Ο Αντώνης Σαμαράς
“ Η κυβέρνηση λειτουργεί ως δημόσιος κίνδυνος. Μόνοι ωφελημένοι, οι "κολλητοί" επιχειρηματίες του Μαξίμου. ”
Λιτότητα και αυταρχισμός ή, ακριβέστερα, αυταρχισμός για να
επιβληθεί λιτότητα, είναι οι δύο όψεις της κυβερνητικής πολιτικής που
καταστρέφει την οικονομία, σπέρνει την κοινωνική απελπισία, υποτάσσει τη
χώρα στους πιστωτές και προσβάλλει βάναυσα την εθνική αξιοπρέπεια.
Από τη συγκρότησή της, η κυβέρνηση Σαμαρά έπασχε από λαϊκή νομιμοποίηση. Υπήρξε προϊόν ανοικτών εκβιασμών του ξένου παράγοντα και παρασκηνιακών μεθοδεύσεων του υπό κατάρρευση αμαρτωλού πολιτικού συστήματος. Παρέμεινε δέσμια των αξιώσεων της τρόικας, γεγονός που τη σέρνει ολοένα και σε μεγαλύτερη αντίθεση με τις λαϊκές ανάγκες. Υιοθέτησε τη στρατηγική της έντασης, την περιβόητη θεωρία των "δύο άκρων", ώστε να προσδώσει ιδεολογική επίφαση στη σκληρή καταστολή και να δυσφημήσει τις λαϊκές κινητοποιήσεις.
Η ομηρεία στην τρόικα οδήγησε την κυβέρνηση στην αυτοϋπονόμευσή της. Επί 15 μήνες ακολουθεί την προδιαγεγραμμένη πορεία της μνημονιακής χρεωκοπίας, πότε με τον εκβιασμό των δόσεων του δανείου, πότε με την αναβίωση εμφυλιοπολεμικών κλισέ, πότε με παραμύθια για το "success story" και πάντοτε με "δωράκια" στο αμαρτωλό τρίγωνο της καταρρέουσας διαπλοκής - τους καναλάρχες, τους τραπεζίτες, τους μεγαλοεργολάβους.
Κάποτε τελειώνουν τα ψέματα. Τα όμορφα λόγια δεν παρηγορούν τη μεγάλη πλειονότητα της κοινωνίας που καθημερινά βιώνει την επιδείνωση της ζωής της. Πάνω από 2 εκατομμύρια πολίτες έχουν περιέλθει στη ζώνη της φτώχειας, οι μεσαίοι ζουν σε συνθήκες ελεύθερης κοινωνικής πτώσης, περίπου 200.000 νέοι έχουν μεταναστεύσει, ένας στους τρεις πολίτες είναι άνεργος, 500.000 νοικοκυριά δεν έχουν ούτε έναν μισθό για να ζήσουν και άλλοι τόσοι είναι ανασφάλιστοι και αποκλεισμένοι από στοιχειώδεις υπηρεσίες υγείας. Ο χειμώνας προμηνύεται κοινωνικά δριμύτερος, καθώς μπαίνουν "διόδια" στα νοσοκομεία, η θέρμανση είναι απαγορευτική, πετσοκόβονται οι συντάξεις, κλείνουν επιχειρήσεις και τελειώνει το "λίπος" των αποταμιεύσεων.
Στην κοινωνική καταστροφή προστίθεται η αποσάθρωση του πολιτικού συστήματος. Η τρικομματική κυβέρνηση έγινε δικομματική (ή μήπως κυβέρνηση δυόμισι εταίρων;) και οδεύει σε πλήρη κατάρρευση. Ο ένοχος ασφυκτικός εναγκαλισμός του Σαμαρά με τον Βενιζέλο επιβεβαιώνει ότι ο ιός της διάλυσης είναι μεταδοτικός. Η πολιτική Σαμαρά αποξενώνει τη Ν.Δ. από τη λαϊκή Δεξιά και μεταλλάσσει το ιστορικό συντηρητικό κόμμα σε συνεταιρισμό από δύο γκρουπούσκουλα: τα λείψανα της ΠΟΛ.ΑΝ. και το ακροδεξιό λόμπι. Ιδεολογικά και κοινωνικά η παρούσα Ν.Δ. δεν θυμίζει πολλά από το παρελθόν του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Η Ν.Δ. μοιάζει να ακολουθεί την πορεία διάλυσης του ΠΑΣΟΚ.
Η κοινωνία δεν έχει περιθώρια να περιμένει. Κάθε μέρα που περνάει, προστίθενται ανεπανόρθωτες ζημιές, κακοποιείται η έννοια του "κοινού καλού". Η κυβέρνηση λειτουργεί ως δημόσιος κίνδυνος. Μόνοι ωφελημένοι, οι "κολλητοί" επιχειρηματίες του Μαξίμου. Το πραξικόπημα στην ΕΡΤ είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση της αρπακτικότητας και του αυταρχισμού που χαρακτηρίζουν την κυβέρνηση. Έκλεισαν τη ραδιοτηλεόραση με πρόσχημα το υπεράριθμο προσωπικό, φρόντισαν όμως να διαμοιράσουν τα ιμάτιά της (και πρώτα - πρώτα τις ψηφιακές άδειες δωρεάν!) στους διαπλεκόμενους μεγαλοκαναλάρχες. Ο Σαμαράς δεν τολμά να αντιμιλήσει στην τρόικα και δίνει ρεσιτάλ αποφασιστικότητας εις βάρος του "εσωτερικού εχθρού", του εχθρού λαού!
Αυτές τις μέρες η κυβέρνηση πολιτεύεται ως... αντιστεκόμενη στην τρόικα! Βαφτίζει στοχευμένα τα νέα μέτρα που θα πάρει αδιακρίτως εις βάρος εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών. Κυβερνητικοί βουλευτές προσποιούνται τους αντάρτες, έτοιμοι να υποταχθούν όμως, μήπως και καταποντιστούν προκαλώντας εκλογές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει σταθερά ως η εναλλακτική λύση, δύναμη πολιτικής σταθερότητας και κοινωνικής αλλαγής, ως η ραχοκοκαλιά ενός ευρύτερου μπλοκ πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων για να αποτραπεί η κοινωνική καταστροφή και να αρχίσει η δημοκρατική αναγέννηση και η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Η παρέμβασή του, με αφορμή το πραξικόπημα στην ΕΡΤ, δείχνει την ικανότητά του να εκπροσωπεί τη λαϊκή διαθεσιμότητα και να προσδίδει πολιτικό σχήμα σε αυτήν. Η πρόταση μομφής που κατέθεσε το πιθανότερο είναι να μην υπερψηφιστεί (χρειάζονται 151 ψήφοι), αλλά θα λειτουργήσει ως καταλύτης επιτάχυνσης της κυβερνητικής αποδρομής.
Θυμίζουμε ότι τον Νοέμβριο του 2011 η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου πήρε ψήφο εμπιστοσύνης για μόλις... λίγες μέρες! Στη σημερινή πραγματικότητα, βέβαια, ο Σαμαράς δίνει πολιτικό αγώνα ζωής ή θανάτου και ποντάρει στην ανοιχτή υποστήριξη του εγχώριου κατεστημένου. Διαπιστώνει, όταν έντρομος προβάλλει το φάντασμα του ΣΥΡΙΖΑ στη Λαγκάρντ και τη Μέρκελ, ότι ο Νοέμβριος του 2013 δεν είναι σαν τον Ιούνιο του 2012. Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κατοχυρώσει πολιτικό προβάδισμα και επιτυγχάνει με ταχύτητα την πολιτική ενηλικίωσή του. Το φάντασμα της Grexit έχει διαλυθεί. Καμιά διαπραγμάτευση προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων δεν μπορεί να γίνει μέσα στη μέγγενη του Μνημονίου. Η υποψηφιότητα Τσίπρα εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για την προεδρία της Κομισιόν επιβεβαιώνει τη νέα πραγματικότητα του ΣΥΡΙΖΑ. Η ριζοσπαστική Αριστερά οργανώνει την προγραμματική μάχη της μέσα στην Ευρωζώνη, ώστε να προωθηθούν οι κατευθύνσεις για ευρωπαϊκή διάσκεψη για το δημόσιο χρέος και για χρηματοδότηση με ένα "νέο σχέδιο Μάρσαλ".
Η τριήμερη μάχη, μέσα και έξω από τη Βουλή, από τα ξημερώματα της Πέμπτης στον φράχτη της ΕΡΤ μέχρι απόψε στην ψηφοφορία, η συγκέντρωση το απόγευμα έξω από τη Βουλή, αναδεικνύουν μια νέα κινητικότητα, μια νέα αποφασιστικότητα. Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση απόψε θα βγει ηττημένη. Η κλεψύδρα της άδειασε.
ΠΗΓΗ: avgi.gr
Από τη συγκρότησή της, η κυβέρνηση Σαμαρά έπασχε από λαϊκή νομιμοποίηση. Υπήρξε προϊόν ανοικτών εκβιασμών του ξένου παράγοντα και παρασκηνιακών μεθοδεύσεων του υπό κατάρρευση αμαρτωλού πολιτικού συστήματος. Παρέμεινε δέσμια των αξιώσεων της τρόικας, γεγονός που τη σέρνει ολοένα και σε μεγαλύτερη αντίθεση με τις λαϊκές ανάγκες. Υιοθέτησε τη στρατηγική της έντασης, την περιβόητη θεωρία των "δύο άκρων", ώστε να προσδώσει ιδεολογική επίφαση στη σκληρή καταστολή και να δυσφημήσει τις λαϊκές κινητοποιήσεις.
Η ομηρεία στην τρόικα οδήγησε την κυβέρνηση στην αυτοϋπονόμευσή της. Επί 15 μήνες ακολουθεί την προδιαγεγραμμένη πορεία της μνημονιακής χρεωκοπίας, πότε με τον εκβιασμό των δόσεων του δανείου, πότε με την αναβίωση εμφυλιοπολεμικών κλισέ, πότε με παραμύθια για το "success story" και πάντοτε με "δωράκια" στο αμαρτωλό τρίγωνο της καταρρέουσας διαπλοκής - τους καναλάρχες, τους τραπεζίτες, τους μεγαλοεργολάβους.
Κάποτε τελειώνουν τα ψέματα. Τα όμορφα λόγια δεν παρηγορούν τη μεγάλη πλειονότητα της κοινωνίας που καθημερινά βιώνει την επιδείνωση της ζωής της. Πάνω από 2 εκατομμύρια πολίτες έχουν περιέλθει στη ζώνη της φτώχειας, οι μεσαίοι ζουν σε συνθήκες ελεύθερης κοινωνικής πτώσης, περίπου 200.000 νέοι έχουν μεταναστεύσει, ένας στους τρεις πολίτες είναι άνεργος, 500.000 νοικοκυριά δεν έχουν ούτε έναν μισθό για να ζήσουν και άλλοι τόσοι είναι ανασφάλιστοι και αποκλεισμένοι από στοιχειώδεις υπηρεσίες υγείας. Ο χειμώνας προμηνύεται κοινωνικά δριμύτερος, καθώς μπαίνουν "διόδια" στα νοσοκομεία, η θέρμανση είναι απαγορευτική, πετσοκόβονται οι συντάξεις, κλείνουν επιχειρήσεις και τελειώνει το "λίπος" των αποταμιεύσεων.
Στην κοινωνική καταστροφή προστίθεται η αποσάθρωση του πολιτικού συστήματος. Η τρικομματική κυβέρνηση έγινε δικομματική (ή μήπως κυβέρνηση δυόμισι εταίρων;) και οδεύει σε πλήρη κατάρρευση. Ο ένοχος ασφυκτικός εναγκαλισμός του Σαμαρά με τον Βενιζέλο επιβεβαιώνει ότι ο ιός της διάλυσης είναι μεταδοτικός. Η πολιτική Σαμαρά αποξενώνει τη Ν.Δ. από τη λαϊκή Δεξιά και μεταλλάσσει το ιστορικό συντηρητικό κόμμα σε συνεταιρισμό από δύο γκρουπούσκουλα: τα λείψανα της ΠΟΛ.ΑΝ. και το ακροδεξιό λόμπι. Ιδεολογικά και κοινωνικά η παρούσα Ν.Δ. δεν θυμίζει πολλά από το παρελθόν του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Η Ν.Δ. μοιάζει να ακολουθεί την πορεία διάλυσης του ΠΑΣΟΚ.
Η κοινωνία δεν έχει περιθώρια να περιμένει. Κάθε μέρα που περνάει, προστίθενται ανεπανόρθωτες ζημιές, κακοποιείται η έννοια του "κοινού καλού". Η κυβέρνηση λειτουργεί ως δημόσιος κίνδυνος. Μόνοι ωφελημένοι, οι "κολλητοί" επιχειρηματίες του Μαξίμου. Το πραξικόπημα στην ΕΡΤ είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση της αρπακτικότητας και του αυταρχισμού που χαρακτηρίζουν την κυβέρνηση. Έκλεισαν τη ραδιοτηλεόραση με πρόσχημα το υπεράριθμο προσωπικό, φρόντισαν όμως να διαμοιράσουν τα ιμάτιά της (και πρώτα - πρώτα τις ψηφιακές άδειες δωρεάν!) στους διαπλεκόμενους μεγαλοκαναλάρχες. Ο Σαμαράς δεν τολμά να αντιμιλήσει στην τρόικα και δίνει ρεσιτάλ αποφασιστικότητας εις βάρος του "εσωτερικού εχθρού", του εχθρού λαού!
Αυτές τις μέρες η κυβέρνηση πολιτεύεται ως... αντιστεκόμενη στην τρόικα! Βαφτίζει στοχευμένα τα νέα μέτρα που θα πάρει αδιακρίτως εις βάρος εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών. Κυβερνητικοί βουλευτές προσποιούνται τους αντάρτες, έτοιμοι να υποταχθούν όμως, μήπως και καταποντιστούν προκαλώντας εκλογές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει σταθερά ως η εναλλακτική λύση, δύναμη πολιτικής σταθερότητας και κοινωνικής αλλαγής, ως η ραχοκοκαλιά ενός ευρύτερου μπλοκ πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων για να αποτραπεί η κοινωνική καταστροφή και να αρχίσει η δημοκρατική αναγέννηση και η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Η παρέμβασή του, με αφορμή το πραξικόπημα στην ΕΡΤ, δείχνει την ικανότητά του να εκπροσωπεί τη λαϊκή διαθεσιμότητα και να προσδίδει πολιτικό σχήμα σε αυτήν. Η πρόταση μομφής που κατέθεσε το πιθανότερο είναι να μην υπερψηφιστεί (χρειάζονται 151 ψήφοι), αλλά θα λειτουργήσει ως καταλύτης επιτάχυνσης της κυβερνητικής αποδρομής.
Θυμίζουμε ότι τον Νοέμβριο του 2011 η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου πήρε ψήφο εμπιστοσύνης για μόλις... λίγες μέρες! Στη σημερινή πραγματικότητα, βέβαια, ο Σαμαράς δίνει πολιτικό αγώνα ζωής ή θανάτου και ποντάρει στην ανοιχτή υποστήριξη του εγχώριου κατεστημένου. Διαπιστώνει, όταν έντρομος προβάλλει το φάντασμα του ΣΥΡΙΖΑ στη Λαγκάρντ και τη Μέρκελ, ότι ο Νοέμβριος του 2013 δεν είναι σαν τον Ιούνιο του 2012. Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κατοχυρώσει πολιτικό προβάδισμα και επιτυγχάνει με ταχύτητα την πολιτική ενηλικίωσή του. Το φάντασμα της Grexit έχει διαλυθεί. Καμιά διαπραγμάτευση προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων δεν μπορεί να γίνει μέσα στη μέγγενη του Μνημονίου. Η υποψηφιότητα Τσίπρα εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για την προεδρία της Κομισιόν επιβεβαιώνει τη νέα πραγματικότητα του ΣΥΡΙΖΑ. Η ριζοσπαστική Αριστερά οργανώνει την προγραμματική μάχη της μέσα στην Ευρωζώνη, ώστε να προωθηθούν οι κατευθύνσεις για ευρωπαϊκή διάσκεψη για το δημόσιο χρέος και για χρηματοδότηση με ένα "νέο σχέδιο Μάρσαλ".
Η τριήμερη μάχη, μέσα και έξω από τη Βουλή, από τα ξημερώματα της Πέμπτης στον φράχτη της ΕΡΤ μέχρι απόψε στην ψηφοφορία, η συγκέντρωση το απόγευμα έξω από τη Βουλή, αναδεικνύουν μια νέα κινητικότητα, μια νέα αποφασιστικότητα. Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση απόψε θα βγει ηττημένη. Η κλεψύδρα της άδειασε.
ΠΗΓΗ: avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου