Κατάσταση ανάγκης αίρει το άδικο της μη καταβολής βεβαιωμένων οφειλών προς το Δημόσιο.
Το
Μονομελές Πλημμελειοδικείο Ρεθύμνου με την από 4-11-2013 απόφασή του,
κήρυξε αθώο κατηγορούμενο για το αδίκημα της μη καταβολής βεβαιωμένων
χρεών προς το Δημόσιο.
Να σημειωθεί πως για το συγκεκριμένο αδίκημα (οφειλές στη ΔΥΟ από διάφορες αιτίες) προβλέπεται φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών, μετά την θέση σε ισχύ του ν. 3943/2011.
Η υπεράσπιση προέβαλε ως αυτοτελή ισχυρισμό την αδυναμία καταβολής των ως άνω οφειλών, εξαιτίας των σοβαρών προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε ο κατηγορούμενος. Στα πλαίσια αυτά κινούμενη η υπεράσπιση απέδειξε εγγράφως και με μάρτυρες των ως άνω αυτοτελή ισχυρισμό.
Κυρίως δε βασίστηκε στο ότι η ανθρώπινη ζωή ως έννομο αγαθό ιεραρχείται ανώτερα από οποιαδήποτε υποχρέωση προς τη φορολογική αρχή, επικαλούμενη τη συνδρομή του άρθρου περί κατάστασης ανάγκης (άρθρο 25 Π.Κ.) ως λόγο άρσης του αδίκου.
Όπως υποστηρίχθηκε από το συνήγορο του κατηγορουμένου κ. Βαονάκη “με την ασκηθείσα ποινική δίωξη, είναι σαν να διώκεται ποινικά για την επιλογή του να διασώσει τη ζωή του υποβαλλόμενος στις αναγκαίες ιατροχειρουργικές επεμβάσεις, κάτι που δεν μπορεί να γίνει ανεκτό από την έννομη τάξη".
Παρά την πρόταση του Εισαγγελέα που συνέτεινε σε ενοχή του κατηγορουμένου με ελαφρυντικά, το Δικαστήριο έκανε δεκτό τον ισχυρισμό της υπεράσπισης και αποφάσισε την αθωότητα του κατηγορουμένου.
http://www.lawnet.gr/news/mon-plim-re8umnou-apofasi-sta8mos-a8oonei-katigoroumeno-31301.html Να σημειωθεί πως για το συγκεκριμένο αδίκημα (οφειλές στη ΔΥΟ από διάφορες αιτίες) προβλέπεται φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών, μετά την θέση σε ισχύ του ν. 3943/2011.
Η υπεράσπιση προέβαλε ως αυτοτελή ισχυρισμό την αδυναμία καταβολής των ως άνω οφειλών, εξαιτίας των σοβαρών προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε ο κατηγορούμενος. Στα πλαίσια αυτά κινούμενη η υπεράσπιση απέδειξε εγγράφως και με μάρτυρες των ως άνω αυτοτελή ισχυρισμό.
Κυρίως δε βασίστηκε στο ότι η ανθρώπινη ζωή ως έννομο αγαθό ιεραρχείται ανώτερα από οποιαδήποτε υποχρέωση προς τη φορολογική αρχή, επικαλούμενη τη συνδρομή του άρθρου περί κατάστασης ανάγκης (άρθρο 25 Π.Κ.) ως λόγο άρσης του αδίκου.
Όπως υποστηρίχθηκε από το συνήγορο του κατηγορουμένου κ. Βαονάκη “με την ασκηθείσα ποινική δίωξη, είναι σαν να διώκεται ποινικά για την επιλογή του να διασώσει τη ζωή του υποβαλλόμενος στις αναγκαίες ιατροχειρουργικές επεμβάσεις, κάτι που δεν μπορεί να γίνει ανεκτό από την έννομη τάξη".
Παρά την πρόταση του Εισαγγελέα που συνέτεινε σε ενοχή του κατηγορουμένου με ελαφρυντικά, το Δικαστήριο έκανε δεκτό τον ισχυρισμό της υπεράσπισης και αποφάσισε την αθωότητα του κατηγορουμένου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου