χαρακτήρα. Ποτέ δεν κρίνω τα γεγονότα και τις καταστάσεις αντιμετωπίζοντας μόνο το σύγχρονο πλαίσιο, πάντα από απόσταση, διαχρονικά.  Το ελληνικό κράτος είναι όπως λέει ο Γιώργος Κοντογιώργης « κράτος κατοχής ». Και όχι τώρα, πάντα. Μια κατοχή ακολουθεί την άλλη, ακατάπαυστα.  Και βρίσκονται πάντα ανθέλληνες και μισέλληνες για να επιβάλλουν ψευδοκράτος, ψευδοπολιτική και ψευδοπροβλήματα στους αυθεντικούς Έλληνες.  Θα μου πείτε ότι αυτή είναι, τελικά, η ιστορία του πολιτισμού από τότε που έπαψαν οι άνθρωποι να είναι νομάδες και εγκαταστάθηκαν σε πόλεις. Συμφωνώ. Η διαφορά όμως ποια είναι, τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τους Έλληνες από τους άλλους λαούς; Οι άλλοι λαοί δεν έχουν ρίζες, εξαφανίστηκαν, γίνανε μιλφέυγ, το ένα πάνω από το άλλο, χαθήκανε στα βάθη των αιώνων.

ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ 490 π.Χ. (ΩΡΑ 05.30) 

Τα προβλήματα, λοιπόν, που ταρακουνούν την ελληνική κοινωνία και « γοητεύουν » την παγκόσμια κοινωνία τελευταία δεν είναι ελληνικά. Δεν μας αφορούν. Ο Μιλτιάδης αγνοούσε την ακροδεξιά, τα κόμματα - υπενθυμίζω ότι η έννοια του κόμματος στα ελληνικά είναι μεταφραστικό δάνειο της γαλλικής λέξης « parti ». Τι δουλειά έχουν, λοιπόν, οι Έλληνες με κόμματα, ακροδεξιά κλπ; Για, σοβαρευτείτε λίγο. Οι Έλληνες, πρέπει να αγωνιστούν για ελληνικά προβλήματα. Η μάχη του Μιλτιάδη ή του Θεμιστοκλή - ο Στέφανος μου σχεδίασε, μέσα στη φούρια του, και τη μάχη της Σαλαμίνας - είναι η μάχη του Στέφανου ή του Γιάννη. Ο εχθρός είναι αυτός που με 100 000 στρατιώτες, δεν είναι ικανός να νικήσει ένα στρατό 10 000 στρατιωτών γιατί αυτοί οι 10 000 έχουν το ελληνικό δαιμόνιο μέσα τους. Ο εχθρός είναι αυτός που, με δισεκατομμύρια στη τσέπη του, δεν είναι ικανός να αγοράσει 10 εκατομμύρια ψυχές διότι αγνοεί ότι δεν είναι 10 εκατομμύρια αυτές οι ψυχές, αλλά μία. Δεν ήταν 10 000 στρατιώτες στο Μαραθώνα, αλλά ένας.

Αυτό που ζηλεύουν οι εχθροί σας, δεν είναι η στρατηγική θέση της Ελλάδας, όπως έχω ακούσει τόσες φορές, είναι το γεγονός ότι κανείς ως σήμερα δεν μπόρεσε να εξιχνιάσει το μυστήριο των Ελλήνων. Είμαστε λίγοι μη-Έλληνες να το πετύχουμε πιστεύω. Σε καμία περίπτωση, οι ελληνιστές. Μπορώ να κάνω λάθος αλλά νομίζω ότι το έχω καταλάβει, δεν έχει πολύ καιρό. Μόνον ένας δημοσιογράφος Έλληνας σαν τον Αλέξανδρο Στεφανόπουλο σε τέτοια κρίσιμη εποχή μπορεί να αναφερθεί στις εξελίξεις ενωτικού χαρακτήρα, είτε αφορούν τους ανθέλληνες, τους μισέλληνες, είτε τους αυθεντικούς Έλληνες. Οι ανθέλληνες πέρασαν και αυτοί τους αιώνες από τους Τυράννους μέχρι την Αρβελέρ και τους πολιτικούς κατακτητές του κράτους. Οι μισέλληνες κι αυτοί από τον Κάτων τον πρεσβύτερο μέχρι την Τρόικα. Όταν οι αυθεντικοί Έλληνες θα καταλάβουν ότι οι εχθροί τους δεν είναι ενωμένοι, ο καθένας κοιτάζει βγάλει το μάτι του άλλου, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι λυκοφωλιά, αλίμονο τους!

ΔΕΞΙΑ Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ 480 π.Χ.

Στα αρχαία ελληνικά, κράτος σημαίνει δύναμη από κρείσσων, ισχύς. Άρα, ανέκαθεν οι Έλληνες είχαν τάση να ζωντανεύουν το κάθε τι. Έδωσαν σε αυτή την κοινωνία, ένωση ανθρώπων, μια δύναμη. Το κράτος ήταν μια ζωντανή, δυναμική, ανθρώπινη οντότητα.  Οι διαδοχικοί κατακτητές του κλέψανε τη ζωή, τη δύναμη του το μετέτρεψαν σε σύστημα με άκαμπτες δομές. Ψευδοκράτος. Σας το χαρίζουμε κύριά Αρβελέρ! Οι πολιτικοί, ποιοι πολιτικοί; αυτοί που κατέχουν το ψευδοκράτος; Ψευδοπολιτικοί κι αυτοί! Η Χρυσή Αυγή; Μήπως νομίζετε ότι από μια μεριά είναι η κακή Χρυσή Αυγή και από την άλλη η καλή αριστεροδεξιά. Δεν είναι κανείς ικανός να διαβάσει και να αναλύσει την ιστορία;

Η έννοια της ακροδεξιάς δεν έχει 100 χρόνια. Ξέρουμε πολύ καλά ότι εκείνοι που προκάλεσαν το μόνο παγκόσμιο πόλεμο - σε δυο φάσεις - είναι οι ίδιοι που δημιούργησαν και την ακροδεξιά. Και τι είναι ακροδεξιά; ο ανεπίσημος πόλεμος πριν από τον επίσημο πόλεμο. Στην Ευρώπη μόνο. Τα σπέρματα αυτού του πολέμου βρίσκονται στην Ευρώπη. Αυτή η Ευρώπη που κυριαρχούσε σε όλο τον πλανήτη το 19ο αιώνα, δεν χώνεψε την πανωλεθρία. Οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις θέλησαν την « ένωση » για να κυριαρχούν αυτές και να έχουν τις άλλες σαν αποικίες, μιας και χάσανε τις αποικίες στην Αφρική και στην Ασία. Ένα έγκλημα αναστατώνει μια ολόκληρη κοινωνία καθώς δεκάδες πόλεμοι σκοτώνουν « επίσημα » χιλιάδες ανθρώπους σε όλο το πλανήτη χωρίς καν να το αναφέρουν τα ΜΜΕ. Οι κυβερνώντες που προκαλούν αυτοκτονίες, πείνα, άστεγους, φτώχεια με την ψευδοπολιτική πόσα εγκλήματα διέπραξαν; Τελικά, από το 1821, δεν άλλαξε τίποτα. Μεγάλες Δυνάμεις τότε, Μεγάλες Δυνάμεις τώρα. Αυτός ο πόλεμος δεν είναι δικός σας, ο δικός σας πόλεμος είναι να απελευθερωθείτε επιτέλους από τις Μεγάλες Δυνάμεις. Ο Ζισκάρ Ντ' Εστέν υπέγραψε για να γίνει μέλος της ΕΟΚ ενώ η Ελλάδα δεν είχε τα κριτήρια και το ήξερε. Η Ελλάδα δεν είναι Ευρώπη, δεν είναι Ανατολή, είναι Ελλάδα. Οι Έλληνες μόνο μεταξύ τους μπορούν να ενωθούν.

Κράτος, δύναμη. Εμείς. Εσείς οι Έλληνες. Aχ, πολύ με βασανίζετε...

 http://simone-le-baron.blogspot.gr/2013/10/blog-post.html

*Simone le Baron

Γεννημένη στην BREST της Γαλλίας,, σπούδασε γλωσσολογία στην Faculté de Lettres της Rouen, First Certificate of Cambridge, Πληροφορική, και είναι εξειδικευμένη καθηγήτρια της γαλλικής γλώσσας για τους αλλοδαπούς. Τον Απρίλιο του 2011απευθύνει τις ευχές της για το Πάσχα στον ελληνικό λαό, σε μια επιστολή στα ελληνικά, η οποία αναπαράγεται από πάνω από ένα εκατομύριο επισκέπτες στο διαδίκτυο. Εκεί γεννιέται, εκ μέρους της, η ιδέα του «Νεοφιλελληνισμού». Στο πλευρό μιας ομάδας Ελλήνων, φορέων του Ελληνισμού, δίνει τη μάχη της για τη διάσωση της ιδέας που βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο. Το καλοκαίρι του 2012, απευθύνεται στην Ουνέσκο με αίτημα την εγγραφή του Ελληνισμού στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά, ενώ μεταξύ πολλαπλών δράσεων ετοιμάζεται και υπόμνημα προς τον ΟΗΕ  προς ανάδειξη του ήδη διαμορφωθέντος εκρηκτικού μείγματος φτώχειας, αυτοκτονιών και του μισελληνισμού σε διεθνές επίπεδο. Η όλη δράση της Simone le Baron σχετικά με τον «Νεοφιλελληνικό Ανθρωποκεντρισμό», αποτυπώνεται σε βιβλίο με τον ομώνυμο τίτλο και στο οποίο συμμετέχουν περίοπτοι Έλληνες διανοούμενοι, επιστήμονες και καλλιτέχνες. Είναι, επίσης, μέλος της οργάνωσης AgoraInternational, εκπροσωπώντας την Ελλάδα, για την ανάδειξη και επικαιροποίηση του έργου του Κορνήλιου Καστοριάδη, οργάνωση που φιλοξενείται σε Πανεπιστήμιο του Michigan.